โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง - ตอนที่ 30 พาดหัวข่าวบน Weibo
อันรันต่อต้านความโกรธ และรอยยิ้มเหยียดหยามปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา: “Stupid”
หลังจากนั้นเธอก็หันกลับไปและไม่สนใจกลุ่มตัวตลกที่วุ่นวายอยู่ข้างหลัง
นี่เป็นครั้งแรกที่ตั้งแต่เธอโตมาเพิ่งด่าคน แต่ต้องบอกว่ารู้สึกดีมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาโกรธจนกำลังจะระเบิด แต่พวกเขาไม่กล้าโจมตี อันรันรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น
หลังจากที่ไป๋รอฮันออกมาหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เขาก็โอบแขนอันรันไว้ และจะเลี้ยงอันรันกินอาหารเสฉวน
ระหว่างรับประทานอาหาร เพื่อนร่วมชั้นหญิงที่รู้เรื่องเห็นเรื่องแปลก
“อันรัน เธอไม่ใช่ว่าแต่งงานกับชายที่สองของตระกูลฮัวแล้วหรอ ไหนแหวนล่ะ? ”
สายตาของเพื่อนร่วมชั้นเรียนมองตามมา อันรันรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
ผู้คนในเมือง Z ล้วนรู้ดีว่าชายฮัวที่สองไม่ได้รักอันรัน แต่กลัวว่าจะไม่มีใครคิดว่าชายฮัวที่สองแม้แต่การบ้านก็ขี้เกียจทำ
อันรันเงยหน้าขึ้น และเผชิญหน้ากับผู้คนที่รอหัวเราะเยาะเธออย่างเย็นชา : “แหวนหนักเกินไป ฉันไม่ชอบใส่มัน”
ความหมายก็คือจำนวนกะรัตของแหวนมีขนาดใหญ่มาก อันรันคิดว่ามันหนักเกินไป
เพื่อนร่วมชั้นหญิงคนนั้นไม่ต้องการปล่อยอันรันไปและพร้อมที่จะพูดต่อ แต่ไป๋รอฮันก็สังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติกับบรรยากาศ ทำเสียงไอ และทำหน้าตาโกรธเคือง
เพื่อนร่วมชั้นหญิงลังเลที่จะกลั้นสิ่งที่อยู่ในปากของเธอ
กินข้าว ดูหนังเสร็จ ออกมาอีกทีก็สี่ทุ่มแล้ว
อันรันเหลือบมองโทรศัพท์ มันเงียบ ดูเหมือนว่าเธออยู่ที่ไหนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฮัวเทียนหลัน
ไป๋รอฮันถามอันรันว่ามาอย่างไร อันรันบอกว่านั่งแท็กซี่
ทันใดนั้นฉันก็ได้ยินเสียงเยาะเย้ยจากด้านข้าง : “โอ้ อันรันเธอคือคุณนายฮัว หรือว่าคุณชายคนที่สองแม้แต่รถก็ไม่ได้ซื้อรถให้เธอหรอ? ”
อันรันถือโทรศัพท์อย่างแน่นเล็กน้อย สุดท้ายก็ปล่อย
หากเธอกังวลเกี่ยวกับสายตาของคนรอบข้างเธอจะไม่อยู่จนถึงตอนนี้
หลังจากกลับบ้าน อันรันก็ได้รับวิดีโอคอลจากป้าเฉิน
ในเวลานี้ ลั่นลานน่าจะเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ และป้าเฉินก็พาออกไปเดินเล่น
แสงไม่เพียงพอและหน้าจอมืด แต่ยังสามารถมองเห็นใบหน้าเล็กๆ ที่น่ารักของลั่นลานได้อย่างชัดเจน
“แม่ แม่……”
ลั่นลานตะโกนอย่างมีความสุข สำหรับเธอการได้เห็นแม่ทุกวันเป็นสิ่งที่มีความสุขที่สุดในโลก
อันรันยกมือขึ้น ยิ้มอย่างมีความสุขและพูดว่า “เฮ้ ที่รัก วันนี้ไปโรงเรียนไหม”
ลั่นลานพยักหน้าอย่างแรงและกล่าวว่า : “แน่นอนแม่ ลั่นลานนั่งตัวตรง เขียนทั้งหมดที่อาจารย์พูดน่ะ! ”
เสียงของป้าเฉินดังมาจากด้านข้างและพูดว่า : ” เป็นเรื่องจริง ตอนนี้ลั่นลานกำลังเด็ดดอกไม้สีแดงเล็กๆ น้อยๆ ฉันเอามาในแจกันดอกไม้”
เมื่อรู้ว่าลูกสาวของเธอทำได้ดีอันรันก็รู้สึกสบายใจมาก
ลั่นลานยังเป็นเด็ก และบางครั้งมีปัญหา โชคดีที่ป้าเฉินคอยช่วยดูแลเธอ
อันรันขอให้ลั่นลานมอบโทรศัพท์ให้ป้าเฉิน ลั่นลานทำหน้ามุ่ยอย่างไม่เต็มใจ แต่ก็ปล่อยมือ
“ป้าเฉิน ช่วงนี้ป้าทำงานหนักมาก ฉันจะยุ่งอยู่ที่นี่สักพักและฉันจะกลับไปไม่ได้ ส่งเลขบัญชีให้ฉัน แล้วฉันจะโอนเงินค่าครองชีพของลั่นลานให้ป้าค่ะ”
หลังจากอันรันพูดจบ ป้าเฉินก็โบกมือต่อหน้ากล้องและพูดว่า : “ไม่ต้องหรอก ยังมีเงินอีกมากที่เธอให้ฉันก่อนออกไป อันรันอยู่ที่นั่นดูแลสุขภาพด้วย! ”
ป้าเฉินเข้าใจดีว่าอันรันพูดถึงค่าครองชีพของลั่นลาน แต่จริงๆแล้วมันเป็นการโอนค่าขอบคุณ
เธอรู้สึกไม่สบายใจมาตลอดที่อันรันเลี้ยงลูกของตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย บวกกับความสัมพันธ์ระหว่างลูกสาวและเพื่อนที่ดีที่สุด เธอจึงเต็มใจที่จะเป็นคนทำงานพาร์ทไทม์
อันรันรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ และทันทีที่ต้องการพูดต่อก็มีเสียงเคาะประตู
เสียงป้า Ding มาชวนให้อันรันกินซุปด้วยกัน
อันรันตื่นตระหนก กล่าวลาป้าเฉินและลั่นลานด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแล้วเดินลงไปชั้นล่าง
มันดึกมากแล้วและฮัวเทียนหลันก็ยังไม่กลับมา ป้า Ding บอกว่า เทียนหลันโทรมาบอกว่าเขาต้องทำงานล่วงเวลา และคืนนี้จะไม่กลับมาบ้าน
อันรันพยักหน้าเล็กน้อยฮัวเทียนหลันมองว่าเธอเป็นส่วนเกินเสมอ ไม่มีแม้แต่คำพูดที่อบอุ่นระหว่างสามีภรรยา
ฮัวเทียนหลันไม่กลับมาเลยทั้งคืน แต่เวลาสิบโมงเช้าของวันรุ่งขึ้นประตูของวิลล่าก็ถูกเคาะ
หลังจากป้า Ding เปิดประตู ก็เรียกให้อันรันลงมา
อันรันเห็นผู้ชายสองสามคนในชุดสูทยืนอยู่ชั้นล่าง
ทันทีที่เธอลงมา ชายวัยกลางคนที่มีความสุขก็ก้าวไปข้างหน้าและกล่าวด้วยความเคารพ : “คุณคือคุณนายฮัวใช่ไหมครับ? ”
อันรันพยักหน้า ไม่รู้ว่านี่มันเรื่องอะไรกัน
ก่อนที่เธอจะพูด ชายวัยกลางคนที่นั่นกล่าวชมว่า : “คุณนายฮัวเป็นคนสวยโดยธรรมชาติไม่น่าแปลกใจเลยที่เป็นที่รักชายฮัวที่สอง นี่คือรถที่สั่งโดยชายฮัวที่สองโปรดเซ็นชื่อให้ด้วยครับ”
ด้วยเหตุนี้ ชายวัยกลางคนจึงมอบเอกสารให้
อันรันมองแวบหนึ่งและรูม่านตาของเธอก็อดไม่ได้ที่จะหดตัวลง ซึ่งเป็นบิลเงินมากกว่าสิบล้าน
ชายวัยกลางคนดูเหมือนจะรู้ข้อกังวลของอันรันและอธิบายว่า : ” ชายฮัวคนที่สองได้จ่ายค่าธรรมเนียมไปแล้ว หากคุณนายฮัวยังรู้สึกว่าไม่มีอะไรผิดปกติ โปรดลงชื่อที่นี่ รถจอดอยู่ด้านนอกแล้วและคนของเราจะช่วยลองขับกับคุณนาย”
อันรันลังเล เธอไม่ต้องการสิ่งของของฮัวเทียนหลัน
แต่คราวนี้ ป้า Ding ไอเหมือนเตือนว่า : “คุณนาย รถข้างนอกสวยมาก เซ็นชื่อแล้วไปลองขับเถอะ! ”
อันรันใจสั่นเมื่อรู้ว่านี่คือสิ่งที่ป้า Ding เตือนให้เธอทำ
เธอเซ็นชื่อ และออกไปกับชายวัยกลางคน
มีรถหรูสามคันจอดเรียงรายอยู่ด้านนอก คันนึง Mitsuoka Orochi, Rolls Royce Ghost Series และ Range Rover
อันรันมีใบอนุญาตขับขี่และสามารถขับรถได้เล็กน้อย แต่ความจริงเธอก็ยังคงเป็นคนขับผู้หญิง
ฮัวเทียนหลันซื้อรถทั้งสามคันนี้ให้เธอ ซึ่งทำให้เธองงงวย
ชายวัยกลางคนได้เตรียมคนสอนอันรันสำหรับการขับรถขั้นพื้นฐานบนถนนอย่างปลอดภัย ก็พาออกไป
อันรันกลับไปที่ห้องนั่งเล่น ลังเลว่าจะโทรหาฮัวเทียนหลันดีหรือไม่
ป้า Ding มาข้างหน้าและพูดอย่างจริงใจว่า : “คุณนาย ยกโทษให้ฉันที่เมื่อกี้ฉันพูดมาก คุณนายไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลสำหรับสิ่งที่คุณชายที่สองให้ ก็แค่รับไว้ เพราะเขาเป็นสามีของคุณ”
อันรันอื้ม และอธิบายว่า : “ป้า Ding เทียนหลันไม่ได้บอกฉันก่อนที่จะซื้อสิ่งเหล่านี้ ดังนั้นฉันจึงมีการไม่ตอบสนองนิดหน่อย”
คุณเป็นภรรยาสาวของตระกูลฮัว โดยเหตุผลว่าเป็นรถที่เมื่อคุณนายแต่งงาน ควรจะส่งมอบโดยครอบครัว สถานการณ์ที่บ้านอันสามารถเข้าใจได้ ดังนั้นคุณชายที่สองจึงเหมาะสมที่จะซื้อรถให้คุณนาย” เมื่อป้า Ding พูดถึงครอบครัวที่เกิดของเธอ เธอรู้ว่าเธอพูดมากเกินไป ดังนั้นเธอจึงรับมันไปด้วยในสถานการณ์พิเศษ
ใบหน้าของอันรันแดงเล็กน้อย อันหงไชและยี่เฉียวถงเสียหน้าของ บ้านอันไปจริงๆ พวกเขาไม่ได้เป็นอะไรเลย เมื่อหลังจากแต่งงาน พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไปหาครอบครัวของฮัว
เธอเป็นคนมีเรื่อง ดังนั้นฉันจึงเงยหน้าขึ้นิดหน่อย
ในตอนเที่ยงอันรันได้รับข้อความ ซึ่งฮัวเทียนหลันตอบกลับ
“ไม่เป็นไร อย่าออกมาทำให้ฉันอับอาย เธอไร้ยางอาย แต่ตระกูลฮัวต้องการยางอาย”
คำพูดนั้นเย็นชา แต่อันรันเข้าใจนิดๆ ชายคนนี้ กลัวว่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อวานนี้
ไม่อย่างนั้นคงจะโดนเยาะเย้ย ในวันที่สองจะมีรถอีกสามคันภายใต้ชื่อของเธอได้ยังไง?
เมื่อเขาทำเช่นนี้อันรันก็รู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย
แต่ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้พูดไม่น่าฟังทุกครั้ง?
อันรันเพิ่งจะอารมณ์ดี แต่มันเกือบจะแย่มากทั้งวัน
เช้าวันรุ่งขึ้น อันรันถูกปลุกด้วยเสียงโทรศัพท์เข้าจากไป๋รอฮัน
เธอขยี้ตามันเพิ่งหกโมงเช้า ไป๋รอฮันบ้าหรือเปล่า? โทรหาเธอเวลานี้
เธอเขียนเพื่อตอบและพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน : “รอฮัน เช้าขนาดนี้ มีอะไรหรือเปล่า?”
นิสัยสะเพร่าของไป๋รอฮันไม่สนใจท่าทีของอันรัน เธอตะโกนว่า : “อันรัน รีบดูพาดหัวข่าวบน Weibo ! ”
อันรันตกใจมาก
เกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้ไหมว่ามีการค้นพบรายละเอียดของอันชิง?
เธอรีบเปิดดู Weibo วินาทีถัดมา เหมือนแช่ห้องใต้ดินน้ำแข็ง
“มูเหว่ยนักแสดงยอดนิยมจับมือกับเศรษฐีลึกลับรุ่นที่สอง สนามบินเต็มไปด้วยความเสน่หาและสิ่งที่น่าสงสัยกำลังจะมา! ”
