ไหปีศาจ - บทที่ 1079 โชคชะตา
บทที่ 1079
โชคชะตา
เฮาและปรมาจารย์ปีศาจทั้งเก้าต่อสู้กัน
ฟ้าก็มืด พระอาทิตย์และพระจันทร์ก็สลัว
ท่ามกลางหมู่เมฆที่พลุ่งพล่าน
ปรมาจารย์ปีศาจทั้งเก้าระวังตัว คอยระวัง ”เพื่อน” ที่เฮาพูดถึง แต่ก็ไม่พบมนุษย์อื่นใด
“ถงเทียนจือ” เฮาใช้ท่าสังหารที่ทรงพลังของเขาทันทีที่ลงมือ นี่เป็นทักษะที่มีชื่อเสียงของเขา มันควบแน่นรัศมีของสวรรค์และโลกไว้ที่จุดหนึ่ง และจากนั้นก็ระเบิดออกมาอย่างสมบูรณ์ มันเป็นทักษะระดับ SS
เฮาได้เพิ่มอัตราความสำเร็จของทักษะนี้เป็น 100% แล้ว พลังระเบิดก็สามารถพูดได้ว่าน่าทึ่ง
แสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งออกไป
ท้องฟ้าและโลกมืดมน ทำลายแก่นแท้ของมิติทั้งหมดโดยตรง ราวกับว่าทุกสิ่งเป็นเพียงแสงสว่าง
มิติบิดเบือนราวกับว่ามิตินั้นไม่ใช่มิติอีกต่อไป
ร่างของปรมาจารย์ปีศาจทั้งเก้าถูกบิดเบือน
ปีศาจแห่งมิติ กระต่ายมนตรา มันเปล่งแสงสีขาว ราวกับเป็นู้ครอบครองมิติ มันรักษามิติให้เสถียรในทันที และสร้างแก่นแท้แห่งมิติขึ้นใหม่
ในระดับนี้ การปลดปล่อยและการควบคุมเป็นกุญแจสำคัญ
แต่ถึงแม้มิติจะเสถียร พลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ยังอยู่ และพลังมหาศาลยังคงสั่นคลอน
เป้าหมายของเฮาชัดเจนมาก เขาเล็งเป้าไปที่ปรมาจารย์ปีศาจแห่งหว่านเซียง
เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการจะฆ่าปรมาจารย์ปีศาจแห่งหว่านเซียง
“แก่นแท้ทั้งหมดจงถูกทำลาย” ปรมาจารย์ปีศาจแห่งหว่านเซียงคำรามและปล่อยพลังทั้งหมดของเขา แก่นแท้ระหว่างสวรรค์และโลกล้วนสั่นสะเทือน ในขณะนั้นดูเหมือนว่าพวกเขาจะหลอมรวมเข้าด้วยกัน
ด้านหนึ่งมีม่านพลังที่กว้างเท่าฟ้าและดินปรากฏขึ้น
แต่ม่านพลังนี้ไม่สามารถหยุดถงเทียนจือไว้ได้
เฮาไม่มีความเศร้าหรือความสุขบนใบหน้าของเขา เขาพุ่งลงมาจากฟากฟ้าเหมือนพระเจ้าที่ไม่มีใครต้านทานได้ เขาตรง่านม่านพลังและกำลังจะโจมตีปรมาจารย์ปีศาจแห่งหว่านเซียง
ปรมาจารย์ปีศาจแห่งหว่านเซียงสั่น “ช่วยข้าด้วย!”
หากถูกโจมตีด้วยหมัดนี้ เขาจะตาย
ช่องว่างระหว่างความแข็งแกร่งนั้นใหญ่เกินไป
เขามีพลังน้อยกว่าเฮามาก ตอนนี้การกลับมาอย่างแข็งแกร่งของเฮานั้นยังมีสัตว์วิญญาณระดับจักรพรรดิมาด้วย พลังของเขาทำให้มังกรมนตราโบราณหวาดกลัว
ราชาปีศาจอมตะออกมา และทันใดนั้นร่างของเขาก็ขยายขึ้นสูงถึง 100,000 เมตร ซึ่งน่าตกใจอย่างยิ่ง ร่างเขาสูงเสียดฟ้า และงาที่น่ากลัวของเขาก็ดูเหมือนจะแทงทะลุสวรรค์
“ร่างอมตะ!” ราชาปีศาจอมตะคำรามขึ้นไปบนฟ้า
แสงศักดิ์สิทธิ์ของถงเทียนจือพุ่งใส่เขา
ตู้ม!
ร่างของราชาปีศาจอมตะถูกทะลวงและฉีกขาดโดยตรง ราวกับถูกแรงนิ้วบดขยี้
แต่ในวินาทีต่อมา ร่างกายของเขาบิดเบี้ยว และกลับคืนสู่สภาพเดิม
เฮาขมวดคิ้ว
นั่นคือสิ่งที่น่ารำคาญเกี่ยวกับพวกีดิบ
พลังโดยธรรมชาติของเขาสามารถดูดซับการโจมตีของู้อื่นโดยไม่มีเหตุลและแบกรับความเสียหายไว้เอง แต่เขานั้นเป็นอมตะ
แม้แต่พลังแห่งการลบล้างก็ไม่อาจลบล้างมันได้
ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ปรมาจารย์ปีศาจอย่างน้อยสามในเก้าตนคงจะตายไปเมื่อพันปีก่อนแล้ว
“เฮ้อ…” ปรมาจารย์ปีศาจแห่งหว่านเซียงมองทั้งหมดนี้ด้วยความหวาดกลัว
ราชาปีศาจอมตะเงียบไปครู่หนึ่ง “มันเจ็บมากนะ ระวังตัวหน่อย นอกจากมังกรโบราณแล้ว ไม่น่ามีใครทนกับระเบิดนั่นได้หรอก”
พวกปรมาจารย์ปีศาจก็หวาดกลัว
แน่นอนว่าความแข็งแกร่งของเฮาพัฒนาขึ้นมากเกินไป
“อย่าให้เฮาโจมตีอีก”
โซ่ทองคำจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏบนเขา หนาราวแขน พันกันบนท้องฟ้าและกลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ เหมือนกับการมาถึงของเทพเจ้า
พลังอันน่าสะพรึงกลัวมหาศาลก็ตกลงมา
มันเหมือนกับการฆ่าล้างโลก
เฮาโลภมากจนต้องการโจมตีปรมาจารย์ปีศาจทั้งเก้าด้วยทักษะที่โจมตีเป็นวงกว้าง
“เจ้าสามารถทนได้แค่ไหนกันเชียว?”
“ต่อให้เจ้าไม่ตาย ข้าก็จะกำจัดเจ้าให้สิ้นซาก และปล่อยให้เจ้าตกอยู่ในความมืดมิดและความเงียบงันอย่างแท้จริง!” เฮามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและคำราม
ราชาปีศาจอมตะกละกลัวเกินจะเคลื่อนไหว
การโจมตีของอีกฝ่ายเต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งระงับพลังมนตราของเขาอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้น การโจมตีขนาดใหญ่เช่นนี้จะคงอยู่เป็นเวลานานซึ่งจะทำให้เขาเหมือนตายตลอดเวลา
ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะเขาตกอยู่ในความเงียบงันอย่างแท้จริง
แต่มันก็เป็นไปได้จริง ๆ ว่าเขาอาจจะตายไปแค่สองสามวัน
ซึ่งเขาไม่ต้องการลองแม้ว่าเขาจะไม่ตายก็ตาม
แต่ในขณะนั้น มังกรมนตราปรากฏขึ้นในความมืดพร้อมดวงตาสีแดงขนาดใหญ่ มันคำราม พลังแห่งการทำลายล้างปั่นป่วน และมิติทุกตารางนิ้วก็พังทลายลงสู่ความว่างเปล่า ทุกสิ่งดูเหมือนจะถูกทำลายล้างไปอย่างไม่รู้จบ
ลมหายใจมังกร
ตาข่ายขนาดใหญ่บนท้องฟ้าถูกเป่าออกจนเป็นรู
จากนั้นก็ปรมาจารย์ปีศาจอีกสามตนก็ลงมือพร้อมกัน
ปรมาจารย์ปีศาจจิ้งจอกและพุ่งเข้าไปในก้อนเมฆ จากนั้นเขาก็เรียกทุ่งสายฟ้าให้่าลงมาจากท้องฟ้าราวกับความหายนะของสวรรค์
ปรมาจารย์ปีศาจที่เป็นโครงกระดูกดุร้ายที่เขาแกะ ปล่อยแสงแห่งความโกลาหลที่เจาะทะลุวิญญาณได้โดยตรง
ปรมาจารย์ปีศาจที่ดูแปลกประหลาดที่สุด ซึ่งดูเหมือนงูและแมงป่องรวมร่างกัน มันรวมเข้ากับสวรรค์และโลกโดยตรงและควบคุมสวรรค์ ทำลายพลังวิญญาณรอบตัวเฮา ทำให้พลังของตาข่ายอ่อนแอลงอย่างมาก
ในที่สุดตาข่ายแสงก็ค่อย ๆ สลายไป
“ถ้าเป็นแบบตัวต่อตัว เราอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้า แต่เจ้าไม่สามารถเอาชนะพวกเราได้ และพวกเราจะชนะในท้ายที่สุด”
ทำให้มังกรมนตราพูดคำที่ “อ่อนหวาน” เช่นนั้นได้
หลายอย่างก็ได้รับการพิสูจน์แล้ว
แต่เฮาไม่พูดอะไรเลย และเงากิเลนที่อยู่เบื้องหลังเขาก็รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ และความหวาดกลัวก็แ่ออกมา
“นึกกิเลน!”
ในที่สุดเฮาก็เริ่มใช้พลังของกิเลน
นี่คือทักษะ SSS ของกิเลน
ทุกสิ่งระหว่างสวรรค์และโลกเริ่มพังทลายลงทีละน้อย
มังกรมนตราโบราณได้กลิ่นอันตรายเล็กน้อย แต่มันหยิ่งราวกับว่ามันไม่ได้อ่อนแอไปกว่ากิเลน “พลังของกิเลนก็แค่นั้น ข้าเป็นมังกรแก่นแท้ ข้าไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น!”
“ก็แค่มังกรปลอม” เฮาพูดออกมาสั้น ๆ
เฮาบอกว่ามันเป็นมังกรปลอม
เฮาบอกว่ามันเป็นสัตว์ไร้ยางอายที่ขโมยพลังของมังกรแก่นแท้ไป
แต่ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่ามังกรมนตราโบราณสามารถเทียบกับมังกรแก่นแท้ได้
เฮาไม่ได้พุ่งเข้าใส่อีกต่อไป แต่กลับขึ้นไป และกิเลนก็ปรากฏตัวขึ้นในความว่างเปล่า เขาถูกอาบด้วยไฟต้นกำเนิด ศักดิ์สิทธิ์และสูงส่ง โชติช่วงไม่รู้จบ
ตู้ม!
แ่นดินแตกแยก
ดวงดาวกำลังสั่นคลอน
ดวงดาวนับไม่ถ้วนพังทลายเพราะพลังของกิเลน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดาวสีดำทั้งเก้าดวงสั่นไหวด้วยพลังของกิเลน
ในที่สุดกิเลนก็พุ่งลงมาและกลายเป็นพลังเพื่อทำลายทุกสิ่ง
เป้าหมายคือมังกรมนตราโบราณ
“โฮก!” มังกรมนตราโบราณคำรามด้วยความโกรธ
เขาโกรธที่อีกฝ่ายเมินเขา
ในเวลานี้ ราชาปีศาจอมตะก็ออกมาอีกครั้ง
เขายังคงใช้ทักษะเดิมของเขา “ร่างอมตะ” เขาต้องการรับพลังนึกไว้เอง ต่อให้จะแข็งแกร่งเพียงใด มันก็ไม่สามารถฆ่าเขาได้
ด้วยความช่วยเหลือของพลังมนตรา นึกกิเลนถูกดูดไปจริง ๆ
ตู้ม!
นึกกิเลนกระแทกกับราชาปิศาจอมตะอย่างแรง
เฮาถอนหายใจ ไม่รู้ว่าทำไม
วินาทีถัดมา พลังลึกลับบนตัวเขาค่อย ๆ หายไป และปรมาจารย์ปีศาจทั้งเก้ารู้สึกว่าดวงตาจากสวรรค์ที่มองลงมาดูเหมือนจะหายไปในขณะนั้น
ราชาปีศาจอมตะเบิกตากว้างและหน้าเสีย
ทั้งที่นึกกิเลนโจมตีเขา แต่ร่างกายของเขาไม่ได้รับบาดเจ็บ เขาไม่ได้ใช้พลังอมตะของเขาเลย
“อ๊าก”
ในเวลานี้ ปรมาจารย์ปีศาจแห่งหว่านเซียงที่อยู่ห่างออกไปก็ส่งเสียงร้อง
เขามองดูร่างกายของเขาด้วยความกลัว ร่างกายของเขาสลายไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้ สลายไปและกลายเป็นฝุ่นละเอียด ซึ่งหายไปอย่างรวดเร็วในความว่างเปล่า
ไม่
ไม่
ข้าเป็นราชาแห่งมวลมนุษย์และเป็นเจ้าแห่งศาสตร์ทุกแขนง ข้ายังคงมีความปรารถนาดีที่จะต้องบรรลุ ข้าจะตายไม่ได้ จะตายไม่ได้
ปรมาจารย์ปีศาจแห่งหว่านเซียงคำรามอย่างฝืนทน แต่ไม่มีทางเปลี่ยนอะไรได้
แม้แต่การใช้พลังมนตราของราชาปีศาจอมตะอย่างบ้าคลั่ง ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้ได้
ราวกับว่ามันถูกกำหนดไว้แล้วและไม่สามารถย้อนกลับได้
เมื่อมองดูฉากนี้ เฮาคิดเงียบ ๆ ว่า “นี่คือพลังแห่งโชคชะตางั้นหรือ ซวนชิงหยู่ เจ้าทำสำเร็จแล้วจริง ๆ