โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】 - ตอนที่ 641 - ใช้เลเวล B บำรุงต้นไม้

ฟุ่ม ฟุ่ม ..!

ผู้คนร่วงจากยาน กลายเป็นอาหารของต้นไม้เพลิง

ต้นไม้เพลิงเมื่อได้รับสารอาหารมหาศาล ก็ให้กำเนิดลูกปีศาจโทรลกว่า 70 – 80 ตัวในคราวเดียว!

เห็นฉากตรงหน้า ในหัวใจของฉินเฟิงเต้นครึกโครมด้วยความโกรธ

ผู้ใช้พลังเลเวล B ก็โกรธเกรี้ยวไม่แพ้กัน ตวาดลั่นออกมา

“แกขัดขวางพวกเรา! ฉินเฟิง! ถึงแกจะเป็นเจ้าหน้าที่ของพันธมิตรมนุษย์ แต่ถ้าให้พูดโดยรวมก็ไม่ต่างจากเม็ดงาเม็ดหนึ่งเท่านั้น ดันกล้าอวดดีต่อหน้าพวกเรา! ล้างตารอไว้ให้ดีเถอะ ในครั้งหน้า ฉันจะไม่เอามนุษย์เป็นๆมาอีกแล้ว แต่จะฆ่าพวกมันก่อน แล้วขนมาเป็นศพ! เดี๋ยวจะได้รู้กัน”

ได้ยินประโยคนี้ ความโกรธของฉินเฟิงก็ไม่อาจควบคุมได้อีกต่อไป

“ไม่หรอก คงมาไม่ได้อีกแล้ว เพราะฉันจะไม่ให้โอกาสแก่อีก!”  ฉินเฟิงตวาดน้ำเสียงเย็นชา

“ไอ้ที่บอกว่ามาไม่ได้ นั่นมันแกมากกว่ามั้ง!”

“ฉินเฟิง ต่อให้แกแข็งแกร่งแค่ไหน แต่จะสามารถรับมือกับการโจมตีของเลเวล B หลายคนพร้อมกันได้หรอ?”

“วันนี้จะเป็นวันตายของแก!”

ช่วงเวลานี้ เลเวล B ที่ถูกเทเลพอร์ตไกลออกไปได้กลับมาแล้ว ทั้งหมดร่วมมือกันล้อมรอบฉินเฟิงกับไป๋หลี กลิ่นอายสังหารคละคลุ้ง

ตอนนี้ไป๋หลีไม่ได้ขัดขวางพวกเขาอีกต่อไป ดังนั้นเมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ฝั่งตนมีคนเยอะกว่ามาก ความมั่นใจเลยยิ่งเพิ่มพูน

อย่างไรก็ตาม ฉินเฟิงกลับเอ่ยออกมาแค่สั้นๆ “ในเมื่อพวกแกชอบการบูชายัญนัก ถ้างั้นทำไมไม่ใช้ชีวิตตัวเองบูชายัญซะล่ะ!”

สิ้นเสียง มีดรูนสีทองในมือฉินเฟิงได้หายวับไป ถูกเก็บกลับเข้าสู่พื้นที่มิติ จากนั้น หมวกเกราะชิ้นหนึ่งได้ปรากฏขึ้น สวมทับบนหัวเขา

หึ่ง หึ่ง!

คล้ายปรากฏกลิ่นอายอะไรบางอย่างส่งออกมาจากร่างของฉินเฟิง แม้เสื้อผ้า , กางเกง , รองเท้า , ถุงมือ หรือหมวกเกราะที่เพิ่งสวมทับเข้าไป เห็นได้ชัดว่ามันเป็นแค่ชุดต่อสู้ธรรมดาๆ แต่กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

วินาทีต่อมา ในมือของฉินเฟิง เรียกอาวุธขึ้นมากุมอีกครั้ง แต่คราวนี้ อาวุธกลับเป็นสีดำสนิท ทั้งยังสาดแสงสีดำม่วงตลอดเวลา ไม่ว่าจะมองด้วยตาเปล่าหรือใช้พลังสมาธิ กลับไม่สามารถเพ่งมันได้อย่างชัดเจน คล้ายกับว่าตัวมีดกำลังสั่นสะเทือนตลอดเวลา

ตูม!

กลิ่นอายกวาดออกทุกทิศทาง เมื่อสวมใส่เกราะศักดิ์สิทธิ์ ความเร็วของฉินเฟิงเพิ่มพูนขึ้นเป็นอย่างมาก กระทั่งเลเวล B กลุ่มนี้ ถึงแม้พวกเขาจะตรึงสายตาบนร่างฉินเฟิงมาก่อนแล้ว ทว่าตอนฉินเฟิงเคลื่อนไหว พวกเขากลับไม่สามารถมองเห็นมันได้

ภายใต้แสงและเงาที่วูบไหว ไม่มีทางที่ผู้คนจะทันตอบสนอง

กลุ่มเลเวล B ที่ก่อนหน้านี้ยังหยิ่งทะนงก้าวร้าว บัดนี้หัวใจกระตุกวูบ เร่งเร้ากำลังภายใน เปิดใช้งานโล่ปราณกำลังภายในทันที กระทั่งบางคนถึงกับหยิบโล่ใหญ่มาถือในมือ!

เลเวล B เหล่านี้ล้วนมาจากกองกำลังมืด แถมยังค่อนข้างมีชื่อเสียง พวกเขาล้วนฝึกฝนเทคนิคคู่ขนาน ส่งผลให้มีความแข็งแกร่งทางกายภาพค่อนข้างสูง ครอบครองสุดยอดพละกำลัง ดังนั้นอาวุธที่พวกเขามักจะใช้ ก็คือโล่แบบนี้

แน่นอนว่าไม่ได้ใช้ป้องกันอย่างเดียว แต่ยังสามารถใช้มันทุบตีผู้คนได้อีกด้วย

ช่วงเวลานี้ เหล่าเลเวล B ที่กำลังสับสน ห้วงอารมณ์แตกต่างกันไปต่างๆนา ยังไม่ทันเรียกสติกลับคืนโดยสมบูรณ์ ร่างๆหนึ่งก็ปรากฏกายขึ้นหน้าพวกเขา

แทบไม่มีเวลาให้ตั้งสติคิด หนึ่งมือวูบไหวรวดเร็วปานสายฟ้าฟาด ตามด้วยเสียงสายลมหวิว แรงกดดันดั่งขุนเขาไท่ซาน บดขยี้ลงมา

ปงงงง!

บังเกิดก้องกังวาน ร่างตรงข้ามชายคนนั้นหยุดเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน เปิดเผยรูปโฉมออกมา นั่นมันฉินเฟิงไม่ใช่หรอ?

ช่วงเวลานี้ ฉินเฟิงกุมมีดลายดำม่วงไว้ในมือเขา ฟันลงบนโล่ กำลังภายในมหาศาลที่เคลือบอยู่บนโล่ ถูกฉินเฟิงทลายลงอย่างรวดเร็ว

จากนั้น โล่ขนาดใหญ่ใบนี้ ก็เริ่มเกิดรอยปริร้าว แตกระแหงไม่ต่างจากใยแมงมุม

ในสายตาของเลเวล B แสดงออกชัดว่าไม่อยากจะเชื่อ เบิกตากว้างอึ้งงันไม่ทันขยับตัว

“ตายซะ!”

ฉินเฟิงวาดมือออกไป มีดกษัตริย์ครามฉบับดัดแปลงใหม่ส่งเสียงหึ่งหึ่ง ตัดเข้าใส่ผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล B

เพล้ง!

โล่ปราณกำลังภายในแตกเป็นเสี่ยงๆ

ตรงข้ามกับฉินเฟิง สองแขนของชายคนนั้นกำลังร่ายรำอย่างดุเดือด ระเบิดกำลังภายในออกมา พยายามต่อต้านการโจมตีของฉินเฟิง แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมีดเล่มนี้

ฉัวะ!

เลือดสาดกระเซ็น แขนข้างหนึ่งถูกสะบั้นออก

แขนข้างนั้นร่วงหล่นลงจากท้องฟ้า จมเข้าไปในต้นไม้เพลิง เกิดเสียงสวบสาบ ก่อนละลายหายไป กิ่งก้านของต้นไม้เพลิงส่ายโอนเอนอย่างแรง เห็นได้ชัดว่ามันชอบแขนข้างนี้มาก

เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ

บังเกิดสะเก็ดเชื้อไฟหลายครั้ง ร่วงตกลงกับพื้นแล้วกลายเป็นลูกโทรลแรกเกิดแต่บนท้องฟ้า การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป ฉินเฟิงออกไล่ล่าโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ

เมื่อแขนขาดหายไปข้างหนึ่ง อีกฝ่ายก็ไม่สามารถเอาชนะฉินเฟิงได้ ฉินเฟิงไล่ตามติด สุดท้ายสบโอกาสจ้วงมีดแทงทะลุช่วงท้องของศัตรู

หึ่ง หึ่ง!

มีดกษัตริย์ครามสั่นสะเทือน ปากแผลในช่องท้างขยายใหญ่ขึ้น เลือดหลั่งไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง แรงสั่นสะเทือนบดขยี้ลำไส้และกระเพาะอาหารของเขา

“อ๊อก … แก … นี่แก ..” ชายคนนั้นอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉินเฟิงคร้านจะรอฟัง มีดกษัตริย์ครามถูกชักออกมา ร่างของเขากระพริบไหว ปรากฏกายขึ้นอีกทีจากเบื้องบน หนึ่งเท้าที่อัดแน่นไปด้วยกำลังภายใน ย่ำเต็มแรงลงบนร่างผู้ใช้วรยุทธโบราณที่เพิ่งถูกแทงไป

ปัง!

ดั่งกระสอบทรายที่ถูกทุบ ผู้ใช้วรยุทธโบราณคนนี้ถูกเหยียบร่วงลงจากฟากฟ้า หล่นลงไปในต้นไม้เพลิง

ต้นไม้เพลิงบังเกิดความสุขสม แตกหน่อออกผลอีกครั้ง ทั้งยังสูงขึ้นกว่าเดิมถึง 10 เมตร

เห็นได้ชัดว่าการใช้เลเวล B คนหนึ่งเป็นอาหารบำรุงต้นไม้ มันเทียบเท่าได้เลยกับชีวิตผู้บริสุทธิ์หลายร้อยคน

ใช้เวลาไม่ถึงสามนาที ฉินเฟิงก็สามารถสังหารศัตรูได้หนึ่งคน แต่เขายังไม่ยอมหยุดง่ายๆ เพราะเมื่อพูดแล้วว่าจะฆ่าทั้งหมด ตนก็ต้องทำตามสัญญา!

คนจากกองกำลังมืดทั้งหมดในที่นี้จะต้องตาย!

ร่างของฉินเฟิงวูบไหวอีกครั้ง กระโจนเข้าสังหารเข่นฆ่าศัตรู

และในบรรดาศัตรู มีสามคนเป็นมือปืน ซึ่งสำหรับอาชีพนี้ เมื่อสามารถไต่ไปถึงเลเวล B ได้แล้ว พลังสมาธิของพวกเขาจะสูงล้ำเกินกว่าผู้คนทั่วไป ดังนั้นอาวุธที่พวกเขาใช้งาน ทั้งหมดล้วนเป็นรุ่นพิเศษที่สรรสร้างขึ้นด้วยตัวเอง

ทั้งหมดเล็งเป้ามาทางฉินเฟิง ระเบิดอำนาจสังหาร

“พลังสมาธิ : พลังสะท้อนกลับ!”

ทว่าพลังสมาธิของฉินเฟิงก็ใช่ว่าจะอ่อนแอกว่ามนุษย์ปกติทั่วไป ยามมันกวาดออก พลังสมาธิของเหล่ามือปืนพลันถูกแทรกซึมและลบล้าง สุดท้ายกระสุนปืนใหญ่สะท้อนกลับ

“ร่วมมือกันฆ่ามันซะ!”

บังเกิดลมกรรโชกน่าหวั่นเกรง ก่อตัวเป็นพายุทอร์นาโดขนาดเล็ก เส้นผ่านศูนย์กลางสามเมตร ทั้งปรากฏใบมีดสีขาวว่ายวนอยู่ภายใน ตราบใดที่ฉินเฟิงถูกสูบเข้าไป สิ่งที่รอคอยเข้าอยู่คือใบมีดนับล้านที่พร้อมสับเข้าหากัน

“มีดกษัตริย์ครามเอ๋ย จงทำลายมันให้แก่ฉัน!”

มีดกษัตริย์ครามในมือของฉินเฟิงกระพริบไหวรุนแรง กำลังภายในอัดฉีดลงคมมีด ก่อเป็นเงาร่างขนาดใหญ่ สับสะบั้นพายุทอร์นาโด ผ่ามันแยกเป็นสองซีก

ทว่าอาศัยจังหวะฉินเฟิงเบี่ยงเบนความสนใจนี้ ปรากฏเลเวล B อย่างน้อยสี่คนฉวยโอกาสเข้าประชิดตัวเขา ปิดล้อมฉินเฟิงจากสี่ทิศทาง

“ตายซะ!”

“กระบวนท่าวรยุทธ : ไตรวายุอภิรมย์”

“กระบวนท่าวรยุทธ : ดาบตัดดารา!”

“กระบวนท่าวรยุทธ : หมื่นทิ่มแทง!”

หลากหลายการโจมตีกระหน่ำเข้าใส่โล่ปราณกำลังภายของที่ปกคลุมฉินเฟิง

ปัง ปัง ปัง ปัง!

โล่ปราณกำลังภายในของฉินเฟิงอ่อนโทรมลงอย่างรวดเร็ว ทว่ากำลังภายในจากในกายเขาก็หลั่งไหลออกไปเติมเต็มมันอย่างรวดเร็วเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับกำลังภายในที่ฉินเฟิงมีอยู่แล้ว ไอ้ที่เพิ่งสูญเสียไป มันไม่มีค่าเลยให้กล่าวถึง

“ไสหัวไป!!!”

ฉินเฟิงคำรามเกรี้ยวกราด เอี้ยวตัวตัดวาดมีดกษัตริย์ครามม้วนเป็นวง

ฟุฟ ฟุฟฟฟฟ

โล่ปราณกำลังภายในของศัตรูพังทลายลงในคราวเดียว ยังไม่พอ การกระหน่ำโจมตีก่อนหน้านี้ทั้งหมดยังถูกบดขยี้กำจัดไป

แกร๊ก!

เกราะรูนของคนเหล่านี้ รวมไปถึงเกราะใน ถูกมีดกษัตริย์ครามสะบั้นทำลายทันที

เกราะศักดิ์สิทธิ์ของฉินเฟิงกระพริบไหวอีกครั้ง ผลุบกายปรากฏขึ้นเบื้องหลังหนึ่งในสี่

“แกนั่นแหละตายซะ!”

คมมีดสว่างวาบ ร่างของอีกฝ่ายถูกสับเป็นชิ้นๆ

ศพร่วงหล่นลงจากฟ้า

ไม่มีใครสามารถเล็ดลอดจากฉินเฟิงไปได้!

ฆ่า ฆ่า ฆ่า!

บนท้องฟ้า ผู้ใช้วรยุทธโบราณหลายคน ถูกสะบั้นชีวิตจนสิ้น ภายในเวลาแค่สิบนาที มีตัวตนทรงพลังตายมากกว่า 6 คน!

ต้นไม้เพลิงยิ่งได้รับสารอาหารก็ยิ่งเติบโตอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันความสูงทะลุไปถึง 370 เมตรแล้ว

ช่วงเวลานี้ ยังเหลือเลเวล B จากกองกำลังมืดกว่าสิบคน แต่ทั้งหมดเป็นได้เพียงลูกแกะเฝ้ารอการถูกเชือด

เมื่อเรื่องราวดำเนินถึงจุดนี้ ในที่สุดบางคนก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัว

“ไม่เข้าท่าแล้ว หนีกันก่อนเถอะ”

“คิดได้ก็สายไปแล้ว!” ฉินเฟิงจะปล่อยให้คนเหล่านี้หลบหนีไปได้อย่างไร?

ทั้งหมดจะต้องกลายเป็นสารอาหารหล่อเลี้ยงต้นไม้เพลิง นี่จะช่วยให้เขาประหยัดเวลามากขึ้น!

ฉินเฟิงไล่สังหารไม่หยุดยั้ง!