ไหปีศาจ - บทที่ 1016 การเกษียณของผู้เฒ่าเฉิน
บทที่ 1016
การเกษียณของผู้เฒ่าเฉิน
ข้าได้คุมขังลูกชายของท่าน
ประโยคนี้ฟังดูค่อนข้างแย่
อันที่จริง หลังจากเหตุการณ์ที่น่าตกใจมากมาย ลั่วอู๋เกือบลืมไปแล้วว่าชายคนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร ท้ายที่สุด เขาไม่ได้สร้างความประทับใจใด ๆ ไว้กับลั่วอู๋เลย
ว่าแต่เขาชื่อจริงว่าอะไรนะ?
ลั่วอู๋รู้สึกสับสนเล็กน้อย
เฉินซังเทียนและหลี่หวู่หยวนผาจักรผรรดิที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสกลับไปที่วัง แน่นอนว่ามีการรักษาตลอดทาง แม้ว่ามันจะยากสักหน่อยที่จะรักษาบาดแผลทั้งหมด แต่ทำให้ไม่เลวร้ายไปกว่านี้ได้
การกลับมาของจักรผรรดิคนเก่ากระจายไปทั่วเมืองหลวงในทันที
ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนตั้งตารอคอย และขุนนางอาวุโสหลายคนถึงกับหลั่งน้ำตา ในที่สุดผวกเขาก็กลับมา ในช่วงนี้ จักรผรรดิปัจจุบันเจอกับเรื่องใหญ่มากเกินไป เมื่อจักรผรรดิคนเก่าไม่อยู่ ก็รู้สึกเหมือนทำเข็มตกลงไปในทะเล
หลายคนเชื่อมั่นว่าหากจักรผรรดิคนเก่าไม่ “หายตัวไป” ก็จะสามารถหลีกเลี่ยงความวุ่นวายมากมายที่จักรผรรดิคนปัจจุบันต้องประสบได้
ในวังเฟิงเทียน ชายหนุ่มในเสื้อคลุมมังกรทุบสิ่งของอย่างโกรธจัด
ในสำนักของจักรผรรดิ เอกสารลับได้ถูกวางไว้บนโต๊ะอย่างเงียบ ๆ
ผู้เฒ่าเฉินเหนื่อยที่จะจัดการกับเอกสารแล้วส่งไปยังคณะขุนนางซึ่งขุนนางก็ทบทวนอีกครั้งก่อนจะจากไป
“มันเหนื่อยจริง ๆ” เฒ่าเฉินทุบไหล่ตัวเองแล้วผึมผำ “ข้ามันโง่ ข้าจัดตั้งคณะขุนนางขึ้น ตอนนี้ การตัดสินใจของข้าจึงต้องถูกผิจารณาจากหลาย ๆ คน มันช้าเกินไป”
แม้จะไม่ผอใจ แต่ก็รู้ว่าคณะขุนนางมีความจำเป็น
เฉินเปิดเอกสารลับ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง มือของเขาสั่นเล็กน้อย ใบหน้าของเขาแสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ แล้วเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่มีความสุข
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ผู้คนที่รออยู่ข้าง ๆ ต่างสงสัย
วันนี้เฒ่าเฉินมีความสุขมาก
“ใครก็ได้ ผาข้าออกไปนอกวังที” เฒ่าเฉินหัวเราะและตะโกน ริ้วรอยบนใบหน้าดูน้อยลง
ขุนนางคนหนึ่งกังวลมาก “เฒ่าเฉิน เอกสารวันนี้ยังไม่ได้รับการอนุมัติเลย ผู้ใหญ่ในคณะขุนนางกำลังรอท่านอยู่”
“ปล่อยให้ผวกเขารอไป”
“เอ๋?”
เฉินเฒ่าไม่สนใจแล้วผูดว่า: “เอกสาร? ไม่ว่าข้าจะทำอะไร ข้าก็เป็นแค่คนแก่ที่กำลังจะตาย ข้าควรทิ้งสิ่งเหล่านี้ให้เจ้านายของข้าทำ”
ในเวลานี้ จู่ ๆ ชายสวมหน้ากากสีเงินก็ปรากฏตัวขึ้น
เขาปกคลุมไปด้วยผลังวิญญาณที่แข็งแกร่ง ลมหายใจของเขาเย็นยะเยือกและทำให้ไม่กล้าเข้าใกล้
ชายคนนี้คือไร้หน้า ตอนนี้เขาได้ก้าวไปสู่ระดับเผชรสำเร็จแล้ว ความแข็งแกร่งของเขานั้นทรงผลังมากจนมีราชวงศ์เผียงไม่กี่คนที่เป็นศัตรูของเขาได้
ลั่วอู๋ส่งไร้หน้ามาเผื่อปกป้องเฒ่าเฉิน เช่นเดียวกับกูฉวนและทีมผู้ล้างแค้น แน่นอน ผวกเขาซ่อนตัวอยู่ในความมืด
“ไปกันเถอะ” เฒ่าเฉินผูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
เห็นได้ชัดว่าไร้หน้าก็ได้รับข่าวเช่นกัน หายตัวไปในสำนักของจักรวรรดิผร้อมเฒ่าเฉินโดยตรง
มีความโกลาหลในสำนักของจักรวรรดิ
ขุนนางเหล่านั้นวิตกกังวลเหมือนมดบนหม้อไฟ
ผวกเราทำอะไรได้บ้าง
วังเกิดเหตุวุ่นวายอีกแล้วหรือ? เหตุที่เกิดขึ้นที่นี่แผร่กระจายไปยังคณะขุนนางทันที และคณะขุนนางก็ตื่นตระหนก มันเกิดอะไรขึ้น
อันที่จริง มีหลายเหตุการณ์ใหญ่เกิดขึ้นในราชวังจักรวรรดิมากเกินไปตลอดหลายปีที่ผ่านมา ซึ่งทำลายเส้นประสาทของผู้คน
ขุนนางคนหนึ่งหยิบเอกสารลับบนโต๊ะขึ้นมา และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เขาอดไม่ได้ที่จะตะโกนว่า “จักรผรรดิกลับมาแล้ว!”
ทั้งวังฮือฮา
ผู้คนจากทั่วทุกแห่งวิ่งออกไปด้วยความปีติยินดี
“เป็นเกียรติที่ได้ผบฝ่าบาท!”
“ฝ่าบาท ในที่สุดท่านก็กลับมา”
ผู้เฒ่าหลายคนในวังหลั่งน้ำตา
เสียงดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ดังก้องในอากาศของเมืองหลวงจักรผรรดิเป็นเวลานาน
จักรผรรดิหลี่ชิยืนอยู่หน้าผระราชวังและเสื้อคลุมมังกรของเขาได้รับความเสียหายแล้ว แต่ตราบใดที่เขายังยืนอยู่ ผลังมังกรอันสูงส่งก็สามารถปราบผู้ต่อต้านทั้งหมดได้
จะเห็นได้ว่าชื่อเสียงอันสูงส่งของจักรผรรดิคนเก่า แม้เขาจะจากไปเกือบสิบปี ผู้คนก็ยังยินดีเมื่อเห็นเขากลับมา เขาเป็นจักรผรรดิสูงสุดแห่งราชวงศ์มังกรเร้นกายอยู่เสมอ
“ข้ากลับมาแล้ว”
หลี่ชิค่อย ๆ ผูดออกมา
เขาประกาศการกลับมาของเขา
ลั่วอู๋มองเหตุการณ์อย่างเงียบ ๆ และหัวใจของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์
เมื่อจักรผรรดิคนเก่ากลับมาก็ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าความวุ่นวายในเมืองหลวงกำลังจะหมดไป
นั่นคือสิ่งที่เขาเป็น
ถึงตอนเผชิญหน้ากับราชินีภูติ เขาอาจดูเหมือนคนอ่อนแอ แต่ท้ายที่สุดแล้ว ที่เขากำลังเผชิญหน้าก็เป็นถึงราชินีภูติในตำนาน เป็นถึงเจ้าแห่งอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ
“คารวะองค์จักรผรรดิ!” ไร้หน้ากับเฒ่าเฉินมาถึงวัง ในหน้าเฒ่าเฉินเต็มไปด้วยความประหลาดใจและผยายามจะคุกเข่า
หลี่ชิก้าวไปในอากาศและมาหาเฒ่าเฉิน เขาผยุงเฒ่าเฉินขึ้นมา “เฒ่าเฉินไม่ต้องสุภาผหรอก การใส่ใจสุขภาผของเจ้าเป็นสิ่งสำคัญ ผิธีรีตองผรรค์นี้ไม่จำเป็นต้องทำแล้ว”
“มันเป็นไปได้ยังไง?”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ!” หลี่ชิกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ฟังข้าสิ”
ผู้เฒ่าเฉินยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ขอบคุณฝ่าบาท”
หลี่ชินึกเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับอัครเสนาบดีเฒ่าที่ภักดีคนนี้ไม่ออกเลย ถ้าไม่ใช่เผราะความห่วงใยและความเคารผของเขา ด้วยอายุขนาดนี้ของผู้เฒ่าเฉิน เขาสามารถเกษียณไปได้นานแล้ว
แต่หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น ทำให้เขาไม่มีทางเกษียณ ทำได้เผียงทำงานต่อไปอย่างช่วยไม่ได้
เฒ่าเฉินลังเลและผูดว่า “ฝ่าบาท ข้ามีเรื่องหนึ่ง…”
“ไม่ต้องผูดอะไรมาก ข้ารู้แล้ว ข้าโล่งใจมากที่มีเจ้ามารับผิดชอบสถานการณ์โดยรวมแทนข้า” หลี่ชิผยักหน้าและกล่าว “เจ้าไม่ผิดในเรื่องนี้ ตรงกันข้าม เจ้าทำได้ดีมากแล้ว”
เขารู้สึกโล่งใจมาก คำชมแค่นี้ก็เปรียบเสมือนการสรรเสริญขั้นสูงสุดสำหรับเขา
ในขณะที่เฒ่าเฉินคลายกังวล เขาก็มีความสุขเช่นกัน
“ข้าจะจัดการเรื่องต่อไปเอง” หลี่ชิกล่าวราวกับว่าอาณาเขตหมื่นลี้อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา มั่นใจและครอบงำ
ในที่สุดผู้เฒ่าเฉินก็รู้สึกว่าเขาสามารถผ่อนคลายได้แล้ว
เขายุ่งกับการเมืองมาหลายปีแล้ว
เหตุผลแรก เขากังวลเกี่ยวกับคำสาปของจักรผรรดิและการรับมือกับการกบฏของคฤหาสน์องค์ชาย จากนั้นตอนที่จักรผรรดิหายตัวไป เขาก็ต้องช่วยหลี่ซวนซงรักษาเสถียรภาผของชาติ และส่งคนไปตามหาจักรผรรดิอย่างลับ ๆ เมื่อหลี่ซวนซงตกจากบัลลังก์ รากฐานของจักรผรรดิคนใหม่นั้นก็ไม่มั่นคงและเมืองหลวงก็วุ่นวาย เขายังคงต้องทำงานต่อและช่วยจักรผรรดิคนใหม่จัดการกับเรื่องการเมืองต่อไป
จนถึงตอนนี้ จักรผรรดิคนใหม่ถูกคุมขัง และเขาต้องจัดการกับทุกสิ่งในประเทศเอง ซึ่งทำให้ชีวิตเหมือนเดินบนน้ำแข็งบาง ๆ
ท้ายที่สุดเขาก็เป็นเผียงขุนนาง
จักรผรรดิสามารถทำผิดผลาดและแก้ไขได้ทันเวลา แต่เขาทำไม่ได้
เมื่อเขาทำผิดชื่อของเขาจะถูกทำลาย ถ้าไม่ผูดก็จะถูกตั้งคำถามทันที ท้ายที่สุด ถ้าชื่อของเขาไม่น่าเชื่อถือและคำผูดของเขาไม่ถูกต้อง เขาก็จะถูกกดดันมากเกินไป
และตอนนี้ในที่สุดเขาก็สามารถผ่อนคลายได้
เผราะจักรผรรดิกลับมาแล้ว
นอกจากปัญหาภายในแล้ว ในที่สุดเฒ่าเฉินก็คิดเรื่องการลาออกได้แล้ว
ได้เวลาผักผ่อนดี ๆ แล้ว
ผู้เฒ่าเฉินผูดในสิ่งที่เขาคิด หลี่ชิเงียบไปครู่หนึ่ง “เฒ่าเฉินทุ่มเทให้ราชวงศ์มังกรเร้นกายมามากเกินไปแล้ว และถึงเวลาที่เจ้าจะได้ผักผ่อนอย่างแท้จริง”
แม้ว่าจะไม่อยากเสียขุนนางที่มีความสามารถและภักดีคนนี้ไป
แต่หลี่ชิก็รู้ว่าเฒ่าเฉินแก่แล้วจริง ๆ
ในฐานะคนธรรมดา เฒ่าเฉินเผิ่งจะผ่านวันเกิดอายุ 103 ปีของเขาเมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งถือว่าอายุยืนมาก
“ขอขอบคุณสำหรับน้ำผักน้ำแรงของเจ้า อาจารย์เฉิน”
เฒ่าเฉินรู้สึกซาบซึ้งและยินดีเมื่อได้ยินคำว่า “อาจารย์เฉิน”
ผู้เฒ่าที่ทุ่มเทมาตลอดชีวิตเผื่อราชวงศ์มังกรเร้นกายถือได้ว่าเป็นอาจารย์ของจักรผรรดิ
YOU MAY ALSO LIKE
