แม่สาวเข็มเงิน - ตอนที่ 523 : ไสหัวออกมาเดีAยวนี

เวลาค่อย ๆ ผ่านไปวันแล้ววันเล่า บางครั’งองค์ชายหย่งชินก็ยังถ่อมาหาเจียงป่ าว ชิงเพือเร่งเร้าให้นางไปจับชีพจรให้พระชายา ราวกับว่าเขาไม่วางใจใครยกเว้น นาง

แต่คงเป็ นเพราะกงจี’ทิงความประทับใจอันน่ ‘ าเวทนาไว้ให้กับองค์ชายหย่งชิน ตอนทีองค์ชายมาทีจวนเจียงอีกครั’ง เขาไม่ลืมนําจดหมายเชื’อเชิญของพระชายาที เขาแอบหยิบมา มาใช้เชิญเจียงป่ าวชิงไปทีจวน

เจียงป่ าวชิงเป็ นห่วงหลินยู่หยุน อันทีจริงนางไม่รังเกียจการไปทีจวนองค์ชายหย่ง ชินบ่อยครั’ ง เพราะหากนางไป ไม่เพียงแต่จะได้ช่วยปรับเรืองอาหารการกินของ สตรีกําลังตั’งครรภ์ให้กับพระชายาแล้ว นางยังได้ช่วยปรับสูตรยาต้มบํารุงให้กับ พระนางเจียฮุ่ยทีอันหย่วนย่วนด้วย

สําหรับพระชายารองอิง ในทีสุดคนของหลินยู่หยุนก็จับหัวจับหางเรืองของนาง ได้ ทีสําคัญหลินยู่หยุนได้รู้ว่าทีแท้องค์ชายหย่งชินก็สงสัยในตัวพระชายารองอิง มาได้ระยะหนึงแล้ว แต่เพือต้องการจับให้ได้คาหนังคาเขา เขาถึงได้เก็บไว้ในใจ คนเดียวมาตลอด

ส่วนสาวใช้เหลียนฉิง นางถูกกักตัวเพือเก็บไว้เป็ นหนึงในพยานในการชี’ตัวชู้ของ พระชายารองอิง

ซึงก็เป็ นพระชายารองอิงนันเองทีสั  งให้เหลียนเฉียงนํายาทีจะไม่ทําให้ท้องแบบ ชัวคราวเม็ดนั  ‘นไปใส่ไว้ในกระเป๋ าผ้าไหมสีแดงเข้มทีพระชายาใช้ใส่ยาประจํา เพือใส่ร้ายพระชายา

เหลียนเฉียงทําลงไปเพราะพระชายารองอิงสัญญากับนางว่าหลังจากทีทําสําเร็จ จะให้นางกลายเป็ นนางสนมอันดับหนึงขององค์ชายหย่งชิน

แต่คนทีลอบมีความสัมพันธ์ชู้สาวกับพระชายารองอิงคือชายคนหนึงทีอยู่กินใน จวนองค์ชายหย่งชิน ตอนทีองค์ชายทรงทราบเรืองทั’งหมดก็พูดไม่ออกอยู่พัก ใหญ่

พระชายารองอิงร้องไห้ครําครวญขอให้องค์ชายหย่งชินไว้ชีวิตนางโดยเห็นแก่ ความรักทีมีร่วมกันมาหลายปี แต่ในทีสุดองค์ชายหย่งชินส่งพระชายารองอิงกับ ชายชู้คนทีอยู่กินในจวนไปทีจวนจงเหริน (หน่วยงานทีจัดการกิจธุระของ ราชวงศ์)

พระชายารองอิงเป็ นถึงพระชายารองขององค์ชาย ดังนั’นการลอบมีความสัมพันธ์ เล่นชู้กับชายอืนถือเป็ นโทษร้ายแรงมาก และการทีองค์ชายหย่งชินส่งทั’งสองคน ไปทีจวนจงเหรินก็ไม่ต่างอะไรกับส่งพวกเขาไปตาย

พระชายาเห็นองค์ชายหย่งชินใจโหดมือเหี’ยม บอกจะฆ่าคนทีนอนด้วยกันมา หลายปี ก็ฆ่าได้เลยเช่นนี’ คิดวกมาถึงตัวเองนางก็ยิงเย็นชากั  บองค์ชายหย่งชินมาก ขึ’นเรือย ๆ

ช่วงนี’ทั’งจวนองค์ชายจึงมีเพียงองค์ชายหย่งชินคนเดียวเท่านั’นทีใจคอแห้งเหียว เสียเหลือเกิน

เจียงป่ าวชิงได้ยินเรืองพวกนี’ติดต่อกันในตอนทีนางฟังคนอืนซุบซิบนินทา แต่ก็รู้ มาไม่ค่อยละเอียดเท่าไหร่นัก ทว่าเมือเห็นหลินยู่หยุนทีมีรอยยิมมากขึ ‘ ‘นเรือย ๆ นางก็รู้สึกว่าสิงอืน ๆ ไม่สําคัญอีกต่อไปแล้ว

เวลาผ่านไปเร็วมาก และวันงานเลี’ยงชมดอกไม้ขององค์หญิงเต๋อหลงก็ใกล้เข้ามา เรือย ๆ

เนืองจากตระกูลทีได้รับจดหมายเชิญให้ไปร่วมงานในครั’งนี’มีมาก แน่นอนว่า ร้านตัดเย็บเสื’อผ้าหรือร้านขายเครืองสําอางประทินโฉมต่าง ๆ คึกคักขึ’นมาทันที พวกคุณหนูทีถึงวัยเหมาะสมจะแต่งงานมักซื’อเสื’อผ้าและเครืองประดับใหม่ ๆ เพือสวมใส่ไปร่วมงานเลี’ยง ดังนั’น พวกผงทาแก้ม ปิ นปักผม และพวกชุด กระโปรงสวยงามในเมืองหลวงทั’งหมดจึงตกอยู่ในสภาวะถูกแย่งกันซื’ออย่างบ้า คลังอย่  างทีไม่เคยปรากฏมาก่อน พวกเสื’อผ้ารูปแบบใหม่ ๆ มากมายหมดไวและ ขาดแคลนทันทีทีร้านผ้านําออกสู่ตลาด

โชคดีทีเจียงป่ าวชิงเป็ นคนมองการณ์ไกล นางซื’อเสื’อผ้าและเครืองประดับจํานวน มากให้กับเจียงฉิงไว้ตั’งแต่เนิน ๆ แล้วจึงไม่ต้องกังวลว่าถึงเวลางานมาจะไม่มีใส่ ไม่มีใช้ ตอนนี’นางกําลังถือพัดและให้คําแนะนําเจียงฉิงถึงจุดทีจําเป็ นต้องระวัง สําหรับเรืองมารยาททีควรปฏิบัติในงานเลี’ยง

ประสงการณ์ทั’งหมดทีนางมีก็อาศัยครูพักลักจํามาจากตอนทีเคยปลอมตัวไป ทํางานกับกงจี’เมือนานมาแล้ว ซึงมันถือว่าเป็นประสบการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ทีนาง อยากเอามาสอนน้อง

ถ้าหากว่าไปเข้าร่วมงานเลี’ยงธรรมดา ๆ ก็ไม่เป็ นไร เพียงแค่คอยระวังไม่ให้เกิด ข้อผิดพลาดในภาพรวมก็ได้ แต่งานเลี’ยงทีพวกนางกําลังจะไปเข้าร่วมในครั’งนี’ คืองานเลี’ยงชมดอกไม้ขององค์หญิงเต๋อหลง เพือไม่ให้ถูกคนอืนกลันแกล้งหรือดู  แคลนจึงต้องใส่ใจในรายละเอียดกันหน่อย

แล้วยิงองค์หญิงเต๋อหลงเป็ นน้องสาวของฮ่  องเต้องค์ปัจจุบัน เมือก่อนตอนทีองค์ หญิงยังเยาว์วัย องค์หญิงเคยไม่เป็ นโล้เป็นพาย แต่เมือพระชนมพรรษามากขึ’นก็ เริมเป็ นคนสุขุมรอบคอบและเริมให้ความสนใจกับกฎเกณฑ์มากขึ’น และไหน สองพีน้องเจียงฉิงและเจียงป่ าวชิงเคยได้รับ “การดูแล” โดยองค์หญิงเต๋อหลง ทั’งสองจึงยิงต้องเอาใจใส่  และไม่ควรทําผิดพลาดในเรืองกฎเกณฑ์

ช่วงนี’ในแต่ละวันจึงไม่ได้มีเจียงป่ าวชิงคนเดียวทีช่วยชี’แนะเรืองกฎเกณฑ์ มารยาทให้กับเจียงฉิง แต่ยังมีสาวใช้ในจวนเจียงอีกมากมายทีออกมาจากในวังซึง เข้าใจเรืองกฎระเบียบเป็ นอย่างดีมาช่วยกันสอนเจียงฉิง

โชคดีทีในยามปกติเจียงฉิงทําได้ดีอยู่แล้วในเรืองมารยาทเพือไม่ให้เจียงป่ าวชิง ต้องอับอายขายหน้า ตอนนี’เพียงแค่ต้องฝึ กเพิมอีกเล็กน้อยและใส่ใจใน รายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้มากขึ’น เจียงฉิงบอกว่านางอยากฝึ กให้มาก ๆ เอาให้ แม้แต่แม่นมทีเข้มงวดทีสุดในวังก็ยังหาข้อผิดพลาดไม่เจอ

เจียงป่ าวชิงใช้พัดเคาะหัวเข่าเจียงฉิงเบา ๆ “อย่าแกว่งร่างกายท่อนบนตอน คุกเข่า”

เจียงฉิงรีบแก้ไขปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ นั’นทันที ร่างกายเล็ก ๆ ของนางยืดตรงกว่า ลําต้นของต้นไม้บางต้นเสียอีก

เจียงป่ าวชิงรู้สึกปวดใจ นางเคยได้ยินเรืองราวมากมายขององค์หญิงเต๋อหลงและ ไม่รู้ว่าทําไมองค์หญิงเต๋อหลงถึงต้องการให้พวกนางไปเข้าร่วมงานเลี’ยงถึงขนาด นั’น แต่นางรู้ว่าองค์หญิงเต๋อหลงคนนี’จะต้องเป็ นเจ้านายทียุแหย่ได้ไม่ง่ายอย่าง แน่นอน

ในเมือตอบรับว่าจะไปเข้าร่วมงานเลี’ยงชมดอกไม้ทีจัดโดยเจ้านายผู้ซึงยุแหย่ได้ ไม่ง่ายคนนี’ก็ควรเตรียมตัวให้มาก ๆ เข้าไว้

เจียงป่ าวชิงทําใจแข็ง

ส่วนเจียงฉิง นางเองก็เป็ นเด็กทีสามารถทนความลําบากได้ นางฝึ กฝนตั’งแต่ตอน เช้าจนถึงตอนเทียงวัน ฝึ กหนักจนเจียงป่ าวชิงยอมพยักหน้าแล้วบอกให้พักได้ เด็กหญิงผ่อนคลายอย่างดีใจแล้วมุดเข้าไปในอ้อมอกของผู้เป็ นพีสาว ทําท่าออด อ้อนบอกว่าอยากกินขนมจากร้านเต๋อฟางไจทีอยู่ข้างนอก

ความต้องการนี’เล็กน้อยมาก แน่นอนว่าเจียงป่ าวชิงให้ได้โดยบอกน้องว่าจะ ออกไปซื’อให้ในช่วงบ่าย

…

ในช่วงบ่ายเจียงฉิงก็ฝึ กฝนอากัปกิริยาและมารยาทต่อ ส่วนเจียงป่ าวชิงก็ เปลียนเป็ นชุดผู้ชายและออกไปซื’อขนมจากร้านเต๋อฟางไจ

หน้าร้านเต๋อฟางไจอยู่ไม่ไกลจากบ้านทีซูรุ่ยเอ๋อร์ซื’อ ช่วงนี’นางไม่ได้ไปดูลูก ของซูรุ่ยเอ๋อร์มาระยะหนึงแล้ว ก่อนทีนางจะออกจากบ้านก็ตั’งใจว่าจะไปเยียมซู รุ่ยเอ๋อร์กับลูก จึงไปหาหยกแวววาวขนาดพอเหมาะสําหรับนําไปแกะสลักเป็ นจี’ ห้อยกําไลข้อมือทีเหมาะกับเด็กน้อย แล้วออกไปทีบ้านซูรุ่ยเอ๋อร์ก่อน

ช่วงนี’หลิวจิ’งอีAพักอยู่ทีบ้านซูรุ่ยเอ๋อร์ตลอดและดูแลสองแม่ลูกอย่างกระตือรือร้น แรกเริมไม่ว่าซูรุ่ยเอ๋อร์จะทั’งตีทั’งด่าอีกฝ่ ายแค่ไหน หลิวจิ’งอีAก็ไม่ยอมไปไหนและ สู้รับมือพร้อมด้วยยากอเอีJยะคู่ใจ แล้วเขายังดูแลพวกนางสองแม่ลูกอย่าง

อ่อนโยนด้วยใบหน้ายิมแย้มแทบจะตลอดเวลา นานวันเข้าซูรุ่ ‘ ยเอ๋อร์ก็ปล่อยให้ เขาทําไปทั’งอย่างนั’น

ตอนทีเจียงป่ าวชิงไปถึงก็เห็นหลิวจิ’งอีAผู้ทีเคยเป็ นคุณชายสูงศักดิGกําลังนังอยู่  หน้า เตาโดยมีผ้าหยาบ ๆ ผูกอยู่บนศีรษะของเขา และเขากําลังเป่ าไฟเข้าไปในเตา

เจียงป่ าวชิงเรียกหลิวจิ’งอีAเบา ๆ

เมือหลิวจิ’งอีAเห็นว่านางมาหาก็รู้สึกดีใจมาก “มือข้าเปื’ อนขี’เถ้า เจ้าเข้าไปได้เลย รุ่ยเอ๋อร์จะต้องดีใจแน่ ๆ ทีเจ้ามา”

และเป็ นอย่างทีหลิวจิ’งอีAบอกจริง ๆ เมือซูรุ่ยเอ๋อร์เห็นเจียงป่ าวชิงนางก็ดีใจมาก นางลากเจียงป่ าวชิงไปนังลงบนเตียงของห้องด้านในและอดไม่  ได้ทีจะบ่นออกมา “เขาบอกว่าข้าเกิดลูกก่อนกําหนดซึงพลังหยวนของร่างกายจะอ่อนแอจึงให้ข้า พักผ่อนหลังเกิดลูกให้ครบกําหนดทีเหมาะสมก่อน นีข้าอยู่แต่ในบ้านจนรู้สึกอึด อัดจะตายอยู่แล้ว”

แม้ปากจะบ่น แต่ก็มิอาจบดบังความสุขใจในนํ’าเสียงได้

เจียงป่ าวชิงรู้สึกดีใจกับซูรุ่ยเอ๋อร์ เพราะกว่าทีนางกับหลิวจิ’งอีAจะมาถึงขั’นนี’กันได้ ก็ไม่ง่ายเลย

ลูกน้อยของซูรุ่ยเอ๋อร์นอนกํามือเล็ก ๆ อยู่บนเตียง แก้มอวบอิมไม่เหมือนเด็กที เกิดมาก่อนกําหนดเลย เด็กคนนี’ทําให้มองออกว่าแม้หลิวจิ’งอีAจะเป็ นคุณพ่อ มือใหม่ แต่เขาก็ใส่ใจในการดูแลลูกเมียมากจริง ๆ

“นีข้ายังไม่ได้ตั’งชือลูกเลย แต่ตั’งชือเล่นเพือเอาไว้เรียกไว้แล้ว เขาชือว่าหยวน หยวน เจ้าดูสิเขาอ้วนตุ๊ะต๊ะขนาดนี’ พอเรียกว่าหลิวหยวนหยวนแล้วเหมาะมาก เลยนะ แต่เอ๊ะ! หลิวหยวนหยวน… ทําไมฟังแล้วถึงเหมือนชือของเด็กผู้หญิงเลย ล่ะ” ซูรุ่ยเอ๋อร์จิ’มแก้มยุ้ย ๆ ของลูกชายด้วยสีหน้ายิมแย้มพลางหัวเราะชอบใจ ‘

เจียงป่ าวชิงพูดขึ’นเสียงเบา “เรืองทางฝังของตระกูลหลิวจัดการยากหรือเปล่า ?”

ซูรุ่ยเอ๋อร์หยุดชะงัก ก่อนจะพูดขึ’นด้วยท่าทางเกียจคร้าน “จะไปสนใจทําไม พีอีA บอกแล้วว่าเขาจะจัดการให้เรียบร้อย ข้าจึงปล่อยให้เขาทําไป ในช่วงไม่กีวันที ผ่านมา คนจากตระกูลหลิวมายุ่มย่ามทีบ้านทุกวัน แต่พีอีAก็ไล่พวกเขากลับไปทุก ครั’ง”

ซูรุ่ยเอ๋อร์ก้มลงไปจุมพิตหน้าผากลูกชายแล้วพูดพึมพําเบา ๆ “ปู่ กับย่าของเขาไม่ ยอมรับเขาก็ไม่เป็ นไร เพียงแค่ข้ากับพีอีAรักเขาให้มาก ๆ ก็พอแล้ว ไม่ต้องยอมรับ บรรพบุรุษอะไรหรอก”

เจียงป่ าวชิงพยักหน้า ก่อนจะกดเสียงพูดให้เบาลงเพราะกลัวรบกวนเจ้าเด็กอ้วนที กําลังนอนหลับสนิท “หัวหน้าซูคิดแบบนั’นก็ดีแล้ว แต่ถึงยังไงตระกูลหลิวก็ไม่ ธรรมดา ถ้าหากว่าต้องการให้ช่วยตรงไหนก็อย่าลืมบอกให้ข้ารู้ล่ะ”

ทว่าเพิงพูดจบก็มีเสียงทีค่อนข้างคุ้นเคยดังมาจากข้างนอก “หลิวจิ’งอีA เจ้าไสหัวออกมาเดีAยวนี’!”