ไหปีศาจ - บทที่ 835 ทะเลสาบหลิงจิ่ว
บทที่ 835
ทะเลสาบหลิงจิ่ว
ลั่วอู๋ไม่รู้ว่าดาบพลังวิญญาณของเขาบังเอิญสร้างความตื่นตระหนกขนาดไหน
ตอนนี้พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปที่ทะเลสาบหลิงจิ่ว
ด้วยการบอกทางจากสิงโตเมฆา จึงแยกแยะทิศทางได้ง่ายมากถึงจะทิศทางทั่วไปเท่านั้นก็ตาม
แผนที่ของฉูจงฉวนมีประโยชน์อย่างมากในเวลานี้ หลายคนไปผิดทิศทางหลายครั้งและได้ฉูจงฉวนพาพวกเขากลับมาในทิศทางที่ถูกต้อง
และแผนที่คร่าว ๆ กำลังได้รับการปรับปรุงไปทีละเล็กทีละน้อย
ระหว่างทางพวกเขาก็ได้พบกับภูตมากมาย
มีแมงมุมผีที่เกิดในหยวนฮุนหลิง สัตว์หินลึกลับที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในภูเขา นกหลากสีที่เกิดในสายรุ้งและอื่น ๆ อีกมากมาย
พวกมันมีรูปแบบที่แตกต่างกันและพลังที่หลากหลาย
มันเป็นการได้เปิดหูเปิดตาว่ามีสัตว์วิเศษมากมายในโลก
แน่นอนว่ามันเหมือนกับหลุดมาอีกโลกเลย
ลั่วอู๋มีข้อสงสัยบางอย่าง
อาณาจักรโบราณหมื่นอมตะอยู่ในมิติหลักจริง ๆ รึเปล่า?
มันอย่างกับว่าอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะอยู่ในมิติอื่นเลย
หากนี่เป็นมิติพิเศษที่เปิดขึ้น มิตินี้ก็ใหญ่จนน่ากลัวจริง ๆ และเป็นไปไม่ได้ที่สิ่งมีชีวิตระดับจักรพรรดิจะเปิดมิติขนาดใหญ่เช่นนี้ได้
อย่างไรก็ตามเราไม่สามารถคิดอะไรได้ ทำเพียงแค่การยอมรับสิ่งที่ได้เห็นเท่านั้น
มันมีบันทึกเกี่ยวกับอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะน้อยเกินไป
แม้ตอนแรกลั่วอู๋จะได้เห็นภาพจิตรกรรมฝาผนังมากมายในหุบเขาอสูรและได้เรียนรู้เกี่ยวกับอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะมากมาย
แต่เขายังคงรู้สึกหวาดกลัวกับสถานที่ลึกลับแห่งนี้
ไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงทะเลสาบ
นี่คือทะเลสาบที่กว้างมาก กระแสน้ำของทะเลสาบกำลังพลุ่งพล่าน แผ่นดินกำลังเดือดและพ่นละอองน้ำฟุ้งกระจายไปทั่วทะเลสาบ มันเป็นไอน้ำสีขาวกว้างใหญ่ราวกับว่าพื้นที่ทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยไอน้ำ
ทะเลสาบที่ยิ่งใหญ่ก็เหมือนกับทะเล มันกว้างใหญ่และเต็มไปด้วยพลัง ก้นทะเลสาบกำลังพลุ่งพล่านราวกับว่ามีสิ่งมีชีวิตที่ไม่ธรรมดาบางอย่างอยู่
ในหมอกมีเสียงนกร้อง แต่ได้ยินเพียงเสียงและไม่มีร่องรอยของตัวนกเลย
นี่คือที่มาของชื่อทะเลสาบหลิงจิ่ว
ว่ากันว่ามีแร้งวิญญาณที่น่ากลัวอยู่ที่นี่เพื่อตระหนักถึงแก่นแท้ มันเกือบจะกลายเป็นระดับจักรพรรดิ แต่มันตายเพราะถูกปีศาจเข้าสิงเสียก่อน
นี่คือวิถีแห่งการฝึกฝน ยิ่งมิติวิญญาณสูงเท่าไหร่ก็ยิ่งอันตรายมากเท่านั้น
แต่มันไม่ได้ตายจริง ๆ
ในช่วงเวลาที่วิญญาณของแร้งวิญญาณตัวนี้ตายไปมันก็แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจำนวนนับไม่ถ้วนและชิ้นส่วนเหล่านี้กลายเป็นร่างวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วน
วิญญาณเหล่านี้สัมผัสไม่ได้ มองไม่เห็น และตายไม่ได้ พวกมันแตกต่างจากผีและยังแตกต่างจากเจตจำนงที่รวมตัวกัน พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่พิเศษมาก
ดังนั้นทะเลสาบใหญ่นี้จึงถูกหลอกหลอนด้วยเสียงร้องของแร้งตลอดทั้งปี
มันค่อนข้างแปลก
แต่จริง ๆ แล้วไม่มีอะไรต้องกังวล
สิ่งมีชีวิตในทะเลสาบต่างหากที่ต้องกังวลจริง ๆ
“มีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังในทะเลสาบหลิงจิ่วรึเปล่า?” ถามลั่วอู๋
ฉูจงฉวนมองดูแผนที่เป็นเวลานาน “น่าจะมีสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งชื่อภูตไอน้ำซึ่งเป็นภูตที่ถือกำเนิดขึ้นเมื่อละอองน้ำดูดซับพลังวิญญาณเข้าไป”
ผู้คนมองไปที่ฉูจงฉวนอย่างช่วยไม่ได้
“รูปร่างเป็นมนุษย์ไหม?” ถามลั่วอู๋
“แน่นอน.”
“เจ้าหลีกไปก่อนเลย”
“อ่ะ…”
ฉูจงฉวนเดินออกไป เขาเผยแพร่ ราชาแห่งน้ำ ราชาแห่งน้ำตื่นเต้นมากเมื่อเห็นทะเลสาบหลิงจิ่วและกระโดดลงไปในทะเลสาบอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตามราชาแห่งน้ำน่าจะถือกำเนิดในอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ
ไม่มีใครรู้ว่าทำไมมันถึงปรากฏตัวในหุบเขาอสูรและทำไมมันถึงอสูรหิมะจับตัวได้
แต่เมื่อได้กลับมายังอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ มันย่อมรู้สึกสบายโดยธรรมชาติ ขนที่ใสราวกับคริสตัลของร่างกายเปล่งแสงสีฟ้าอ่อนสดใสและสวยงาม
ราชาแห่งน้ำมีความสุขที่ได้เล่นน้ำในทะเลสาบ
ทุกคนไม่กังวล
ท้ายที่สุด มันเป็นสิ่งมีชีวิตระดับสูง ๆ ที่เกิดในน้ำพุศักดิ์สิทธิ์และน้ำก็เป็นบ้านของมัน แม้ว่ามิติวิญญาณจะไม่สูงเพียงพอ แต่แรงกดดันจากต้นกำเนิดก็เพียงพอที่จะทำให้สิ่งมีชีวิตในทะเลสาบหวาดกลัว
และเมื่ออยู่ในน้ำ การรับรู้อันเฉียบคมของราชาแห่งน้ำสามารถทำงานได้อย่างเต็มที่
มันสามารถหลบหนีได้แม้จะตกอยู่ในอันตราย
ลั่วอู๋สื่อสารกับเจียโรวและขอให้เจียโรวถามสิงโตเมฆา ตามที่สิงโตเมฆาบอก น่าจะมีสิ่งมีชีวิตระดับเพชรสามตัวในทะเลสาบหลิงจิ่ว
ทะเลสาบมีขนาดใหญ่มากต่อให้มีสัตว์วิญญาณระดับเพชรสามตัวก็ไม่น่าแปลกใจทว่าสิ่งมีชีวิตระดับสูงนั้นแทบจะไม่ถูกพบเห็น
แม้แต่สิงโตเมฆาก็ยังรู้สึกถึงลมปราณของพวกมันอย่างคลุมเครือจนไม่รู้ว่าพวกมันอยู่ตรงไหน
“เราต้องหาทางตามหาสัตว์ระดับเพชรให้เจอ” ลั่วอู๋พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม
เนื่องจากเขามาที่นี่เพื่อเสี่ยงโชคค้นหาน้ำพุศักดิ์สิทธิ์
และตามปกติก็ต้องถามทาง
เมื่อจะถามทางก็ต้องไปหาสัตว์วิญญาณอาวุโสที่มีอายุยืนยาวที่สุด เห็นได้ชัดว่าสัตว์วิญญาณระดับเพชรนั้นต้องมีอายุยืนยาวที่สุด
“แต่เราจะหาสิ่งมีชีวิตแบบนั้นได้ยังไง? พวกมันน่าจะซ่อนตัวอยู่ที่ก้นทะเลสาบใช่ไหม?” เหวินเสี่ยวด้านสว่างถาม
เขามาจากพระราชวังเป่ยหมิง
ตามสภาพของทะเลเหนือ ยิ่งเป็นผู้ทรงอำนาจในทะเลมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งชอบอาศัยอยู่ที่ก้นทะเลมากขึ้นเท่านั้น เพราะทะเลลึกมีพลังงานเหลือเฟือ มีพื้นที่กว้างกว่า และจะไม่ถูกรบกวนโดยสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอบางตัว
สิ่งมีชีวิตระดับนี้ มักจะนอนหลับเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง โดยธรรมชาติแล้วย่อมไม่อยากถูกรบกวน
จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็มองไปที่ฉูจงฉวน
ฉูจงฉวนกะพริบตา “มองข้าทำไม?”
“ในเมื่อเจ้าเข้าใจแก่นแท้แห่งน้ำและมีราชาแห่งน้ำสนับสนุน เจ้าก็แข็งแกร่งที่สุดในแง่การต่อสู้ในน้ำ” ลั่วอู๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ข้ายอมรับว่าข้าแข็งแกร่ง” ฉูจงฉวนรู้สึกประหลาดใจ “แต่เจ้าไม่คิดจะปล่อยข้าไปว่ายน้ำคนเดียวหรอกใช่ไหม?”
ทุกคนพยักหน้าเป็นการตอบ
“พวกเจ้าโหดร้ายเกินไปแล้ว” ฉูจงฉวนดูขมขื่น “นี่คืออาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ ใครจะรู้ว่าภูตแปลก ๆ อยู่ใต้ทะเลสาบกี่ตัว”
ลั่วอู๋เหลือบมองเขาและพูดว่า “เจ้าบอกว่าภูตจันทราวารีอยู่ในทะเลสาบหลิงจิ่วไม่ใช่หรือ? เจ้าไม่อยากเจอมันรึ?”
“จู่ ๆ ข้าก็รู้สึกว่าที่เจ้าพูดมานั้นมันก็มีเหตุผล ในฐานะที่เป็นคนเดียวในหมู่พวกเราที่เข้าใจแก่นแท้แห่งน้ำข้าจึงมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้” ฉูจงฉวนกล่าวอย่างกะทันหัน
หลินยู่หลันกลอกตาขาวและดุด้วยความโกรธ “พอกันทั้งคู่เลย”
แต่นางไม่ห้าม
ประการแรกคือนางเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของสามีของนาง แม้ในกรณีโดนสัตว์วิญญาณระดับเพชรโจมตีก็สามารถถอยได้เช่นกัน คราวนี้ฝีมือของเขาเหมาะสมที่สุดจริง ๆ
อย่างที่สองคือนางเข้าใจนิสัยใจคอของฉูจงฉวน ไม่กังวลว่าเขาจะทำอะไรแปลก ๆ
ลั่วอู๋พูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องห่วงข้าจะไปกับเจ้าเอง”
“ทำได้รึ? ก้นทะเลสาบมันอันตรายมากนะ” ฉูจงฉวนถาม
ลั่วอู๋พยักหน้า “ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้พูดเอาเท่”
ฉูจงฉวนไม่ได้ห้ามเขาเช่นกัน เขาเรียกราชาแห่งน้ำกลับมาและผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณ ซึ่งรวมพลังของราชาแห่งน้ำเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์
หากไม่มีความสามารถเช่นนั้น การเข้าไปในทะเลสาบขนาดใหญ่เช่นนี้ก็ไม่ต่างจากรนหาที่ตาย
แต่ลั่วอู๋ก็มีวิธีเช่นกัน
ตวนซีกลายร่างเป็นราชาแห่งน้ำอย่างรวดเร็วซึ่งทำให้ลั่วอู๋มีความสามารถในการควบคุมน้ำที่ทรงพลัง
อย่างไรก็ตามฉูจงฉวนเข้าใจแก่นแท้แห่งน้ำและมีพลังในการควบคุมน้ำดุจปีศาจ อาจกล่าวได้ว่าเขาเป็นเหมือนปลาในน้ำ
ลั่วอู๋ด้อยกว่าเล็กน้อย
แต่ถ้าแค่ดำน้ำก็ไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใด
พวกเขาลงไปที่ก้นทะเลสาบและว่ายน้ำอย่างรวดเร็วไปในทะเลสาบลึก