ไหปีศาจ - บทที่ 810 หน่วยหมาป่าจันทราเงิน

บทที่ 810 หน่วยหมาป่าจันทราเงิน

อาณาจักรภูเขาแห้งแล้งไม่มีการเปลี่ยนแปลงมากนัก

ยังคงเป็นพื้นที่ป่าบริสุทธิ์ขนาดใหญ่และมีบรรยากาศแห่งความป่าเถื่อน กลิ่นของสัตว์ดุร้ายอบอวลอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ชนเผ่าเล็ก ๆ ที่กระจัดกระจายบางส่วนซ่อนตัวอยู่ในป่า พยายามเอาชีวิตรอดในแบบของตัวเอง

อย่างไรก็ตามทัศนคติของชนเผ่าเหล่านี้ที่มีต่อพวกลั่วอู๋นั้นแย่มาก เมื่อพวกเขาพบพวกลั่วอู๋พวกเขาก็ยกอาวุธขึ้นทันทีและมีท่าทางที่เป็นศัตรู

ลั่วอู๋งงงวย “เกิดอะไรขึ้น? มันไม่ได้เป็นอย่างนี้เมื่อข้ามาครั้งที่แล้ว”

“เจ้าไม่รู้รึ?” เจียโรวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอธิบายว่า “ในระหว่างที่เจ้าไม่อยู่มีความขัดแย้งระหว่างหน่วยสยบมังกรและอาณาจักรภูเขาแห้งแล้ง ดูเหมือนว่าจะมีบางคนอยู่เบื้องหลังซึ่งทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองประเทศตึงเครียดมากและเกือบจะเป็นสงครามครั้งใหญ่”

ลั่วอู๋เข้าใจทันที

ไม่น่าแปลกใจที่คนในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งเหล่านี้ทั้งกลัวและโกรธเมื่อพวกเขามาถึง

“รีบไปกันเถอะ” ลั่วอู๋กระซิบ

ดังนั้นพวกเขาจึงรีบผ่านป่าทึบในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งอย่างรวดเร็ว

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มา แต่อาณาจักรภูเขาแห้งแล้งนั้นใหญ่เกินไป ลั่วอู๋หาตำแหน่งของเผ่าเทียนหวู่เป็นเวลานาน

ระหว่างทางพวกเขาได้พบกับสัตว์ประหลาดที่ดุร้ายมากมาย แต่หากพวกเขาไม่ได้ไปยั่วโมโหสัตว์วิญญาณระดับเพชรเข้าพวกลั่วอู๋ก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับพวกมัน

หลังจากผ่านไปประมาณห้าวันในที่สุดพวกเขาก็มาถึงเผ่าเทียนหวู่

“มันควรจะมาอยู่ตรงหน้าข้าสิ ข้าได้ยินมาว่าไอ้คนเถื่อนนั่นได้กลายเป็นหัวหน้าเผ่าแล้ว เขากำลังไปได้สวยเลยนี่” ฉูจงฉวน กล่าวด้วยรอยยิ้ม

ลั่วอู๋ยังกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไปหาอาหารอร่อย ๆ ใส่ปากเถอะ”

ห้าวันมานี้พวกเขายังคงเหนื่อยเล็กน้อย

“โฮก!”

ในเวลานี้เสียงร้องโหยหวนของหมาป่าหลายตัวดังมา

ลั่วอู๋รู้สึกได้ถึงอันตรายและกระซิบว่า “เตรียมตัวต่อสู้ มันทรงพลังยิ่งกว่าสัตว์ร้ายที่เราเคยพบเจอในห้าวันนี้เสียอีก”

ทุกคนพร้อมที่จะต่อสู้

ในป่าทึบมีเงาสีขาวสิบสามตัว

มันคือเงาหมาป่าทั้งสิบสามตัว พวกมันมีขนาดใหญ่ สีขาวเงินและดุร้าย ดวงตาสีเขียวของพวกมันเต็มไปด้วยแสงที่น่ากลัว

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือบนหลังหมาป่าเหล่านี้ยังมีนักรบสายตาแหลมพวกเขาดุร้ายและทรงพลัง กล้าหาญและต่อสู้เก่งราวกับว่าเป็นทหารชั้นยอดที่สุดในป่า

คนและหมาป่าดูเหมือนจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว รุกและรับอย่างกลมกลืนซึ่งสามารถสร้างพลังอันเหลือเชื่อได้ ดูเหมือนจะมีการเชื่อมต่อที่ลึกลับระหว่างทหารหมาป่าทั้งสิบสาม พวกเขาเชื่อมโยงจิตใจ ประจำอยู่ในแต่ละมุมอย่างแม่นยำและต่อสู้ร่วมกัน พวกเขามีความสมบูรณ์แบบ

เห็นได้ชัดว่าพลังไม่ได้แข็งแกร่งและลมปราณของทหารหมาป่าทุกนายเป็นเพียงยอดระดับทอง แต่มันทำให้ผู้คนมองเห็นว่าเป็นเช่นนั้นได้ยากมาก

“คนราชวงศ์มังกรเร้นกาย!” ทหารหมาป่าคำราม

ลมปราณของทหารและหมาป่าทั้งสิบสามเริ่มเย็นลงพร้อมกันราวกับเข้าสู่สภาวะต่อสู้

พวกลั่วอู๋มองหน้ากันแล้วอุทานเป็นเสียงเดียวกัน “หน่วยหมาป่าจันทราเงิน!”

ใช่แล้ว

เห็นได้ชัดว่านี่คือหน่วยหมาป่าจันทราเงินที่ได้รับการ ยกย่องอย่างสูงจากหยู่เฮา

ไม่คิดเลยว่าเผ่าเทียนหวู่จะประสบความสำเร็จ

พวกเขาสร้างตำนานหน่วยหมาป่าจันทราเงินขึ้นมาใหม่

ไม่น่าแปลกใจเลยที่มันสร้างความกดดันให้กับผู้คน

ลั่วอู๋พูดด้วยรอยยิ้มว่า “อย่าตื่นตระหนกไป เราไม่ใช่ผู้บุกรุกเราเป็นเพื่อนกับหยู่เฮา พวกเรามาที่นี่เพื่อมาหาหยู่เฮา”

หน่วยหมาป่าจันทราเงินทั้งสิบสามสะดุ้งเฮือก “เพื่อนของหัวหน้าเผ่ารึ?”

ก่อนอื่นพวกเขาตรวจสอบพวกลั่วอู๋และสบตากันเล็กน้อย หนึ่งในนั้นกล่าวอย่างครุ่นคิดว่า “หัวหน้าเผ่ามีเพื่อนหลายคนในราชวงศ์มังกรเร้นกาย ว่ากันว่าสาเหตุที่เผ่าเทียนหวู่ของเราได้หมาป่าจันทราเงินมาก็เพราะความช่วยเหลือจาก เพื่อน ๆ เหล่านี้”

อีกคนพูดว่า “พวกเจ้ารอก่อน”

จากนั้นเขาก็ขี่หมาป่าเข้าไปในป่า

ในไม่ช้าเขาก็ดูเหมือนจะยืนยันตัวตนของพวกลั่วอู๋ได้แล้ว จึงกลับมาอีกครั้งอย่างรวดเร็วแล้วบอกว่า “ดูเหมือนจะเป็นพวกเขา”

ชาวเผ่าเทียนหวู่หลายคนจำรูปลักษณ์ของลั่วอู๋ได้

หน่วยหมาป่าจันทราเงินทั้งสิบสามคนต่างลดแรงกดดัน และทันใดนั้นก็เริ่มมีความกระตือรือร้นจากดาบของพวกเขา “นี่คือเพื่อนของหัวหน้าสินะ โปรดเข้ามาเลย”

พวกเขาเปิดทางให้พวกลั่วอู๋ทันที

ระหว่างทางลั่วอู๋ก็พบว่ามีหน่วยหมาป่าจันทราเงินอย่างน้อย 500 นายอยู่ในป่าทึบ เห็นได้ชัดว่าหน่วยหมาป่าจันทราเงินได้ก่อตัวขึ้นจริง ๆ

หมาป่าจันทราเงินห้าร้อยตัวได้สร้างความกดดันให้กับลั่วอู๋เป็นอย่างมาก ถ้าเขาถูกขับไล่เขาอาจมีปัญหาใหญ่

“อย่างที่คาดไว้ พวกเขาเป็นทหารขี่หมาป่าที่แข็งแกร่งที่สุดในตำนาน” ลั่วอู๋เต็มไปด้วยความประทับใจ

ในไม่ช้าพวกเขาก็ได้รับการต้อนรับจากเผ่าเทียนหวู่

ที่ประตูเมืองอันงดงามนั้นมีรูปสลักขนาดใหญ่ซึ่งมีความสูงและงดงาม ซึ่งสูงถึงร้อยเมตร เป็นรูปร่างผู้ชายที่สูงใหญ่และถือขวานสองด้ามราวกับปีศาจ เขาเต็มไปด้วยศักดิ์ศรีและความแน่วแน่ที่จะปกป้องด้านหน้าของเผ่าเทียนหวู่

ลั่วอู๋ของมองดูรูปสลักด้วยความเคารพ

เขาไม่คิดมาก่อนว่าเผ่าเทียนหวู่จะสลักท่านหม่าเฉินเป็นรูปปั้น เมื่อชนเผ่าเข้าและออกทุกคนจะแสดงความเคารพต่อชายคนนั้นด้วยความเคารพ

เพราะมันเป็นของพวกเขา สัญลักษณ์ที่แท้จริง พระเจ้าที่แท้จริง!

หลังจากท่านหม่าเฉินจากไป ทุกเผ่าก็ใช้วิธีต่าง ๆ เพื่อแสดงความเคารพและบูชา

พวกฉูจงฉวนได้รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นจากปากของลั่วอู๋ ตอนนี้พวกเขาอดไม่ได้ที่จะสักการะรูปปั้นท่านหม่าเฉิน

ชาวเผ่าเทียนหวู่เหล่านั้นพอใจกับภาพนี้และพวกเขาพอใจกับลั่วอู๋มาก

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ลั่วอู๋เจ้ามาแล้ว ข้ารู้ว่าเจ้าจะกลับมา”

เสียงหัวเราะดังมาแต่ไกล

ไม่ต้องคิดก็รู้เลยมันคือเสียงหยู่เฮา

หัวหน้าเผ่าผู้เป็นที่เคารพ

หยู่เฮาโบกมือแสดงความยินดีต้อนรับ

ลั่วอู๋ก็หัวเราะ “ไม่ได้เจอกันนานเลย”

ทั้งสองคนกอดกันดูเหมือนว่าหยู่เฮาจะสูงมากขึ้น แข็งแกร่งและรุนแรงราวกับปีศาจ

ลั่วอู๋เตี้ยกว่าเขามาก

เราต้องยอมรับว่าเป็นเพราะสายเลือด ผู้คนในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งนั้นมีขนาดตัวใหญ่กว่ามากและมีข้อได้เปรียบที่ไม่เหมือนใครในด้านความแข็งแกร่งทางกายภาพ

และหยู่เฮาเป็นคนที่เก่งที่สุดในบรรดาผู้คนในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งและมีความสูงมากกว่าปกติ

ฉูจงฉวนบ่น “เจ้าคนเถื่อนไปทำอะไรถึงตัวโตขนาดนี้ น่ากลั๊วน่ากลัว”

หยู่เฮาเหลือบมองไปที่ฉูจงฉวน “เจ้าเด็กลามก ไม่ได้เจอกันตั้งนานหน้ายังคมเจ้าเล่ห์อยู่อีกรึ?”

“เจ้ากำลังพูดถึงอะไร! เจ้าคนเลว”

“เฮ้ เฮ้ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ในพระราชวังจักรวรรดิและต่อสู้กับจักรพรรดิวิญญาณสินะ? บังเอิญว่าความแข็งแกร่งของข้าเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ มาฝึกกันเถอะ”

“ข้าเกรงว่าจะยั้งมือไม่ฆ่าเจ้าไม่ได้”

“ถ้าเจ้าทำผมข้าร่วงได้ เจ้าก็ชนะ!”

เมื่อเห็นทั้งสองคนเริ่มทะเลาะกันอีกครั้ง ลั่วอู๋ก็ลังเลที่จะทำหน้าที่เป็นคนห้ามมวยอีกครั้ง ราวกับว่าการที่พวกเขาจะทะเลาะทุกครั้งที่เจอหน้ากันมันกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้ว

สำหรับฉากนี้เราแค่รู้สึกตลกและช่วยไม่ได้

หยู่เฮาและฉู จงฉวน อาจเกิดมาพร้อมกับนิสัยแบบนี้

ลั่วอู๋พูดด้วยอารมณ์ “ข้าเห็นหน่วยหมาป่าจันทราเงินของเผ่าเจ้าแล้ว ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จจริง ๆ ยินดีด้วย”

“ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการฝึกฝนพวกเขาส่วนใหญ่เป็นเพราะปู่ ๆ เหล่านั้นใช้ความพยายามมากเกินไป” หยู่เฮายิ้ม

เขายังพอใจมากกับหน่วยหมาป่าจันทราเงิน

ปู่ ๆ ที่ว่าแน่นอนว่าคือจักรพรรดิวิญญาณที่ทรงพลังในเผ่าเทียนหวู่

“ฝึกมาเยอะขนาดไหน?” ลั่วอู๋ถามอย่างสงสัย

หยูเฮายิ้มอย่างมีเลศนัยและชูสามนิ้ว

“สามพัน? เยี่ยมเลย”

หยู่เฮาหัวเราะ “3,000 มันจะไปพออะไรเล่า? หมาป่าจันทราเงิน 30,000 ถูกฝึกจนสำเร็จและกลายเป็นหน่วยหมาป่าจันทราเงินแล้ว”

ลั่วอู๋ตกใจมาก

เยอะสุด ๆ!