ไหปีศาจ - บทที่ 1013 เรื่องราวของจักรพรรดิคนเก่ากับราชินีภูติ (1) - novel-lucky

บทที่ 1013

เรื่องราวของจักรพรรดิคนเก่ากับราชินีภูติ (1)

ราชินีภูติไม่ยอมแพ้

มังกรแก่นแท้ก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน

แม้ว่าจะเป็นเพียงเลือดมังกร แต่ก็ไม่อาจยอมถูกเหยียดหยามได้

เลือดมนุษย์ธรรมดารวมกับเลือดจักรพรรดิสูงสุดสามารถให้กำเนิดชีวิตใหม่ได้อย่างไร

เลือดของมังกรแก่นแท้และเลือดของราชินีภูติอยู่ร่วมกัน

เจียโรวถูกกำหนดให้เป็นคนพิเศษตั้งแต่นางเกิด

ความลับแห่งสายเลือดของราชวงศ์ถูกซ่อนไว้มานานกว่า 8,000 ปีแล้ว แต่ในเวลานี้หลี่ชิก็เปิดเผยมัน ทำให้เกิดเสียงอุทานจากผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน

“ไม่แปลกใจเลยที่สายเลือดราชวงศ์ทุกยุคจะมีอัจฉริยะชั้นยอดเกิดมา มันเป็นแบบนี้นี่เอง”

“วิชามังกรแก่นแท้ ไม่แปลกใจเลยที่คนนอกขโมยมันไปไม่ได้ ปรากฏว่ามีข้อจำกัดเรื่องสายเลือดนี่เอง”

เผ่าพันธุ์มนุษย์ไม่เคยให้ค่ากับสิ่งที่เรียกว่าสายเลือด ทุกคนเป็นเลือดธรรมดา ดังนั้นพวกเขาจึงต้องพยายามอย่างหนักเพื่อฝึกฝน แต่ราชวงศ์ทำลายขีดจำกัดนี้และกลายเป็นสายเลือดพิเศษกลุ่มแรกในโลกที่สาธารณชนรู้จัก

“ข้าไม่รู้ว่าบรรพบุรุษของตระกูลหลี่ประสบความสำเร็จในการสืบทอดสายเลือดของมังกรแก่นแท้ได้อย่างไร มันเป็นไปได้จริงหรือ?” ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรอาวุโสบ่นกับตัวเอง

นี่ก็เป็นคำถามของใครหลายคนเช่นกัน

พวกเขาทำได้อย่างไร

แต่ลั่วอู๋นึกถึงสิ่งหนึ่ง เมื่อเขาพบกับภูติไหในหุบเขามรณะครั้งแรก เขาแสดงความรังเกียจเล็กน้อยต่อทักษะของ เจียโรว

และมีคำพูดที่แสดงให้เห็นว่าราง ๆ “ความลับของจักรพรรดิมังกร” เขียนขึ้นโดยเขา

ลั่วอู๋รู้สึกเหมือนกำลังเดาอะไรบางอย่างออก

ภูติไหช่างน่ากลัวจริง ๆ วิธีการเหนือสวรรค์เช่นนี้เขาก็ใช้ได้เช่นกัน

ลั่วอู๋ไม่รู้เลยว่าบรรพบุรุษของตระกูลหลี่ต้องจ่ายอะไรไปเพื่อให้ได้พลังนี้มา

เมื่อเชียนจีได้ยินคำเหล่านี้ นางก็ตกใจเช่นกัน จากนั้นนางก็นึกบางคำที่ราชาภูติคนก่อนได้พูดไว้

ราชาภูติคนก่อนเคยบอกนาง

มังกรโบราณแห่งนรกมนตราได้ขโมยแก่นวิญญาณของมังกรแก่นแท้ไป ดังนั้นมันจึงมีพลังมาก แต่มันก็นำไปสู่การสิ้นอายุขัยของมังกรแก่นแท้และการเกิดใหม่

แก่นวิญญาณถูกขโมย แล้วร่างกายล่ะ

ราชาภูติคนก่อนไม่ได้กล่าวไว้

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันคือร่างของมังกรแก่นแท้ มันไม่สามารถหายไปจากโลกนี้โดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ตอนนี้ดูเหมือนว่าคำตอบกำลังจะมา

เชียนจีหันไปหาเจียโรว

ใบหน้าของเจียโรวเต็มไปด้วยความเจ็บปวดในขณะนี้ นางรู้สึกว่ามีสองพลังกำลังต่อสู้กันเองในร่างกายของนาง นางถูกทำเหมือนว่านางเป็นสนามรบ และการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ได้มีทีท่าว่าจะหยุดเลย

หากเชียนจียืนกรานที่จะลบล้างเลือดมนุษย์ เจียโรวมีแนวโน้มที่จะตายทันที

“พ่อ…ท่านพ่อ”

เจียโรวอยู่ในความเจ็บปวดอย่างมากในขณะนี้ นางไม่ได้ยินอะไรเลย นางเพิ่งเห็นแสงสีทองที่คุ้นเคยตรงหน้า นางจึงร้องขอความช่วยเหลือ

หลี่ชิฉายแววความโศกเศร้าในดวงตาของเขาและพูดด้วยเสียงขอร้อง “หยู่หลง ความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างเราอย่าลากลูกมาเกี่ยวข้องเลย”

“เจ้าไม่สมควรเรียกชื่อข้า” เชียนจีถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง “เจ้ารู้ว่าเรามีความแค้นต่อกัน แต่เจ้ายังกล้าที่จะมายืนต่อหน้าข้า คิดจริง ๆ รึว่าข้าจะไม่ฆ่าเจ้า?”

เมื่อพูดจบ แสงภูติที่ท่วมท้นก็พุ่งเข้ามา ราวกับจะจมโลกทั้งใบ

สีหน้าของหลี่ชิเปลี่ยนไปเล็กน้อย

เขากระตุ้นปราณมังกรแก่นแท้ จากนั้นก็กวาดออกไป กลายเป็นเงามังกรสีทองขนาดใหญ่หลายตัว พันกันและบิดเป็นเกลียว ปล่อยพลังสั่นสะเทือนแผ่นดิน

แต่ถึงกระนั้นพลังที่ไร้เทียมทานเช่นนั้นก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของราชินีภูติได้

เงามังกรทองได้ชะลอความเร็วของแสงภูติที่ตกลงมา และสลายไปอย่างรวดเร็ว แสงสีทองที่กระจัดกระจายก็หายไป และเสียงของมังกรนั้นเบามาก

เมื่อแสงภูติตกลงมา หลี่ชิก็ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้เลย เขาทำได้เพียงเบ่งแสงสีทองทั่วร่างกายและพุ่งขึ้นไปอย่างกล้าหาญ

บูม!

เพียงครู่ต่อมาเขาก็ปลิวไป

ร่างกายของเขาฉีกขาด เลือดสีทองซีดไหลออกมา เขาอยู่ในสภาพเละเทะ แม้แต่ลมปราณของเขาก็มืดลงและจับสัมผัสแทบไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บหนักมาก

ฝูงชนตื่นตระหนก

แม้ว่าจะเป็นระดับกึ่งจักรพรรดิ แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับอีกฝ่ายได้เลย

เชียนจีไม่สนใจเจียโรวและตรงไปที่หลี่ชิ แม่ทัพภูติหมื่นคนอยู่เบื้องหลังนาง เทวทูตทั้งเก้า พร้อมที่จะรับคำสั่ง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะล้มล้างโลกทั้งใบได้เพียงแค่ราชินีภูติเอ่ยคำสั่งออกมา

“ในตอนแรก เจ้าใช้ปราณมังกรหลอกลวงข้าให้คิดว่าเจ้าเป็นภูติที่เกิดใหม่ ไม่ใช่มนุษย์” เชียนจีพูดอย่างเย็นชา “หลังจากอยู่ด้วยกันสามเดือนเจ้าก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ข้าเกือบหัวใจสลายและแทบจะสลายร่างกายของข้า แม้กระทั่งตอนนี้ ทุก ๆ สิบปี ข้ายังต้องรักษาตัวเองเพื่อเสริมสร้างร่างกายภูติของข้า”

มีร่องรอยของความขมขื่นบนใบหน้าของหลี่ชิ

มันเป็นความจริงที่เขาไม่สามารถเถียงได้

“ข้าโกหกเจ้าในเรื่องปกปิดว่าข้าเป็นมนุษย์ เพราะข้ารู้ว่าอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะเกลียดมนุษย์” หลี่ชิหอบหายใจค่อนข้างหนัก และอาการบาดเจ็บของเขาก็ร้ายแรงอย่างเห็นได้ชัด

เขามองไปที่เชียนจีและสารภาพ “ตอนนั้นข้าอยากอยู่กับเจ้ามาก ต่อมาข้าก็อยากจะหาโอกาสที่จะอธิบายเรื่องทั้งหมดนี้ให้เจ้าฟัง แต่ข้าไม่มีโอกาสเลย ตอนนั้นข้าถูกอาจารย์ของสำนักเฉียนหลงบังคับให้กลับมา และพลังของข้าตอนนั้นอ่อนแอเกินกว่าจะขัดขืนได้ ข้าไม่รู้ว่ามันจะทำร้ายเจ้ามากขนาดนี้”

เมื่อจู่ ๆ นักเรียนคนหนึ่งหายตัวไป สำนักเฉียนหลงก็จะส่งอาจารย์ไปตามหาเขา

เหมือนกับตอนที่หยู่เฮาติดอยู่ในนรกมนตรา

หลี่ชิถูกอาจารย์ของเขาพาตัวกลับมา แม้ว่าเขาจะขอร้องรองประธานสำนักหลี่หวู่หยวนให้เปิดช่องมิติอีกครั้งและปล่อยให้เขาไปอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ แต่เขาก็ถูกปฏิเสธ

หายากมากที่หลี่หวู่หยวนจะโกรธขนาดนั้น

เพราะหลี่ชิละเมิดกฎของสำนัก

หากไม่ละเมิดกฎ หลี่หวู่หยวนก็เป็นผู้อาวุโสที่ใจดีและประนีประนอมมากที่สุดในโลก ทว่าหากละเมิดกฎ เขาจะกลายเป็นรองเจ้าสำนักที่ไม่ไยดี

นั่นเป็นเหตุผล

ที่หลี่ชิเกลียดหลี่หวู่หยวนมาก

ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่ายนั้นตึงเครียดมาก

หลี่ชิจึงฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งและพัฒนามิติวิญญาณของเขาโดยหวังว่าจะเปิดช่องมิติได้ด้วยตัวเองสักวันหนึ่ง

แต่แล้วก็มีอุบัติเหตุ

ในฐานะลูกชายที่ยอดเยี่ยมที่สุดของราชวงศ์ เขาจึงมีหน้าที่ต้องสืบทอดบัลลังก์และขึ้นเป็นจักรพรรดิ หลังจากที่ได้เป็นจักรพรรดิแล้ว เขาก็ไม่สามารถอยู่ในสำนักเฉียนหลงได้อีก

นอกจากนี้ เมื่อจักรพรรดิคนใหม่ขึ้นครองบัลลังก์ ก็มีเรื่องเล็กน้อยที่ต้องรับมือมากมาย

เรื่องของการกลับไปยังอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะได้ถูกเลื่อนออกไปเป็นเวลานาน

ไม่กี่ปีต่อมาในที่สุดเขาก็มีโอกาสกลับไปที่สำนัก เฉียนหลง เขาขโมยพิกัด และขอให้ผู้อาวุโสของสำนักเฉียนหลงเปิดช่องมิติให้เขาในฐานะจักรพรรดิ

“ไม่ต้องอธิบายอะไรอีกแล้ว” เชียนจีพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าคิดว่านั่นสามารถชดเชยความทุกข์ทรมานที่ข้าทนมาหลายปีได้รึไง! และเจ้ายังขโมยลูกสาวของข้าไป เจ้าโจรน่ารังเกียจ”

ใช่ เขาขโมยลูกสาวของนางไป

การผสมผสานระหว่างสายเลือดของราชวงศ์และสายเลือดภูตินั้นไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน เจียโรวอยู่ในครรภ์ได้เจ็ดปี ตอนที่นางเกิด ท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงและหมอกสีม่วง และนิมิตนับไม่ถ้วนได้ส่องประกายสู่โลก

เมื่อหลี่ชิมาถึงอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะอีกครั้ง เจียโรวก็ถือกำเนิดขึ้นแล้ว

ตอนนั้นเองที่เขาได้รู้

ว่าเชียนจีกำลังตั้งครรภ์

แน่นอนว่าเขารู้สึกสำนึกผิดและรู้สึกผิดมากขึ้น เขาต้องการอธิบายจึงแอบเข้าไปในวังภูติ

แต่เชียนจีไม่เต็มใจที่จะฟังคำอธิบายของเขา แม้ว่านางเพิ่งจะคลอดลูกสาวและความแข็งแกร่งของนางก็ลดลงจนถึงขีดสุด แต่หลี่ชิก็ไม่สามารถต่อกรกับนางได้

หลี่ชิถูกโจมตีจนเกือบตาย

ถ้าไม่ใช่เพราะลูกแก้วมังกร

เกรงว่าเขาคงได้ตายจริง ๆ