โรมโบราณ: จากนายทาสสู่มหาจักรพรรดิ์ - ตอนที่ 174
ตอนที่ 174 – ชาวสปาต้น50คน
ในหมู่สปาต้น50คนนั้นมีทั้งผู้ชาย ผู้หญิงและเด็กรวมกันอยู่, จาก50คนนั้น 30กว่าคนเป็นทาสผู้หญิงและอยู่ ในวัยที่พร้อมจะแต่งงานแล้ว. พวกนางมีหุ่นที่ดีมาก, ดูแข็งแรงและสุขภาพดีแต่พอดูหน้าตาแล้วก็ถือว่าทั่วๆไป.
เย่เทียนโล่งใจซักทีที่ในที่สุดก็ได้หญิงมาให้นักรบสปาต้นแต่งจะได้ถือว่าทําตามคําพูดตัวเองที่สัญญาไว้กับพวกนักรบสปาต้นไว้ด้วย
ชาวสปาต้นที่เหลือนั้นเป็นเด็กตัวเล็ก10คนอายุประมาณ5-6ปี, ชายชราอีก5คนดูอายุน่าจะเกิน60ปีได้แล้ว ทั่วทั้งตัวมีแผลเป็นเต็มไปหมดแสดงให้เห็นว่าเป็นนักรบที่เคยผ่านศึกหนักมาก่อน
แม้พวกเขาจะชราและหมดสิ้นความเก่งกาจแล้วตอนนี้ แต่ประสบการณ์ของพวกเขาไม่สิ้นตามแน่
“ยินดีต้อนรับ, ชาวสปาต้นที่ยิ่งใหญ่!”
เย่เทียนไปย
ภาพวกเขาแล้วกล่าวอย่างองอาจ
เหล่าสปาต้นดูงงๆและพูดไม่ออก.
“บางทีพวกเจ้าอาจจะยังไม่รู้แต่นักรบสปาต้นของพวกเจ้าเพิ่งได้แสดงแสนยานุภาพของสปาต้าให้ข้าเห็นกับตา!”
เย่เทียนรู้จักนิสัยของชาวสปาตันดี เขาจึงไม่แปลกใจถ้าพวกเขาไม่เชื่อใจจึงกล่าวต่อ.
คําพูดของเยเทียนทําให้ดวงตาของชาวสปาต้นสั่นเล็กน้อยและอารมณ์พวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป.
“พวกเจ้ากําลังสงสัยสินะว่าทําไมต้องเป็นชาวสปาต้นอย่างพวกเจ้าด้วย?”
เย่เทียนถามเบาๆ
“ใช่, ทําไมล่ะ?”
สปาต้นชราผู้หนึ่งก้าวออกมาแล้วถาม.
“เพราะข้าอยากจะนําเหล่าสปาต้นกลับมาพร้อมหน้ากันอีกครั้งยังไงล่ะ!”
เย่เทียนหัวเราะแล้วพูดต่อ “อย่าถามข้าว่าทําไม! สิ่งที่เดียวที่เจ้าต้องรู้ก็คือสปาต้าจะต้องกลับมารุ่งโรจน์อีกครั้ง พวกเจ้าจะได้ทวงคืนความยิ่งใหญ่ในอดีตและสายเลือดอันบริสุทธิ์ยังไงล่ะ! รู้ไว้ซะด้วยว่านี่เป็นโชคดีของพวกเจ้า! ตอนนี้ข้ามีนักรบ156คนและทุกนายล้วนเป็นนักรบชาวสปาต้นทั้งนั้น! หากพวกเจ้าชาย,หญิงและ เด็กๆร่วมมือกันแล้วมันก็เพียงพอที่จะฟื้นฟูเผ่าพันธ์ของพวกเจ้าได้, พวกเจ้าจะได้โอกาสออกลูกหลานชาวสปา ต้นนับล้าน, ตราบใดที่ข้ายินยอมล่ะนะแล้วจากนั้นพวกเจ้าก็จะสามารถคงสายเลือดนักรบที่แข็งแกร่งไว้ได้และ จะไม่มีวันแปดเปื้อนหรือสูญหายไปอีก. ตราบใดที่ข้ายังอยู่แม้แต่ชนชั้นสูงอันดับต้นๆของโรมก็จะไม่สามารถทํา ให้ร่างกายอันศักดิ์สิทธิ์ของหญิงชาวสปาต้นแปดเปื้อนได้, ตราบใดที่ข้าสามารถทําได้หญิงชาวสปาต้นจะได้อิส ระในการเลือกคู่ครองจากนักรบสปาต้นที่แข็งแกร่ง เพื่อที่จะได้มีลูกหลานสืบนักรบอันแข็งแกร่งต่อไป, สายเลือดสปาต้นของพวกเจ้าจะไม่มีวันถูกทําลายแน่นอน!”
คําพูดของเยเทียนทําให้ชาวสปาต้นทุกคนตื่นเต้นกันไปหมด ร่างกายของพวกเขาสั่นเทาและสายตาก็เต็มไปด้วยความหวัง
“แต่…ถ้าข้าทําแบบนั้นในโรม, ข้าก็จะเสี่ยงมากๆ! แล้วทําไมข้าต้องยอมเสี่ยงล่ะ?”
เย่เทียนกลับคําทันทีราวกับเอาน้ําเย็นไปราดพวกสปาต้นนั้น.
“แล้วท่านลอร์ดต้องการอะไรจากพวกเราล่ะ?”
อดีตนักรบสปาต้นชราอีกคนก็ก้าวออกมาแล้วถามเย่เทียนด้วยเสียงทุ่ม คําพูดของเย่เทียนนั้นดูน่าสนใจมากๆ จนพวกเขาเริ่มอ่อนข้อโดยเฉพาะพวกสปาต้นชราเหล่านั้น พวกเขาเคยประจักษ์กับความรุ่งโรจน์ของสปาต้ามาแล้วจึงสนใจเรื่องนี้มากๆ
“ภักดี, ข้าต้องการแค่ความภักดีจากพวกเจ้า! พวกเจ้าต้องภักดีต่อข้าและสู้เพื่อข้าแล้ววันนึงข้าก็จะมอบบ้านเกิดคืนให้พวกเจ้าเป็นการตอบแทน!”
เย่เทียนกล่าวอย่างสุขุม “พอข้าเห็นว่าพวกเจ้าภักดีเพียงพอแล้ว ข้าจะอณุญาตพวกเจ้าอยู่ร่วมกับนักรบของพวกเจ้า! แน่นอน ถ้าพวกเจ้าไม่เห็นด้วยข้าก็จะขายพวกเจ้าให้ทางเหมือนไปซะ!!”
“บอกข้ามา พวกเจ้าจะยอมภักดีต่อข้าหรือไม่!!!?”
เย่เทียนเปลี่ยนโทนเสียงแล้วตะโกนอย่างดัง
“พวกเรายอม!”
“ใช่แล้ว เรายอม!”
เสียงของชาวสปาต้นดังกระหึมไปทั่วลานหน้าบ้าน
“ดีมาก! ข้าเห็นความภักดีแล้ว แต่มันยังไม่พอ! เอาเถอะตอนนี้ก็เริ่มดึกมาแล้วไปพักผ่อนซะมันเริ่มหนาว แล้วข้าจะให้คนทําซุปร้อนกับข้าวให้พวกเจ้าแล้วกัน เสื้อผ้าอุ่นๆด้วย!”
เย่เทียนพอใจมากๆพอเห็นค่าความภักดีของพวกทาสสปาต้นขึ้นไปถึง60% แล้วไม่นานพวกเขาคงภักดีต่อเขาหมดใจแน่
“ขอบพระคุณมากครับ เจ้านายผู้เมตตา!”
อดีตนักรบชรา5คนขอบคุณเย่เทียนพร้อมกับ. แม้พวกเขาจะไม่รู้จักกันมากก่อนแต่ก็รู้ได้ว่าพวกนี้เป็นสหายสปาต้นเหมือนกันจึงจับมือกันได้โดยง่าย
เย่เทียนมองไปทางเด็ก10คนที่กําลังกอดกันอยู่ พวกเขาเป็นเด็กผู้หญิง6คนและอีก4คนเป็นผู้ชาย, พวกเขาดูไม่เกรงกลัวมากมายนักเพราะกล้าสบตากับเย่เทียน.
“อย่าเสียมารยาทกับเจ้านายนะ!!”
ชายชราคนหนึ่งรีบตะโกนใส่
“ไม่เป็นไร พวกเข้ากล้าหาญนักพวกเขามีอนาคตจะเป็นนักรบที่แข็งแกร่งในอนาคตได้…”
เย่เทียนส่ายหัวแล้วกล่าวอย่างนุ่มนวล “ไม่ต้องห่วงนะที่นี่พวกเจ้าได้กินอิ่มแน่ ถ้าภักดีพอล่ะนะ!”
“เจ้าแล้วก็เจ้า ตามข้ามา!”
เย่เทียนเด็กหญิง2คนในกลุ่มนั้นดูสวยมากๆจึงชี้ไปหาพวกนาง,
เด็กผู้หญิงตัวเล็ก2คนประหม่าหน่อยๆแล้วมองไปทางหญิงอีก2คนในกลุ่มเพื่อขอความช่วยเหลือ
“พวกนางเป็นลูกเจ้า?”
เย่เทียนถาม.
ผู้หญิงสองคนนั้นหน้าตาดีมากๆ แม้จะไม่ถึงกับสะกดสายตาได้ก็ตาม.
“ค่ะเจ้านาย…”
หญิง2คนนั้นกล่าวอย่างกล้าหาญ
“งั้นพวกเจ้าก็ตามพวกนางมาด้วยเลยแล้วกัน.พวกเจ้าต้องมาอยู่ข้างกายข้า. พวกเจ้ามีหน้าที่รับผิดชอบอาหารและเสื้อผ้าของสปาขั้นพวกนี้! ข้าขอมอบสิทธินี้ให้เจ้าสปาต้น!!”
เย่เทียนยิ้มแล้วกล่าว
“ขอบพระคุณค่ะเจ้านาย…”
เหล่าทาสสปาสั้นรู้สึกทราบซึ้งและขอบคุณเขาอีกครั้ง ค่าความภักดีของพวกเขาไปถึง70%แล้ว.
“เจ้าแล้วก็เจ้า ตามข้ามาด้วย!!”
ในหมู่ทาสพวกนั้นเย่เทียนเห็นเด็กผู้หญิงอายุ14-15ปีสองคนที่หน้าตาและหุ่นสวยงามมากเพราะพวกนางยังอายุน้อยเย่เทียนเลยมีแผนว่าจะให้พวกนางเข้ากองทัพสาวงามของเขาซะ
“ขอบพระคุณค่ะเจ้านาย!”
เด็กผู้หญิง2คนรู้สึกดีใจแล้วขอบคุณเขา.
“นอกจากคนที่ข้าชี้ตัวแล้วคนที่เหลือก็ไปจัดที่พักของตัวเองซะ!”
หลังจากนั้นเย่เทียนก็เรียกทาสหญิงธรรมดาให้มารับพวกสปาต้นไปที่พักที่ทาสคนอื่นๆอาศัยอยู่
