โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】 - ตอนที่ 630 - กำไรมหาศาล
Ep.630 – กำไรมหาศาล
ชั่วพริบตาสั้นๆ ฉินเฟิงได้ดูดกลืนอักษรรูนเหล่านี้จนหมดสิ้น บนพื้นดินจากเดิมเป็นสระลาวา ตอนนี้แปรสภาพกลายเป็นดินสีส้ม
ทั้งยังมีผลึกสีแดงเข้มถูกฝังอยู่ในดินเหล่านั้น
เจ้าสิ่งนี้เกิดจากการตกผลึกของปีศาจโทรลลาวาเดือดที่ถูกสังหารลง และเนื่องจากปีศาจลโทรลทั้งหมดตกตายลงในสระลาวา ผลึกทุกชิ้นเลยมีขนาด 30 ซม. เท่ากัน
ผลึกเหล่านี้ เทียบได้เลยกับแก่นอบิลิตี้ไฟระดับราชันย์สัตว์ร้าย ซึ่งแก่นอบิลิตี้ดังกล่าว ชิ้นหนึ่งมีมูลค่ามากถึง 3 หมื่นล้าน
อ้าว? กำลังคิดว่ามันก็ไม่เยอะเท่าไหร่ใช่ไหม? นั่นก็จริง แต่ลองคิดดูดีๆสิ ว่าในที่นี้มีปีศาจโทรลลาวาเดือดทั้งสิ้นกี่ตัว? อย่างน้อยก็หลายหมื่นตัวแล้ว นั่นเทียบเท่าได้กับเงิน 300 ล้านล้าน!
ฉินเฟิงต้องวุ่นล่าสังหารรังแมลงทั้งเดือน ฆ่าแม่แมลงไปกว่า 28 ตัว แต่ยังได้เงินรางวัลเกินครึ่งของที่นี่ไปไม่มากเท่าไหร่เอง
สำหรับคนอื่นๆ มันเป็นเรื่องยากที่จะทำลายรังแมลง แต่การสังหารปีศาจโทรลเพียงตัวเดียว ถือว่าง่ายดาย
ดังนั้น ทันทีที่ข่าวนี้แพร่กระจายออกไป ไม่ว่าจะเป็นผู้ใช้พลังเลเวล C หรือ B เกรงว่าทั้งหมดคงต้องการมาช่วงชิงส่วนแบ่งเค้กชิ้นนี้
ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องที่ว่า ต้นไม้เพลิงที่อยู่ไกลออกไป มันสามารถผลิตลูกหลานปีศาจโทรลลาวาเดือดได้เรื่อยๆ
เป็นต้นไม้เงิน ต้นไม้ทองอย่างแท้จริง นี่มันเครื่องจักรผลิตความมั่งคั่งชัดๆ!
ก่อนกลับมาเกิดใหม่ เป็นเพราะสถานที่แห่งนี้ รัฐทะเลเหนือเลยถูกเปลี่ยนเป็นดินแดนของผู้ใช้พลังระดับสูง สถานที่นี้ ในตอนแรกถูกครอบครองโดยตระกูลผู้ใช้วรยุทธโบราณที่อยู่ใกล้ที่สุด แต่ต่อมาก็มีตัวตนทรงพลังเลเวล B นับไม่ถ้วนปรากฏกายขึ้น และทั้งหมดล้วนต้องการส่วนแบ่งชิ้นเค้กนี้ กระทั่งคนจากกองกำลังมืดเอง ก็ทยอยกันปรากฏตัวขึ้นที่นี่
โทรลถูกล่าสังหาร มนุษย์เองก็ถูกโทรลสังหาร เป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายพื้นที่แห่งนี้ก็ถูกเปลี่ยนเป็นดินแดนแห่งลาวาโดยสิ้นเชิง
จากนั้น ดูเหมือนว่าฝั่งมนุษย์จะเกิดความละโมบ สังหารพวกมันอย่างไรก็ไม่เพียงพอ ดังนั้นมนุษย์ในที่นี้ จึงทำการสร้างช่องว่างมิติ เปิดประตูสู่โลกอีกใบ บางที เรื่องนี้อาจสอนให้รู้ว่า มนุษย์ก็ใช่ว่าจะปราศจากความสามารถในการต่อสู้แย่งชิงกับต่างมิติซะทีเดียว หากแต่มันไม่มีผลประโยชน์อะไรมาผลักดันให้พวกเขาให้ต่อสู้เข่นฆ่าต่างหาก
และนี่คือข้อมูลที่ฉินเฟิงได้รู้มา เหตุการณ์ในครั้งนี้ คือเหตการณ์ที่มนษย์ประสบความสำเร็จมากที่สุดในการรุกรานต่างมิติ แต่น่าเสียดาย ผู้ที่สามารถออกล่าในต่างมิติได้ ต้องมีเลเวล B เป็นอย่างน้อย หรือไม่ก็มีทีมขนาดใหญ่
และที่ฉินเฟิงต้องการทำ คือการครอบครองรอยแยกมิติในที่นี้ กระโดดขึ้นมาเป็นคนแรกที่ได้กินเนื้อปูหวานฉ่ำ
สำหรับคนอื่นๆ คงต้องขอโทษจริงๆ เพราะทรัพยากรนี้ เมื่อฉินเฟิงคว้ามันมาแล้ว เขาก็ไม่คิดที่จะแบ่งปันให้ใคร!
และต้องขอบอกว่า สติปัญญาของปีศาจโทรลลาวาเดือดพวกนี้ มันต่ำตมเกินไปจริงๆ ขนาดสหายของพวกมันถูกฉินเฟิงสังหารลงที่นี่ แต่โทรลตัวอื่นๆ กลับไม่มีท่าทีว่าจะมาช่วยเหลือหรือล้างแค้นให้เลย
ในความเป็นจริงแล้ว สำหรับโทรลลาวาเดือด เมื่อตกตาย พวกมันจะกลายเป็นลาวาเหลว ทิ้งแก่นอบิลิตี้ราชันย์เลเวล C1 เอาไว้ และตัวอื่นๆสามารถกลืนกิน เพิ่มความแข็งแกร่งให้แก่ตนเองได้
ดังนั้นสำหรับพวกมัน ต่อให้สหายตกตายลง ก็ไม่นับว่าเป็นสิ่งใด ตรงกันข้ามกลับดีซะอีก
ยิ่งไปกว่านั้น ต้นไม้เพลิงยังสามารถผลิตปีศาจโทรลลาวาเดือดตัวใหม่ได้เรื่อยๆ
ฉินเฟิงเฝ้ามองจากระยะไกล จากนั้นเปิดอุปกรณ์สื่อสารของเขา ติดต่อไปยังโถงบริหารของเมืองใหม่
ภาพของฉินเฟิง ได้ปรากฏขึ้นบนหน้าจอใหญ่ ผู้บริหารระดับสูงจำนวนมาก กำลังรอคำสั่งของฉินเฟิง
“ส่งเรือเหาะมาที่นี่ หยิบกระสุนเยือกแข็งจำนวนมากเอาไว้ด้วย พวกเราจะล้อมกรอบเผ่าพันธุ์ทรงภูมิปัญญาพวกนี้!”
ได้ยินคำพูดของฉินเฟิง ฝูงชนก็ลุกฮือทันที
“รับทราบ!”
“พวกเราจะออกเดินทางเดี๋ยวนี้”
“เร็วเข้า รีบวิ่ง ต้องกำจัดพวกมันให้เร็วที่สุด”
“พวกพนักงานในโกดังอยู่ที่ไหน? ไปบอกให้ทำการสกัดกระสุนเยือกแข็งเร็ว!”
ฝูงชนเริ่มทำงาน วิ่งวุ่นวายเป็นการใหญ่ หลายคนก้าวขึ้นไปบนเรือเหาะ ขับเคลื่อนมายังตำแหน่งของฉินเฟิง
ช่วงเวลานี้ ฉินเฟิงยังหยิบหมวกเกราะใบหนึ่งออกจากอุปกรณ์รูนมิติ ยกมันขึ้นมาสวมใส่บนศีรษะ
–เป็นเกราะศักดิ์สิทธิ์!
“บางที ระหว่างรอพวกเราอาจลงมือไปด้วย จะได้เร็วยิ่งขึ้น”
ฉินเฟิงโอบเอวไป๋หลี พาเธอกระโจนไปข้างหน้า
เกราะศักดิ์สิทธิ์ถูกเร่งเร้าพลังงานเต็มพิกัด ส่งผลให้ความเร็วของฉินเฟิงพุ่งสูงขึ้นมาก พริบตาเดียว เขาก็เข้าใกล้อาณาเขตของปีศาจโทรล
ห่างไปราวๆ 30 เมตร ภายในป่าใหญ่ ฉินเฟิงสามารถมองเห็นถึงการกระทำของปีศาจโทรลได้อย่างชัดเจน
พวกมันกำลังขุดรากถอนโคนต้นไม้ใหญ่ จากนั้นก็ค่อยๆยกขึ้นพากลับไป แล้วโยนสุมไฟแก่ต้นไม้เพลิง เติมเต็มอาหารหล่อเลี้ยงเติบโตขึ้นเรื่อยๆ
ฉินเฟิงวาดมือ ลำแสงสาดไสวทันใด กำลังภายในถูกเปลี่ยนเป็นพลังงานและ–
–ปัง!
ลำแสงนี้ ยิงทะลุหัวของปีศาจโทรลตนหนึ่งชนิดมันไม่ทันตั้งตัว
โครม!
ปีศาจโทรลระเบิดตัวแตกทันใด แปรสภาพเป็นแอ่งลาวา
และในช่วงเวลานั้นเอง ปีศาจโทรลกว่า 20 ตัวที่อยู่ใกล้เคียงกับโทรลตัวนั้น ทุกสายตาต่างจับจ้องมายังร่างของฉินเฟิง จากนั้นดวงตาของพวกมันก็สว่างวาบ แยกเขี้ยวยิงฟัน กระโจนเข้าตะครุบตัวฉินเฟิงทันที
“ก๊าซซ ก๊าซซซ ..”
เหล่าปีศาจโทรลส่งเสียงร้องคำรามสลับกันไปมา แม้ความเร็วของพวกมันช่างเชื่องช้า ทว่าหลังสองเท้าย่ำลงไปในแอ่งลาวา พวกมันกลับกลายเป็นอีกสิ่งมีชีวิตหนึ่ง แตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
ฉินเฟิงไม่คิดทดสอบฝีมือพวกมันอีกในคราวนี้ เพราะคงจะเป็นปัญหายุ่งยากมากเกินไป
“ตาย!”
ฝ่ามือของฉินเฟิง ปะทุรังสีแสงรุนแรง เส้นแสงพลังงานกวาดออกไป
ตูม ตูม ตูม ตูม ตูม!
ศีรษะของเหล่าปีศาจโทรล ระเบิดแหลกติดต่อกัน
พื้นดินถูกแปรสภาพเป็นแอ่งลาวาใหญ่ในพริบตาเดียว อีกทั้งเมื่อแอ่งลาวาขยับขยาย ก็ลุกลามไปถึงโทรลตัวอื่นๆที่อยู่รอบๆ
“ฆ่า!!!”
ฉินเฟิงไม่คิดหลบลี้ ปลดปล่อยพลังงานจากเกราะศักดิ์สิทธิ์ ทะยานตนขึ้นสู่ฟากฟ้า กวาดโจมตีปีศาจโทรลอย่างต่อเนื่อง
ออกไล่ล่าสังหารไม่รู้จบ!
โชคยังดี ที่ไม่นาน ในที่สุดเรือเหาะทั้งสามลำก็มาถึงจุดเกิดเหตุ แม้คนเหล่านี้จะเคยเห็นภาพในสนามรบจากระบบสแกนมาก่อน แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นการต่อสู้ของฉินเฟิงในระยะประชิดด้วยสองตา ก็บังเกิดความเชื่อมั่นในตัวเขาเกินกว่าจะบรรยาย
คล้ายกับว่าวิกฤตในครั้งนี้ มันแทบไม่นับว่าเป็นสิ่งใด
อย่างไรก็ตาม เมื่อมาถึงใจกลางสนามรบ ผู้ใช้พลังระดับต่ำบางคนบนเรือเหาะ เมื่อสัมผัสกลิ่นอายของปีศาจโทรลลาวาเดือด ก็เริ่มรู้สึกวิงเวียนศีรษะ ความสามารถในการควบคุมลดลงเป็นอย่างมาก โกวก๋วนจำต้องหักหัวเรือกลับ ล่าถอยไปไกลนับกิโลเมตร จึงรู้สึกว่าปลอดภัย
ฉินเฟิงส่งคำสั่งเข้ามาอีกครั้ง
“ยิง! ยิงปืนใหญ่ลงไปได้เลย เป้าหมายคือในสระลาวา!”
ภายในเรือเหาะ ภายใต้คำสั่งต่อของโกวก๋วน ภายนอกเรือเหาะ ปรากฏปากกระบอกปืนใหญ่ ที่มองลึกเข้าไปเห็นเพียงสีดำ ดูน่าหวาดกลัวโผล่ออกมา
ผู้ใช้พลังระดับต่ำบรรจุเติมกระสุนปืนใหญ่ลงไป ทำการควบคุมตำแหน่งทิศทาง ล็อคพลังสมาธิและ–
“–ยิงได้!”
หวือ หวือ หวือ หวือ หวือ!
กระสุนปืนใหญ่นับสิบถูกยิงออกมา
ขณะเดียวกัน เบื้องหลังฉินเฟิง พื้นดินได้ถูกเปลี่ยนเป็นธารลาวาแล้ว เมื่อกระสุนเหล่านี้กระทบลงบนลาวา มันก็เริ่มแช่แข็ง ปรากฏเส้นสายแตกแขนงคล้ายดอกไม้ใหญ่ ปกคลุมกว้างไกลกว่าหลายสิบเมตร แต่นี่เกิดขึ้นได้ไม่นาน น้ำแข็งก็กลายเป็นหมอกระเหยไป
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ธารลาวาแห่งนี้ก็มีอุณหภูมิสูงไม่แพ้กัน แน่นอน อาศัยคุณสมบัติของกระสุนน้ำแข็งเหล่านี้ ส่งผลให้ธารลาวาเย็นตัวลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
พลังสมาธิของไป๋หลีกวาดออกไป รวบเอาแก่นอบิลิตี้ไฟทั้งหมดลอยขึ้นมาในอากาศ ต่อให้คนบนเรือเหาะจะเห็นฉากนี้ก็ตาม แต่ด้วยระยะทางที่มันไกลเกินไป ย่อมไม่มีทางตรวจสอบข้อมูลใดๆ แต่ก็พอคาดเดาได้ว่า สิ่งที่ไป๋หลีเก็บรวบรวม น่าจะเป็นของดีชิ้นหนึ่ง
ฉินเฟิงไม่รีบออกล่าไปยังทิศทางของต้นไม้เพลิง เขาเอาแต่เก็บกวาดพวกปีศาจโทรลที่อยู่รอบนอก ในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ฉินเฟิงก็ล่าสังหารพวกมันได้มากกว่า 500 ตัว
แต่ในระหว่างนั้น ทั้งต้นไม้ , ก้อนหิน กระทั่งสัตว์ร้ายจำนวนนับไม่ถ้วนได้ถูกจับโยนเข้าไปในต้นไม้เพลิง ต้นไม้เพลิงยิ่งมายิ่งเติบใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนปัจจุบันกว้างไกลขึ้นกว่า 80 เมตรแล้ว
ระหว่างที่ต้นไม้ใหญ่กำลังเติบโต ฝูงลูกโทรลยิ่งมายิ่งถือกำเนิด ทวีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ อาจกล่าวได้ว่า ช่วงหลายชั่วโมงที่ฉินเฟิงออกล่า พวกโทรลที่ถือกำเนิดขึ้นมาใหม่ เติมเต็มประชากรโทรลจนแทบไม่ลดลง