โรมโบราณ: จากนายทาสสู่มหาจักรพรรดิ์ - ตอนที่ 126
ตอนที่ 126 – ยูนิคอร์น!
*ก่อนจะอ่านนิยาย โปรดตรวจสอบว่าท่านได้อยู่ในสถานที่ที่มีแสงเพียงพอ หรือถ้าท่านอ่า นในความมืดก็อย่าลืมเปิด Night Mode หรือจอส้ม เพื่อป้องกันการปวดหัวและสายตาสั้นด้วยนะครับ*
“พายุใกล้เข้ามาแล้ว!”
พอมองเหล่าสปาตั้นหายไปในความมืด เย่เทียนก็บ่นกับตัวเองเบาๆ
ตระกูลผู้ดีชั้นสูงที่ขโมยทรัพย์สินส่วนตัวของชาวบ้านโรมันกล้าฆาตรกรรมชาวเมืองอย่างโจ่งแจ้ง
มันจะต้องเป็นพายุที่รุนแรงแน่และมันจะกลืนกินทั่วทั้งโรมด้วย
ของกํานันของฟิลิปคืออะไรกันนะ?
เย่เทียนเดินไปที่ลานบ้าน
รอบนี้ฟิลิปไม่ได้มามือเปล่า เขานําของกํานั้นที่ลึกลับมากๆมาด้วย เขาไม่บอกเย่เทียนอะไรเลยจนกลับไป
“สาวสวยอีกแล้วหรอ?”
พอนึกถึงรอยยิ้มแปลกๆของฟิลิปตอนจากไปเย่เทียนก็สงสัย
ที่ลานบ้านนั้นมีเกวียนอยู่ ข้างบนเป็นกรงไม้ยักษ์ที่มีผ้าสีดําปิดไว้ดูลึกลับมาก
ฟุ่บ!
เย่เทียนเปิดผ้าสีดํานั้นออก
ฮี่ๆๆๆๆ
มีเสียงม้าร้องออกมาพร้อมกับเสียงโซ่กระทบกับกรงไม้
นี่มันม้าหนิ
ทั่วทั้งตัวของมันมีขนสีขาวประกายดูงดงาม, แข็งแรงและปราดเปรียว, แม้อยู่ใต้แสงจันทร์ก็คงจะสวยงามมากแน่
ม้าตัวนี้ดูพยศมาก, ไม่มีอานม้าบนหลังและที่คอก็มีโซ่เหล็กคล้องอยู่
ม้าพยศตัวนี้มีขนาดใหญ่มากเย่เทียนเดาว่าไหล่ของมันน่าจะกว้างอย่างน้อยก็2เมตร. ตอนที่มันเงยหัวขึ้นมันสูงเกือบจะ3เมตรเลยทีเดียว
ขนแผงคอของมันดูราวกับเส้นผมของผู้หญิงที่โบกสะบัดไปกับลมยามเย็นเลย.
ขุนแผงคอ
เป็นม้าที่สุดยอดมาก!!!
เย่เทียนดีใจ, เขาหลงรักม้าตัวนี้ตั้งแต่แว่บแรกเห็น
มันไม่เพียงแต่งดงามเท่านั้น แต่ยังมีขนาดใหญ่และแข็งแรงมาก!
ขนาดความกว้างของหัวไหล่ของม้าทั่วไปอยู่ที่ประมาณ1.5เมตรและม้าเซ็กเธาว์อันเลื่องชื่อก็มีไหล่กว้างมากสุดแค่1.9เมตรเท่านั้น
แต่ม้าตัวนี้น่าจะมีไหล่ที่กว้างเกิน2เมตรซึ่งหาได้ยากมาก
ตามบันทึกในตํานานแล้ว: กว้างเกิน2เมตรคือมังกร, เกิน1.9เมตรคือม้าเทพ, ประมาณ1.8เมตรคือม้าปกติ
ม้าตัวนี้เป็นม้ามังกรชัดๆ! (ผมไม่รู้ว่าต้นฉบับแปลผิดมั้ย แต่เขาแปลมามังกรเลยครับ ผมว่าผิดชัวๆ)
เย่เทียนจํากินเนสเวิร์ลเรคอร์ดของม้าที่สูงที่สุดในโลกได้ว่ามันมีไหล่ที่กว้างเกินกว่า2เมตร
สปีชี่ส์: ยูนิคอร์น (ยังเด็ก)
พละกําลัง: 105
ความแข็งแกร่ง: 105
ความเร็ว: 120
ค่าความภักดี: 0
สุดยอดเลย!!
เย่เทียนช็อคไปเลยเมื่อเห็นค่าสถานะของม้า
ยูนิคอร์นเหรอ?
โลกนี้มียูนิคอร์นอยู่จริงๆหรอ?
ถ้ามีจริงมันก็ต้องเป็นม้าในตํานานซิ!
ยูนิคอร์นเป็นสัตว์พิศวงที่โด่งดังที่สุด. เรื่องราวของยูนิคอร์นถูกเล่าขานทั้งในนิทาน, บทเพลง และแม้แต่บทกวี. แม้กระทั่งในโลกอนาคตพวกมันก็ยังคงเป็นสัตว์ที่พิศวงที่สุดเลย
ไม่ว่าจะตะวันตก, ยุโรปหรือตะวันออกก็ตาม, พวกเขาต่างเล่าขานถึงตํานานของยูนิคอร์น แบบเดียวกัน แม้ว่ารูปร่างของยูนิคอร์นอาจจะแตกต่างในเรื่องเล่าของตะวันตกและตะวันออกก็ตาม, มีหลายคนเชื่อว่ายูนิคอร์นมีจริงจนมีบางคนถึงขนาดกล่าวว่าเคยเห็นร่องรอยของยูนิคอร์นมาตลอดหลายศตวรรษ
ในช่วงปี2697ก่อนคริสตกาล, ยูนิคอร์นได้โผล่มาที่สวนของจักรพรรดิ์เหลือง มันถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความสงบสุขและความมั่งคั่งสําหรับยุคสมัยครองราชย์ของจักรพรรดิ์เหลือง ในช่วงพระจักรรดิ์เหยา, หนึ่งใน5จักรพรรดิ์ ก็มีเรื่องเล่าว่ายูนิคอร์น2ตัวเคยโผล่ออกมาเช่นกัน
ในปี551ก่อนคริสตกาล มีสตรีนางหนึ่งที่ขงฟูจ่อซบอกอยู่พบยูนิคอร์นเข้าที่ปา, ตํานานเล่าว่าในช่วงบั้นปลายของขงจื่อนั้นเขาเห็นยูนิคอร์นตัวหนึ่งด้วยตาของตัวเองและเขาก็รู้แล้วว่าตัวเองกําลังจะตาย.
อริสโตเติ้ลและแม้แต่พลินีเองก็เคยกล่าวไว้ในงานเขียนของพวกเขาด้วยเช่นกัน
เย่เทียนไม่รู้เลยว่ายูนิคอร์นที่เขากําลังมองนี้ใช่ยูนิคอร์นจริงๆหรือป่าวแต่ค่าสถานะของมันแข็งแกร่งมากแต่ก็ไม่ได้น่าประหลาดใจนัก เพราะยังไงพละกําลังกับความเร็วของม้าเต็มวัยสามารถไปถึงค่าขีดจํากัดของมนุษย์ได้อยู่แล้ว
ในตํานานนั้นกล่าวว่ายูนิคอร์นมีรูปร่างคล้ายม้าสีขาวมีเขาม้วนอยู่ที่กลางหน้าซึ่งสื่อถึงความสง่า, ความยิ่งใหญ่และความบริสุทธิ์, เคยมีคํากล่าวว่ามันมีพลังเวทย์มนต์อยู่ด้วย
แม้ยูนิคอร์นของเขาจะยังไม่มีเขางอกออกมาก็ตามแต่ค่าสถานะที่ระบบแสดงให้เห็นก็ไม่มีอะไรแปลกๆโผล่ขึ้นมาเลย
ว่าแล้วตํานานหลอกลวงชัดๆ!
เย่เทียนยิ้มแล้วส่ายหัว
นี่คือยูนิคอร์น ม้าที่หายากและลึกลับที่ไม่มีอะไรพิเศษเลย.
แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเลิกชอบมัน.
ฮี่ๆๆๆๆๆ
ยูนิคอร์นร้องออกมาอีกครั้งขณะดิ้นไปมาทําให้โซ่ที่คอเกิดเสียงดัง
“หลังจากนี้แกจะต้องมาให้ชั้นขี่!”
ด้วยสายตาที่ละโมบเย่เทียนยืดแขนออกไปแล้วจับกรงไม้
แก๊ง!
ด้วยแรงของเย่เทียน กรงไม้นั้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
ฮี่ๆๆๆๆ
พอไม่มีกรงไม้ขังแล้วบวกกับมีพื้นที่ให้ขยับมากขึ้นเจ้ายูนิคอร์นก็ร้องฮ่อีกครั้งแล้วเอาขาหลังถีบออกไปจนเศษกรงไม้ปลิว
ปั้ก
กําลังของยูนิคอร์นนั้นมหาศาลมาก มันทําให้เสาผูกโซ่พังลง
ฟุ่บ!
เย่เทียนรีบคว้ามือไปจับโซ่ทันทีไม่งั้นมันจะวิ่งหนีไปแน่
“ไม่ให้หนีหรอกน่า!!”
เย่เทียนพูดเสียงดัง, เขาเอาโซ่คล้องแขนไว้แล้วดึงโซ่ไว้อย่างแน่น
พละกําลังของยูนิคอร์นนั้นไม่ได้กระจอกเลย. พอมันก้าวไปเย่เทียนก็ถูกลากไปด้วยหลายเมตรทันทีแต่เขาก็ดึงยูนิคอร์นกลับจนมันแทบจะล้มลง
ฮี่ๆๆๆๆ
เจ้ายูนิคอร์นประหลาดใจแต่วินาทีต่อมามันก็หันกลับแล้ววิ่งเข้าหาเย่เทียนพร้อมยกขาคู่หน้าขึ้นหวังเหยียบเขา
“เข้ามาเลย!!”
เย่เทียนหัวเราะแล้วโยนโซ่ที่มือทิ้งไป. เขาเผชิญหน้ากับกีบม้าคู่ที่มีขนาดใหญ่กว่าถ้วยซะอีก เขาไม่รู้สึกกลัวเลย. เขายกแขนขึ้นจับเจ้ายูนิคอร์นไว้
“ฮึ่บฮา!”
เย่เทียนตอบสนองไวมากเขาจับขาเจ้าม้าไว้ขณะที่มันกําลังจะเหยียบเขา, เขารู้สึกได้ถึงพละกําลังมหาศาลผ่านกีบเท้านั่น
ยูนิคอร์นไม่ได้อ่อนแอเลยจริงๆน้ําหนักของมันกดร่างของเย่เทียนลงจนเขาเกือบจะล้มไป
