ไหปีศาจ - บทที่ 841 ดาบเหล็กดำ

บทที่ 841 ดาบเหล็กดำ

บทที่ 841

ดาบเหล็กดำ

“นี่คือทะเลแห่งดาบ” ดวงตาของลั่วอู๋เต็มไปด้วยความตกใจ

เห็นได้ชัดว่ามันมีพื้นที่ขนาดเล็กไปหน่อยแม้ว่าจะเล็กกว่าหุบเขามรณะเล็กน้อยแต่ก็มีความยิ่งใหญ่

ยอดดาบนับร้อยทะยานสู่ทะเลหมอก แม้ว่าพวกมันจะเป็นเพียงยอดดาบแต่พวกมันก็ให้พลังที่เย่อหยิ่งแก่ผู้คนได้

กระแสของดาบกำลังพลุ่งพล่านและเจตจำนงของดาบที่แตกต่างกันนับไม่ถ้วนก็เกี่ยวพันกัน แม้แต่สิ่งมีชีวิตชั้นนำส่วนใหญ่ก็ยังต้องสยบให้กับมันและมันก็ยากที่จะทำให้ตัวเองรอดพ้นไปได้

ลั่วอู๋ประทับใจเรื่องนี้เป็นพิเศษ

ดาบเทพพิทักษ์ในมือทำให้เกิดเสียงดาบที่ชัดเจนอย่างควบคุมไม่ได้ซึ่งเป็นสัญชาตญาณของมัน อาวุธวิเศษของดาบสั่นสะเทือนโดยสัญชาตญาณเมื่อเผชิญกับเจตจำนงของดาบ

เจตจำนงของดาบเทพพิทักษ์ทำให้เขารู้สึกภาคภูมิใจกับมัน ทว่าเมื่อเผชิญหน้ากับกระแสดาบเหล่านี้มันทำให้เขาดูโง่ทันที

หยู่เฮาเหวี่ยงขวานแห่งความโกลาหลในมือ หลังจากหลายปีที่เขาได้ทำการบ่มเพาะขวานของเขาด้วยความอบอุ่นและได้บ่มเพาะภูมิปัญญา แม้ว่ามันจะอยู่ห่างจากอาวุธที่มีจิตวิญญาณเพียงครึ่งก้าวเนื่องจากวัสดุที่น่ากลัว แต่พลังระเบิดของมันก็ไม่น้อยไปกว่าอาวุธที่มีจิตวิญญาณทั่วไป

แต่เขาก็รู้สึกกลัวขวานแห่งความโกลาหลของเขาเช่นกัน

ทะเลแห่งดาบนี้ดูเหมือนจะขับไล่อาวุธทั้งหมดยกเว้นดาบ

หยู่เฮาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ได้เก็บขวานแห่งความโกลาหลไปเพราะเขาไม่ต้องการถูกโจมตีโดยทะเลแห่งดาบ

“เข้าไปดูกันเถอะ” ฉูจงฉวนกระตุ้น

เขาไม่สามารถรอได้

ลั่วอู๋พยักหน้า “ไปกันเถอะ”

เป็นเรื่องจริงที่ลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือ

สิ่งมีชีวิตในอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะแม้แต่สัตว์วิญญาณระดับเพชรก็ไม่กล้าที่จะก้าวเข้าไปในทะเลแห่งดาบเพราะมันน่ากลัวเกินไป

แต่พวกเขาไม่รู้เรื่องนี้ จึงเดินเข้าไปในทะเลแห่งดาบ

เป็นเรื่องแปลกที่จะบอกว่าทะเลแห่งดาบซึ่งเคยขับไล่คนภายนอกตอนนี้กลับสงบและไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ

เมื่อเข้าสู่ทะเลแห่งดาบ ลั่วอู๋รู้สึกถึงความน่ากลัวของทะเลแห่งดาบจริงๆ

มีดาบหลายชนิดในทะเลแห่งดาบและมีความลึกซึ้งอย่างยิ่ง หากเขาสามารถอยู่ที่นี่ได้สักสองสามปี เขาอาจสามารถพัฒนาขอบเขตดาบของเขาให้สมบูรณ์แบบและก้าวไปสู่มิติวิญญาณระดับเพชร

แต่ลั่วอู๋จะไม่ทำ

แม้ว่าดาบเทพพิทักษ์จะมีเขตแดนป้องกันที่ดี แต่เขาก็สามารถทำได้เพียงแค่ป้องกันเท่านั้น มันรู้สึกธรรมดาเกินไป เขายังคงหวังที่จะรวมความเข้าใจในแง่มุมอื่น ๆ เข้ากับเขตแดน

สำหรับความเข้าใจในเจตจำนงของดาบ ลั่วอู๋นั้นรู้สึกถึงเจตจำนงของดาบเทพพิทักษ์แต่ดาบอื่นๆนั้นกลับรู้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น

ดังนั้นหากต้องการฝึกฝนที่นี่จริงๆก็จะสามารถทำให้เขตแดนดาบเทพพิทักษ์นั้นสมบูรณ์ได้

แต่ทว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ลั่วอู๋ต้องการ

เมื่อพวกเขาเข้าไปในทะเลแห่งดาบ พื้นที่ไม่ได้ราบเรียบอีกต่อไปแต่เป็นทะเลหมอก ด้านล่างมืดและพวกเขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร

หลี่หยินรู้สึกได้ชั่วขณะและใบหน้าของนางก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม “มันเป็นห้วงมิติความว่างเปล่าอันไม่มีที่สิ้นสุด”

ทุกคนต่างตกใจ

“ห้ามไปโดนมันเด็ดขาด” ลั่วอู๋พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

โชคดีที่ทุกคนรู้วิธีการบินและตอนนี้ทุกคนหยุดอยู่บนทะเลหมอกและไม่ได้ตกลงไป

ไม่คาดคิดว่าจะเจอสถานการณ์เช่นนี้หลังจากเข้ามาในทะเลแห่งดาบ

หากไม่มีความสามารถในการบินก็จะตกลงไปในห้วงมิติความว่างเปล่าอันไม่มีที่สิ้นสุดเมื่อเข้าสู่ทะเลแห่งดาบ ลั่วอู๋รู้ได้ถึงความน่ากลัวของห้วงมิติความว่างเปล่าอันไม่มีที่สิ้นสุดดี

หากถูกพัดออกไปไกลเกินไปแม้แต่ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรก็ไม่สามารถกลับมาได้

จักรพรรดิองค์เก่าเป็นตัวอย่าง

เบื้องหน้าของเราคือยอดเขาทะเลแห่งดาบซึ่งแต่ละแห่งมีบรรยากาศและทิวทัศน์ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง มันเป็นภูมิภาคที่แตกต่างและมีมนต์ขลังจริงๆ

เมื่อลั่วอู๋พร้อมที่จะปีนภูเขาด้วยดาบ ดาบสีดำก็พุ่งเข้ามาทันทีและเจตจำนงของดาบก็หนักแน่นเท่าภูเขา

มันเป็นดาบเหล็กสีดำขนาดใหญ่ มันหนาและมืดราวกับภูเขา รูปลักษณ์ของดาบเป็นภาพลวงตา แต่ดูเหมือนว่าจะมีสติปัญญา

ฉูจงฉวนรู้สึกดีใจมาก “นี่มันอะไรกัน! มันสามารถบินได้อย่างอิสระโดยไม่มีการควบคุม มันยากที่จะเป็นอาวุธที่มีจิตวิญญาณ ดูเหมือนว่าฉูจงฉวนจะหลงเสน่ห์มากจนปล่อยให้จิตวิญญาณของดาบมาใกล้ ด้วยความคิดริเริ่มของเขาเอง”

หลังจากได้ยินสิ่งนี้พวกเขาก็หันมามอง

แต่ละคนก็เริ่มคิดอะไรแปลก ๆ เหมือนกัน

มันคืออะไร? เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นความจริง

ลั่วอู๋หยุดดาบเหล็กดำ แต่ดาบก็พยายามที่จะหลุดพ้นและปล่อยคลื่นที่มีผลกระทบทางจิตวิญญาณ

“แปลกมาก มันจะเหมือนสิ่งมีชีวิตได้อย่างไร” ลั่วอู๋รู้สึกมึนงง “แต่เมื่อมองไปที่ปราณของมันแล้วมันน้อยกว่าระดับของอาวุธที่มีจิตวิญญาณมาก”

ฉูจงฉวนกล่าวว่า “ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามจงกำราบมันเสียก่อน”

เขาเอามือถือดาบ และก็เดินผ่านดาบเหล็กดำไปหลังจากที่เขาเดินผ่านมันไปดาบก็ไม่สามารถคงสภาพและจับต้องได้

“นี่มัน” ตาของฉูจงฉวนได้หรี่ลง

ในเวลานี้ความผันผวนทางจิตวิญญาณขององค์หญิง เจียโรวก็ได้รับการถ่ายทอดจากไหปีศาจ

“มันไม่เหมือนสิ่งมีชีวิต มันเป็นสิ่งมีชีวิต มันเป็นวิญญาณดาบ … ”

ทุกคนต่างประหลาดใจ

มันมีชีวิต

ลั่วอู๋รีบเปิดใช้งานไหปีศาจเพื่อตรวจสอบลมปราณของดาบเหล็กตรงหน้าเขา

เผ่าพันธุ์: วิญญาณดาบ

คุณสมบัติ: ไม่ทราบ

พลังวิญญาณ: ระดับทอง 4

ทักษะ: ดาบแนวตั้งสิบเล่ม (ระดับS), การเปลี่ยนแปลงของปราณดาบ (ระดับ S), ท่าสับภูผา (ระดับ S), การสับ (ระดับ B), ปราณดาบป้องกัน (ระดับ A)

ความเป็นมา : สิ่งมีชีวิตที่ไม่เหมือนใครเกิดในทะเลแห่งดาบ

ลั่วอู๋เกาหัวของเขา เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นสัตว์วิญญาณที่ไม่รู้จัก

เร็ว ๆ นี้องค์หญิงเจียโรวถามหยู่เฮาและอธิบายให้พวกเขาฟัง

วิญญาณดาบถือกำเนิดในทะเลแห่งดาบมันเป็นของอมตะ มีความโดดเด่นไม่เหมือนใครด้วยรูปแบบคุณสมบัติและทักษะที่แตกต่างกัน วิญญาณดาบเกือบทุกตัวตนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

แต่มีสิ่งหนึ่งที่วิญญาณดาบมีเหมือนกัน

นั่นคือพวกมันทั้งหมดเป็นดาบ

ดาบส่วนใหญ่เป็นของตาย ดังนั้นการเห็นดาบคนส่วนใหญ่มักคิดว่ามันเป็นของตาย แต่จิตวิญญาณของดาบนั้นแตกต่างออกไป

วิญญาณดาบทั้งหมดเป็นสิ่งที่มีชีวิตและมีอยู่จริง

เหตุผลที่เขาไม่สามารถถือร่างกายของมันได้ก็คือดาบเหล็กสีดำขนาดใหญ่นี้ใช้ปราณดาบของตัวเอง

หลังจากฟังสิ่งนี้ ฉูจงฉวนกล่าวด้วยความเสียใจ “ปรากฏว่าเป็นเช่นนั้น ข้าคิดว่าข้ามีศักยภาพที่จะเป็นปรมาจารย์แห่งดาบ ดังนั้นจึงพยายามทำให้จิตวิญญาณดาบยอมจำนน”

“แม้แต่หลินเจิ้งนักดาบอันดับ 1 ของโลกยังต้องสื่อสารกับทะเลแห่งดาบเป็นเวลานานเพื่อควบคุมกันและกันเพียงแต่เจ้า … ” หยู่เฮากล่าวอย่างดูถูก

“คนเถื่อนอย่างเจ้านี่ช่างน่ารำคาญจริงๆ”

ขณะที่พวกเขาทะเลาะกันลั่วอู๋ได้จ้องที่จิตวิญญาณของดาบ จิตวิญญาณของดาบมันควรจะเป็นสัตว์วิญญาณที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการเพาะปลูกดาบ

มันไม่เลวเลย

เขาไม่ต้องการมัน แต่นารุสามารถลองดูได้

ท้ายที่สุดแล้วมันก็ยากเกินไปที่จะเดินไปตามทางของตัวเองเฉกเช่นหลินเจิ้ง

เส้นทางแห่งการบ่มเพาะจิตวิญญาณเป็นเวลาหลายหมื่นปีที่ มนุษย์ ได้สำรวจเส้นทางที่สมบูรณ์แบบซึ่งราบรื่น รวดเร็วและไม่มีความเสี่ยงใด ๆ

ดังนั้นลั่วอู๋จึงพร้อมที่จะรับดาบเหล็กดำขนาดใหญ่ แต่จิตวิญญาณของดาบต่อสู้ดิ้นรนอย่างสิ้นหวังและส่งเสียงที่น่าเบื่อ

“หือ?” ใบหน้าของลั่วอู๋เปลี่ยนไปเมื่อเห็นถึงการสื่อสารทางจิต

ทุกคนต่างตกตะลึง

หลี่หยินถามด้วยความอยากรู้ “นายน้อยเป็นอะไรรึเปล่า?”

“จิตวิญญาณดาบบอกว่าต้องการที่จะเข้าร่วมในการต่อสู้” ลั่วอู๋พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

ฉูจงฉวนและหยู่เฮาไม่ทะเลาะกันอีกต่อไปและได้มองไปที่ลั่วอู๋

“การต่อสู้อะไร?”

ใบหน้าของลั่วอู๋เปลี่ยนไป “แสงศักดิ์สิทธิ์และราชินีภูตจะมาล้อมทะเลแห่งดาบ เพื่อทำตามเจตจำนงของอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ”

“หา?”

ใบหน้าของผู้คนงงงวย

ปิดล้อมทะเลแห่งดาบ?

ทะเลแห่งดาบเป็นอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ

ทำไมต้องปิดล้อมและปราบปราม