แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2355 ทุกอย่างล้วนคุยกันได้ / บทที่ 2356 เงื่อนไขที่สอง
บทที่ 2355 ทุกอย่างล้วนคุยกันได้
ถ้าร่างกฎหมายฉบับนี้ผ่าน แบบนั้นก็เท่ากับเนี่ยอู๋โยวจะถูกตัดสินให้เป็นผู้บริสุทธิ์…
ยิ่งไปกว่านั้น จะปล่อยให้คนของรัฐอิสระไปแต่งกับพวกต่างชาติน่ารังเกียจ ทำให้สายเลือดของพวกเขาแปดเปื้อนได้ยังไง!
เนี่ยอู๋โยว!
ทุกอย่างเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้…
ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เจ้าเก้าจะพยศกับเธอขนาดนี้ได้ยังไง…
….
รุ่งเช้าวันต่อมา
ณ ห้องส่วนตัวในร้านน้ำชาแห่งหนึ่ง
อินเหิงมองผู้ชายที่นั่งอยู่ในตำแหน่งประธาน ใบหน้าฉาบด้วยรอยยิ้มต้อนรับขับสู้
“คุณหยวน คุณคิดว่าเรื่องนี้…” อินเหิงเอ่ยกับชายคนนั้น
ชายที่อยู่ตรงหน้า สวมเสื้อกันลมสีดำมอมแมม สวมแมสก์ดำไว้ แต่กลับไม่เห็นใบหน้าชัดๆ
อินเหิงพูดยังไม่จบ ชายที่ถูกอินเหิงเรียกว่าคุณหยวนกลับโบกมือ จากนั้นก็หยิบน้ำชาควันกรุ่นบนโต๊ะขึ้นมาละเลียดชิม
อินเหิงมองสถานการณ์แล้วไม่กล้าพูดอะไรต่อ ได้แต่รอให้ชายคนนั้นเอ่ยขึ้นมาก่อน
คุณหยวนที่อยู่เบื้องหน้าคนนี้ คือหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างพายุทราย เป็นพญามังกรที่เห็นหัวไม่เห็นหาง ชื่อเสียงโด่งดัง แต่คนที่เคยเห็นโฉมหน้าจริงของท่านหยวนคนนี้ กลับน้อยมาก
กลุ่มทหารรับจ้างพายุทรายไม่รู้ว่าก่อตั้งขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ในสังกัดไม่ได้มีแค่ทหารรับจ้างเท่านั้น ยังมีนักฆ่าที่มีความชำนาญเป็นพิเศษด้วย ในสิบสองเขตรัฐอิสระ เคยมีหัวหน้าของกลุ่มอำนาจมากมายที่ถูกนักฆ่าในกลุ่มทหารรับจ้างพายุทรายลอบสังหาร
“อินเหิงเอ๋ย”
หลังจากผ่านไปพักใหญ่ คุณหยวนที่กำลังจิบชาเข้มๆ ในถ้วย ก็มองอินเหิงอย่างมีความนัยลุ่มลึก
“คุณหยวน ถ้ามีปัญหาอะไร คุณพูดมาได้เลย พวกเราไม่ใช่คนอื่นคนไกล มิตรภาพระหว่างพี่น้อง ไม่ใช่แค่วันสองวัน” อินเหิงมองชายคนนั้น พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
คุณหยวนฟังแล้วพยักหน้าให้ “ได้ ในเมื่อคุยกันมาถึงขั้นนี้ งั้นฉันจะไม่อ้อมค้อมเหมือนกัน…อินเหิง อี้อวิ๋นโม่คนนี้ เป็นคนตระกูลอี้สินะ”
พอคุณหยวนพูดจบ อินเหิงก็ได้แต่พยักหน้ารับ และตอบไปตามจริง “อันที่จริง…คุณหยวน ขอพูดแบบไม่ปิดบัง อี้อวิ๋นโม่นอกจากจะเป็นคนตระกูลอี้แล้ว ยังเป็นลูกสาวของอี้หลิงจวิน ประธานสภาตุลาการคนปัจจุบันด้วย เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ”
“โอ้…นายพูดถึง ลูกสาวประธานอี้สินะ…” คุณหยวนใช้ความคิดแล้ว
“อืม ใช่แล้ว” อินเหิงพยักหน้า
“ฮ่า อินเหิง พวกเราพายุทรายกับสภาตุลาการ แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยข้องเกี่ยวกัน น้ำบ่อไม่ยุ่งน้ำคลอง ภารกิจที่นายจะให้ฉันรับตอนนี้ ไม่ว่าภารกิจจะสำเร็จหรือล้มเหลว พายุทรายของพวกเราต่างก็จะล่วงเกินสองขั้วอำนาจใหญ่แห่งสิบสองเขตรัฐอิสระ หนึ่งคือตระกูลอี้ สองคือสภาตุลาการ ดังนั้น…นายคิดว่า การค้าครั้งนี้ มันคุ้มกันรึเปล่าล่ะ” คุณหยวนจ้องอินเหิง พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้มจางๆ
“คุณหยวน เรื่องที่คุณพูด ในใจผมก็ทราบดี แต่…ผมเชื่อว่า ด้วยความสามารถของพายุทรายภายใต้การควบคุมของคุณ การกำจัดอี้อวิ๋นโม่ ไม่ใช่เรื่องที่เหนือบ่ากว่าแรงเลย อีกทั้งผมยิ่งเชื่อว่า สภาตุลาการและตระกูลอี้ จะสืบสาวไม่พบเบาะแสใดๆ แน่นอน” อินเหิงเอ่ยพร้อยรอยยิ้ม
พอได้ฟังคำพูดของอินเหิง คุณหยวนก็ยกมุมปากขึ้นนิดๆ จ้องมองอินเหิง “เรื่องราวเป็นแบบนี้ แต่หลักการกลับไม่เป็นไปตามนี้ ความสามารถของพวกเราพายุทรายก็ส่วนความสามารถ แต่ความเสี่ยงของภารกิจนี้ก็ส่วนความเสี่ยง น้องชายอินเหิง นายว่าเหตุผลเป็นแบบนี้ไหมล่ะ”
“ใช่ครับใช่ คุณหยวนพูดถูกที่สุด…” อินเหิงพยักหน้ารัวๆ “ดังนั้นถ้าคุณหยวนมีเงื่อนไขอะไร บอกมาได้เลย ขอแค่คุณหยวนยอมรับภารกิจนี้ แบบนั้นทุกอย่างล้วนคุยกันได้”
นิ้วมือของคุณหยวนเคาะหน้าโต๊ะเบาๆ ราวกับกำลังทบทวนอะไรอยู่
อินเหิงทำได้เพียงรอคอยด้วยความสงบนิ่ง ไม่กล้ารบกวนชายคนนั้น
เวลาผ่านไปราวครึ่งถ้วยน้ำชา คุณหยวนถึงได้เงยหน้าขึ้น และมองไปที่อินเหิง “อันที่จริง ภารกิจนี้ ก็ใช่ว่าจะรับไม่ได้…เพียงแต่ ไม่ง่ายหรอกนะ”
—————————————————————————————
บทที่ 2356 เงื่อนไขที่สอง
พอได้ยินคำพูดของคุณหยวน อินเหิงก็กระฉับกระเฉงขึ้นมาทันที “คุณหยวน คุณพูดมาเถอะ มีเงื่อนไขอะไรบ้าง ขอเพียงตัวผมอินเหิงทำให้ได้ จะทุ่มเทเพื่อให้คุณหยวนพอใจแน่นอน”
“นายน่ะเหรอ”
คุณหยวนเหลือบมองอินเหิงแวบหนึ่ง แล้วหัวเราะเบาๆ “อินเหิง ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกนายหรอกนะ แต่เงื่อนไขของฉัน เกรงว่านายคงเติมเต็มให้ไม่ได้”
ถึงแม้ในใจของอินเหิงจะไม่พอใจ แต่ฉากหน้ากลับไม่กล้าโต้แย้งอะไร ได้แต่ปั้นหน้ายิ้ม “คุณหยวน คุณพูดมาเถอะครับ”
“ก็ได้” คุณหยวนหัวเราะเบาๆ “ฉันไม่สนว่าเป้าหมายของพวกนายคืออะไร ฉันมีเงื่อนไขสองข้อ เงื่อนไขแรกคือ พวกเราพายุทรายต้องการจำนวนนี้”
ว่าแล้วคุณหยวนก็ชูนิ้วขึ้นมาหลายนิ้ว บอกค่าจ้างที่อยู่ในใจออกมา
“จำนวนนี้…เกินไปอยู่บ้าง…”
หลังจากได้ยินราคาที่คุณหยวนแจ้ง อินเหิงก็ขมวดคิ้วแน่น นี่มันโขกราคากันเกินไปแล้ว…
“จริงๆ แล้วนายอย่าเพิ่งรีบคุยเรื่องค่าจ้างเลย ฟังเงื่อนไขที่สองของฉันก่อน” คุณหยวนเอ่ยต่อ
อินเหิงสงบอารมณ์ลง แล้วพยักหน้าตอบรับ “ได้ครับ คุณหยวนพูดต่อเลย”
“เงื่อนไขข้อที่สอง ยังคงเป็นประโยคนนั้น ฉันไม่สนว่าเป้าหมายของพวกนายคืออะไร แต่นับจากนี้ไปในสภาตุลาการไม่ว่าพวกนายคนไหนจะชนะ ขอเพียงฉันทำภารกิจครั้งนี้สำเร็จ กลุ่มพายุทรายของฉันต้องได้รับการแต่งตั้งเป็นกลุ่มทหารรับจ้างอย่างเป็นทางการของสภาตุลาการ” คุณหยวนเอ่ยยิ้มๆ
“เป็นทางการ…”
อินเหิงตื่นตระหนกและสบถอยู่ในใจแล้ว นี่มันยิ่งกว่าเงื่อนไขแรกของเขาเมื่อครู่นี้ซะอีก
สภาตุลาการเคยมีการจ้างวานกลุ่มทหารรับจ้างอย่างเป็นทางการซะที่ไหนกันล่ะ
แถมยังเป็นกลุ่มพายุทรายที่มีชื่อเสียงเลวร้ายแบบนี้อีก…
“คุณหยวน ไม่สู้พวกเรามาเจรจากันสักหน่อย…” หลังจากอินเหิงเงียบไปครู่หนึ่ง ก็เปิดปากเอ่ย
“ไม่จำเป็น” คุณหยวนพูดอย่างเฉยเมย “น้องชายอินเหิง ทางฉันน่ะ ไม่มีพื้นที่ให้นายได้ต่อรองหรอกนะ ไม่ว่าจะเงื่อนไขแรกหรือว่าเงื่อนไขที่สอง ต่างก็ต้องเป็นไปตามที่ฉันพูด แน่นอน นี่เป็นเรื่องทางธุรกิจ ยังคงต้องได้รับความยินยอมจากทั้งฉันและนาย ถ้านายไม่ยอมรับ งั้นวันนี้ก็ถือว่าแค่มาจิบน้ำชาพูดคุยรำลึกอดีตแล้วกัน ไม่เป็นไรเลย”
“คุณหยวน ในเรื่องของค่าจ้าง น่าจะไม่มีปัญหาเท่าไร แต่…ถ้าต้องการให้กลุ่มพายุทรายกลายเป็นกองกำลังที่ขึ้นตรงกับสภาตุลาการอย่างเป็นทางการ เรื่องนี้…เกรงว่าผมคงไม่สามารถตัดสินใจได้…” อินเหิงขมวดคิ้วอธิบาย
“โอ้” คุณหยวนหัวเราะเสียงเย็นทีหนึ่ง “อะไรกัน น้องชายอินเหิง นายล้อฉันเล่นอยู่เหรอ แม้แต่เรื่องนี้นายก็ตัดสินใจไม่ได้ แต่นายยังจะนัดฉันมาคุยอีกเหรอ”
“คุณหยวน คุณรอสักครู่เถอะครับ”
จากนั้น อินเหิงก็ต่อสายหาฉินซีย่วน
เวลาผ่านไปไม่กี่ชั่วลมหายใจ อินเหิงก็วางสาย แล้วเอ่ยกับคุณหยวนว่า “คุณหยวน เงื่อนไขสองข้อของคุณ ผมตกลง ต้องการเขียนหนังสือสัญญาอย่างเป็นทางการด้วยไหมครับ”
“น้องชายอินเหิง นี่ไม่จำเป็นหรอก ฉันเชื่อว่าน้องชายอินเหิงน่าจะไม่กล้าเบี้ยวฉัน” พอคุณหยวนพูดจบ ก็โยนธนบัตรหลายใบลงบนโต๊ะน้ำชา “น้ำชาวันนี้ฉันเลี้ยงเอง”
พอคุณหยวนพูดจบ ก็หันหลังก้าวออกจากร้านน้ำชาไป
เมื่อเห็นแผ่นหลังของคุณหยวนหายลับไปแล้ว อินเหิงถึงได้โล่งอก
ผู้ชายคนนี้ ถึงจะดูไม่มีพิษมีภัย แต่กลับทำให้เขาหวาดผวาจริงๆ
โดยเฉพาะคำพูดประโยคนั้น ตัวเองไม่กล้าเบี้ยวแน่
แต่ในความเป็นจริง หากว่าตัวเองเบี้ยว ไม่ทำตามที่ตกลงกับกลุ่มพายุทราย ฉากจบที่รอเขาอยู่ จะต้องเป็นขุมนรกแน่นอน
ยังไงก็ตาม ครั้งนี้คุณหยวนหัวหน้าของกลุ่มพายุทรายตอบรับภารกิจลอบสังหารอี้อวิ๋นโม่ เขานับว่าวางใจอย่างสมบูรณ์ได้แล้ว
บนโลกนี้ ขอเพียงเป็นเรื่องที่พายุทรายอยากทำ ดูเหมือนจะไม่มีเรื่องที่ทำไม่ได้อยู่เลย
“ซือเยี่ยหาน แกคิดว่าแกกอดลูกสาวของอี้หลิงจวินเอาไว้ได้แล้วสินะ…คนที่แกกอดอยู่ สุดท้ายแล้วจะเป็นแค่ศพร่างหนึ่ง…แกถูกลิขิตไว้แล้วว่าต้องอยู่ใต้เท้าของฉันตลอดไป ไม่มีวันผงาดขึ้นมาได้อีกตลอดกาล! ”
แววตาของอินเหิงมืดดำอำมหิต มุมปากยกยิ้มกว้าง ใบหน้าเปี่ยมรอยยิ้มเยียบเย็น
—————————————————————————————
YOU MAY ALSO LIKE
