โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】 - ตอนที่ 556 - กำราบเกราะศักดิ์สิทธิ์

Ep.556 – กำราบเกราะศักดิ์สิทธิ์

อย่างไรก็ตาม ในจังหวะนั้นเอง ผู้หญิงที่ครอบครองใบหน้างามล่มเมือง พลันปรากฏกายเข้าขวางทางก่อนถึงตัวฉินเฟิง พร้อมระเบิดคลื่นพลังงานสดใสออกจากมือของเธอ

ซี่!

คลื่นพลังงานปะทุออกเป็นเส้นแสง กลุ่มลูกรักของพระเจ้าที่ถูกไป่หยูควบคุม สลายกลายเป็นเถ้าถ่านในพริบตา

ใบหน้าอันไร้ที่ติของไป๋หลี แสดงออกถึงความเย็นชา

“ใครที่กล้าก้าวเข้ามา .. ตาย!”

ระหว่างกล่าว กลิ่นอายระดับจักรพรรดิเลเวล C6 กวาดกระจายไปทั่วบริเวณ

“อะไรกัน??”

ความแข็งแกร่งของไป๋หลี อาจกล่าวได้ว่ากระทั่งเผ่าพันธุ์ชั้นสูงในที่นี้ ก็ยังมิอาจเข้าถึง เพราะในแต่ละขั้นหลังจากก้าวสู่เลเวล C ในทุกๆการยกระดับ มันยากลำบากเกินไป!

แต่การที่ไป๋หลีสามารถเข้ามาที่นี่ได้ นั่นหมายความว่าเธออายุต่ำกว่า 20 ปี

ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋หลีในเวลานี้มิได้ปิดซ่อนตัวตนแม้แต่น้อย เธอเผยกลิ่นอายระดับจักรพรรดิสัตว์ร้ายของตัวเองออกมา ทำให้พวกเขาทราบได้ทันที ว่าไป๋หลีมิใช่เผ่าพันธุ์ทรงภูมิปัญญา

แต่เป็นสัตว์ร้ายแปลงกายในคราบร่างมนุษย์!

อย่างไรก็ตาม เนิ่นนานมาแล้ว สัตว์ร้ายมักเป็นตัวแทนที่แสดงถึงการดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิตอันน่าหวาดกลัว พวกมันสามารถเติบโตขึ้นได้อย่างไร้ที่สิ้นสุด

“เธอ … ที่แท้เธอก็เป็นสัตว์ร้ายในคราบมนุษย์! สามารถเข้ามาที่นี่ได้ มีเหตุผลข้อเดียวที่ฟังขึ้น นั่นคือเธอทำพันธสัญญากับใครบางคน แต่เข้ามาขวางกันแบบนี้ อย่าบอกนะว่า … ”

เมื่อคิดได้ดังนั้น ฝูงชนก็มองไปยังทิศทางของเกราะศักดิ์สิทธิ์ เกิดความเข้าใจโดยธรรมชาติ

“มันเป็นสัตว์ร้ายพันธสัญญาของฉินเฟิง!”

ประกายสังหารในแววตาไป่หยูรุนแรงยิ่งกว่าเดิม ก่อนหน้านี้ แม้ถูกฉินเฟิงปฏิเสธหรือฉีกหน้า แต่เธอยังพอทน ทว่าสถานการณ์ในปัจจุบัน นิยามได้เพียงคำเดียว ‘ไม่เจ้าตายข้าก็รอด!’

“ต่อให้มันเป็นสัตว์ร้ายก็แล้วยังไง? พวกเราทุกคนที่นี่ไม่ใช่ว่าก็เป็นการดำรงอยู่ที่สามารถเขย่าขวัญสัตว์ร้ายได้เหมือนกันหรอกหรอ? มันมีแค่ตัวเดียว พวกเราจะยังกลัวไปทำไม?”

“ฆ่า!” กุ่ยถ่ายทอดคำสั่ง ลูกรักของพระเจ้าที่ถูกครอบงำโดยวิญญาณร่างแยกของเขา ตรงเข้าสังหารไป๋หลีทันที

แต่คนเหล่านี้ ไม่ทันได้เข้าถึงตัว ทั้งหมดก็กลายเป็นขี้เถ้าโดยพลังงานจากถุงมือเกราะศักดิ์สิทธิ์ชั้นรองที่เธอสวมใส่

ลูกรักของพระเจ้าบางคน เมื่อเห็นฉากนี้ ก็สามารถคาดเดาได้ทันที

“นั่นเกราะศักดิ์สิทธิ์ชั้นรอง! มันคือถุงมือที่หายไป!”

“เป็นเธอนี่เองที่ชิงมัน!”

“เกราะศักดิ์สิทธิ์ก็ว่าได้มายากแล้ว แต่กระทั่งเกราะชั้นรองก็อยู่ที่นี่ แล้วพวกแกจะมัวรออะไรอยู่อีก!”

“เกราะชั้นรองต้องเป็นของฉัน!”

ดวงตาลูกรักของพระเจ้ากลายเป็นสีแดงฉานด้วยความละโมบ

เดิมพวกเขาหวาดกลัวการกระทำของกลุ่มไป่หยู ที่วางแผนควบคุมคนอื่นๆ แต่ตอนนี้ พอพวกเขาเห็นว่าไป๋หลีกำลังสวมเกราะชั้นรอง ที่ไม่นานพลังงานน่าจะหมดไป มิอาจใช้โจมตีได้อีก เหล่าลูกรักของพระเจ้าที่ถอนตัวในตอนแรก ก็เริ่มวิ่งกลับมา

ไม่นาน ไป๋หลีก็ถูกปิดล้อมจากคนกลุ่มใหญ่ ไม่ว่าจะเหนือใต้ออกตก พื้นที่ใดที่มีที่ว่าง ล้วนถูกใช้ออกด้วยกระบวนท่าวรยุทธและอบิลิตี้ โถมเข้าใส่เธอ

อักษรรูนพรั่งพราว สาดประกายสดใส ถล่มโจมตีท่วมฟ้า

“เหอะ! คิดจะฆ่าฉัน ฝันไปเถอะ!”

ไป๋หลีฉีกมิติ ปรากฏกายขึ้นอีกด้านหนึ่งทันใด

สำหรับการโจมตีของเหล่าลูกรักพระเจ้า ไม่เพียงพลาดเป้าหมาย ยังมีบางส่วนพุ่งไปโดนพวกเดียวกันที่รุมล้อมไป๋หลีจากอีกฟากหนึ่ง

บังเกิดความโกลาหลขึ้นในชั่วพริบตา ไม่ทันจะได้โจมตีไป๋หลี พวกเดียวกันเองก็ได้รับบาดเจ็บแล้ว

ด้วยเหตุนี้ เหล่าลูกรักของพระเจ้าจึงจำเป็นต้องแบ่งสมาธิมาคอยป้องกัน เพราะไม่รู้ว่าตนเองจะถูกใครโจมตีเมื่อไหร่ ขณะเดียวกันพวกเขาโกรธมาก ไม่คิดคำนึงถึงผู้คนรอบข้างอีกต่อไป ทั้งหมดระเบิดอำนาจอันทรงพลังที่สุดออกมา

เพราะแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน พวกขวางมือขวางเท้าจะได้ตายๆไป อีกอย่าง ลูกรักของพระเจ้าคนอื่นๆ กระทั่งคนที่อยู่ข้างๆ ไม่ใช่ว่าทุกคนต้องการครอบครองเกราะศักดิ์สิทธิ์ชั้นรองหรอกหรือ? งั้นก็ถือโอกาสตัดคู่แข่งไปเลยแล้วกัน!

คราวนี้ กระทั่งกลุ่ม 7 – 8 คนที่คอยควบคุมลูกรักของพระเจ้า ทั้งหมดต่างเริ่มลงมือด้วยตนเอง

หลังจากไป๋หลีเทเลเพอร์ต ร่างเงาดำขมุกขมัว โผล่ฟุ่บมาถึงเบื้องหลังของไป๋หลีทันที

“ช่างเป็นร่างกายที่งดงาม แต่ตอนนี้ มันต้องตกเป็นของฉัน!”

ปีศาจเสพวิญญาณปลดปล่อยยพลังสมาธิอันทรงประสิทธิภาพ ปรารถนากลืนกินวิญญาณของไป๋หลี

ไป๋หลีหันขวับทันใด คู่ดวงตาสีเงินสาดประกายแสงประหลาดตา

เมื่อแสงนี้สาดกระทบ ปีศาจกุ่ยกรีดร้องน่าสังเวช ร่างแยกวิญญาณของมัน แปรเปลี่ยนเป็นหมอกดำและสลายไปทันที

ร่างเดิมของกุ่ยที่อยู่ห่างจากไป๋หลีออกไปไกลถึง 200 เมตร ยามนี้ร้องเฮือกคำหนึ่ง ลมหายใจหอบถี่เล็กน้อย

–นี่ร่างแยกของเขา ถูกสังหารอย่างงั้นหรอ?

“มันเป็นสัตว์ร้ายสายพันธุ์อะไรกัน ทำไมถึงได้แข็งแกร่งแบบนี้”

แต่เพราะการโจมตีของกุ่ย ทำให้หลายๆคนสามารถปิดล้อมไป๋หลีได้อีกครั้ง

“อยากตายก็เข้ามา จะฆ่าให้หมดเลย!” แม้ปากจะกล่าวเช่นนั้น แต่หัวใจของไป๋หลีเกิดความกังวลขึ้นเช่นกัน เธอไม่ทราบว่าฉินเฟิงต้องเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ เลยทำได้เพียงซื้อเวลาให้เขา

การต่อสู้ดำเนินไปราวกับไม่มีที่สิ้นสุด ไป๋หลีสังหารสลับกับถอยหนี

เวลานี้ใบหน้าทรงเสน่ห์ของเธอเริ่มมีรอยเปื้อนเลือด ภายในดวงตาสีเงินของเธอ ถูกแต่งแต้มจนเป็นสีแดงฉาน

เมื่อฆ่าสังหารเป็นจำนวนมาก กลิ่นอายของเลือดก็ซึมเข้าเล็บมือ ชอนไชไปถึงกระดูก

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นเอง ณ ใจกลางร่างของวิญญาณยักษ์ คลื่นความผันผวนบางพลันอย่างแพร่กระจายออกมา

พลังงานที่เกราะศักดิ์สิทธิ์มักปลดปล่อย บัดนี้หายไปอย่างกะทันหัน!

ยังไม่พอ คล้ายกับว่าตระหนักได้ถึงการหายไปของพลังงานนี้ ภายในร่างวิญญาณยักษ์ ก็เริ่มพังทลายลง ระเหยไปในอากาศ

ปรากฏฟองสบู่นับไม่ถ้วน วิญญาณยักษ์ต่างมิติเริ่มล่มสลาย

กระทั่งสิ่งของและอุปกรณ์รูนมิติที่ลอยล่องอยู่ใกล้กับเกราะ ก็คล้ายไร้ซึ่งการควบคุม ร่วงกระจัดกระจายออกไป

เหตุการณ์พลิกผันฉับพลันนี้ ทำเอาผู้คนด้านชา นิ่งค้างไปครู่หนึ่ง เมื่อตั้งสติได้ ปากอ้าคำรามคลั่ง

“เกราะศักดิ์สิทธิ์! เกราะศักดิ์สิทธิ์ถูกกำราบแล้ว!”

ถูกต้อง เกราะศักดิ์สิทธิ์ถูกกำราบลงโดยฉินเฟิง

เป็นเวลากว่า 900 วินาที หรือเรียกว่า 15 นาทีเต็ม ในที่สุดฉินเฟิงก็สามารถดูดซับพลังงานทั้งหมด

แม้จะฟังดูเรียบง่าย แต่กระบวนการช่างน่าสยองขวัญนัก!

ฉินเฟิงก้มลงมองตัวเอง พบว่าในตอนนี้ ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขา สามารถตัดผ่านได้โดยตรง ก้าวขึ้นสู่เลเวล C4 , พลังสมาธิก้าวขึ้นเป็น C5 ส่วนกำลังภายในเพิ่มพูนมหาศาลจนใครได้ฟังคงนึกว่าหูฝาดไป

เพราะปัจจุบันมัน มวลน้ำกำลังภายในของมันมีมากถึง 987 สระน้ำของผู้ใช้วรยุทธเลเวล C !

กำลังภายในของฉินเฟิงในเวลานี้ แข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบมิได้ ในตันเถียนเปี่ยมล้นไปด้วยกำลังภายในอันน่าสะพรึง หากฉินเฟิงต้องการ ตอนนี้เขาสามารถกลั่นกำลังภายในตน ให้กลายเป็นทะเลสาบกำลังภายในของผู้ใช้วรยุทธเลเวล B ได้เลย และนั่นยังเพียงพอให้ฉินเฟิงได้กลั่นมันอีกรอบ เปลี่ยนทะเลสาบให้กลายเป็นมหาสมุทร ทะลุไปถึงขอบเขตของเลเวล A โดยสมบูรณ์

และทั้งหมดนี้ ฉินเฟิงใช้เวลาสะสมเพียงหนึ่งปีครึ่งเท่านั้น!

ฉินเฟิงสัมผัสได้ถึงความอุดมสมบูรณ์ภายในร่างกาย อัดแน่นไปด้วยความแข็งแกร่งอันทรงพลัง

ช่วงเวลานี้ สองตาที่ปิดแน่นของเขาเปิดออก และพบว่าจากจุดที่ห่างจากเกราะศักดิ์สิทธิ์ออกไปราวๆร้อยเมตร เหล่าลูกรักของพระเจ้ากำลังรุมล้อมไป๋หลี

“ไป๋หลีมาหาฉัน!”

ฉินเฟิงเรียก เสียงนี้ส่งตรงหาไป๋หลี ดังสะท้อนในหัวใจเธอ

“ไปเดี๋ยวนี้ล่ะ!”

ไป๋หลีตอบรับ แสงสีเงินวูบวาบจากกายเธอ หายวับไปจากจุดเดิมอีกครั้ง

เหล่าลูกรักของพระเจ้า หลังจากสู้กันมานานกว่าสิบนาที พวกเขาย่อมเข้าใจถึงความสามารถของไป๋หลี ดังนั้นเมื่อเธอหายไป พวกเขาไม่แปลกใจอะไร และสามารถรับรู้ถึงตำแหน่งของเธอได้อย่างรวดเร็ว

อึดใจต่อมา พลังงานอันน่าสะพรึงจากเกราะศักดิ์สิทธิ์ กวาดกระจายออกไป

ฉินเฟิงเหยียดมือเพียงครั้ง บนมือเขา เริ่มปรากฏรังสีแสงสีขาวกำลังควบรวม จากที่มันเป็นเพียงทรงกลมเล็กๆในตอนแรก ขยับขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

หนึ่งเมตร , สองเมตร … สิบเมตร , ยี่สิบเมตร และสามสิบเมตร!

กระทั่งเส้นผ่านศูนย์กลางของมันกว้างขึ้นถึงห้าสิบเมตร!!

และกระบวนการดังกล่าว กินระยะเวลาไม่ถึง 1 วินาทีด้วยซ้ำ

ช่วงเวลาถัดมา บังเกิดเสียงคำรามสนั่น รังสีแสงทรงกลมที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางกว่าห้าสิบเมตรถูกทุ่มออกไป ตัดอากาศเป็นเส้นตรง ระเบิดลงในจุดที่ไป๋หลีเพิ่งจากมา

และที่นั่น ยังมีลูกรักของพระเจ้ามากมายที่หลบหนีไม่ทัน ถูกรังสีแสงทรงกลมของฉินเฟิงกลืนหายไป!