แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2315 บังเอิญเกินไป / บทที่ 2316 ตามจีบตุลาการซืออย่างเป็นทางการ
- Home
- แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
- บทที่ 2315 บังเอิญเกินไป / บทที่ 2316 ตามจีบตุลาการซืออย่างเป็นทางการ
บทที่ 2315 บังเอิญเกินไป
ตกดึก ณ บ้านเก่าตระกูลอิน
หลังจากกลับถึงบ้าน อินเยวี่ยหรงก็ถอดเสื้อนอกบนไหล่ออกแล้วก้าวเข้าสู่ห้องนอน
“นายหญิง คุณกลับมาแล้ว” แม่บ้านรีบเข้าไปต้อนรับ รับเสื้อนอกไป จากนั้นก็ชงชาสร่างเมาให้เธอ
ปกติแล้วอินเยวี่ยหรงจะสวมชุดรูปแบบดั้งเดิม สวมชุดแบบเดิมตลอด แต่คืนนี้เนื่องจากเป็นงานเลี้ยงที่ค่อนข้างสำคัญ ดังนั้นถึงได้ให้เกียรติอยู่บ้าง เปลี่ยนไปสวมชุดราตรีสีดำ
ถึงแม้รูปแบบชุดจะเรียบง่ายมาก ไม่ได้ประดับเสริมอะไรไว้บนร่าง แต่กลับไม่ส่งผลกระทบต่อความงดงามและสูงศักดิ์ของเธอเลย
แม่บ้านมองดูนายหญิงของตัวเอง ลอบถอนหายใจอยู่ในใจ ถ้านายหญิงไม่หมกมุ่นยึดติดเกินไป ด้วยคุณสมบัติของนายหญิง น่าจะมีคนอยากถนอมดูแลไว้ในฝ่ามือ มีคู่ครองสุขสันต์ชื่นมื่น
“นายหญิงคะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าคะ” พอเห็นว่าหลังจากอินเยวี่ยหรงกลับมาก็มีท่าทางครุ่นคิดอยู่ตลอด แม่บ้านจึงอดไม่ได้ที่จะสอบถามด้วยความห่วงใย
อินเยวี่ยหรงดื่มน้ำชาอึกหนึ่ง แล้วเอ่ยว่า “วันนี้ประธานอี้แนะนำใครบางคนให้พวกเรารู้จัก”
แม่บ้านสาวงุนงง “ใครเหรอคะ”
อินเยวี่ยหรงตอบนิ่งๆ “อี้อวิ๋นโม่ ลูกสาวเขา”
“อะไรนะคะ ลูกสาว ประธานอี้มีลูกสาวด้วยเหรอคะ” แม่บ้านมีสีหน้าตกตะลึง
อินเยวี่ยหรงบอกเล่าเรื่องราวช่วงค่ำออกมาคร่าวๆ จากนั้นใบหน้าก็พลันฉายแววนึกสนุก “เธอคิดว่ายังไง”
หลังจากแม่บ้านฟังอินเยวี่ยหรงเล่าจบแล้ว ใบหน้ามีความสงสัยลังเล “จากที่นายหญิงเล่ามา ลูกสาวคนนี้ของประธานอี้หน้าตาเหมือนเนี่ยอู๋โยวขนาดนั้น บนโลกนี้จะมีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ด้วยเหรอคะ”
พอแม่บ้านพูดจบ เมื่อนึกถึงว่าประธานอี้เป็นคนพาอี้อวิ๋นโม่มาแนะนำด้วยตัวเอง จึงไม่แน่ใจขึ้นมาอีกครั้ง และเอ่ยอย่างลังเล “แต่ว่า บุคลิกกลับแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง อีกทั้งประธานอี้เป็นคนประกาศด้วยตัวเอง คาดว่าไม่มีทางผิดพลาดน่าจะถูก อาจจะแค่หน้าตาเหมือนกันอยู่บ้างจริงๆ เท่านั้นล่ะมั้งคะ นี่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นะคะ!”
อินเยวี่ยหรงหัวเราะทีหนึ่ง “เธอพูดไม่ผิดเลย ดังนั้นในงานเลี้ยงคืนนี้ แทบจะไม่มีใครสงสัยในตัวตนของผู้หญิงคนนั้นเลย ถึงขั้นที่แม้แต่เจ้าเก้าก็นึกว่าเธอคืออี้อวิ๋นโม่”
แม่บ้านมองผู้เป็นนาย “นายหญิง ความหมายของคุณหรือว่า…คุณคิดว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่อี้อวิ๋นโม่ แต่เป็น…”
เป็นเนี่ยอู๋โยวปลอมตัวมางั้นเหรอ
ประโยคครึ่งหลังนี้ แม่บ้านไม่ค่อยกล้าพูดออกไป
ดวงตาของอินเยวี่ยหรงสาดแสงเล็กน้อย “ข้อแรก ฉันเคยเจอเนี่ยอู๋โยวด้วยตัวเอง บนโลกนี้จะมีคนที่หน้าตาเหมือนกันขนาดนี้ แถมยังเป็นเฉพาะเนี่ยอู๋โยวกับอี้อวิ๋นโม่ด้วย นี่ก็บังเอิญเกินไปแล้ว
ข้อสอง ประธานอี้เคยพูดว่า เขาขาดการติดต่อกับลูกสาวไปหลายปี เพิ่งกลับมาติดต่อกันช่วงนี้ เธอจะรู้ได้ยังไงว่าอี้อวิ๋นโม่คนนี้ใช่เนี่ยอู๋โยวปลอมตัวมารึเปล่า”
แม่บ้านได้ฟังเช่นนี้ก็ไม่มั่นใจแล้ว “นี่…ปลอมตัวเป็นลูกสาวประธานสภา ผู้หญิงคนนั้นจะกล้าหาญขนาดนี้เชียวเหรอคะ อีกอย่างนี่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ลูกสาวของประธานสภาพูดว่าจะสวมรอยก็สามารถสวมรอยได้เลยเหรอคะ!”
อินเยวี่ยหรงร้องเฮอะทีหนึ่ง “แม่นมเฉียว เธอประเมินผู้หญิงคนนั้นต่ำเกินไปแล้ว ปลอมแปลงได้หลายตัวตนขนาดนั้น และทุกตัวตนต่างก็มีภูมิหลังไม่ธรรมดา แถมยังเกลี้ยมกล่อมตะล่อมเจ้าเก้าได้สารพัด เธอคิดจริงๆ เหรอว่าหล่อนเป็นแค่เด็กสาวโผงผางไร้เล่ห์เหลี่ยมน่ะ!”
เมื่อฟังแล้วใบหน้าของแม่บ้านก็เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ก่อนเอ่ยด้วยสีหน้าตื่นตะลึง “หรือว่าเนี่ยอู๋โยวคนนั้นเห็นว่าคุณขัดขวางเรื่องแต่งงานของเธอกับคุณชาย ดังนั้นถึงได้ใช้วิธีนี้ สลับเปลี่ยนตัวตน กลายเป็นลูกสาวประธานอี้…”
อินเยวี่ยหรงยิ้มหยัน “ความทะเยอทะยานของหล่อนน่าจะไม่ได้จำกัดอยู่ที่เจ้าเก้าแล้ว!”
แม่บ้านฟังแล้วอกสั่นขวัญแขวน เอ่ยถามอย่างใช้ความคิด “ต้องการให้ดิฉันส่งคนไปตรวจสอบตอนนี้เลยไหมคะ!”
—————————————————————————————
บทที่ 2316 ตามจีบตุลาการซืออย่างเป็นทางการ
อินเยวี่ยหรงส่ายหน้า “ในเมื่อหล่อนกล้าปลอมตัว แถมยังหลอกได้แม้กระทั่งประธานอี้ ต้องเตรียมการไว้รอบด้านแล้วแน่นอน ต่อให้พวกเราไปตรวจสอบ กลัวว่าคงตรวจไม่พบอะไร อีกอย่าง ฉันเดาว่าต้องมีผู้มีอำนาจสักคนคอยช่วยเหลือหล่อนอยู่เบื้องหลังหล่อนแน่ๆ”
แม่บ้านพยักหน้ารัวๆ “ไม่ผิดค่ะ ไม่อย่างนั้นเป็นไปได้ยังไงที่จะหลอกประธานอี้ได้”
นัยน์ตาของอินเยวี่ยหรงกลอกกลิ้งแวบหนึ่ง “ดังนั้น เรื่องนี้สำคัญมาก ต้องวางแผนในระยะยาว ยังไงก็ตาม อย่ารีบร้อน ต่อให้ปลอมแปลงได้แนบเนียนแค่ไหนก็ต้องมีช่องโหว่ ต้องมีวิธีทำให้หล่อนโผล่หางออกมาแน่ อย่าวู่วาม ทุกอย่างรอให้ฉันจัดการ..”
เนี่ยอู๋โยว พวกเรามาค่อยๆ เล่นกันเถอะ…
แม่บ้านตอบรับ “ได้ค่ะ”
อินเยวี่ยหรงเอ่ยด้วยสีหน้าอึมครึม “เฮอะ แม่คนนั้นขวัญกล้าเทียมฟ้าจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าแม้แต่เรื่องแบบนี้ก็ทำออกมาได้ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าถ้าเจ้าเก้ารู้ความจริงแล้ว จะยังเฉยได้อีก!”
มองจากท่าทางของเจ้าเก้าในคืนนี้ น่าจะมองผู้หญิงคนนั้นไม่ออก คิดว่าเธอเป็นลูกสาวของประธานอี้จริงๆ
ในสถานการณ์นั้น ซือเยี่ยหานปฏิเสธผู้หญิงคนนั้น ก็เท่ากับเป็นการปฏิเสธลูกสาวประธานอี้ เป็นเหตุผลที่ตอนนั้นอินเยวี่ยหรงโกรธมาก
โชคดีที่ว่าเธอยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย มีเป็นความเป็นไปได้แปดสิบเปอร์เซ็นต์ที่จะเป็นแค่ตัวปลอม…
พอคิดว่าจับพิรุธใหญ่ของเยี่ยหวันหวั่นได้ อารมณ์ของอินเยวี่ยหรงก็ดีขึ้นมาก
พอถึงเวลา อี้หลิงจวินไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่นอน กล้าปลอมตัวเป็นลูกสาวของประธานสภาตุลาการ นี่เป็นการท้าทายอำนาจของสภาตุลาการทั้งสภา อีกอย่างแค่อำนาจของอี้หลิงจวินคนเดียว ก็เพียงพอจะทำให้หล่อนจบเห่ได้แล้ว
ด้วยความผิดนี้ พอถึงเวลาตระกูลเนี่ยทั้งตระกูลก็จะถูกดึงเข้าไปเอี่ยวด้วย
….
ณ วิลล่าซานหนานในเขตที่ดินทองคำของเมืองเทียนสุ่ย
เมดูซ่าพาเยี่ยหวันหวั่นไปยังที่พักในช่วงนี้ของเธอ
ก่อนมาร่วมงานเลี้ยง เยี่ยหวันหวั่นได้จัดการทางพวกเป่ยโต่วไว้ดีแล้ว บอกพวกเขาว่าตัวเองจะกลับเมืองอวิ๋นก่อน และให้พวกเขาสืบข่าวอยู่ที่เมืองเทียนสุ่ยต่อไป
เมดูซ่าพาเยี่ยหวันหวั่นไปดูห้องพัก “ศิษย์น้อง เธอพักผ่อนเถอะ! มีอะไรก็โทรหาฉันได้ตลอดเลย!”
ทักษะการแสดงของเยี่ยหวันหวั่นในคืนนี้น่าจะเข้าขั้นตำนานแล้ว สิ้นเปลืองพลังไปมหาศาล ถึงขั้นที่ตอนนี้หมดแรงอ่อนล้าบ้างแล้ว
เยี่ยหวันหวั่นหาวทีหนึ่ง แล้วกอดเมดูซ่า “โอเค ศิษย์พี่เองก็เข้านอนให้เร็วหน่อยเถอะ วันนี้พี่ก็เหนื่อยมาครึ่งค่อนวันแล้ว”
เมดูซ่าเอ่ยอย่างจนปัญญา “หลักๆ คือโดนเธอทำให้ตกใจน่ะสิ ก่อนหน้านี้ฉันกลัวเธอจะโป๊ะแตกจริงๆ!”
เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะเบาๆ “เป็นยังไง ฉันแสดงได้ไม่เลวเลยใช่ไหม”
เมดูซ่าก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ร้ายกาจจริงๆ ฉันยอมเลย เป็นคนคนเดียวกันชัดๆ แต่ความรู้สึกที่ส่งออกมากลับไม่เหมือนกัน ฉันว่าแม้แต่ตุลาการซือก็มองเธอไม่ออกหรอก!”
เยี่ยหวันหวั่นเผยสีหน้าภาคภูมิใจ “นั่นมันแน่อยู่แล้ว ถึงยังไงฉันก็ชำนาญด้านการแสดงนะ”
ตอนนั้นตัวเองถูกซือเยี่ยหานหลอกจนอนาถ แต่ตอนนี้ในที่สุดตัวเองก็ได้ลิ้มรสการเอาคืนแล้วเหมือนกัน
“ฉันว่าอินเหิงคนนั้นคงร้อนรนจนเต้นผางแล้ว ไม่น่าเชื่อเลยว่ายังจะหาทางมายุแยงต่อหน้าเธออีก!”
เมดูซ่าดูแคลนผู้ชายอย่างอินเหิงมาก เพื่ออำนาจแล้วทำได้ทุกวิถีทาง ถึงขั้นที่พึ่งพาผู้หญิงได้โดยไม่ละอาย ลอยหน้าเป็นคางคกขึ้นวอ
ดวงตาของเยี่ยหวันหวั่นสาดประกายเยียบเย็นแวบหนึ่ง “ก่อนหน้านี้พวกเขาตบหน้าที่รักของฉันไว้แบบไหน ฉันจะช่วยตบคืนให้เขาทั้งหมด!”
“ถ้างั้นเธอเตรียมจะจัดการกับเขายังไง” เมดูซ่าถาม
เยี่ยหวันหวั่นกะพริบตา “ใครบอกว่าฉันจะจัดการเขา ฉันไม่ได้ว่างงานนะ”
เมดูซ่าสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมาอย่างน่าประหลาด “ถ้างั้นเธอ…”
เยี่ยหวันหวั่นลูบคาง “อืม…ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ฉันจะตามจีบตุลาการซืออย่างเป็นทางการ!”
เมดูซ่าพูดไม่ออกเลย
นี่ร้ายกว่าไปจัดการเขาอีกไม่ใช่เหรอ
คาดว่าอินเหิงคงโมโหจนตายแน่…
ดูเหมือนเธอจะทำนายได้เลยว่า ในอนาคต ต้องปั่นป่วนไปทั้งเมืองแน่…
—————————————————————————————