แม่สาวเข็มเงิน - ตอนที่ 466 : ระเบิดปลา

วันมะรืนเป็ นวันแรมแปดคําเดือนสิบสอง วันนีฮ่องเต้ในวังหยุดงานและส่งขันที มาส่งของขวัญปี ใหม่ให้กับผู้เฒ่าหยุนไห่ สิงทีวางไว้บนสุดคือตัวอักษรศิลป์ คําว่า “ความสุขความโชคดี” ทีเขียนไว้บนกระดาษมงคลสีแดงใบใหญ่ ซึงดูมีสง่า ราศีมากเพราะฮ่องเต้เขียนด้วยตัวเอง

เจียงป่ าวชิงยอมรับว่าฮ่องเต้เขียนตัวอักษรได้สวยงามมากทีเดียว

ในเมือเป็ นตัวอักษรศิลป์ ทีฮ่องเต้มอบให้ ไม่แน่คนทัวไปคงนําไปใส่  ไว้ในศาล บรรพบุรุษเพือจุดธูปบูชา แต่ผู้เฒ่าหยุนไห่กลับแหวกแนว เขาบอกว่า “ในเมือ เป็ นตัวอักษรมงคล แน่นอนว่าคือการขอพร แน่นอนว่ามีทีทีมันควรอยู่ทีสุดของ ตัวมันเอง——”

ผู้เฒ่าหยุนไห่สังให้คนรับใช้แปะตัวอักษรมงคลแผ่นนันไว้บนผนังฉากกันตรง ประตูห้องโถง

คนรับใช้แปะตัวอักษรมงคลอย่างระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะมีอะไรพลาดพลัง เสียหาย แปะเอียงก็จะเป็ นเรืองใหญ่ และอาจเป็ นเรืองใหญ่ยิงกว่าหากทําให้ ตัวอักษรศิลป์ ของฮ่องเต้เสียหายโดยไม่ตังใจ หากว่าพลาดพลังไป ชีวิตของพวก เขาอาจชดใช้ไม่เพียงพอ!

พวกเขาไม่ได้สบาย ๆ อย่างท่านอาจารย์ของพวกเขา ทีนําตัวอักษรศิลป์ พระราชทานจากฮ่องเต้ไปแปะไว้บนผนังฉากกันในบ้านเช่นนัน

กู่ชวนเองก็รู้เรืองนีเช่นกันแต่เขาไม่ได้แปลกใจอะไร ทําเพียงพูดขึนยิม ๆ เท่  านัน “โชคดีทีลายมือของฮ่องเต้ปัจจุบันไม่แย่เลย นําไปแปะก็ดูดีไม่ถึงกับน่าเกลียด แต่ไม่แน่ ตัวอักษรมงคลนันอาจเป็ นได้แค่ของสะสมก็ได้”

นอกจากมอบตัวอักษรมงคลให้แล้ว แน่นอนว่ายังมีของรางวัลอย่างอืนอีก ฮ่องเต้ ออกมือเองจะต้องยิงใหญ่  มากเป็ นธรรมดา สมบัติหายากและแปลกใหม่มากมาย ถึงกับทําให้กู่ชวนทีมีประสบการณ์จากการแสวงหาความรู้อยู่นอกจวนมาหลายปี ตกใจจนพูดไม่ออกเลยทีเดียว

ผู้เฒ่าหยุนไห่โบกมือก่อนจะแบ่งของลําค่ามากมาย

กู่ชวนได้รับภาพเขียนของบุคคลชือดังจากราชวงศ์ทีเขาหลงใหลมาเป็นเวลานาน เขากล่าวด้วยรอยยิมพิมพ์ใจว่  างานนีเขามาแอบอ้างพึงพากุศลจากท่านอาจารย์ แล้ว

เจียงหยุนชานเองก็ได้รับเช่นกัน แม้แต่พวกเจียงป่ าวชิงต่างก็ได้รับคนละเล็กคน ละน้อยด้วย

เจียงป่ าวชิงได้รับค้อนมรกตชันดีซึงมีค่ามากกว่าของทีเจียงหยุนชานได้รับ เล็กน้อย เจียงหยุนชานพูดยิม ๆ ว่  าท่านอาจารย์กําลังสะสมสินสมรสให้เจียงป่ าว ชิงแทนเขา สิงทีเจียงฉิงได้รับคือตําราฝึ กคัดลายมือทีเหลือจากราชวงศ์เก่าก่อนซึง นางชอบมาก ส่วนเลียวชุนหยู่ เขาได้รับดาบเล่มเล็กทีฝังด้วยอัญมณีมีค่า ท่าทาง เด็กชายดูดีใจมากเหมือนได้รับของทีลําค่ามากอย่างไรอย่างนัน ทุกวันเขาจะกอด มันราวกับมันคือของลําค่าทีสุดในชีวิต แม้แต่ตอนกินข้าวกับตอนนอนก็ยังไม่ลืม ทีจะลูบคลํามัน

เมือกู่เฉินคุนได้ยินเรืองดาบเล่มเล็กนีก็รู้สึกอิจฉาอีกฝ่ ายมาก เขาถึงกับวิงมา หาเลียวชุนหยู่วันละหลายครังเพือจะได้ลูบดาบเล่มเล็กทีฝังด้วยอัญมณีนัน อันที จริงสิงทีกู่เฉินคุนได้รับก็ไม่แย่เช่นกัน มันคือขลุ่ยทีทําจากหยก เขาหมกมุ่นอยู่กับ การเป่ าขลุ่ยเมือไม่กีวันก่อน แต่นิสัยของเด็กผู้ชายมักไม่แน่นอนอยู่เสมอ ตอนนี เมือเห็นว่าดาบเล่มเล็กนีให้ความรู้สึกแข็งเกร่งมาก เขาจึงหันไปฝึ กดาบแทน ทว่า เมือพ่อของเขารู้เข้าก็บอกว่าเขาน่าจะไม่มีความสามารถมากพอ

อย่างไรก็ตาม ในเมือได้รับรางวัลก็ต้องไปแสดงความขอบคุณ ผู้เฒ่าหยุนไห่จึงพา กู่ชวนไปแสดงความขอบคุณในวัง

วันนี กู่เฉินคุนมาเล่นกับเลียวชุนหยู่อีกเช่นเคย หลังจากทีเด็กทังสองชกต่อยกันก็ มักลงไม้ลงมือตีกันอยู่บ่อยครัง แต่ต่างฝ่ ายต่างมีความพอดีจึงไม่เกินขอบเขตและ ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ตี ๆ กันไปบางทีก็เสมือนฝึ กฝี มือให้กัน

แต่ถึงอย่างไร เมือเด็กผู้ชายสองคนอยู่ด้วยกันนาน ๆ ก็มักมีปัญหา เกิดความไม่ลง รอยกันหรือไม่ก็พากันซนบ้าง มีอยู่วันหนึงพวกเขาฉวยจังหวะตอนทีผู้เฒ่าหยุน ไห่กับกู่ชวนไม่อยู่บ้านไปหยิบประทัดสองสามอันทีห้องเก็บของแล้ววิงไปขุดรู ตรงพืนผิวทะเลสาบเพือเล่นระเบิดปลา

แต่ปลาไม่ได้ระเบิด กลับระเบิดตัวเองลงไปในนําแทน

ตอนอายุหกขวบ เลียวชุนหยู่เคยตกนําและเกือบจมนําตายมาก่อน สุดท้าย เหตุการณ์ครั งนันทิงเงามืดทางจิตใจทีรุนแรงมากไว้ให้กั  บเขา แต่ก่อนหน้านีกู่ เฉินคุณบอกว่าจะเล่นระเบิดปลา เพือเป็นการไม่เสียหน้าต่อหน้ากู่เฉินคุน เขาจึง ฝื นไปเล่นด้วยกัน แต่ใครจะไปคิดว่าช่วงสองสามวันนีอากาศจะกลับมาอบอุ่นขึน ทําให้นําแข็งตรงจุดนันไม่ได้แข็งตัวเท่าเดิม พอพวกเขาเริมจุดประทัด ก็เกิด ระเบิดจนพืนผิวนําแข็งแตกและทําให้ทังสองตกลงไปในนํา

จวนของผู้เฒ่าหยุนไห่ใหญ่โตมาก แต่คนรับใช้บนจวนกลับมีไม่เพียงพอ และ ขณะนีก็ไม่มีคนรับใช้ในบริเวณใกล้เคียงทีเกิดเหตุเลยสักคน โชคดีในความโชค ร้าย เผยหยู่เจ๋อเดินถือกาเหล้าผ่านมาทางนีพอดี เมือเขาได้ยินเสียงเอะอะขอความ ช่วยเหลือก็โยนกาเหล้าทิง รีบถอดเสื  อคลุมออกแล้วไปพาเด็กทังสองขึนมา

ตอนนันกู่เฉินคุนอยู่ใกล้กว่าหน่อย เผยหยู่เจ๋อจึงช่วยกู่เฉินคุนขึนมาโยนไว้บน พืนผิวนําแข็งก่อน แต่ตอนถึงคราวทีต้องช่วยเลียวชุนหยู่กลับเกิดปัญหาขึน เลีย วชุนหยู่กลัวการตกนํามาก ประกอบกับนําแข็งในทะเลสาบเย็นไปถึงขัวกระดูก ทําให้เขาสําลัก ดืมเอานําในทะเลสาบเข้าไปไม่น้อยภายใต้การดินรนทีรุนแรง เขา เกือบเสียสติและจมลงไปใต้ทะเลสาบแล้ว

เผยหยู่เจ๋อใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะช่วยเลียวชุนหยู่ขึนมาได้ เมือช่วยได้ เขาก็ใช้เสือคลุมหนา ๆ ทีโยนไว้ตรงริมทะเลสาบก่อนหน้านีมาห่อร่างทีเปี ยกชืน ของเด็กชาย เสร็จแล้วก็รีบแบกขึนไหล่ทีละคนก่อนจะพาพวกเขากลับไปส่งที บ้าน

บ้านทีอยู่ใกล้ทีสุดคือบ้านของพวกเจียงป่ าวชิง แน่นอนว่าจะต้องพาไปส่งทีบ้าน ของเจียงป่ าวชิง

ทันทีทีมีหลิวเห็นทังสาม ใบหน้านางพลันซีดเผือด

แต่เด็กทังสองหน้าซีดไม่แพ้กัน ริมฝี ปากม่วง แม้แต่ร่างกายก็เริมสันแล้วด้วย

เมือเจียงป่ าวชิงเห็น สีหน้าของนางเปลียนไปทันที นางรีบเข้าไปช่วยเผยหยู่เจ๋อ วางเด็กทังสองลงบนเตียงแล้วเรียกให้มีหลิวถอดเสือผ้าทีเปี ยกชืนของเด็กทังสอง ออก

“คุณชายเผย คุณชายเองก็รีบถอดเสือผ้าทีเปี ยกชืนออกเถอะนะจ๊ะ… ตอนนีเรา มัวสนใจอะไรมากมายไม่ได้แล้ว ข้าจะหาเตียงกับผ้าห่มเพือให้คุณชายได้นอน ต้านความหนาวในร่างกายไว้ก่อน… ประเดีCยวจะเป็นหวัด” เจียงป่ าวชิงช่วยมี หลิวถอดเสือผ้าทีเปี ยกชืนของเด็กทังสองออกอย่างว่องไว นางสังเผยหยู่เจ๋อโดยที ไม่หันกลับมา แต่ผ่านไปสักพัก เขาก็ยังไม่ขยับเขยือนเคลือนไหวใด ๆ

เจียงป่ าวชิงเกิดความสงสัยในใจจึงหันกลับไปมองก็เห็นว่าอาการของเผยหยู่เจ๋อ เองก็ไม่ได้ดีไปกว่าเด็กทังสองเลย ตอนนีเขาหลับตาแน่น ริมฝี ปากม่วง และ เหมือนจะหมดสติไปเสียแล้วโดยทียังพิงตู้ติดผนังอยู่อย่างนัน

ได้! คราวนีกลายเป็ นต้องดูแลผู้ป่ วยหนักสามรายเสียแล้ว

แม้ว่าต่อหน้าหมอจะไม่มีการแยกชายหญิง และเจียงป่ าวชิงสามารถไปช่วยถอด เสือผ้าของเด็กดือทังสองได้โดยทีไม่เปลียนสีหน้า แต่เผยหยู่เจ๋อโตเป็นหนุ่ม ขนาดนีแล้ว และเขายังเหมือนเคยชอบนางด้วย นางจึงทําไม่ลงจริง ๆ ยิงกว่านัน สถานการณ์ในตอนนีก็ยังไม่ถึงขันทีต้องให้นางลงมือเอง แน่นอนว่านางออกไป เรียกเด็กรับใช้คนหนึงให้มาช่วยถอดเสือผ้าของเผยหยู่เจ๋อออกก่อนจะยัดร่างเขา เข้าไปในผ้าห่มปุยฝ้ายหนา ๆ รวมกับเด็กทังสอง

ขณะนีภายในห้องเผาถ่านเพิมความอุ่นจนร้อนเหมือนฤดูร้อนแล้ว แต่คนป่ วยทัง สามยังคงมีไข้สูงและยังไม่มีใครตืนขึนมาเลย

หลังจากทีกู่ชวนกับผู้เฒ่าหยุนไห่กลับมาจากการไปแสดงความขอบคุณในวัง ก็ ได้ยินเรืองทีสามคนล้มป่ วยอย่างพร้อมเพรียงกัน พวกเขาตกใจรีบพากันมาดู ทันทีหลังจากทีลงจากรถม้า

โชคดีทีเจียงป่ าวชิงเป็ นหมอทีพึงพาได้ นีถือว่าเป็ นความโชคดีในความโชคร้าย พวกเขาสับเปลียนกันคอยดูแลและยุ่งกันอยู่ทังคืน

เมือถึงตอนเช้า อาการไข้ของทังสามคนก็ทยอยลดลงแล้ว

เจียงป่ าวชิงนวดเอวทีปวดเมือยเหนือยล้า ก่อนจะไปทีห้องเจียงฉิงแล้วนอนพัก บนเตียงน้องสาวเป็ นเวลาหนึงชัวยาม

ตอนทีนางตืนขึนมาแล้วไปดูอาการของทังสาม ก็เห็นว่าเผยหยู่เจ๋อตืนแล้วแต่ยังมี ไข้เล็กน้อย ใบหน้าเขาแดงกํา และเขากําลังนอนอยู่บนเตียงของหญิงคนทีเขา หมายปองด้วยกันกับเด็กทังสองทียังหลับอยู่ เขามองดูมุ้งครอบเตียงทีอยู่เหนือ ศีรษะโดยไม่พูดอะไรออกมา