แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2445 ละทิ้งฮาเร็ม / บทที่ 2446 ทัวร์แต่งงาน?!
หลังจากเยี่ยหวันหวั่นโพสต์ลงในโมเมนต์แล้ว คนที่อยู่ทางรัฐอิสระก็ได้เห็นแล้วเช่นกัน
คนแรกที่เห็นคือเป่ยโต่ว
เป่ยโต่วเบิกตากว้าง “เวรแล้ว! พี่เฟิงกับนายแห่งอาชูร่าจดทะเบียนสมรสกันที่จีนแล้ว! ไวไฟขนาดนี้เชียว เร็วเกินไปหน่อยแล้ว!”
ทันใดนั้น ผู้อาวุโสใหญ่ ผู้อาวุโสสามรวมถึงชีซิงต่างก็พากันมองไปที่เป่ยโต่ว
จากนั้นผู้อาวุโสใหญ่ก็เอ่ยขึ้นว่า “อะไรนะ ผู้นำกับนายแห่งอาชูร่าจดทะเบียนกันแล้วเหรอ”
ผู้อาวุโสสามตะโกนลั่น “จริงหรือหลอก! ไม่น่าเชื่อเลยว่าผู้นำจะแต่งงาน!”
ฟู่หมิงซีพุ่งฉิวเข้ามา แล้วคว้าคอเสื้อเป่ยโต่ว “นายพูดเหลวไหลอะไรน่ะ! เป็นไปไม่ได้! ดูจากนิสัยของผู้นำ ต่อให้ชอบนายแห่งอาชูร่าแค่ไหน ก็ไม่มีทางแต่งกับเขาแน่!”
เป่ยโต่วแบสองมือออก “นายมาตะคอกฉันก็ไม่มีประโยชน์หรอก นายไปดูโมเมนต์ของพี่เฟิงก็จะรู้เอง! แน่นอนว่า อันที่จริงฉันขอเตือนนายว่าอย่าดูจะดีกว่า…”
ฟู่หมิงซีจะไม่ดูได้ยังไง พลันควักมือถือออกมาอย่างรวดเร็ว แล้วกดเข้าไปในโมเมนต์ของเยี่ยหวันหวั่นด้วยตัวเอง จากนั้น ก็เห็นโพสต์ที่เต็มไปด้วยอาหารหมาโพสต์นั้นของเยี่ยหวันหวั่น
ภาพประกอบฉากวิวาห์สีแดงเข้ม ยังมีรูปคู่ของทั้งสองคนด้วย ในภาพ ใบหน้าที่ล้มล้างสรรพสิ่งของนายแห่งอาชูร่าย่อมไม่ต้องพูดอะไรมาก ส่วนผู้นำของพวกเขาก็มีรอยยิ้มสดใสเบ่งบานเต็มหน้า
ฟู่หมิงซีรู้มาตลอดว่าผู้นำนั้นงดงามมาก แต่เพิ่งได้รู้เป็นครั้งแรกว่ายังสามารถงดงามได้ถึงขนาดนี้อีก…
รอยยิ้มนั้นอบอุ่นและเปล่งประกาย ราวกับมีปีกนางฟ้าคลี่กางอยู่ด้านหลัง
จากนั้น ฟู่หมิงซีก็สังเกตเห็นข้อความนั้นที่ผู้นำของตัวเองเขียนไว้
ฉันเคยไปที่ต่างๆ มามากมาย เคยเห็นทิวทัศน์งดงามมาหลากหลาย ทว่าขุนเขาสายธารกว้างไกล ดอกไม้งามดั่งกำมะหยี่ ล้วนดูดีไม่เท่าคุณ
เป่ยโต่วเห็นสีหน้าของฟู่หมิงซีขาวซีด ท่าทางแตกสลาย จึงเอ่ยด้วยความจนปัญญา “ก็บอกแล้วว่านายอย่าดูเลย! เห็นแบบนี้ใครจะไปทนได้กัน ฉันก็แทบจะสำลักตายอยู่แล้ว!”
ฟู่หมิงซีบีบมือถือแน่น “เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้ ผู้นำบอกไว้แล้วชัดๆ ว่าความปรารถนาของเธอคือ…”
“มวลหมู่ดารา” เป่ยโต่วเอ่ยรับช่วงไปตามสัญชาตญาณ
ฟู่หมิงซีถลึงตาใส่เขา “เปิดฮาเร็ม!”
เป่ยโต่วนึกๆ ดู “เอ่อ…ดูเหมือนพี่เฟิงของพวกเราจะเคยพูดไว้จริงๆ…”
ผู้อาวุโสใหญ่และผู้อาวุโสสามต่างก็พากันหยักหน้ารับ
ผู้อาวุโสใหญ่ถอนหายใจ “ยังไงก็ตาม ยังคงเป็นนายแห่งอาชูร่าที่มีฝีมือ!”
ผู้อาวุโสสามก็เอ่ยเช่นกัน “ก็นั่นน่ะสิ มีฝีมือจนทำให้ผู้นำของพวกเรายอมละทิ้งการเปิดฮาเร็ม และยินดีที่จะกระโจนลงหลุมศพอย่างการแต่งงานด้วยตัวเอง!”
ฟู่หมิงซีฟังคำวิจารณ์ของทุกคน แล้วโมโหจนใบหน้ามืดดำไปหมด
เป่ยโต่วตบไหล่ฟู่หมิงซีเบาๆ พลางเอ่ยปลอบ “เสี่ยวหมิง นายตัดใจซะเถอะ โพสต์นี้ที่พี่เฟิงของพวกเราพิมพ์ หรือว่านายยังไม่เข้าใจความหมายอีก”
ฟู่หมิงซีมีสีหน้าเยียบเย็น “ความหมายอะไร”
เป่ยโต่วพึมพำ “ขุนเขาสายธารกว้างไกล ดอกไม้งามดั่งกำมะหยี่ ล้วนดูดีไม่เท่าคุณ ความหมายไม่ใช่ดอกไม้ป่าหรือหอมเท่าบุปผาในเรือนชำหรอกเหรอ ชัดเจนมากว่าพี่เฟิงกำลังบอกนายว่า ตอนนี้เธอชอบแค่บุปผาในเรือนชำดอกนี้ดอกเดียว ดอกไม้ใบหญ้าข้างนอกไม่เข้าตาเธอแล้ว!”
พอฟู่หมิงซีฟังจบ สีหน้าพลันแข็งทื่อไป จากนั้นก็ร้องไห้โฮออกมาเลย ร่ำไห้พลางเอ่ยด้วยความไม่ยินยอม “ไม่ถูกสิ! ผู้นำโพสต์รูปทะเบียนสมรสของจีน ไม่ใช่ของรัฐอิสระสักหน่อย! ใช่แล้ว! ทะเบียนสมรสของจีนจะเป็นหลักฐานอะไรได้ล่ะ!”
พอสิ้นเสียงของฟู่หมิงซี ก็เห็นนิ้วมือของเป่ยโต่วลากรีเฟรชหน้าจอทีหนึ่ง จากนั้นเอ่ยขึ้นว่า “อะฮ้า พี่เฟิงเพิ่มโพสต์อีกอันที่เหมือนเดิมเป๊ะ…เอ่อไม่สิ รอบนี้มีรูปเพิ่มมาอีกรูป โอ้ ดูเหมือนจะทะเบียนสมรสของรัฐอิสระนะ”
ฟู่หมิงซีตะลึงงัน!
—————————————————————————————
บทที่ 2446 ทัวร์แต่งงาน?!
โพสต์แรกเยี่ยหวันหวั่นแชร์ให้ทุกคนในโมเมนต์เห็น แต่โพสต์ที่สองแชร์ให้คนในรัฐอิสระเห็นเท่านั้น
หลังจากเยี่ยหวันหวั่นโพสต์เสร็จ ซือเยี่ยหานก็โพสต์ด้วยสองโพสต์อย่างให้ความร่วมมือมาก
ภาพประกอบเป็นแบบเดียวกับเยี่ยหวันหวั่น ส่วนข้อความคือ : ดอกไม้คือเธอ สายธารคือเธอ ขุนเขาคือเธอ เธอคือโลกทั้งใบของฉัน
หากว่าโพสต์คลั่งรักพวกนั้นของเยี่ยหวันหวั่นทำให้คนเข็ดฟัดไม่น้อย ถ้างั้นโพสต์นี้ที่ซือเยี่ยหานแชร์ลงโมเมนต์ ก็แทบจะทำให้ดวงตาของทุกคนเต็มไปด้วยความตะลึงแล้ว
คนอื่นไม่กล้าพูดอะไร แต่เจียงหลีเฮิ่นกลับทิ้งคอมเมนต์ไว้ใต้โพสต์นั้นในโมเมนต์ทันที : พับผ่าสิ! ตาของฉัน! ฉันทำกรรมอะไรไว้ถึงต้องมองเห็นโพสต์นี้!
ประโยคนี้กล่าวได้ว่าเป็นเสียงในใจของคนหลายคน
เซี่ยเชียนชวนแสดงความเห็นราวกับโลกนี้ผิดปกติไปแล้ว “คิดไม่ถึงเลยจริงๆ พวกเขาแต่งงานกันจริงๆ เหรอเนี่ย!”
เจียงหลีเฮิ่นเบ้ปาก “นี่พวกเขาเตรียมจะแต่งกันที่จีนล่ะสิ ยังไงฉันก็ไม่ไปเด็ดขาด!”
เซี่ยเชียนชวนส่ายหน้า “ไม่แน่ใจ”
ขณะที่ทั้งสองพูดคุยกัน จู่ๆ ก็ถูกลากเข้ากลุ่มแชทแทบจะในเวลาเดียวกัน
คนที่ลากพวกเขาคือเยี่ยหวันหวั่น คนที่ถูกลากเข้ากลุ่มแชทไม่ได้มีแค่พวกเขา แต่ยังมีบรรดาขาใหญ่และสมาชิกกลุ่มอำนาจมากมายของรัฐอิสระด้วย
หลังจากลากคนเสร็จ เยี่ยหวันหวั่นได้ตั้งค่าสมาชิกให้ทุกคน อีกอย่าง เธอตั้งใจเปิดเผยตัวตนทั้งหมดของตัวเองด้วย
หลังจากเกิดเรื่องวุ่นวายต่างๆ ในรัฐอิสระ ตัวตนส่วนใหญ่ของเธอก็เปิดเผยออกมาหมดแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องหลบๆ ซ่อนๆ อีก รวมถึงตัวตนทางประเทศจีนด้วย ไม่มีความจำเป็นต้องปิดบังอีก
ดังนั้น ชื่อแอคที่เยี่ยหวันหวั่นตั้งไว้ในเวลานี้คือ เยี่ยหวันหวั่น+เยี่ยไป๋+ไป๋เฟิง+เนี่ยอู๋โยว+อี้อวิ๋นโม่
[เยี่ยหวันหวั่น+เยี่ยไป๋+ไป๋เฟิง+เนี่ยอู๋โยว+อี้อวิ๋นโม่ : เดือนนี้ฉันจะแต่งงานกับที่รักของฉัน ทุกคนมาร่วมดื่มสุรามงคลที่จีนสิ! อย่าลืมใส่ซองด้วยล่ะ ถ้าไม่มีเงินสดก็ไม่เป็นไร โอนมาให้ฉันโดยตรงได้เลย!]
[เจียงหลีเฮิ่น : ….]
[เซี่ยเชียนชวน : ….]
[เสิ่นเทียนเฉิน : ….]
คำพูดที่เด่นชัดตรงไปตรงมาของเยี่ยหวันหวั่นทำให้คนตะลึงตาค้างแล้ว ประโยคที่บอกให้ใส่ซองนั้นก็ทำให้คนพูดไม่ออกเช่นกัน
ชั่วขณะนั้น เหล่าขาใหญ่ในกลุ่มแชทไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี ด้วยเหตุนี้จึงตกอยู่ในความเงียบกริบ
และสุดท้ายยังคงเป็นเจียงหลีเฮิ่นที่ออกหน้าก่อน
[เจียงหลีเฮิ่น : เวรเอ้ย! เธอแต่งซะไกลขนาดนั้น ใครจะว่างถ่อไปหาตั้งไกล!]
นี่ไม่ใช่เรื่องสิ้นเปลืองเงินทองแถมยังหาเรื่องใส่ตัวอีกรึไง!
เจียงหลีเฮิ่นเอ่ยสิ่งที่อยู่ในใจของทุกคนออกมาอีกครั้ง
[เยี่ยหวันหวั่น+เยี่ยไป๋+ไป๋เฟิง+เนี่ยอู๋โยว+อี้อวิ๋นโม่ : โอ้ แบบนี้สินะ งั้นก็ไม่เป็นไร ถ้าพวกนายไม่สะดวกมา ฉันจะจัดงานแต่งที่รัฐอิสระอีกสิบสองรอบแล้วกัน! จะเอาทุกตัวตนของฉันกับที่รักของฉันมาจัดงานทีละรอบ! ฉันนับๆ แล้ว สิบสองครั้งก็ยังจัดไม่เสร็จเลย…]
[เจียงหลีเฮิ่นตกตะลึง : จะบ้าเหรอ! เธอล้อฉันเล่นอยู่เหรอไง! ฉันเคยได้ยินแต่เรื่องทัวร์คอนเสิร์ต เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเรื่องทัวร์งานแต่ง! ซือเยี่ยหาน! นายยังไม่มาจัดการเมียนายอีกเหรอ!]
[ซือเยี่ยหาน : สิบสองครั้งไม่ค่อยเหมาะ]
[เจียงหลีเฮิ่น : ใช่ไหมล่ะ! แปลกล้ำโลกเกินไปแล้ว!]
[ซือเยี่ยหาน : ปัดขึ้นเป็นจำนวนถ้วนเถอะ]
[เจียงหลีเฮิ่น : จำนวนถ้วน…?]
[ซือเยี่ยหาน : ร้อยครั้ง]
ขาใหญ่ทั้งหมดตะลึงงัน…
[เจียงหลีเฮิ่น : นี่นายคิดจะตั้งตัวด้วยซองงานแต่งเพื่อแทนที่ตระกูลเสิ่นสินะ?]
[เยี่ยหวันหวั่น+เยี่ยไป๋+ไป๋เฟิง+เนี่ยอู๋โยว+อี้อวิ๋นโม่ : ว้าว ที่รักคุณฉลาดจริงๆ เลย ทำไมฉันถึงนึกวิธีหาเงินดีๆ แบบนี้ไม่ออกกันนะ]
[เจียงหลีเฮิ่น : …. ]