ไหปีศาจ - บทที่ 825 ความทรมาน

บทที่ 825 ความทรมาน

บทที่ 825

ความทรมาน

พลังของธาตุทั้ง 5 ก็ได้กระจัดกระจายออกไป

นี่คือพลังที่น่ากลัวของธาตุทั้ง 5 ฉูจงฉวนได้ควบคุมเขตแดนพลังของธาตุทั้ง 5 เอาไว้ ยกเว้นแต่พลังวิญญาณที่นอกเหนือจากนั้นที่มันเกินความสามารถของฉูจงฉวน

มันช่างน่าเสียดาย

แม้ว่าพลังของผู้ใช้วิญญาณที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นปะทุออกมาอย่างบ้าคลั่ง

แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาเหล่านั้นด้อยกว่าฉูจงฉวนอย่างมาก ดังนั้น พวกเขาจึงไม่สามารถทะลุผ่านเขตแดนธาตุทั้ง 5 ที่ฉูจงฉวนได้สร้างเอาไว้ได้

นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉูจงฉวนถึงกล้าที่จะต่อสู้กับทั้ง 50 คนนี้

ถ้าหากเขตแดนของทั้ง 5 ธาตุถูกสร้างขึ้นจนสมบูรณ์ขั้นสูงสุด จนทั้ง 5 ธาตุได้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวกันจนสามารถควบคุมพลังที่ยุ่งเหยิงนี้ได้ มันอาจจะกลายเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริงได้

แต่มันก็เป็นสิ่งที่ยากเกินไป เพราะธาตุทั้ง 5 นั้นอยู่ในความควบคุมของเต๋าทั้งหมด และก็ไม่เคยได้ยินว่ามีใครขึ้นไปถึงขั้นนั้นได้มาก่อนเลย

อย่างไรก็ตาม เขตแดนนี้มันก็เพียงพอที่จะทำให้ฉูจงฉวนอยู่ในตำแหน่งที่ไม่สามารถเอาชนะได้

พลังวิญญาณทั้ง 4 ได้สลายไปเหลือเพียงแต่น้ำแข็ง, สายฟ้า และ สายลม

“เกิดอะไรขึ้น?”

“ข้าไม่สามารถใช้พลังได้”

“รูปสลักสูงสุดได้ละทิ้งพวกเราแล้วงั้นหรือ?”

ทุกคนเริ่มตื่นตระหนก

เมื่อกำลังเผชิญกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เห็นได้ชัดว่า พวกเขานั้นขาดประสบการณ์ในการต่อสู้มาไม่มากพอ และการบูชารูปสลักก็ส่งผลต่อการตัดสินใจของพวกเขาด้วยเช่นกัน

หากพวกเขาใช้การโจมตีที่ไม่ใช่ธาตุทั้ง 5 พวกเขาก็จะไม่พบกับความผิดปกติเลย

น่าเสียดายที่พวกเขาไม่สามารถทำได้

“เจ้าโง่ เจ้าไม่สามารถรับรู้ถึงพลังของเขตแดนเลยงั้นเหรอ?” ชายที่ดูมีความแข็งแกร่งและมีสายฟ้าปกคลุมตะโกนออกมา

ลั๋วหวู่ ผู้นำเผ่าเจตจำนงแห่งสายฟ้า

“งั้นข้าจะฆ่าเจ้าเอง!” ลั๋วหวู่คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง จนร่างกายของเขาระเบิดออก กลายเป็นอสูรที่ถูกปกคลุมไปด้วยสายฟ้า

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของเขาก็ยังห่างไกลมากนัก

ฉูจงฉวนเพียงแค่ใช้นิ้วชี้ไปที่พลังที่รวมกันของธาตุทั้ง 5 จากนั้น ลำแสงของธาตุทั้ง 5 ก็ตกลงมาจากท้องฟ้า

แม้ว่าลำแสงของธาตุทั้ง 5 นั้นมันจะดูธรรมดา แต่ ฉูจงฉวนนั้นก็มีความเข้าใจในพลังของธาตุทั้ง 5 เป็นอย่างดีว่าพลังนั้นมันความแข็งแกร่งมากว่าทักษะระดับ SS ของเขาเสียอีก

ลั๋วหวู่ได้พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าก่อนที่เขาจะพุ่งตัวลงมา เขาก็ถูกลำแสงของธาตุทั้ง 5 โจมตีไปที่ร่างกายของเขาจนแตกสลายดั่งเปลือกไข่ที่ถูกกะเทาะ จากนั้นเขาก็หมดสติไป

ฉูจงฉวนหายใจเข้าลึก เขาได้หันหน้าเข้าคนเหล่านั้นที่กำลังเข้ามาต่อสู้กับเขา ความแข็งแกร่งในร่างกายของเขาก็เพิ่มสูงขึ้น เขาชี้ไปที่บนศีรษะของเขาอีกครั้ง จากนั้น เขตแดนของธาตุทั้ง 5 ก็ขยายตัวอย่างรวดเร็วจนครอบคลุมทุกคน

เงาปริศนาทั้ง 3 ได้ปรากฏขึ้นบนอากาศและได้เริ่มโจมตีมาที่เขา พวกมันมีรูปร่างที่แตกต่างกัน แต่พวกมันมีพลังที่จะทำให้ทุกคนที่ต่อสู้ด้วยรู้สึกสั่นสะท้าน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกมันทั้ง 3 นั้นมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับทองขั้นสูง ลั่วอู๋ขยิบตาให้หยู่เฮา และหยู่เฮาก็พยักหน้าตอบ

พวกเขาทั้งสอง แอบเข้าไปต่อสู้กับเงาทั้ง 3 อย่างลับ ๆ เพื่อไม่ให้มันเข้าไปรบกวนการขยายตัวของเขตแดนของธาตุทั้ง 5

การต่อสู้นั้นได้จบลงอย่างรวดเร็ว

เขตแดนของธาตุทั้ง 5 ได้เปิดออก เพื่อทำการโจมตีและตั้งรับ มันยากที่คนเหล่านั้นจะสามารถเอาชนะได้ แม้ว่าจะเป็นเพียงเขตแดนของธาตุทั้ง 5 แต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะต้านการโจมตีของมันได้

จากนั้น เงาทั้ง 3 ก็ได้ถูกกำจัดลงอย่างง่ายดาย

ฉูจงฉวนหายใจเข้าลึก จากนั้นก็ยิ้มออกมา “สำเร็จแล้ว”

“ข้าพยายามมองไปที่ใบหน้าของเจ้า เพื่อเอาใจช่วยเจ้าอยู่” หลินยูหลันพูดแสดงความภูมิใจออกมาไปพร้อมกับวิ่งไปด้วย

เพราะว่านั่นคือสามีของนาง

เขานั้นเป็นชายที่นางเลือกไว้ตั้งแต่เด็ก

เขตแดนของธาตุทั้ง 5 ได้เข้าต่อสู้กับผู้ใช้พลังวิญญาณระดับทองขั้นสูงทั้ง 50 คนด้วยการควบคุมของคนคนเดียว

ขณะนั้น ใบหน้าของฉูจงฉวนก็ได้ซีดลง ถึงแม้ว่าที่หน้าผากของเขาจะเต็มไปด้วยเหงื่อ ไม่ใช่เพราะว่าเขาใช้พลังมากเกินไป แต่มันกลับเป็นความรู้สึกที่ดีอย่างมาก

มันถือว่าเป็นความรู้สึกที่เยี่ยมยอดที่สุด

ฉูจงฉวนยังคงหัวเราะ “ไม่เป็นไร ข้าขอพักสักหน่อย”

ลั่วอู๋ได้มอบสมุนไพรวิญญาณที่เขาได้พกติดตัวมาด้วยให้กับฉูจงฉวน จากนั้นเขาก็ปล่อยให้ฉูจงฉวนได้พักฟื้นตัว

ต่อไปก็คือสิ่งที่สำคัญที่สุดแล้วสินะ

ลั่วอู๋ได้ตรงเข้าไปยังชนเผ่าเหล่านั้น

คนเหล่านี้ได้กลายเป็นเชลย และถูกยับยั้งไม่ให้เส้นเลือดของพวกเขาเปลี่ยนกลายเป็นพลังวิญญาณได้

จี๋โปมองไปที่ลั่วอู๋ และคำรามออกมาด้วยความโกรธ “ในตอนแรกข้าคิดว่าเจ้าเป็นคนดี ลูกสาวของข้าได้ถูกเจ้าทำร้ายมาใช่หรือไม่?”

“ก็ถ้าลูกสาวของเจ้าคุยด้วยกันได้ง่ายล่ะนะ มันก็คงไม่กลายมาเป็นเช่นนี้หรอก” ลั่วอุ๋พูดอย่างใจเย็น

ถ้าเนลลี่ได้พูดคุยกับลั่วอู๋และพวกของเขาละก็

ลั่วอู๋และพรรคพวกเขาได้เข้ามาในที่แห่งนี้มาในฐานะแขก เพื่อตามหาบางอย่าง

ไม่ใช่เข้ามาในฐานะผู้บุกรุก

หลังจากที่เนลลี่ได้รับบาดเจ็บ เห็นได้ชัดว่าทั้งสองฝ่ายไม่สามารถคุยด้วยกันดีอย่างแน่นอน

“หมายความว่าอย่างไร!?” จี๋โปถามลั่วอู๋

เมื่อทุกอย่างได้ดำเนินมาถึงจุดนี้ ลั่วอู๋ก็หยิบดาบระบำแห่งความตายออกมา แล้วชี้ไปที่ศีรษะของจี๋โป

“ข้าต้องการน้ำพุศักดิ์สิทธิ์” ลั่วอู๋กล่าวอย่างเย็นชา

จี๋โปคำราม “เจ้าพูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลย!”

ลั่วอู๋ฟาดดาบของเขาลง

จี๋โป ผู้นำของเผ่าเจตจำนงแห่งสายลมได้จมไปด้วยกองเลือดจนล้มลงกับพื้น ไม่มีช่องว่างในการขัดขืน จนเขาแทบจะขาดใจตายลงในขณะที่ยังลืมตาอยู่

“ข้าต้องการน้ำพุศักดิ์สิทธิ์” ลั่วอู๋กล่าวอีกครั้ง

ร่างของจี๋โปได้สั่นไหว เห็นได้ชัดว่า หัวใจของเขายังคงพยายามดิ้นรนอยู่ แต่เขาก็กัดฟันแน่น “เป็นไปไม่ได้ เจ้าไม่มีทางเป็นไปได้”

ลั่วอู๋ฟาดดาบของเขาอีกครั้ง

ผู้นำของเผ่าเจตจำนงแห่งสายลมอีกคนก็ได้ล้มลงเช่นเดียวกัน

ใบหน้าของจี๋โปได้บิดเบี้ยว

ทั้ง 2 คนนั้นเป็นถึงนักรบที่เก่งกาจที่สุดของเผ่าเจตจำนงแห่งสายลม แต่ก็ไม่ได้คาดคิดว่าจะต้องมาตายเช่นนี้

“ฆ่าข้าซะ!” จี๋โปคำรามอย่างกับคนบ้า

แต่ลั่วอู๋ไม่ทำเช่นนั้น เขาหันกลับไปมองที่ผู้นำของเผ่าอื่นดั่งเพชฌฆาตที่แสนเยือกเย็น

“ข้าต้องการน้ำพุศักดิ์สิทธิ์”

“เหลวไหล”

ฉึก

เลือดสาดกระเซ็นลงบนพื้นอีกครั้ง

เขาฆ่าคนด้วยดาบเดียว

ในชั่วพริบตานั้น มีคนกว่า 21 คนได้ล้มลงไปในกองเลือด

ลั่วอู๋ไม่ได้ฆ่าผู้นำเผ่าแต่ละเผ่า เพราะมีเพียงหัวหน้านั้นที่รู้อะไรบางอย่าง แต่นักรบจากชนเผ่าเหล่านั้นก็ได้ถูกเขาสังหาร

“พอได้แล้ว หยุดทีเถอะ” มู่ผู้นำเผ่าเจตจำนงแห่งไม้ทนไม่ไหว

ความเสียใจของเขาสำหรับชีวิตที่จากไปนั้นมันมากเกินกว่าความเชื่อในรูปสลักเสียอีก

ลั่วอู๋หัวเราะ

ถ้าเขาสามารถทำได้ เขาก็ไม่ต้องการใช้พลังวิญญาณหรือวิธีอื่นในการตามหามันเลย เพราะข้อมูลที่สำคัญมันอาจจะหายไปก็ได้

เนื่องจากมีคนเต็มใจที่จะพูดออกมา นั่นถือว่าเป็นเรื่องที่ดี

“ข้าต้องการน้ำพุศักดิ์สิทธิ์” ลั่วอู๋พูดซ้ำ

“พวกเราไม่มีน้ำพุศักดิ์สิทธิ์” มู่กล่าว

ใบหน้าของลั่วอู๋ค่อย ๆ เย็นชาลง และเขาก็ยกดาบระบำแห่งความตายขึ้นมาอีกครั้ง “เจ้าดูเหมือนว่าจะไม่ร้องไห้เมื่อได้เห็นโลงศพสินะ”

“เดี๋ยวก่อน!” มู่รีบพูด “อย่าเพิ่งทำอะไร พวกเราไม่มีน้ำพุศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ พวกเรายินดีที่จะสาบานต่อรูปสลักเลย”

ลั่วอู๋ขมวดคิ้ว ยินดีที่จะสาบานต่อรูปสลักงั้นเหรอ?

มันค่อยน่าเชื่อถือขึ้นมาหน่อย

“ข้าจะฟังคำพูดของเจ้าก็แล้วกัน” ลั่วอู๋กล่าว

มู่ถอนหายใจ “สิ่งที่ข้ากำลังจะพูดก็คือ ถ้าหากว่าผู้นำของเผ่าเจตจำนงแห่งน้ำไม่ได้ตายไป พวกเราชนเผ่าก็จะใช้พลังของรูปสลักทั้ง 8 ที่รวมกันให้ส่งพวกเขาข้ามไปยังดินแดนของน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ด้วยพลังของรูปสลัก เพื่อสื่อสารกับเทพเจ้าได้”

ลั่วอู๋จ้องตาเขา ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้โกหก

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้นำของเผ่าอื่น ๆ ต่างก็มองไปที่มู่ด้วยสายตาอาฆาต ราวกับว่าพวกเขาจะสังหารเขาทั้งเป็น

ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะเป็นเรื่องจริง

ไม่เช่นนั้น พวกเขาก็คงไม่จำเป็นต้องแสดงความโกรธมากขนาดนี้

มู่พยักหน้า “ใช่แล้ว ไม่มีทาง”