โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง - ตอนที่ 104 อันรันพบกับอันตราย

ฮั่วเทียนหลันไม่อยากยุ่งเรื่องแบบนี้ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุด คือการหาครอบครัวของลั่นลาน

แต่เมื่อเขาลดกระจกรถลง ชี้ไปที่สถานที่นี้และถามลั่นลานว่าคุ้นเคยกับมันไหม

เสียงของผู้หญิงที่ร้องขอความช่วยเหลือนั้น ก็ดึงดูดเขาทันที

เสียงนี้ ทำไมถึงคุ้นกับเสียงของอันรันจัง?

อันรันรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดในชีวิต ลั่นลานหายไป แต่ตอนนี้กำลังตามหาลั่นลานในเวลารุ่งเช้า แต่ก็กลับเจออันธพาลทั้งสองคน

เธอกับป้าเฉินและคนอื่นๆ ต่างแยกกันหา ในตอนแรกเมื่อมีคนสองคนอยู่ข้างหลัง อันรันก็มีสัญชาตญาณที่ไม่ดีอยู่ในใจ

ไม่ว่าอันรันจะเดินเร็วแค่ไหน พวกเขาทั้งสองก็เดินตามอย่างใกล้ชิด

เมื่อก่อนเรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นที่เมือง W ไม่น้อย หลังจากคนทำเรื่องไม่ดีเยอะ ก็จะหนีไปอยู่ต่างประเทศตามแนวชายแดนกัน

จากนั้นก็ไปตั้งรกรากที่ต่างประเทศ และกลับมาเยี่ยมญาติเป็นครั้งคราว

เนื่องจากกฎหมายไม่สามารถบังคับใช้ข้ามชาติได้ ดังนั้นการก่ออาชญากรรมที่นี่จึงเกิดขึ้นเยอะ

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อันรันจึงถอดรองเท้าส้นสูงออก หลังจากที่เลี้ยวเข้ามุม และวิ่งด้วยเท้าเปล่าอย่างสิ้นหวัง

แต่หลังจากที่เธอถูกบีบให้ถึงทางตัน เธอก็คิดว่าวันนี้เธอไม่น่าจะกลับมาได้อีกแล้ว

นักเลงทั้งสองถูมือของพวกเขา และมาถึงหน้าอันรัน พวกเขามองดูเสื้อผ้าของอันรันที่มีค่า ดังนั้นพวกเขาจึงพร้อมที่จะฉุด

แต่หลังจากได้เห็นท่าทางของอันรัน ที่บอบบางและสวยงามนี้ ทำให้พวกเขามีสถานที่ที่อดไม่ได้เพิ่มขึ้นมา

“สาวน้อย มาครั้งแรก? ”

อันรันมองไปที่คนที่พูดตรงหน้า เขาอาจจะสูง 170 ซม. แต่เมื่อมองไปที่ขาที่หนาใหญ่ น้ำหนักของเขาไม่น่าจะต่ำกว่า 100 กิโล

เธอรู้สึกวู่วามเล็กน้อย แต่เธอก็รู้ด้วยว่าเธอจะต้องใจเย็น ๆ

เธอไอและพูดว่า : “ฉันอยู่ที่นี่บ่อย พวกคุณมาขวางฉันทำไม? ”

อันธพาลอ้วนลูบมือของเขา ตาเล็กๆ ของเขาก็หรี่ลง และด้วยสายตาที่ชั่วร้ายของเขาก็พูดว่า : “เดาสิ? เดิมทีพี่แค่จะเอาแต่เงิน แต่ตอนนี้พี่ไม่ต้องการเงิน ถ้าพี่ให้เงินน้อง น้องไปนอนกับพี่เถอะ! ”

อันธพาลอ้วนพูด พลางเอื้อมมือไปจับไหล่อันรัน แล้วก็ถูกอันรันปัดออกไปด้านข้างเล็กน้อย

อันรันรู้ทักษะในการป้องกันตัวเล็กน้อย แต่เธอต้องต่อสู้กับคนอันธพาลทั้งสองคน อันธพาลสองคนนี้เป็นผู้กระทำผิดปกติ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกสับสนเล็กน้อย

“ถ้าต้องการเงินฉันสามารถให้คุณได้เลย แต่ถ้าคุณมีความคิดอื่น ๆ ฉันแนะนำให้คิดดีๆ เรื่องนี้การปล้นกับสิ่งที่คุณอยากทำมันแตกต่างกันมาก! ”

อันรันพยายามสงบสติอารมณ์ พยายามชักชวนและให้ความรู้

อันธพาลอ้วนลังเล และมองไปที่อันธพาลตัวผอมที่อยู่ข้างหลังเขา

พวกเขาสองคนทำเรื่องเล็กๆมาโดยตลอด แม้ว่าบางครั้งพวกเขาจะถูกตำรวจจับ แต่พวกเขามักจะถูกขังเป็นเวลาสิบวัน เดือนครึ่ง ก็ออกมาแล้ว

แต่สิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่ตอนนี้เป็นเรื่องเลวร้าย พวกเขาต้องการจะหนีไปต่างประเทศ

อันธพาลคนผอมเป็นคนโหดเหี้ยม ตอนไปโรงเรียนโดนครูตบ หลังจากเลิกเรียนในตอนเย็น เขาก็เฝ้ารอครูระหว่างทางกลับบ้าน แล้วก็แทงครู 3 ครั้งด้วยมีดผลไม้

มีดสุดท้าย ปาดที่คอโดยตรง

ครูก็ตายตามธรรมชาติ แต่หลังจากที่เขาถูกจับ เขาได้รับการปล่อยตัว เพราะเขาอายุต่ำกว่า 16 ปี

อย่างไรก็ตามด้วยเรื่องแบบนี้ เขาจึงไม่สามารถไปโรงเรียนได้อีกต่อไป ถ้าเขาไปทำงานคนก็จะไม่ต้องการเขาเพราะประวัติย่อของเขา เขาจึงทำได้เฉพาะสิ่งที่ผิดกฎหมายและอาชญากรรมเท่านั้น

เขามองขึ้นๆ ลงๆไปที่อันรัน ยิ้มเยาะ และพูดกับอันธพาลอ้วนว่า : “เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ กลัวอะไร? เสื้อผ้าของผู้หญิงคนนี้เป็นแบรนด์ต่างประเทศทั้งหมด และทั้งตัวมีมูลค่าไม่ต่ำกว่า 300,000 ลองคิดดูนะ เงินในบัตรเธอจะมีเท่าไหร่? ”

ทำอีกอย่างรักอีกอย่าง เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างคนรวยกับคนจน อันธพาลคนผอมจึงพยายามอย่างมากกับการศึกษาแบรนด์หรูทุกประเภท

ดวงตาของอันธพาลอ้วนแดงทันที

สามแสน! เสื้อผ้ารองเท้ามีราคา 3 แสน บัตรในกระเป๋าคงมีอย่างน้อย 3 ล้านใช่ไหม?

คนตายเพราะทรัพย์ นกตายเพราะอาหาร เขาไม่ได้คิดอะไร เขารีบวิ่งไปที่อันรัน

อันรันอยู่ที่มุมด้านข้าง และทางที่จะวิ่งออกไปนั้น ก็ถูกปิดกั้นโดยอันธพาลร่างบาง

เมื่อเห็นอันธพาลอ้วนตะคอก เธอจึงถอยหลังแล้วหยิบรองเท้าส้นสูงในมือเป็นอาวุธ และทุบที่หัวอันธพาลอ้วน

อันธพาลอ้วนร้องลั่น และก้าวถอยหลังทันที โดยมือกุมศีรษะ

เขารู้สึกถึงของเหลวอุ่นๆ ไหลลงมาที่ศีรษะ เขาสัมผัสมันและก็พบว่ามีเลือดออก

ทันใดนั้นอันธพาลตัวอ้วนก็วิ่งเข้ามาด้วยความโกรธ แต่ครั้งนี้อันรันก็วิ่งออกไปแล้ว

อันธพาลตัวผอมไม่เห็นอันรันอยู่ในสายตาแล้ว ถึงอย่างไรสาวน้อยคนนี้ ดูแล้วแขนขาเล็ก เดี๋ยวอีกพักก็ต้องถูกกักไว้แน่นอน

แต่เขาตกตะลึง เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า เหมือนประกายไฟ

ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ แม้แต่นาทีเดียวก็ไม่ใช้ ไม่คาดคิดได้จัดการกับอันธพาลคนอ้วนแล้ว?

อันรันวิ่งผ่านเขาไป เขาไม่ได้ขวางอันรันโดยไม่รู้ตัว

จนกระทั่งอันธพาลอ้วนเรียกให้เขาไล่จับ และดึงมือเขา ก่อนจะรีบตามไป

อันธพาลอ้วนไม่เคยสูญเสียครั้งใหญ่ขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้กล้าที่จะต่อต้านเขา ตอนนี้เขาคิดวิธีได้แล้วหนึ่งหมื่นวิธีที่จะดึงผู้หญิงคนนี้ให้นอนคว่ำ และเปลี่ยนท่ามาบีบคอ

อย่างไรก็ตามแค่มีเงินและการไปต่างประเทศ เขาก็สามารถทำอะไรก็ได้ที่ต้องการ

อันรันวิ่งไปตลอดทาง แต่ตอนเย็นเธอยังไม่ได้กินข้าว หลังจากตามหาลั่นลานเป็นเวลานาน สมรรถภาพทางกายของเธอก็ลดลงถึงขีด จำกัดแล้ว

จากนั้นไม่นาน นักเลงสองคนก็มาขวางไว้ที่มุมถนน

อันรันรู้ว่าวันนี้เธอกลัวจนจะตายแล้ว แต่ในใจเธอไม่ยอม เธอต้องตามหาลั่นลาน หลังจากพบลั่นลานแล้ว เธอก็เต็มใจที่จะให้เธอตายทันที

เธอตะโกนขอความช่วยเหลือสองสามครั้ง แต่ถึงแม้จะมีคนเดินผ่านไปมา แต่ก็มากหมอมากความ มองแล้วก็รีบออกไป

อันรันพูดอย่างสิ้นหวังว่า : “พี่ชายทั้งสองคน ฉันมีเรื่องสำคัญมากจริงๆ ถ้าคุณต้องการเงินฉันสามารถให้เงินคุณได้ แต่คุณปล่อยฉันไปก่อนได้ไหม ลูกสาวของฉันหายไป ฉันต้องการตามหาลูกสาวของฉันกลับมาโดยเร็วก่อน”

อันธพาลตัวอ้วนก็เยาะเย้ยและพูดว่า : “ได้สิ! ตอนนี้แกเอาเงินมาสองแสน ไม่สิ สองล้าน แล้วฉันจะปล่อยแกไปเดี๋ยวนี้”

อันรันรู้สึกเศร้า เธอไม่มีเงินในบัตรมากขนาดนี้ เว้นแต่เธอจะใช้แบล็กการ์ดของตระกูลฮัว

แต่ถ้าหลังจากใช้แบล็คการ์ด หัวหมู่ก็ต้องรู้ว่าเธอมาที่เมือง W

ถึงเวลาจะทำยังไง เปิดไพ่หรอ *? ขี้เถ้าของพ่อแม่จะถูกโยนทิ้งในถิ่นทุรกันดารไหม?

ฮัวเทียนหลันจะไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูดอย่างแน่นอน ถึงเวลาเธอจะเป็นแค่คนเลวเท่านั้น

ให้เงิน มีชีวิตอยู่ ปล่อยให้ไปหาลูกสาว ไม่งั้นก็จะต้องแปดเปื้อนแล้วตายที่นี่

อันรันคิดว่าวิธีแรกเป็นไปได้ แต่อันธพาลสองคนนี้ จะสามารถเชื่อได้อย่างไร?