ไหปีศาจ - บทที่ 355 ดอกไม้แห่งพันธนาการสีดำ

บทที่ 355 ดอกไม้แห่งพันธนาการสีดำ

บทที่ 355
ดอกไม้แห่งพันธนาการสีดำ

หางของปีศาจเสน่ห์
ห้าคำนี้ทำให้ ฉูจงฉวนเต็มไปด้วยพลัง
“เอามาให้ข้าดูหน่อยสิ!” ฉูจงฉวนจ้องไปที่หางนั้นเป็นเวลานาน “เดิมข้าคิดว่ามันเป็นแส้ แต่หลังจากที่เจ้าพูดออกมา ข้าก็เริ่มเห็นว่ามันเป็นหางของปีศาจจริงๆ”

ก่อนออกเดินทางพวกเขาทุกคนได้ทำการศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์วิญญาณในนรกมนตรา ดังนั้นพวเขาจึงทราบข้อมูล รวมถึงลักษณะต่าง ๆ ของสัตว์วิญญาณทุกชนิดในนรกมนตรามาก่อนแล้ว

ว่ากันว่าพลังส่วนใหญ่ของปีศาจเสน่ห์นั้นกระจุกอยู่ที่หางของมัน หากตัดหางออกแล้วความแข็งแกร่ง 50% ของมันจะหายไป

บางทียักษากลุ่มนี้อาจจะฆ่าปีศาจเสน่ห์และตัดหางของมันออกมา

เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกในนรกมนตรา
แม้ว่าสัตว์วิญญาณส่วนมากจะเป็นระดับทอง แต่ก็ยังมีสัตว์วิญญาณที่ยังไม่โตเต็มที่ปะปนอยู่ด้วย

“แม้ว่าเจ้าจะทำพันธสัญญากับปีศาจไม่ได้ แต่เจ้าก็ยังได้รับหางมันกลับไปเป็นรางวัลปลอบใจนะ” ลั่วอู๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม

ฉูจงฉวนมองไปที่ลั่วอู๋อย่างขมขื่น “เราแกล้งทำเป็นลืมเรื่องนั้นไม่ได้เหรอ”

“ ได้สิ ตราบใดที่เจ้าต้องการทำพันธสัญญากับปีศาจเสน่ห์จริง ๆ ล่ะก็ ข้าจะช่วยเจ้าเอง” ลั่วอู๋กล่าวอย่างจริงจัง

ฉูจงฉวน ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็นึกถึงแววตาอันโกรธเกรี้ยวของหลินยูหลันขึ้นมาในใจ พร้อมกับรอยยิ้ม “ลืมไปเถอะ หลินยูหลันสำคัญกว่า”
“มันก็แค่”
“ข้ารับไม่ได้ หากไม่ได้ไปดูมันกับตาตนเองสักครั้ง”
“มันน่าจะเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมใช่ไหมล่ะ ?” ฉูจงฉวนกล่าวด้วยคิ้วเลิ่ก

เนื่องจากพวกเขาพบหางของปีศาจเสน่ห์ ดังนั้นที่นี่อาจมีปีศาจเสน่ห์อยู่รอบ ๆ ก็ได้

ปีศาจเสน่ห์ไม่ใช่สัตว์วิญญาณที่อยู่ร่วมกันเป็นกลุ่ม แต่พวกมันมักจะพฤติกรรมทำกิจกรรมร่วมกันเป็นบางครั้ง

มักจะมีปีศาจเสน่ห์อยู่มากกว่าหนึ่งตัวในเขตพื้นที่หนึ่ง
นอกจากนี้ยังมีปีศาจเสน่ห์เพศชายด้วย แต่ความแข็งแกร่งของเพศชายนั้นจะต่ำกว่ามาก บางทีพวกมันก็จะกลายเป็นอาหารของปีศาจเสน่ห์เพศหญิงด้วยซ้ำ

เนื่องจากฉูจงฉวนเรียกร้องเป็นอย่างมากลั่วอู๋ และ เหวินเสี่ยวจึงไม่คัดค้าน

อย่างไรก็ตาม ลั่วอู๋กำหนดให้ทุกคนเดินทางไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ แม้ว่าฉูจงฉวนจะไม่รู้ว่าทำไมลั่วอู๋ถึงดื้อรั้นว่าจะไปทางนั้น แต่เขาก็เห็นด้วย

ทั้งสามมุ่งหน้าไปทางตะวันออกเฉียงใต้
มันเป็นการค้นหาครั้งใหญ่ แต่น่าเสียดายที่หลังจากค้นหาติดต่อกันมาสองวัน พวกเขาก็ยังไม่มีวี่แววที่จะเจอปีศาจเสน่ห์เลย

สองวันที่ผ่านมานี้ พวกเขาได้พบกับสัตว์วิญญาณประเภทมนตรา ไม่น้อยกว่า 20 ชนิด ซึ่งส่วนใหญ่อ่อนแอจึงถูกลั่วอู๋เก็บไปปลดผนึกหนังสือสัตว์วิญญาณ

หลังจากที่ออกจากพื้นที่นี้ไป ความเป็นไปได้ในการค้นหาปีศาจเสน่ห์ก็น่าจะลดลงไปเรื่อย ๆ ซึ่งนี่ดูเหมือนว่าจะทำให้ฉูจงฉวนผิดหวังเล็กน้อย

“โชคดีที่ข้าได้รับโอกาส แต่โชคร้ายชีวิตของข้ากลับต้องสูญเสียโอกาสนั้นไปอยู่ดี”

ฉูจงฉวน ทำได้แค่ปลอบตัวเองแบบนี้
เมื่อพวกเขามาถึงพื้นที่มีก้อนกรวดเรียงรายเต็มไปหมด พวกเขาก็ได้เห็นดาวสีดำซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของนรกมนตรา ลอยอยู่เหนือศีรษะของพวกเขา ที่นี่มีเพียงแค่ความเงียบงัน

ระหว่างทางนาน ๆ ครั้งพวกเขาก็จะเห็นหนูวิญญาณตัวเล็ก ๆ ก็จะโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน เพื่อหาอาหารอย่างระมัดระวัง

ทางข้างหน้านั้นยังคงมืดมิดเช่นเดิม
ความมืดมิดนี้ดูเหมือนจะเป็นสภาพแวดล้อมหลักของนรกมนตรา

จู่ ๆ ผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะในมิติไห ก็เริ่มสั่นไหวใจร้อนรนขึ้นมา มันยังกระพือปีกเหมือนรู้สึกไม่สบายใจ

ลั่วอู๋รับรู้ได้ถึงสถานะของผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะผ่านพันธสัญญา

เขาจึงปล่อยผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะออกมา
ผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะดูเหมือนจะถูกดึงดูดโดยบางสิ่ง มันบินออกไปอย่างช้าๆ หลังจากได้ถามมันดู ลั่วอู๋ ก็รู้ว่ามีบางอย่างกำลังดึงดูดมันเข้าไปหาอยู่

หลังจากตามมันไปไม่นานภูเขาสีดำก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา ลมปราณของภูเขานั้นทรงพลังทำให้ผู้คนรุ้สึกกดดัน

“ ที่ไหล่เขามีดอกไม้ใช่รึเปล่า ?” เหวินเสี่ยวเป็นคนแรกที่พูด

ลั่วอู๋ พยายามจ้องมองเพื่อตรวจสอบและก็สามารถยืนยันให้เขาได้

มีดอกไม้วิญญาณเก้ากลีบสีเข้มเติบโตอยู่บนทางขึ้นไปบนภูเขา นี่ถือเป็นเรื่องแปลกมาก มันรวบรวม พลังวิญญาณอันชั่วร้ายไว้รอบ ๆ บริเวณนี้ พวกมันมีกลีบดอกสีแดงสดอยู่ตรงกลางของแกนดอกไม้เหมือนกับเครื่องหมายสีชาดเล็ก ๆ บนหน้าผากของผู้หญิง

ดอกไม้วิญญาณพวกนี้ยังบานไม่เต็มที่
พวกเขาโชคดีมา แม้พวกเขาจะไม่แน่ใจว่าดอกไม้นี้คือดอกอะไร แต่มันต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

ผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะแสดงความโหยหาในดอกไม้นั้น

“แม้ว่ามันจะไม่บานเต็มที่ แต่ผลในการใช้มันก็น่าจะยังคงมีอยู่บ้าง ในเมื่อเราคงจะไม่ได้หยุดอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่ เก็บมันมาไว้ก่อนเลยดีกว่า” ลั่วอู๋กล่าว

แต่ก่อนที่ลั่วอู๋ จะได้บินขึ้นไปเพื่อเลือกเก็บดอกไม้
อะไรบางอย่างในภูเขาสีดำก็พุ่งออกมาและบินผ่านลั่วอู๋ไป

“นี่มันอะไรกัน?” ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ
ในเวลาต่อมาเขาก็ได้เห็นกับตาว่าดอกไม้วิญญาณเหล่านั้นกำลังกระโดดขึ้นจากดิน ราวกับว่ามันมีชีวิต จากนั้นมันก็วิ่งหนีไป เพียงชั่วอึดใจพวกมันก็หายไปจนหมด

พรรคพวกลั่วอู๋ต่างมองหน้ากันอย่างงุนงง
มันหนีไปแล้ว?
การเก็บดอกไม้พวกนี้มันไม่ง่ายเลย
มันวิ่งเร็วมากจนพวกเขาไม่สามารถตามได้ทัน
ลั่วอู๋แตะปีกของผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะอย่างช่วยไม่ได้ “ข้าขอโทษ ข้าไม่สามารถเก็บดอกไม้นั้นมาให้เจ้าได้”

หลังจากดอกไม้หนีไปอารมณ์ที่ไม่สงบของผีเสื้อปีกมายาเพลิงอมตะก็ค่อยๆหายไปด้วย

ในเวลานี้ ฉูจงฉวน ก็อุทานด้วยความประหลาดใจ “เดี๋ยวก่อนเมื่อกี้หางมันขยับด้วยนะ”

หางของปีศาจเสน่ห์กำลังขยับไปมา
ทันใดนั้นแสงสีดำก็แวบเข้ามา ปรากฏให้เห็นร่างของหญิงสาวรูปร่างสวยงามเย้ายวน สวมกางเกงรัดรูปสีดำอ่อนเผยให้เห็นเนื้อหนัง

ใบหน้าของนางงดงามและดวงตาของนางดูมีเสน่ห์ นางถือแส้สีดำอยู่ในมือ การกระทำทั้งหมดของนางเต็มไปด้วยความยั่วยวนและต่ำทราม นางมีเขาแกะอยู่บนหัวซึ่งไม่ได้ทำให้เสน่ห์ลดลงแต่อย่างใด กลับกันเป็นการเพิ่มเสน่ห์ขึ้นไปอีก

นางคือปีศาจเสน่ห์ไม่ผิดแน่
มันช่างงดงามหาที่ติได้ยากจริงๆ ใครจะไปคิดว่าในตอนที่ ฉูจงฉวน กำลังจะยอมแพ้ เขาก็ได้พบกับปีศาจเสน่ห์เข้าจริง ๆ

ที่สำคัญที่สุดคือเขาพบว่าอีกฝ่ายนั้นไม่มีหางอยู่
เห็นได้ชัดว่าหางจากถิ่นของเหล่ายักษา เป็นของปีศาจเสน่ห์ตนนี้

ฉูจงฉวนเก็บหางในมือของเขาลงไปในแหวนสัตว์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิด

“มันช่างสวยงามจริงๆ ช่างคู่ควรกับการเป็นสัตว์วิญญาณที่รวมเรื่องทางเพศและความงามไว้ในร่างกายทั้งหมดจริง ๆ ” ฉูจงฉวน ไม่สามารถอดทนต่อการยกย่องในตัวมันได้

อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าปีศาจเสน่ห์สาว ไม่คิดจะยอมรับคำชม นางลืมตาขึ้นด้วยความโกรธแล้วจึงพูดว่า “เจ้าเป็นใครกัน ถึงได้เข้ามาทำให้ดอกไม้แห่งพันธนาการสีดำของข้าตื่นกลัว!”

ดูเหมือนดอกไม้แห่งพันธนาการสีดำเป็นชื่อของดอกไม้สีดำก่อนหน้านี้

สิ่งมีชีวิตในนรกมนตราแทบจะไม่เคยได้เห็นมนุษย์ ดังนั้นปีศาจเสน่ห์จึงไม่ได้สงสัยว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ และคิดว่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้านางก็น่าจะเป็นสัตว์วิญญาณปีศาจเช่นเดียวกันกับนาง

ฉูจงฉวน เจ็บปวดมาก
เขาไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่ปีศาจเสน่ห์พูดได้
ลมปราณอันน่าหลงใหลถูกปล่อยออกมาในทันที จากนั้นใบหน้าของพวกเขาทั้งสามคนก็เคลิบเคลิ้มไปตาม ๆ กัน

อีกฝ่ายเป็นสัตว์วิญญาณระดับทองขั้นสูง
ช่องว่างระหว่างระดับทองไปถึงระดับทองขั้นสูงนั้นใหญ่มาก
ในการไปถึงมิติวิญญาณระดับทองขั้นสูงจะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเชิงคุณภาพของพลังวิญญาณ มันจึงเป็นเรื่องยากมากที่จะต่อสู้กับตัวตนที่เหนือกว่ามากเช่นนี้

ไม่ต้องพูดถึงพรรคพวกลั่วอู๋เลย พวกเขาอยู่ห่างจากระดับทองขั้นสูงราว ๆ 7 -8 มิติวิญญาณเลยด้วยซ้ำ

แต่ข่าวดีก็คือ
แม้ว่าปีศาจเสน่ห์ตนนี้จะโตเต็มที่และเป็นผู้ใหญ่ แต่นางก็ได้สูญเสียหางไปแล้ว ทำให้ความแข็งแกร่งของนางลดลงอย่างมาก นางสามารถนับได้ว่าเป็นเพียงระดับทอง มิติ 10 เท่านั้น

นอกจากนี้นางยังไม่ใช่สัตว์วิญญาณที่ต่อสู้เก่ง พวกเขาทั้งสามคนจึงไม่เกรงกลัวนาง

“ ฉูจงฉวน เจ้ามีความคิดเห็นอย่างไร? ลั่วอู๋ถามด้วยเสียงต่ำ

ฉูจงฉวน กัดฟัน “เจ้าเป็นพวกชอบสะสมสัตว์วิญญาณไม่ใช่เหรอ? เจ้าจับนางไปก่อนสิ เดี๋ยวข้าค่อยไปหานางทีหลังก็ได้”

“เจ้าเลือกได้ฉลาดมาก” ลั่วอู๋หัวเราะ
ทั้งสามโจมตีไปพร้อม ๆ กัน
ปีศาจเสน่ห์ดูโกรธแค้น
แม้นางจะไม่มีหางของนาง แต่นางก็ไม่ใช่อะไรที่พวกเขาจะมาท้าทายได้ง่าย ๆ

พวกเขาทำให้ดอกไม้แห่งพันธนาการสีดำของนางตื่นกลัว แถมยังกล้าโจมตีนางอีก พวกเขาทุกคนต้องชดใช้ด้วยความตาย!

ปีศาจเสน่ห์คำรามขึ้นไปบนฟ้า
ทักษะ ระดับ S [เสียงกรีดร้องแห่งความกลัว]
คลื่นเสียงอันน่ากลัวถูกปล่อยออกมา