โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง - ตอนที่ 86 คนดี

ฮัวเทียนหลันรู้สึกว่าวันนี้มีช่วงเวลาแห่งความมึนงงมากเกินไป

ผู้หญิงคนนี้ชื่อจางเหยา มีพฤติกรรมทุกอย่าง คล้ายอันรันจริงๆ

เขาส่ายหัวปฏิเสธ ถึงอย่างไรเงินนี้ ก็ไม่เป็นอะไรสำหรับเขา

สำหรับจางเหยาเด็กผู้หญิงคนนี้ มีโอกาสมากที่เธอจะกดดันจนไม่สามารถหายใจได้ตลอดไป

ฮัวเทียนหลันให้โจวหยวนตรวจสอบแล้ว ว่าแม่ของจางเหยาเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวที่รอการผ่าตัด

เนื่องจากเธอไม่ได้โกหกคนอื่น เขาจึงไม่รังเกียจที่จะเป็นคนดี

แต่ตอนนี้มีเงาของอันรันอยู่ในใจฮัวเทียนหลัน เขาจึงหยิบนามบัตรของเขาออกมา และใส่ไว้ในมือของหญิงสาว

หลังจากที่เขาและมู่เหว่ยจากไป จางเหยาก็เหลือบไปเห็นไฟถนนสีเหลืองสลัว

ฮัวเทียนหลัน ประธานกลุ่มฟาเรนไฮต์

เธอไม่รู้ได้อย่างไรว่ากลุ่มฟาเรนไฮต์ ซึ่งเป็นสัตว์ร้ายในเมือง Z

แต่ประธานกลุ่มฟาเรนไฮต์ จางเหยามีความประทับใจในใจของเธอ

นี่เป็นคนที่เย็นชามากและภรรยาของเขาที่ถูกกล่าวว่าเป็นผู้หญิงเลวเจ้าเล่ห์ ก็ไม่เคยอยู่กับเขา

มีเพียงมู่เหว่ยนักแสดงหญิงที่ไม่มีเรื่องอื้อฉาวเท่านั้น ที่รับบทเป็นแค่ครึ่งเดียวของภรรยาที่เคียงข้างเขา

แล้วผู้หญิงข้างๆเขา จะเป็นใคร? นี่คือความชัดเจนในตัวเอง

เดิมทีหญิงสาวก็ถูกทิ้ง อันรันแยกความรักของผู้อื่น แต่ตอนนี้เธอเห็นแล้วว่ามู่เหว่ยยังมีความจริงอยู่หลังฮัวเทียนหลัน

จู่ๆเธอก็รู้สึกว่าสิ่งที่พูดทางออนไลน์และในหนังสือพิมพ์ อาจไม่เป็นความจริง

ถึงอย่างไร นายฮัว ก็เป็นคนดีมาก!

ฮั่วเทียนหลันขึ้นรถ และมู่เหว่ยก็ตามขึ้นไป

ฮั่วเทียนหลันมองไปที่มู่เหว่ยด้วยความประหลาดใจ และพูดว่า : “เสี่ยวเหว่ย วันนี้ฉันเหนื่อยมาก ฉันจะกลับบ้านไปพักผ่อน”

มู่เหว่ยรู้ดีว่าถึงแม้วันนี้เธอจะถูกมัด แต่เธอก็จะผูกฮัวเทียนหลันไว้กับมัน

ไม่เช่นนั้น ถ้าปล่อยให้ฮัวเทียนหลันพัฒนาตามความคิดของเขาเอง ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับอันรันจะได้รับการซ่อมแซมอย่างแน่นอน

และตัวเอง ในฐานะมือที่สาม ก็หนีไม่พ้นชะตากรรมของการแพ้

มู่เว่ยขยับตูดของเธอ พิงฮั่วเทียนหลัน จับแขนของเขาและจงใจถูส่วนบนที่อวบอูมของเธอ พลางพูดว่า : “เทียนหลัน คุณไม่ได้อยู่กับฉันมานานแล้วนะ! ”

ในความเป็นจริงหลังจากเรื่องอื้อฉาวทั้งสองนี้ และเหตุการณ์ที่อันรันช่วยตัวเอง ฮัวเทียนหลันกับมู่เหว่ย ตอนนี้ฮัวเทียนหลันมีหน้าที่รับผิดชอบเพียงอย่างเดียว

เขาถอนหายใจยาว และพูดกับคนขับว่า : “ออกรถเถอะ!”

คนขับตอบตกลง สตาร์ทรถและขับไปที่โรสเฮ้าส์

ที่นั่นไม่ขาดแคลน ยังมีบอสคนดังที่ยังไม่ได้ไป เมื่อเห็นมู่เหว่ยและฮั่วเทียนหลันอยู่ในรถคันเดียวกัน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะดูซุบซิบ

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปทุกคนชัดเจนโดยธรรมชาติ

เดิมทีมู่เหว่ยเต็มไปด้วยความสุข และเมื่อเธอมาถึงโรสเฮ้าส์ เธอรอให้ฮั่วเทียนหลันลงจากรถ แต่ฮั่วเทียนหลันก็หลับตาลงและไม่มีท่าทีที่จะลงไป

จู่ๆมู่เหว่ยก็เริ่มสับสนเล็กน้อย และพูดว่า : “เทียนหลัน ถึง ถึงบ้านแล้ว? ”

ครั้งนี้ฮั่วเทียนหลันลืมตาขึ้นเล็กน้อย และพูดแผ่วเบา : “เสี่ยวเหว่ย คุณกลับไปพักผ่อนเถอะ! วันนี้ฉันยังมีอะไรต้องทำ ฉันต้องกลับแล้ว”

มู่เหว่ยอ้าปาก อยากตีโพยตีพาย

เพราะเธอรู้ชัดเจน ว่าต่อหน้าฮัวเทียนหลัน มีแค่เรียกร้องเพื่อสร้างความอ่อนแอให้เห็นอกเห็นใจ

แต่ท่าทีในตอนนี้ของฮัวเทียนหลัน ทำให้เธอเปิดปาก และสุดท้ายก็ปิดมัน

คบกันมานาน เธอก็ยังเข้าใจว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ

มู่เหว่ยลงจากรถโดยไม่เต็มใจ หลังจากเห็นรถกำลังจะออกไป เธอก็คว้าก้อนหินที่พื้นแล้วขว้างออกไป

หลังจากที่ฮั่วเทียนหลันกลับมาถึงบ้าน ป้า Ding ก็ได้กลิ่นไวน์ที่ตัวเขาและเตรียมซุปแก้เมาให้เขา

วันนี้ฮั่วเทียนหลันดื่มสังสรรค์หนักมาก หลังจากดื่มซุปแก้เมาค้างแล้ว เขาก็นั่งพักสักพัก เพื่อให้แน่ใจว่าเขาอยู่ในสภาพดีก่อนที่จะขึ้นไปชั้นบน

เป็นครั้งแรกที่เขากลัวว่าเขาจะเมา และคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายอันรัน

ป้า Ding พูดอยู่ข้างๆว่าวันนี้อันรันอารมณ์ดีและฟื้นตัวได้ดี เขาสามารถก้มตัวลงได้อย่างเหมาะสมแล้ว

ฮั่วเทียนหลันผลักประตูเข้าไป และเห็นอันรันนอนอยู่บนเตียงพร้อมโทรศัพท์มือถือในมือ

ดูเหมือนว่า จะเผลอหลับไปในขณะที่เล่นโทรศัพท์

ในความเป็นจริง เมื่ออันรันกลับมา เธอยังคงชินในตอนกลางคืน ที่อยากจะนอนบนโซฟา

แต่เธอความคิดนี้ได้แค่คิด ปล่อยให้คนที่ช่วยตัวเองได้รับบาดเจ็บสาหัสไปนอนที่โซฟา ฮัวเทียนหลันไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้ แน่นอนเว้นแต่จะเป็นสัตว์ร้าย

ดังนั้นอันรันจึงมีสิทธิ์ที่จะเป็นเจ้าของเตียงขนาดใหญ่ แต่ฮั่วเทียนหลันมีโอกาสที่จะนอนบนโซฟาสูงกว่า เพราะเขากลัวว่าเขาจะนอนไม่หลับในกลางดึก และมันจะลำบาก ถ้าเขาสัมผัสตำแหน่งที่บาดเจ็บของอันรัน

ฮั่วเทียนหลันก้าวไปข้างหน้า และหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากมืออันรันด้วยความประณีต

เมื่อเขากำลังจะวางมันลงข้างเตียง เขาก็เผลอกดปุ่มสวิตช์ที่ด้านข้างและหน้าจอก็สว่างขึ้น

ข้างในเป็นรูปสาวน้อยน่ารักสวมชุดการ์ตูน หน้าตาน่ารักและมีพลัง

ฮัวเทียนหลันมองดูและรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อยในใจ

เรื่องอันรันมีลูกหรือไม่ เขาตรวจเช็คมาอย่างชัดเจน

อาจเป็นเพราะอันรันดาวน์โหลดวอลเปเปอร์ออนไลน์มา

ฮั่วเทียนหลันวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะข้างเตียง หยิบผ้าห่มไปนอนบนโซฟา

เขาเคยหลับเร็ว แต่วันนี้เขามีอาการนอนไม่หลับที่อธิบายไม่ได้ ดูเหมือนว่าถ้าเขาและอันรันสามารถมีผู้หที่น่ารักแบบนี้ได้คงจะดีมาก

ในที่สุดฮัวเทียนหลันก็หลับไปในช่วงกลางดึกของคืนนี้

เมื่ออันรันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ดวงตาที่หลับใหลของเธอก็ขยี้ตาของเธออย่างสลัว และทันใดนั้นเธอก็จำได้ว่าเธอหลับไปก่อนที่จะวางโทรศัพท์

เธอรีบลุกขึ้น และโล่งใจ เมื่อเห็นโทรศัพท์อยู่บนโต๊ะข้างเตียง

แต่ในวินาทีถัดมา เธอก็เห็นประธานฮัวนอนอยู่บนโซฟา

ฮะ? อันรันเงยหน้าขึ้นมอง ตอนนี้ก็แปดโมงครึ่งแล้ว ตามเดิมเขาควรทานอาหารเช้าหลังจากวิ่งจ็อกกิ้งตอนเช้า และออกจากบ้านไปครึ่งชั่วโมงแล้วไม่ใช่หรอ?

อย่างไรก็ตามฮั่วเทียนหลันดูท่าทางนอนหลับสบายมาก และอันรันก็ลุกขึ้นเบาๆ อาบน้ำให้เสร็จโดยไม่รบกวนเขา

ฮั่วเทียนหลันลืมตาขึ้น หลังจากอันรันออกไป

มีแววตาใสซื่อ เหมือนท่าทางเพิ่งหลับไปเมื่อกี้ได้อย่างไร

ฮัวเทียนหลันในหลักจากอันรันตื่น สักพักเขาก็ตื่นขึ้นด้วย

แต่เพราะปัญหาเรื่องหน้าตาของประธานฮัว ซึ่งไม่เคยอยู่บนเตียง คิดว่าอันรันอาจมองเขาด้วยท่าทางแปลกๆ เขาจึงเลือกที่จะเล่นเป็นคนตายโดยตรง

หลังจากอันรันออกไป เขาก็ลืมตาและลุกขึ้นไปล้างตัว

เมื่อมาถึงชั้นล่าง อันรันและป้า Ding กำลังทานอาหารเช้ากันพอดี

เมื่อเห็นว่าฮั่วเทียนหลันตื่นแล้ว อันรันก็ทักทายเขา และพูดเบาๆ : “คุณฮัว อาหารเช้าของคุณพร้อมแล้ว มาทานข้าวกันเถอะ”

ปกติฮั่วเทียนหลันจะทำตามความเคยชิน ก็จะออกไป

เขาเกลียดการกินข้าวโต๊ะเดียวกันกับอันรัน

แต่หลังจากประสบเหตุการณ์นี้ หลายสิ่งหลายอย่างได้เปลี่ยนไปในความคิดของเขา

เขาจึงหยุด แล้วเดินมาที่โต๊ะ หลังทานอาหารเช้าเสร็จก็ออกไป

ก่อนออกไป อันรันก็หยุดเขาไว้

ฮั่วเทียนหลันหันกลับมาพร้อมกับความสงสัยในดวงตาของเขา ไม่รู้ว่าอันรันเรียกเขาทำอะไร

อันรันรับบทเป็นภรรยาที่มีคุณธรรม ก้าวไปข้างหน้าเพื่อจัดการเนคไทและปกเสื้อเชิ้ตของฮั่วเทียนหลันให้เป็นระเบียบเรียบร้อย แล้วก็พูดว่า : “โอเคแล้ว คุณฮัว ขับรถดีๆ”

ฮัวเทียนหลันรู้สึกประทับใจกับการใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ของอันรัน

ท้ายที่สุดแล้วเมื่อเทียบกับอันรันแล้ว มู่เหว่ยเป็นคนงี่เง่าเล็กน้อยที่คอยดูแลคนอื่น เธอจะทำตัวเป็นผู้หญิงอ่อนแอที่ต้องการการดูแลเท่านั้น

สิ่งเล็กน้อยเหล่านี้เกี่ยวกับอันรัน ทำให้ฮั่วเทียนหลันคิดอย่างลึกลับว่าพ่อแม่ของเธออยู่ด้วยกันเป็นอย่างไร ตอนเธอยังเด็ก

ดูเหมือนว่า อยู่ในความเรียบง่ายนี้ เผยให้เห็นถึงความสุขใช่มั้ย?

รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของฮัวเทียนหลัน เขากล่าวเป็นครั้งแรกว่า : “คุณอยู่บ้าน ก็ระวังด้วย ทำอะไรก็ต้องระวังหน่อย อย่า

ทำให้โดนร่างกาย”