ไหปีศาจ - บทที่ 516 ทำลายกำลังรบ

บทที่ 516 ทำลายกำลังรบ

บทที่ 516

ทำลายกำลังรบ

สาเหตุที่ท่านหญิงหยู่อยากตายส่วนใหญ่เป็นเพราะนางโดดเดี่ยวมานานกว่าร้อยปี นางขอสลายหายไปแทนที่จะแบกรับความเหงาที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้ แต่ถ้าจัดการตะเกียงนั่นได้ท่านหญิงหยู่ก็ไม่ต้องแสวงหาความตายอีก

ลั่วอู๋พยายามเข้าใกล้ตะเกียงวิญญาณ 49 ดวงรอบห้องโถง เห็นได้ชัดว่าเปลวไฟบนตะเกียงวิญญาณเริ่มสั่นไหวทันทีที่ลมปราณของเงาดาบถูกเปิดเผย

ไฟที่เดิมเป็นกลุ่มเดียวกันนั้นดูเหมือนจะแยกออกจากกัน

แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องทำลายมันแล้ว

ดาบนั้นมีค่าพอ ๆ กับตัวเจ้าของ

ดวงวิญญาณเหล่านี้จำลมปราณของเจ้านายพวกมันได้

ลั่วอู๋ดีใจมาก “ข้าช่วยท่านออกไปได้”

“ไม่ ข้าไปไม่ได้” ได้ท่านหญิงหยู่พูดกะทันหัน

“ทำไม?”

“มันไม่ใช่เพราะตะเกียงวิญญาณที่กักขังข้าในตอนนี้ ตรงกันข้าม มันเป็นเพราะการมีอยู่ของพวกมันที่ทำให้ข้าไม่ถูกกำจัดไป” ท่านหญิงหยู่กล่าว “ถ้าเจ้าปิดตะเกียงวิญญาณไป ข้าก็จะถูกวิญญาณผนึกทั้งสี่ฆ่าตาย มันคือผนึกที่ประกอบโดยราชาผี 23 ตน”

ในสุสานมีราชาผี 23 ตน แม้จะใช้กำลังของพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่สามารถฝ่าตะเกียงวิญญาณนิรันดร์นี้มาได้ ดังนั้นพวกเขาจึงคิดที่จะควบแน่นวิญญาณแห่งความแค้น และใช้พลังของผนึกและแก่นหินวิญญาณเพื่อกำจัดท่านหญิงหยู่ออกไป

ดังนั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการทำลายผนึกวิญญาณทั้งสี่

“ข้าเกือบลืมไปเลย” ลั่วอู๋ตบหน้าผากและมองไปที่วิญญาณแห่งความแค้นบนห้องโถงทั้งสี่ด้าน “นี่มันยากไปหน่อยนะ ต้องทำยังไงดี”

“ตราบใดที่เจ้าสามารถฆ่ามันได้หนึ่งตัว สมดุลของวิญญาณทั้งสี่ก็จะเสียและผนึกก็จะสลายไปเอง” ท่านหญิงหยู่กล่าว

ลั่วอู๋มุ่ยหน้า

นี่คือความขมขื่นที่ต้องเผชิญหน้าหน้ากับยอดระดับทองขั้นสูง

แม้ว่าความแข็งแกร่งของวิญญาณแห่งความแค้นจะอ่อนแอกว่าสัตว์วิญญาณในระดับเดียวกัน แต่ก็ ระดับนั้นไม่ได้เป็นการตกแต่งเฉย ๆ แน่นอน

มันเป็นไปไม่ได้เลย

แม้ว่าจะใช้น้ำในสระทองคำจนหมด ก็ไม่อาจทำมันได้

หรือจะใช้ดาบไร้ลักษณ์ดี?

ไม่ นั่นแพงเกินไป

เขากลัวว่าจะทำไม่ได้ เขาถึงถามไปว่า “ท่านทนอยู่ได้อีกนานแค่ไหน? ข้าจะออกไปก่อน แล้วข้าจะไปหายอดฝีมือมาช่วยท่าน”

เขายังมีคำขอผู้บัญชาการหลิงหลงอยู่ในมือของเขา

เมื่อกองทัพมังกรกลับมายังเมืองหลวงของจักรวรรดิเขาสามารถขอความช่วยเหลือจากเขาได้

ท่านหญิงหยู่ตอบว่า “หนึ่งเดือน”

ลั่วอู๋ปวดหัว

ไม่ได้การ

มันเร่งด่วนมาก บางทีมันอาจจะสายเกินไปถ้าไปหาผู้บัญชาการหลิงหลง

ทำไมไม่กลับไปที่สำนักเฉียนหลงและลองขอรองประธานดู?

ราวกับเห็นว่าลั่วอู๋ทำอะไรไม่ถูก ท่านหญิงหยู่จึงกล่าวว่า “ถึงเจ้าไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ แต่ข้าก็มีวิธีที่จะทำให้พลังของพวกมันอ่อนแอลงอย่างมาก”

ในเมื่อนางมีวิธีที่จะออกไปได้แล้ว นางจึงไม่อยากตายตอนนี้

“ข้าต้องทำอย่างไร?” ลั่วอู๋ถาม

“ระเบิดพลังของหินแก่นวิญญาณ และทำให้จุดกำเนิดหินแก่นวิญญาณระเบิดออกเพื่อรบกวนสมดุลของผนึกชั่วคราวความแข็งแกร่งของวิญญาณแห่งความแค้นทั้งสี่จะลดลงอย่างมาก เจ้าสามารถใช้โอกาสนี้เอาชนะวิญญาณแห่งความแค้นเพื่อให้ผนึกเสียสมดุลได้”

ตราบใดที่ผนึกเสียสมดุล กำลังในการผนึกก็จะอ่อนแอลงอย่างมาก และชีวิตของท่านหญิงหยู่ก็จะไม่ตกอยู่ในอันตราย

“เหมือนข้าจะมีหินแก่นวิญญาณหรอก” ลั่วอู๋หัวเราะ

ท่านหญิงหยู่กล่าวว่า “ไม่เป็นไร ข้ามีเหลืออยู่ที่นี่อีกอัน ไม่ใช่เรื่องง่ายที่รวบรวมกันได้ ชิ้นของเจ้าก็จะยังคงเป็นของเจ้าเอง หากเจ้ามีสัตว์วิญญาณประเภทผี เจ้าสามารถใช้หินแก่นวิญญาณเพื่อยกระดับคุณสมบัติมันได้

“ทำแบบนั้นได้รึ?” ลั่วอู๋ประหลาดใจ

“แน่นอน” ท่านหญิงหยู่กล่าวอย่างจริงจัง “มีเพียงในสถานที่แบบนี้เท่านั้นที่เราสามารถกลั่นหินแก่นวิญญาณบริสุทธิ์เช่นนี้ได้ ราชาผีผู้ยิ่งใหญ่ควบคุมหินแก่นวิญญาณอย่างแน่นหนา นั่นเพราะพวกเขากลัวว่าผีตนอื่นจะกลายเป็นราชาผีด้วย ต่อให้หินแก่นวิญญาณจะไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับพวกเขาก็ตาม”

แม้ว่าหินแก่นวิญญาณจะเป็นสมบัติของผี แต่ก็มีผลเพียงเล็กน้อยต่อราชาแห่งผี พวกเขาดูดซับหินแก่นวิญญาณเพียงเพื่อรักษาความแข็งแกร่งของตัวเองให้อยู่จุดสูงสุดไว้เท่านั้น อย่างไรก็ตามหากมีราชาผีมากเกินไปส่วนแบ่งของหินแก่นวิญญาณก็จะน้อยลง ซึ่งจะนำไปสู่ปัญหาขาดแคลนหินแก่นวิญญาณ ดังนั้นราชาผีจึงไม่ยอมให้ผีตนอื่นมาแตะต้องหินแก่นวิญญาณ

“เจ้าต้องการมันรึเปล่า?” ลั่วอู๋ถามด้วยความกังวลเล็กน้อย

อารมณ์ของท่านหญิงหยู่สงบลง อาจเป็นเพราะนางฝากความหวังไว้และรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย “ข้าเกิดมาเมื่อร้อยปีก่อน ซึ่งห่างไกลจากความต้องการหินแก่นวิญญาณ”

เวลาก็โหดร้ายกับผีไม่แพ้กัน

“ตอนนี้มีปัญหาอยู่ นั่นคือเจ้าต้องเข้าใกล้วิญญาณแห่งความแค้นแล้วระเบิดหินแก่นวิญญาณ ทว่าวิญญาณแห่งความแค้นจะโจมตีทุกสิ่งที่เคลื่อนไหวได้หากเข้าใกล้พวกมัน” ท่านหญิงหยู่กล่าว

นี่คือสาเหตุที่ไม่มีผีตนอื่นกล้าเข้าใกล้ห้องโถง

ราชาแห่งผีนั้นแข็งแกร่งที่สุดในระดับทองขั้นสูง

ผีอื่น ๆ ไม่มีใครเทียบได้เลย

“งั้นก็ต้องเข้าหาแบบเงียบ ๆ รึ?” ลั่วอู๋ถาม

“ใช่ มันอาจจะยากเล็กน้อยสำหรับเจ้า และเจ้าก็ควรรู้ว่าการรับรู้ของวิญญาณแห่งความแค้นนั้นก็มีความเฉียบคมเช่นกัน”

ลั่วอู๋ยิ้ม “ถ้าเปลี่ยนเงื่อนไขเป็นอย่างอื่นก็อาจจะยากหน่อย แต่ถ้าต้องเงียบเนี่ยไม่ยากมากหรอก”

ลั่วอู๋หยิบไข่มุกออกมาแล้วถือไว้ในมือ ในไม่ช้าพลังของไท่หยินก็ค่อย ๆ ไหลออกมา แล้วก็โอบร่างของลั่วอู๋ไว้โดยที่ไม่มีลมปราณใด ๆ เล็ดลอดออกมา

“นี่มันอะไรกัน?”ท่านหญิงหยู่รู้สึกประหลาดใจ

นางพบว่าแม้นางก็ไม่พบตำแหน่งของลั่วอู๋ในสุสานที่เต็มไปด้วยวิญญาณ

ลั่วอู๋ไม่ตอบ แต่ได้นำหินแก่นวิญญาณของท่านหญิงหยู่ออกไป และเข้าหาวิญญาณแห่งความแค้นอย่างเงียบ ๆ

ก่อนหน้านั้นลั่วอู๋ได้เข้าไปในโลกไหและถามไป่ฉี “ธาตุน้ำ ธาตุทอง ธาตุไฟ และธาตุดิน ในสี่ธาตุนี้เจ้าต้องการธาตุไหน?”

ไป่ฉีไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับคำถามนี้ หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งไป่ฉีก็พูดว่า “ถ้าให้เลือกจากในนั้นละก็ต้องเลือกทองอยู่แล้วสิ”

ทองเป็นตัวแทนของการโจมตี

สำหรับทหารการเพิ่มธาตุทองเป็นเรื่องใหญ่ที่สุด

“ได้เลย”

ลั่วอู๋ออกจากโลกไหอย่างรวดเร็ว

ไป่ฉีตกอยู่ในความงุนงง ทำไมเขาถึงถามเรื่องนี้กะทันหัน? วิญญาณแห่งความแค้นซึ่งไม่ใช่สิ่งมีชีวิตธรรมดามีความเป็นไปได้น้อยมากที่จะเกิดตามธรรมชาติ อย่างไรก็ตามระดับของวิญญาณแห่งความแค้นนั้นดีมาก และมันยกระดับกองทัพได้อย่างมาก

ไป่ฉีไม่สนใจ เขายุ่งอยู่กับการฝึกฝนนายพลผีระดับทอง 500 ตนที่ลั่วอู๋เพิ่งพาเข้ามา

ผีระดับนี้ต้องเชื่องไม่งั้นจะมีปัญหามากขึ้น

โชคดีที่ไป่ฉีไปถึงระดับทองขั้นสูงแล้ว เป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่เขาจะปราบพวกผีด้วยความแข็งแกร่งสำเร็จ

สติของลั่วอู๋กลับคืนสู่ความเป็นจริง

ในขณะนี้เขามาที่วิญญาณแห่งความแค้นตัวผมสีขาวและมีใบหน้าสีแดง แต่วิญญาณแห่งความแค้นนั้นยังไม่มีความรู้สึกยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ทางทิศตะวันตกของห้องโถง

สีขาวแสดงถึงความเป็นทองในห้าองค์ประกอบ

“ไปเลย” ลั่วอู๋นำหินแก่นวิญญาณออกมาและทำตามวิธีที่ท่านหญิงหยู่บอก ค่อย ๆ เติมพลังวิญญาณเข้าไป และในพริบตาก็ระเบิดพลังอันน่ากลัวที่มีอยู่ในนั้นออกมา

ตูม!

หินวิญญาณก็ระเบิดอย่างน่ากลัวทันที

หินวิญญาณที่อยู่ในสุสานทั้งหมดก็เป็นเหมือนทะเลที่ เทลงในธารหินหนืด มันเดือดขึ้นอย่างรวดเร็ว

เกิดความปั่นป่วนมากมาย

หินวิญญาณเสียสมดุล

ทันใดนั้นวิญญาณทั้งสี่ก็ตกตะลึง

ในเวลาเดียวกันทั้งสุสานก็สั่นสะเทือน

วิญญาณแห่งความแค้นทั้งสี่ดูโกรธเกรี้ยวอย่างมาก และคำรามขึ้นไปบนฟ้า ผีต่าง ๆ ก็ถูกรบกวนและส่งเสียงตะโกน

ทันใดนั้นเหล่าวิญญาณร้องไห้และผีก็ร้องโหยหวนซึ่งทำให้ใจสั่นผวา

จิตใจของลั่วอู๋ปั่นป่วน แต่ไม่นานก็สงบลง พลังของวิญญาณแห่งความแค้นก็ถูกกำจัดออกไปอย่างรวดเร็ว ลมปราณก็ลดลงอย่างรวดเร็ว

“ถ้าเป็นผีละก็” ไฟแห่งความว่างเปล่าลุกขึ้นช้า ๆ ในมือของลั่วอู๋ เขาหายใจเข้าลึก ๆ ราวกับว่ามีพลังบางอย่างติดอยู่ในลำคอของเขาและปะทุขึ้น

ระดับ S [ไฟแห่งความว่างเปล่า]

ระดับ S [เสียงคำรามแห่งความกล้า]

ล้วนเป็นทักษะที่ใช้กับผีได้โดยตรง

เสียงคำรามนั้นไร้ความกลัว วิญญาณสั่นสะเทือน เปลวไฟเผาไหม้วิญญาณและทำลายผี พลังของวิญญาณแห่งความแค้นผมสีขาว ซึ่งแสดงถึงลักษณะของทองถูกดึงออกมาอย่างมากและได้รับผลกระทบอย่างหนัก จึงล้มลงพร้อมกับเสียงโหยหวน

ผนึกยังไม่ถูกทำลาย แต่พลังของผนึกก็ลดลงครึ่งหนึ่ง แม้ว่าจะยังคงมีอยู่ แต่ก็จะไม่คุกคามชีวิตของท่านหญิงหยู่ได้อีกต่อไป

ลั่วอู๋โบกมือแล้วเขาก็ดูดซับวิญญาณแห่งความแค้นเข้าสู่โลกไหโดยตรง

“ไปกันเถอะราชาผีจะตื่นแล้ว” เสียงกระตือรือร้นของท่านหญิงหยู่ดังมา

“ข้าจะพาคนมาช่วยเจ้าในภายหลัง” ลั่วอู๋ทิ้งประโยคดังกล่าวแล้วกลายเป็นแสงสีขาวออกจากสุสานอย่างรวดเร็ว