ไหปีศาจ - บทที่ 1056 หยั่งราก
บทที่ 1056 หยั่งราก
เนื่องจากยืนยันได้แล้วว่าเสือบูรพาอยู่ที่นี่ ลั่วอู๋จึงขอให้ทีมหวงชาปิดล้อมเมืองไมมู่ทั้งหมด
และชาวเมืองไมมู่ก็ถูกพาตัวออกไปเพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุ
ผ่านไปพักหนึ่ง เมืองไมมู่ที่ผู้คนพลุกพล่านก็เงียบสงัด
แม้แต่คนในทีมหวงชาต่างก็ถอนตัวออกไป เหลือเพียงคงฉินเพียงคนเดียวที่คอยติดตามลั่วอู๋อยู่
การปิดล้อมที่นี่ได้รับความสนใจจากผู้คนมากมาย
แต่ท้ายที่สุด มันคืออาณาเขตของทีมหวงชาต่อให้ใครอยากรู้อยากเห็นก็ไม่กล้าบุกเข้ามา
ตอไม้ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ เมื่อผู้คนย้ายกันออกไปแล้ว บรรยากาศแห่งความตายก็ชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ไกลเกินกว่าที่ต้นไม้ที่ตายแล้วควรจะเป็น
คงฉินถามด้วยความสงสัย “เจ้าจะทำยังไงต่อไป”
ฝูงชนมองดูตอไม้อย่างครุ่นคิด
ใช่แล้วจะทำยังไงต่อ
แม้ว่าตอไม้จะเป็นเสือบูรพาแต่ดูเหมือนว่าเรื่องจะยังไม่จบ
สิ่งที่จำเป็นในตอนนี้คือพลังของเสือบูรพา
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพลังของตอไม้นี้จะลึกลับ แต่ก็แตกต่างไปจากเสือบูรพาในตำนาน
คงฉินยิ้มแปลก ๆ “เจ้าไม่ได้คิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปสินะ”
“ก็จริงล่ะนะ” ลั่วอู๋พยักหน้า
“เอ่อ…”
คงฉินยิ้มอย่างขมขื่น
ปรากฏว่ามีบางครั้งที่แม้แต่ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
เขารู้สึกตัวเล็กมากขึ้นเรื่อย ๆ
ลั่วอู๋คิด พยายามเข้าไปใกล้ตอไม้แล้ววางมือบนตอไม้เพื่อสื่อสาร
“ด้วยความเคารพอย่างสูง”
“ท่านตายแล้วรึเปล่า?”
ลั่วอู๋ถามคำถามออกไป
ทุกคนก็พูดไม่ออก
อันที่จริง มันเป็นคำถามที่แปลกมาก
ตอไม้ยังเงียบ แม้ลมปราณแห่งความตายก็ไม่เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย
“ท่านเสือบูรพา หากท่านยังมีเจตจำนงอยู่แม้เพียงเล็กน้อย ข้าหวังว่าท่านจะตอบข้า” ลั่วอู๋สูดหายใจเข้าลึก ๆ “ตอนนี้มนุษย์อยู่ในภาวะวิกฤติ”
ลั่วอู๋เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ท้ายที่สุด ตำนานว่าไว้ว่าแม้มนุษย์จะประสบกับโรคระบาด ต้นไม้นี้ก็ยังช่วยให้มนุษย์รอดพ้นจากโรคระบาดนั้นมา ส่งผลให้ตนเองต้องตายแทน
.หากต้นไม้ต้นนี้เกิดจากศพของเสือบูรพาจริง ๆ ก็มีแนวโน้มว่าต้นไม้นี้ยังมีความหวังดีสำหรับมนุษย์
น่าเสียดายที่แม้ว่าลั่วอู๋จะกล่าวถึงสาเหตุและผลที่จะตามมาทั้งหมด ตอไม้ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง
มันเหมือนความตาย
แน่นอนว่ามันตายไปแล้ว
“ทำไมไม่ลองเทน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ลงไปดูล่ะ” ฉูจงฉวนได้ให้คำแนะนำ
ดวงตาของลั่วอู๋เป็นประกาย “เป็นความคิดที่ดี”
น้ำพุศักดิ์สิทธิ์มาจากอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ ซึ่งมีผลในการชำระล้างวิญญาณและฟื้นฟูพลังชีวิต หากต้นไม้ที่ตายแล้วสามารถดูดซับน้ำจากน้ำพุศักดิ์สิทธิ์แค่ไม่กี่หยด ในไม่ช้ามันก็จะฟื้นขึ้นได้
ลั่วอู๋หยิบน้ำพุศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากออกจากไหปีศาจทันที
ยังไงก็มีอยู่อีกมากมายและไม่ต้องเสียดายมัน
ซู่
น้ำพุศักดิ์สิทธิ์เทลงมา
ราวกับน้ำตกที่ไหลลงตอไม้และจากนั้นก็ระเบิดพลังชีวิตที่แข็งแกร่งออกมา น้ำพุซึมลงสู่พื้นดินอย่างรวดเร็วและจากนั้นก็ไหลไปตามใต้ดิน ปราณแห่งความตายถูกปัดเป่าออกไป
ทั้งเมืองไมมู่ดูเหมือนจะปกคลุมไปด้วยพลังชีวิต
ผู้คนต่างรอคอยความเปลี่ยนแปลงของตอไม้
ดูเหมือนว่าทุกคนจะหวังว่าจะได้เห็นต้นสีเขียวงอกขึ้นใหม่
น่าเสียดายที่เวลาผ่านไป ผู้คนก็ต่างผิดหวัง
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผืนดินเต็มไปด้วยพลังชีวิต วัชพืชและดอกไม้ต่างผุดขึ้นเนื่องจากพลังของน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ เมื่อได้รับพลังชีวิตมหาศาล พวกมันถึงกับกลายพันธุ์เป็นสมุนไพรและผลไม้วิญญาณ
แต่ตอไม้ยังคงตายเหมือนเดิมและไม่มีการเปลี่ยนแปลง
เห็นได้ชัดว่าน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใช้ไม่ได้ผล
ตอนนี้เราควรทำอย่างไร
“ไม่มีทางอื่นแล้ว ขุดมันออกมา!” ลั่วอู๋กัดฟันพูด
“หา?”
ทุกคนประหลาดใจ
จู่ ๆ ก็จะขุดมันขึ้นมาทั้ง ๆ ที่เมื่อครู่ยังดูเคารพมันอยู่เลย มันกะทันหันไปหน่อย
และถ้าเดาถูก นี่ก็คือเสือบูรพา
ลั่วอู๋ส่ายหัว “อาจจะกะทันหันไปหน่อย แต่อย่างไรก็ตาม มันเป็นความตั้งใจของพวกเรา เราไม่พบพลังของเสือบูรพาแม้แต่น้อยบนตอไม้ ก็ต้องขุดมันออกมาแล้วนำมันไปยังอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ ให้เทวทูตทั้งเก้าและเทพดาบทำอะไรสักอย่างกับมัน”
นั่นคือทั้งหมดที่พวกเขาสามารถทำได้
เมื่อทุกคนคิดดูก็เห็นด้วย
ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มขุดดิน
แน่นอนว่าเพื่อไม่ให้รากของต้นไม้เสียหาย ทุกคนก็เริ่มขุดจากรอบนอก
ลั่วอู๋หยิบดาบเทพพิทักษ์ออกมา
ดาบเทพพิทักษ์ที่น่าสงสาร ตอนนี้มันถูกใช้เป็นเพียงอุปกรณ์ขุดดินเท่านั้น
ลั่วอู๋แทงดาบของเขาลงพื้น จากนั้นดาบก็พุ่งออกมาและผ่าแผ่นดิน
ฮึ่ม!
มีเสียงกระทบทื่อ ๆ ดังอยู่ใต้พื้นดิน
“มีอะไรอยู่”
ลั่วอู๋มองลงไป
ดูเหมือนว่าจะมีบางสิ่งที่มืดมิดอยู่ใต้รอยแตกของพื้นดินซึ่งขัดขวางการตัดของปราณดาบ
ดวงตาของลั่วอู๋เต็มไปด้วยแสงสีทอง เขาใช้นัยน์ตาปีศาจเพื่อมองดู
แต่เขาก็ต้องตกใจ
ปรากฏว่ามันเป็นรากที่หนามาก
ลั่วอู๋เงยหน้าขึ้นมาและมองไปที่ตอไม้ที่อยู่ไกลออกไป ด้วยความที่กลัวจะทำร้ายรากของตอไม้ เขาจึงปล่อยปราณดาบและเตรียมที่จะขุดพื้นที่ทั้งหมดออกไป
แต่ถึงแม้เขาจะทำเช่นนั้น เขาก็ยังเจอรากอยู่ดี
“ให้ตายเถอะ รากมันใหญ่ขนาดไหนกันเนี่ย?” สีหน้าของลั่วอู๋เปลี่ยนไป
ในไม่ช้าคนอื่น ๆ ก็สังเกตเหมือนกัน
มันขุดลงไปไม่ได้เลย
ใต้พื้นดินมีรากที่พันกันสลับซับซ้อน ราวกับเขาวงกตแห่งความโกลาหลที่ไร้เหตุผล ครอบคลุมพื้นที่หลายร้อยไร่
ถ้าจะขุดออกไปก็เกรงว่าเมืองไมมู่จะถล่ม
“ไม่เป็นไร ขุดต่อไปรอบ ๆ รากเลย” ยิ่งลั่วอู๋ขมวดคิ้ว เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าตอไม้นี้ไม่ธรรมดามากขึ้นเรื่อย ๆ
จากนั้นเขาก็มองไปที่คงฉินและกล่าวว่า “หัวหน้าคง ข้าไม่คิดว่าหลังงานนี้เมืองไมมู่คงไม่เหลือ ข้าจะสั่งให้สำนักโล่พิทักษ์ชดเชยค่าเสียหายให้ชาวเมืองเอง โปรดช่วยข้าสรุปค่าเสียหายด้วย”
คงฉินก็เข้าใจเขาเช่นกันและพยักหน้า “ข้าเข้าใจ ธุรกิจของเจ้ามีความสำคัญ”
เป็นที่แน่ชัดแล้วว่าเมืองไมมู่จะไม่มีอยู่อีกต่อไป
ลั่วอู๋มองไปที่ฝูงชนและพูดว่า “เอาเลย”
ฝูงชนพยักหน้า
ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มขุดลงอย่างสุดกำลัง
แต่ยิ่งขุดมากเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งหวั่นกลัวมากขึ้นเท่านั้น ภาพที่อยู่ใต้ตอไม้น่ากลัวเกินไป แม้ว่ารากเหล่านี้จะตายไปหมดแล้ว แต่ก็หยั่งรากลึกมาก
ลึกลงไปหลายร้อยเมตรก็ไม่สามารถไปถึงก้นบึ้งของรากได้
ถ้าจะเอาตอไม้ไปจริงก็คงต้องตัดรากออก
แต่การตัดรากหมายความว่าต้นไม้จะไม่สมบูรณ์
รากเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของตอไม้ด้วย
“นี่มัน…” ลั่วอู๋สับสน
ฉูจงฉวนคิดอยู่ครู่หนึ่งกล่าวว่า “ให้ข้าลองดู”
เขาเดินออกมาช้า ๆ เสื้อผ้าสีขาวยิ่งกว่าหิมะ และในวินาทีต่อมา อารมณ์ของเขาก็ให้ความรู้สึกปลอดโปร่งและสบาย ประกายหลากสีไหลออกจากเท้าของเขา
แสงศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าชนิดกลายเป็นวงแหวนศักดิ์สิทธิ์
เมื่อผู้คนแหงนมองขึ้นไป จะเห็นว่าท้องฟ้ามีแสงเจิดจ้า 5 ชนิด ซึ่งกระจายออกไปในพริบตา พลังของธาตุทั้งห้ากำลังรวมตัวกัน เหมือนกับจุดเริ่มต้นของโลก
เมื่อฉูจงฉวนทำสัญญากับสัตว์วิญญาณตัวที่ห้าสำเร็จ เขาได้สัมผัสกับแก่นแท้แห่งไม้จากอสูรต้นไทรโบราณ
ในเวลาอันสั้น เขาก็ประสบความสำเร็จในความก้าวหน้าของแก่นแท้แห่งไม้อย่างมาก
ธาตุทั้งห้าสมบูรณ์ทันที
แน่นอนว่าหากไม่มีสัตว์วิญญาณความเข้าใจในแก่นแท้ก็จะยังไม่สมบูรณ์ และไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่จะบังคับให้ไปเข้าใจแก่นแท้อย่างอื่น
ลั่วอู๋เห็นได้ว่าเขตแดนของฉูจงฉวนตอนนี้อย่างน้อยก็สามารถครอบคลุมทั้งเมืองไมมู่ได้
“จงตื่น!”
ฉูจงฉวนจ้องไปที่ตอไม้และพูดเสียงดัง
แสงสีเขียวที่เป็นของแก่นแท้แห่งไม้บนร่างกายเริ่มสั่นไหวและลอยออกไปทันที แสงสีเขียวส่องประกายราวกับจะค้ำจุนท้องฟ้าทั้งหมด
ครืน!
แผ่นดินเริ่มสั่นสะเทือน
ตอไม้ค่อย ๆ สูงขึ้น และผืนดินขนาดใหญ่ก็ยกตัวขึ้นมา รากที่หนาทึบก็ถูกเปิดเผยต่อหน้าโลกเช่นกัน
ทุกคนรู้สึกชัดเจนว่ารากใต้ดินถูกควบคุมโดยพลังลึกลับ แล้วค่อย ๆ รวมเข้าด้วยกัน
นี่คือความสามารถที่น่ากลัวในเขตแดนแห่งธาตุทั้งห้า
ภายใต้พลังแห่งเขตแดน แก่นแท้แห่งไม้ดั้งเดิมบวกกับการควบคุมที่น่ากลัวของฉูจงฉวนก็จะแสดงให้เห็นถึงพลังที่น่าตกใจ
ครืน
ตอไม้ถูกยกขึ้น
มันลอยสูงกว่าบ้านที่สูงที่สุดในเมืองไมมู่อย่างรวดเร็ว
ไฟสีเขียวกะพริบ และพลังชีวิตที่แปลกประหลาดก็แผ่ซ่านไปทั่ว
มันยังคงลอยขึ้น
สิบเมตร
ร้อยเมตร
พันเมตร
หมื่นเมตร
สีหน้าของลั่วอู๋ดูตกใจมากขึ้นเรื่อย ๆ
ทำไมมันไม่มีที่สิ้นสุด
ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์นี้หยั่งรากลึกขนาดไหน
YOU MAY ALSO LIKE
