แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - บทที่ 931 คำอธิบายที่สมเหตุสมผล / บทที่ 932 รนหาที่ตายเอง

บทที่ 931 คำอธิบายที่สมเหตุสมผล

บนเวที พิธีกรกล่าวเปิดงานอย่างกระตือรือร้นเสร็จ ก็เป็นทีของเยี่ยหงเหวยขึ้นเวทีกล่าวปราศรัย

หลังจากเยี่ยหงเหวย เยี่ยกรุ๊ปประธานหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์เยี่ยเส่าอันก็ขึ้นเวทีต่อ ด้านข้างเขาตามมาด้วยผู้อำนวยการฝ่ายจัดหานักแสดงเยี่ยอีอี

ด้านล่างเวที ผู้อาวุโสของหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ก็อดทอดถอนใจไม่ได้

“เฮ้อ เรื่องราวผันเปลี่ยนไม่แน่นอนจริงๆ สามปีก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นยังเป็นเยี่ยเส่าถิง แต่พริบตาเดียว ตอนนี้คนใหม่ๆ ในบริษัทก็กลับไม่รู้กระทั่งว่าเยี่ยเส่าถิงคือใครแล้ว รู้จักแค่เยี่ยเส่าอันกับคุณหนูใหญ่เยี่ยอีอี…”

“ก็นั่นน่ะสิ จนถึงตอนนี้ประธานกรรมการก็ยังไม่อนุญาตให้เยี่ยเส่าถิงเข้าประตูใหญ่ของบ้านเยี่ยกับบริษัท แม้แต่วันสำคัญอย่างงานเลี้ยงฉลองครบรอบยี่สิบปี ก็มีแค่เยี่ยมู่ฝานคนรุ่นเยาว์ที่เขาอนุญาตให้มาที่งานนี้!”

“แต่ ท่าทางของประธานกรรมการกับนายหญิงที่มีต่อเยี่ยมู่ฝานระยะนี้ ฉันว่สิทธิ์าผู้สืบทอดในอนาคตจะตกอยู่ในมือใครก็ยังไม่แน่นะ!”

“แกมันไร้เดียงสาจริงๆ เยี่ยมู่ฝานจอมไม่ได้เรื่องคนนั้น จะเป็นคู่มือของพ่อลูกเยี่ยอีอีได้ยังไง! อย่างดีสุดก็แค่ได้กลับบ้านถลุงนิดหน่อยเงินเท่านั้นแหละ อยากสอดมือเข้าบริษัทเหรอ เหลวไหลทั้งแพ้…”

“นั่นก็จริง…”

เห็นได้ชัดว่า ทั้งหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ไม่มีใครมองเยี่ยมู่ฝานในแ่ดีสักคน แต่เห็นแก่ที่เขามีท่าทีดีขึ้นจึงพูดคุยทักทายเขาสองสามประโยค นับว่าเห็นแก่หน้าประธานกรรมการแล้ว

บรรยากาศรื่นเริงบันเทิงใจในงานเลี้ยงฉลองครบรอบดำเนินต่อไป

ไม่นานก็ใกล้ถึงเวลาจบงาน บางสื่อเริ่มเข้าสู่ช่วงเวลาหาข่าว

สื่อใหญ่มีชื่อเสียงต่างๆ พากันเข้าไปห้อมล้อมคนระดับสูงอย่างเยี่ยหงเหวย เยี่ยเส่าอัน เยี่ยอีอีเป็นหลักเพื่อถามคำถาม

นอกจากคนระดับสูงแล้ว ข้างกายเยี่ยอีอียังติดตามด้วยผู้กำกับเลี่ยวเสี่ยนเฟิง นักเขียนบทเหรียฯทองถานเจิ้นซิน รวมถึงนักแสดงนำชายหนึ่งหญิงหนึ่งสองคน

เยี่ยอีอียืนอยู่เบื้องหน้าไมโครโฟนนับไม่ถ้วน พูดกับสื่อทุกสื่อว่า “อาศัยวันนี้โอกาสนี้ ฉันก็มีข่าวดีจะแบ่งปันกับทุกคนพอดีค่ะ ผลงานใหม่ล่าสุดของผู้กำกับถานเจิ้นซินเรื่อง ‘ยุคแห่งรัก’ กำลังจะเริ่มถ่ายทำ หวังว่าทุกท่านจะให้การสนับสนุนเยอะๆ…”

พวกสื่อได้ยินก็พากันแสดงความยินดีทันที

“นั่นน่าคาดหวังจริงๆ บทละครของอาจารย์ถานหลายปีมานี้คุณภาพนับวันยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๅ เนื้อหาแลปกใหม่ ทุกเรื่องสะเทือนถึงใจคนอย่างยิ่ง ไม่รู้ว่า ‘ยุคแห่งรัก’ หนังเรื่องนี้ อาจารย์ถานได้แรงบันดาลใจมากจากไหน จะสร้างเซอร์ไพรส์ยังไงให้พวกเรากันนะ”

“ผมเพิ่งเขียนบทละครนี้เสร็จเมื่อสามเดือนก่อน เพื่อที่จะเขียนหนังเรื่องนี้ให้สำเร็จ…”

ถานเจิ้นซินรู้คำถามของนักข่าวล่วงหน้าแล้ว ดันนั้นเขาจึงพูดขั้นตอนการรังสรรค์ของตัวเองและความยากลำบากในนั้นอย่างน้ำไหลไฟดับ จุดประสงค์ก็เพื่อสร้างการรับรู้แรกสุด รวมถึงสร้างความน่าเชื่อถือว่าหนังเรื่องนี้ เขาต่างหากที่เป็นคนริเริ่ม

อย่างที่คาด หลังสื่อในที่นี้ฟังจบก็แสดงความนับถือชื่นชมแล้ว

ถานเจิ้นซินไม่ลืมประจบสอพลอ เขามองเยี่ยมู่ฝานที่อยู่ด้านข้างแล้วเอ่ยว่า “ทุกท่านยอกันเกินไปแล้ว ทั้งหมดชื่นชมคุณหนูเยี่ยอีอี ผมถึงมีโอกาสได้แสดงความสามารถของผม…”

ถานเจิ้นซินกำลังพูด แต่เวลานี้เอง มือถือของเขาก็เหมือนจะดังขึ้นหนึ่งที

ถานเจิ้นซินเปิดอ่านผ่านๆ อย่างเสร้งไม่ใส่ใจ จากนั้นเขาก็หน้าเปลี่ยนสีรุนแรงต่อหน้าสื่อทั้งมวล และยังโพล่งออกมาด้วยความโกรธเสียงดัง “เหลวไหลชัดๆ!”

“เอ่อ อาจารย์ถาน เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ”

ถานเจิ้นซินมีท่าทีโกรธจนสูญเสียความมีเหตุผล เขาเดินตรงไปทางเยี่ยมู่ฝาน ชูเนื้อหาบนหน้าจอมือถือตรงหน้าอีกฝ่าย “คุณชายใหญ่เยี่ย! กรุณาให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลกับผมด้วย!”

———————————————

บทที่ 932 รนหาที่ตายเอง

“เกิดอะไรขึ้น”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่”

สื่อทั้งหมดล้วนงุนงง

เวลานี้เยี่ยหวันหวั่นอ้าปากหาว เธอกำลังนั่งบนเก้าอี้บาร์ที่อยู่ไม่ไกล มือเท้าคาง แกว่งไกวน้ำสตรอว์เบอร์รีในมืออย่างเฉื่อยชา

คืนนี้งานแถลงข่าวของพวกเธอจจูเสินสือไต้ กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว…

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธออาจยังไม่วางใจเยี่ยมู่ฝาน จำต้องอยู่ข้างกายเขาจึงจะได้ แต่ตอนนี้เหรอ เธอมองเขาแสดงอย่างเงียบๆ ก็พอ

เห็นแค่ว่าเยี่ยมู่ฝานกวาดสายตามองหน้าจอมือถือของถานเจิ้นซิน

ข่าวนั้นคือเวยป๋อออฟฟิเชียลของจูเสินสือไต้ประกาศว่าพรุ่งนี้จะเปิดกองถ่ายของเรื่อง ‘เป็นหรือตาย’

เผชิญหน้ากับคำถามเกรี้ยวกราดของถานเจิ้นซิน เยี่ยมู่ฝานขมวดคิ้วน้อยๆ เอ่ยปากเสียงเรียบ “อธิบาย? ไม่ทราบว่าอาจารย์ถาน อยากให้ผมอธิบายอะไรเหรอ”

เหลียงเหม่ยซวนกับเยี่ยมู่ฝานที่อีกด้านสบตากัน มุมปากยกขึ้นยิ้มเยาะ นึกว่าแสร้งไม่รู้แล้วจะไม่เป็นไรเหรอ

พวกเขาขุดกับดักทั้งหมดไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาไม่อยากเข้าก็ต้องเขา!

ถานเจิ้นซินชำเลืองมองสื่อทั้งหมดที่อยู่โดยรอบแวบหนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยเสียงดัง “ทุกท่าน คืนนี้เป็นวันมงคลฉลองครบรอบยี่สิบปีของหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ แล้วก็เป็นวันประกาศเรื่อง ‘ยุคแห่งรัก’ อย่างเป็นทางการด้วย เดิมทีผมไม่อยากมีเรื่องไม่น่ายินดีมาส่งผลกระทบต่อบรรยากาศวันนี้ แต่มีบางคนข่มเหงคนอื่นจนอย่างไม่น่าให้อภัยจริงๆ หน้าไม่อายชะมัด”

ถานเจิ้นซินพูดจบก็ใองยใฝอย่างโมโห ถามเสียงเด็ดขาด “คุณชายเยี่ย สองวันก่อนผมติดต่อบริษัทคุณไป บอกว่าบทละครเรื่อง ‘เป็นหรือตาย’ ของสวีหลินพวกคุณ ลอกเลียนแบบ ‘ยุคแห่งรัก’ ของผม ต้องการให้บริษัทอธิบายกับผม

“ผมนึกเต็มหัวใจว่าคุณชายเยี่ยต้องจัดการอย่างยุติธรรมให้ผมแน่ ใครจะรู้ว่าสุดท้ายที่ผมรอได้มากลับเป็น ทั้งที่คุณรู้แก่ใจว่าผลงานของสวีหลินผิดลิขสิทธิ์ คุณไม่เพียงไม่จัดการเขา แต่ยังประกาศจะเปิดกองทันที ดึงดันจะถ่าย!”

คำพูดของถานเจิ้นซินทำให้ทั่วทั้งงานเลี้ยงพลันเซ็งแซ่ วินาทีถัดมาเลนส์กล้องทุกตัวก็เล็งไปทางเยี่ยมู่ฝาน

“เชี่ย! เมื่อกี้ถานเจิ้นซินพูดอะไรน่ะ เยี่ยมู่ฝานลอกผลงานของเขา แถมอีกฝ่ายไปเยี่ยมเยือนแล้ว เขาไม่แค่ไม่จัดการ แต่ยังดึงดันเปิดกองต่อ?”

“เมื่อกี้ฉันไปดูเวยป๋อออฟฟิเชียลของจูเสินสือไต้มา อาจารย์ถานพูดไม่ผิด ทางนั้นประกาศจะเปิดกองพรุ่งนี้จริงๆ! แบบนี้ออกจะหน้าด้านไปหน่อยนะ…“

“คงเพราะอาศัยว่าปู่ตัวเองเป็นประธานกรรมการเลยไม่กลัวเกรงละมั้ง!”

“มิน่าเมื่อก่อนประธานกรรมการเยี่ยถึงไล่เขาออกจากบ้าน น่าเหลือเชื่อจริงๆ เขาจะบริหารได้เหรอ ถ้าบริษัทอยู่ในมือเขา จะไม่ถูกล้างผลาญหมดเหรอ…”

…

เห็นความวุ่นวายในตอนนี้ เยี่ยหงเหวยมีสีหน้าทะมึน “มู่ฝาน นี่มันเรื่องอะไรกัน ที่อาจารย์ถานพูดเป็นความจริงเหรอ”

เยี่ยมู่ฝานเงียบไปสักพัก เหมือนมีปัญหาลับที่ยากจะพูด เขาเอ่ยปากตอบ “คุณลุง ที่อาจารย์ถานพูดเป็นความจริงจริงๆ ครับ”

ได้ยินคำพูดของเยี่ยมู่ฝาน สีหน้าที่ทุกคนมองเยี่ยมู่ฝานก็พลันยิ่งเพิ่มความดูถูก

เหลียงเหม่ยซวยกับเยี่ยอีอีคาดไม่แปลกใจโดยสิ้นเชิง เรื่องนี้อีกฝ่ายไม่มีโอกาสให้โต้เถียงแม้แต่น้อย

เยี่ยมู่ฝานพูดต่อ “แต่ว่า เรื่องนี้มีการเข้าใจผิดบางอย่าง คุณปู่ครับ ไว้กลับไปแล้ว ผมค่อยอธิบายกับคุณปู่อีกทีได้หรือเปล่า ยังไงวันนี้ก็เป็นวันมงคลของหวงเทียน อย่าให้เรื่องนี้กระทบถึงบรรยากาศงานเลยครับ”

เยี่ยมู่ฝานอยากจัดการอย่างเป็นส่วนตัว แต่บางคนย่อมไม่ปล่อยเขาไป

ถานเจิ้นซินเอ่ยเสียงเฉียบขาด “เข้าใจผิด? คุณชายเยี่ย ในเมื่อคุณพูดว่าเข้าใจผิด งั้นทำไมไม่อธิบายกับทุกคนในที่นี้ให้ชัดๆ เลยล่ะ!”

……………………