แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 2487 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 21 / บทที่ 2488 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 22 (จบ)
บทที่ 2487 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 21
“พวกแกสองคน แอบคบกันอยู่ใช่ไหม” นายหญิงเนี่ยมีสีหน้าไม่สบอารมณ์
“อา…ไม่ใช่ว่า หลิงเหมี่ยวเป็นอาหญิงของพวกเราหรอกเหรอ…” ใบหน้าของเนี่ยหลิงหลงเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง
“ชิ่วๆๆ ใช่เรื่องของเธอเหรอ อาหารยังทำให้เธอหุบปากไม่ได้สินะ” เนี่ยอู๋หมิงเหลือบมองเนี่ยหลิงหลงแวบหนึ่ง
จากนั้น เนี่ยอู๋หมิงก็เอ่ยอย่างหงุดหงิดอยู่บ้าง “ผมไม่ได้แอบคบกับหลิงเหมี่ยว พวกเราคบหากันอย่างเปิดเผย ยังมีอีกนะ แม่ ในเมื่อแม่รู้แล้ว แม่ยังจะไล่หลิงเหมี่ยวไปอีก แม่หมายความว่ายังไง”
“หมายความว่ายังไงน่ะเหรอ”
หัวหน้าตระกูลเนี่ยหัวเราะเสียงเย็น “เนี่ยอู๋หมิง แกยังมีหน้ามาถามฉันอีกเหรอว่าหมายความว่ายังไง แกมันหน้าไม่อาย ทำให้ตระกูลเนี่ยขายหน้า!”
“ผมหน้าไม่อายยังไง” เนี่ยอู๋หมิงไม่ยอม
“หลิงเหมี่ยวเป็นอาหญิงของแก พวกแกมีลำดับอาวุโสยังไง สายสัมพันธ์แบบไหน แกยังจะคบกับเหลิงเหมี่ยวอีกเหรอ?!” นายหญิงเนี่ยมีสีหน้าเดือดดาลอยู่บ้าง
“แม่ นี่แม่จะจริงจังเกินไปรึเปล่า ถึงแม้หลิงเหมี่ยวจะมีศักดิ์เป็นอาหญิงของผม แต่ถ้าพูดกันแล้ว ไม่ได้เกี่ยวพันกันทางสายเลือดโดยตรงนี่ ถ้านับย้อนไป ต้นตระกูลของเรากับต้นตระกูลของหลิงเหมี่ยวก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดมาสิบแปดรุ่นแล้ว แค่เรียกกันไปตามธรรมเนียมเท่านั้น แม่กับพ่อก็ใช่ว่าจะไม่รู้” เนี่ยอู๋หมิงอธิบาย
“พวกเรารู้ แล้วคนนอกรู้รึไง” เจ้าบ้านเนี่ยกล่าว
“แล้วแกเป็นตัวแทนใครล่ะ แกเป็นตัวแทนของตระกูลเนี่ย คนอื่นจะมองยังไงก็ไม่เกี่ยวกับพวกเรา แต่ถ้าตระกูลเนี่ยมัวหมอง แบบนั้นไม่ได้หรอกนะ!” นายหญิงเนี่ยตวาด
เนี่ยอู๋หมิงร้อนใจแล้ว จากนั้นก็มองไปที่หัวหน้าตระกูลเนี่ย “พ่อ พ่อพูดมาเลย ลูกชายพ่อสำคัญหรือว่าความเห็นของคนนอกสำคัญ?!”
“ฉันคิดว่า แม่แกสำคัญกว่า…” พอหัวหน้าตระกูลเนี่ยพูดจบ ก็กินข้าวไปเงียบๆ
“อีกอย่าง หลิงเหมี่ยวไม่ใช่ชาวรัฐอิสระ แกไม่รู้กฎของรัฐอิสระรึไง?!” นายหญิงเนี่ยพูดต่อ
“น่าขำ นี่เป็นเรื่องของผม ยังไม่ถึงคราวที่กฎเกณฑ์พวกนั้นของรัฐอิสระจะมาแส่กับผมได้” เนี่ยอู๋หมิงยิ้มเยาะ
“แกมันจองหอง!” นายหญิงเนี่ยลุกขึ้นมาทันที
“นั่งลง…คุณจะลุกขึ้นทำไม อย่าวู่วามสิ…” หัวหน้าตระกูลเนี่ยวางถ้วยและตะเกียบลง พลางมองไปที่นายหญิงเนี่ย
“พ่อ แม่ ก็ใช่ ตระกูลเนี่ยของเราเป็นอันดับหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ แต่พวกพ่อไม่คิดบ้างเหรอ ถ้าไม่มีผมเนี่ยอู๋หมิง พวกพ่อจะเอาอะไรไปสู้กับตระกูลจี้ ตระกูลจี้มีจี้ซิวหร่าน ถ้าไม่มีผม ยังคิดว่าจะแย่งที่หนึ่งจากตระกูลจี้ได้เหรอ”
“น่าขำ จี้ซิวหร่านก็แค่เห็นแก่ที่ชอบพออู๋โยวน้องสาวแกอยู่ แกคิดว่าชาวบ้านเขาจะยอมแพ้แกจริงๆ เหรอ” นายหญิงเนี่ยเอ่ย “ยังไงซะ ฉันกับพ่อแก ก็ไม่มีทางอนุญาตให้แกติดต่อคบหากับหลิงเหมี่ยว นี่ก็เพราะหวังดีกับแก!”
พอสิ้นเสียงของนายหญิงเนี่ย เนี่ยอู๋หมิงก็ยืนเงียบอยู่หน้าโต๊ะอาหาร
ผ่านไปพักหนึ่ง มุมปากของเนี่ยอู๋หมิงก็กระตุกนิดๆ
“หวังดีกับผม…งั้นเหรอ”
และวินาทีต่อมา เนี่ยอู๋หมิงก็คว่ำโต๊ะอาหารทันที
จากนั้น ถ้วยชามตะเกียบก็หล่นกระจายเต็มพื้น
การกระทำของเนี่ยอู๋หมิง ทำให้นายหญิงเนี่ยและหัวหน้าตระกูลตกใจ
“ไอ้ตัวเหม็น แกบ้าไปแล้วเหรอ!” หัวหน้าตระกูลเนี่ยตวาด
นายหญิงเนี่ยที่อยู่ด้านข้างโมโหจนตัวสั่น
“พ่อ แม่…พวกพ่อแม่เห็นแก่ตัวเกินไป…” เนี่ยอู๋หมิงหันหลังให้ แล้วเอ่ยโดยไม่เหลียวกลับมา “พวกพ่อแม่ไม่ได้หวังดีกับผมหรอก และไม่ได้ทำเพื่อตระกูลเนี่ยด้วย…ความจริงแล้ว พวกพ่อแม่ทำเพื่อตัวเองเท่านั้น แม้กระทั่งอู๋โยวด้วย…เพื่อจะประนีประนอมกับคุณตา พวกพ่อแม่เลยปล่อยให้คุณตาพาอู๋โยวไปตั้งแต่เล็กๆ ทำให้อู๋โยวไม่ได้อยู่กับพ่อแม่มาตั้งแต่เด็ก…แต่ว่า พวกคุณทำผิดพลาดไปเรื่องหนึ่ง…ผมคือเนี่ยอู๋หมิง ชีวิตของผม ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการควบคุมของคนอื่น ต่อให้เป็นสวรรค์ก็ตาม!”
—————————————————————————————
บทที่ 2488 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 22 (จบ)
กลางดึก ละอองหิมะจากฟากฟ้าโปรยปรายใส่ร่าง เงาร่างของเนี่ยอู๋หมิงค่อยๆ หายลับไป
หัวหน้าตระกูลและนายหญิงเนี่ยมองหน้ากัน
หลายวันผ่านไป
“เหล่าจี้ มีธุระอะไรกับฉัน” เนี่ยอู๋หมิงรับสาย
“ฉันได้ข่าวมาว่า ทางสภาตุลาการดูเหมือนจะต้องการลงมือกับหลิงเหมี่ยว” เสียงของจี้ซิวหร่านแว่วดังออกมา
เนี่ยอู๋หมิงฟังแล้วขมวดคิ้วนิดๆ “หมายความว่ายังไง”
จี้ซิวหร่านตอบกลับ “ยังไม่รู้สถานการณ์ชัดเจน แต่คอยระวังให้มากๆ เถอะ”
หลังจากวางสายแล้ว เนี่ยอู๋หมิงก็จมอยู่ในห้วงความคิด
หรือว่า เป็นเพราะแหวนวงนั้น
แหวนวงนั้นของหลิงเหมี่ยว เป็นตัวแทนอำนาจสูงสุดของเดธโรส
อีกทั้งเนี่ยอู๋หมิงยังสร้างแหวนคู่รักวงหนึ่งที่คล้ายคลึงกันขึ้นมาด้วย
….
บนภูเขา หญิงสาวนอนหายใจรวยริน
“เนี่ยอู๋หมิง ไม่อยู่ที่นี่ใช่ไหม” สายตาของหลิงเหมี่ยวมองสำรวจไปทั่ว
แสดงว่าผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์หลอกเธอสินะ เอาชีวิตของเนี่ยอู๋หมิงมาอ้าง เพียงเพื่อหลอกให้ตัวเองมาที่นี่
เขาไม่เป็นไรก็ดีแล้ว…
“อาหญิง!”
เนี่ยอู๋โยวมองหลิงเหมี่ยว แต่ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี
“เอาไป…”
หลิงเหมี่ยวใช้เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้าย ยื่นแหวนให้เด็กสาว
“อย่าให้…คนอื่นเห็นมัน…ช่วยดูแลพี่ชายเธอ แทนฉันด้วย…”
….
กว่าเนี่ยอู๋หมิงจะรู้ว่าหลิงเหมี่ยวเกิดเรื่อง เวลาก็ผ่านไปหลายวันแล้ว
สำหรับเนี่ยอู๋หมิงแล้ว ทุกอย่างนี้ราวกับท้องฟ้าครามพังทลายลง
เขาดื่มจนเมามายอยู่หลายวัน ไม่รู้ว่าเป็นความฝันหรือว่าความจริง
แม้แต่ผู้หญิงของตัวเอง เขาก็ปกป้องไว้ไม่ได้
ถึงขั้นที่ ในช่วงเวลาที่เธอต้องการตัวเองมากที่สุด เขากลับไม่ได้อยู่ข้างกายเธอ
เวลานั้น เธอคงโดดเดี่ยวมาก สิ้นหวังมาก…
รัฐอิสระ…
สภาตุลาการ…
สหพันธ์วิทยายุทธ์!
จะปล่อยไว้ไม่ได้สักราย จะต้องตายทั้งหมด!
….
เนี่ยอู๋หมิงราวกับหลอมกลืนไปกับความมืดของรัตติกาล สวมชุดสีดำ จนมองไม่เห็นใบหน้า
เมืองอวิ๋นสุ่ย
ชายชุดดำดูราวกับพญามัจจุราชจากขุมนรก มืดทะมึนจนทำให้คนหายใจไม่ออก
วันรุ่งขึ้น ประธานคนปัจจุบันของสภาตุลาการถูกลอบสังหาร ฆาตกรไม่ทิ้งเบาะแสใดๆ ไว้เลย
วันต่อมา หัวหน้าหน่วยงานหลักที่รับผิดชอบเรื่องปิดล้อมโจมตีเดธโรสถูกลอบสังหาร
ในเวลานั้น ชาวเมืองอวิ๋นสุ่ยต่างก็อกสั่นขวัญแขวน สภาตุลาการออกตามล่าเบาะแสของฆาตกรอย่างไม่นึกเลยว่าจะต้องแลกด้วยอะไร แต่กลับไม่มีประโยชน์ ฆาตกรไม่ปรากฏตัวขึ้นอีกเลย ราวกับระเหยหายไปก็ไม่ปาน
ณ สำนักงานหลักกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์
ชายชุดดำมองชายชราที่อยู่ตรงปลายเท้า ขอเพียงเขาเพิ่มแรงอีกนิด ก็สามารถบดขยี้อวัยวะภายในของชายชราได้แล้ว
ทว่าไม่รู้ว่าทำไม ชายชุดดำกลับไม่ทำแบบนั้น เตะชายชราจนปลิวออกไป จากนั้นก็หายไปในความมืด และไม่เผยร่องรอยอีก
“จากนี้ไป ฉันคือมารร้ายที่ถูกสะบั้นปีก ล่องลอยอยู่ในโลกมนุษย์ เพียงเพื่อล้างแค้น!”
…เนี่ยอู๋หมิง
….
หลายปีผ่านไป
ณ โรงพยาบาล
“หลิงเหมี่ยว อู๋โยวแต่งงานแล้วนะ สามีของเธอคือนายแห่งอาชูร่า โคตรรวยเลย แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะให้พวกเราใส่ชุดมาสคอตการ์ตูน…”
สีหน้าของเนี่ยอู๋หมิงเปี่ยมด้วยความอ่อนโยน มองหลิงเหมี่ยวที่อยู่บนเตียงผู้ป่วย เอ่ยเสียงเบาพลางแย้มยิ้ม
“ตอนที่พวกเราแต่งงานกัน จะให้พวกเขาสวมชุดมาสคอตด้วยเหมือนกัน” เนี่ยอู๋หมิงกุมมือของหลิงเหมี่ยวเอาไว้เบาๆ “แต่เธอน่ะ เมื่อไหร่ถึงจะฟื้นขึ้นมาล่ะ…ฉันเหงามากเลยนะ…”
ทันใดนั้น มือถือของเนี่ยอู๋หมิงก็แผดเสียงขึ้นมา
“หัวหน้า คุณรีบมาเถอะ มีออเดอร์ใหญ่ ค่าจ้างสูงจนทำให้คุณเหลือเชื่อได้เชียวล่ะ เร็วเข้า!”
อี้จือฮวาเอ่ยขึ้น
“ได้”
เนี่ยอู๋หมิงวางสาย แล้วลูบหน้าผากหลิงเหมี่ยว
หลังจากเนี่ยอู๋หมิงไปแล้ว ภายในห้องผู้ป่วยที่ว่างเปล่า แพขนตาของหญิงสาว ก็ขยับไหวเบาๆ โดยไม่ที่ไม่มีใครสังเกตเห็น
———————————————จบบริบูรณ์——————————————–
ละครโลกเล็ก : ประชันความไร้ยางอาย
ใจกลางลานจัตุรัสในวันที่ท้องฟ้าสดใส
กรรมการกวาดสายตามองไปทั่วลานแวบหนึ่ง ที่นั่งไร้ที่ว่าง และเกือบเต็มหมดแล้ว
“การประชันความหน้าหนาที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีได้เริ่มขึ้นแล้ว ผู้ที่อยู่บนสนามต่างก็เป็นคนที่ได้รับการคัดเลือกมาแล้ว” กรรมการกล่าว
“ฮ่าๆๆ แชมป์แห่งความหน้าหนาต้องเป็นฉันแน่อยู่แล้ว” หลินเชวียมองซือเยี่ยหานที่อยู่ด้านข้าง
“ฉันสละสิทธิ์” ซือเยี่ยหานเอ่ยอย่างเอื่อยเฉื่อย
“ฉันก็ยอมแพ้เหมือนกัน” จากนั้นจี้ซิวหร่านในชุดขาวก็เอ่ยขึ้นอย่างยิ้มๆ
เยี่ยหวันหวั่นนั่งไขว่ห้าง มองสำรวจรอบข้าง ทั่วทั้งสนามมีเพียงคนเดียวที่สามารถสร้างความกดดันให้กับตัวเองได้ เกรงว่าคงมีแค่พี่ชายแท้ๆ ของตัวเอง
“ขอเชิญผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยพูดอะไรสักหน่อย!” กรรมการมองไปที่เยี่ยหวันหวั่น
เยี่ยหวันหวั่นฟังแล้วก็ลุกขึ้นมา เอ่ยด้วยรอยยิ้มมั่นใจ “สมัยที่ฉันต่อสู้กับซืออู๋เทียนอยู่ที่จีน เขามีเล่ห์เหลี่ยมมากมาย แต่แล้วยังไง ฉันกดโทรออกแค่สายเดียว ก็จัดการได้ราบคาบแล้ว!”
กรรมการสอบถาม “คุณโทรออกไปที่ไหน”
เยี่ยหวันหวั่น : “110”
ทุกคนพูดไม่ออกเลย…
“เฮอะ!” เนี่ยอู๋หมิงมีสีหน้าไม่ยอมแพ้ “ตอนเด็กๆ ฉันท้าต่อยกับนักเลงน้อยคนหนึ่ง เขาพาคนมาด้วยสิบคน ส่วนทางฉันน่ะพามาแค่คนเดียว”
“คุณพาใครมาล่ะ” กรรมการถามด้วยความอยากรู้
“อ้อ ฉันพาพ่อของเขามา” เนี่ยอู๋หมิงตอบ
ทุกคนพูดไม่ออกอีกครั้ง…
“ฉันใช้เซ่าปิงชิ้นเดียวก็หลอกล่อที่รักของฉันมาถึงมือได้แล้ว ที่รักของฉันคือนายแห่งอาชูร่า” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
เนี่ยอู๋หมิงไม่ยอมแพ้ “ฉันใช้แค่ลูกคิดอันเดียวก็สามารถคว้าคนสวยของฉันมาได้แล้ว แถมแม่ยายฉันยังเป็นคนแลกเปลี่ยนกับฉันด้วยตัวเองด้วย และคนสวยของฉันคือผู้นำเดธโรส!”
“ฉันรักเงินยิ่งชีพ” เนี่ยหวันหวั่นเอ่ยพลางยิ้มหยัน
“ฉันเคยหาเงินจากเธอได้” เนี่ยอู๋หมิงตอบโต้
มุมปากของเยี่ยหวันหวั่นกระตุกยิกๆ สูดหายใจลึกๆ เฮือกหนึ่ง แล้วพูดต่อไปว่า “บนเกาะร้าง ขาใหญ่บางคนบอกว่าไม่มีเรื่องไหนที่เขาไม่กล้าทำ ฉันเลยพนันกับเขา เดิมพันด้วยตราพยัคฆ์ขาวของเขา และสุดท้ายฉันก็ชนะ!”
กรรมการสอบถาม “ขาใหญ่คนนั้นฉันรู้จัก เป็นคนโหดเหี้ยมทีเดียว แล้วคุณพนันว่ายังไง”
เยี่ยหวันหวั่นตอบอย่างภาคภูมิ “ฉันพนันว่าเขาไม่กิน ขี้!”
กรรมการเหวอไปแล้ว
เนี่ยอู๋หมิงเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง “ตอนอยู่จีนฉันเคยเข้าร่วมการแข่งขันต่างๆ จนชนะเลิศได้ตู้เย็นทีวีเครื่องซักผ้ามาไม่น้อยเลย พวกเขาหมดปัญญาแล้วเลยหยุดรายการไป สุดท้ายฉันถูกทุกรายการทั้งหมดของจีนลงบัญชีดำ ถูกแบนจากการเข้าแข่งขันอย่างถาวร”
ฝูงชนตกตะลึง “แบบนี้มันมีอะไรให้น่าภูมิใจกัน!”
เยี่ยหวันหวั่นไม่พูดอะไร
เนี่ยอู๋หมิงกล่าว “ในกลุ่มวีแชท ฉันเงียบอยู่ตลอด ถ้าเธออยากคุยกับฉันมีทางเดียวคือส่งซองแดงมา”
เยี่ยหวันหวั่นโต้กลับ “ฉันใช้เงินหยวนเดียวก็ติดต่อพี่ได้แล้ว!”
เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยว่า “หยวนเดียวก็เงินเหมือนกัน!”
เยี่ยหวันหวั่นเถียงไม่ออกเลย…
“แน่นอน ฉันยังมีไม้ตายอยู่” เนี่ยอู๋หมิงมองไปทางทีมห้าคน
จากนั้น สโลแกนที่ชวนให้คนอับอายก็ดังกระหึ่มไปทั่วสนาม
“หัวหน้ากลุ่มสังหารเทพ หล่อเหลางามสง่า!”
“หล่อหล่อหล่อหล่อ!”
“แกร่งแกร่งแกร่งแกร่ง!”
ทุกคนต่างก็ตะลึงงัน
ไร้ยางอายเกินไปแล้ว…
ขอรีฟันด์ตั๋วได้ไหมนะ
เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าย่ำแย่ “ฉันยอมแพ้”
“จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง ประตูนิรภัยราคาไม่กี่พันหยวน แต่ฉันบอกไปว่าราคาเดิมคือสองแสนหยวน ลดให้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ฉันขายออกไปในราคาแสนหยวน และคนที่ซื้อคือสวะหมา จนตอนนี้เขายังซาบซึ้งตื้นตันในตัวฉันอยู่เลย!”
ขณะที่กรรมการกำลังจะประกาศผล จู่ๆ เป่ยโตวก็ลุกขึ้นมา
จากนั้น อี้สุ่ยหานที่นั่งอยู่ในที่นั่งผู้ชมก็ปรายตามองเป่ยโต่วแวบหนึ่ง
เป่ยโต่วจบเห่แล้ว
กรรมการถึงกับปาดเหงื่อ “ผมขอประกาศว่า ผู้ชนะรางวัลสุดยอดความไร้ยางอายของเรื่อง <แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี> คือ…เนี่ยอู๋หมิง!”
“หัวหน้ากลุ่มสังหารเทพ หล่อเหลางามสง่า!”
“หล่อหล่อหล่อหล่อ!”
“แกร่งแกร่งแกร่งแกร่ง!”
เยี่ยหวันหวั่นกำหมัดแน่น “รบกวนแล้ว ลาก่อน!”
YOU MAY ALSO LIKE
