ไหปีศาจ - บทที่ 902 บุกห้องโถงหลิงหยาน
บทที่ 902
บุกห้องโถงหลิงหยาน
ในมิติว่างเปล่า
นี่คือมิติย่อย
ในสำนักเฉียนหลง
เดิมทีมันควรจะเงียบสงบแล้ว แต่ตอนนี้มีบรรยากาศที่เลวร้ายสั่นไหว ราวกับเกิดความโกลาหล
“ผู้บัญชาการหลิงหลง อย่าล้ำเส้นมากนัก!”
หลี่หวู่หยวนคำรามด้วยเสียงราวกับสิงโตคำรามในป่า
เสื้อคลุมสีขาวของเขาเต็มไปด้วยรอยฉีกขาด และรอยฉีกขาดนั้นก็เรียบคม ซึ่งเป็นรอยจากดาบ เขายืนอยู่ในความว่างเปล่า เคราครึ่งหนึ่งของเขาถูกตัดออก และเขาดูอับอายเล็กน้อย
ร่างกายของหลี่หวู่หยวนมีลมปราณที่รุนแรงมากจนเกิดแรงสั่นสะเทือน มิติโดยรอบบิดเบี้ยวด้วยแรงนี้ซึ่งดูน่ากลัวอย่างยิ่ง
คนที่อยู่ตรงข้ามเขาคือผู้บัญชาการหลิงหลง
มีรอยร้าวหลายรอยบนชุดเกราะโลหิตของผู้บัญชาการ หลิงหลง แต่นางไม่สนใจ ผ้าไหมสีเขียวร่ายรำ และดาบพลังวิญญาณก็ปลุกเร้าสวรรค์และปฐพีอย่างบ้าคลั่ง นางเต็มไปด้วยแรงกดดัน
“ข้าล้ำเส้นแล้วหรือ ข้าเพียงต้องการไปยังอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ ผู้เฒ่าควรอย่ามาหยุดข้าเช่นนี้ เจ้าคิดหรือว่าข้าไม่กล้าฆ่าคนจริง ๆ!” ผู้บัญชาการหลิงหลงกล่าวอย่างหนักแน่น
พวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขาต่อสู้กันนานแค่ไหนแล้ว
มิติย่อยนี้เต็มไปด้วยพลังอันน่ากลัวของพวกเขา
ทั้งคู่เป็นระดับเพชรสูงสุด
เป็นเรื่องยากจริง ๆ ที่จะบอกว่าพวกเขาจะไม่ต่อสู้กันจนตาย
ผู้บัญชาการหลิงหลงถือดาบพยัคฆ์ขาว และดวงตาที่เย็นชาของนางเต็มไปด้วยจิตสังหาร บรรยากาศแห่งการฆ่าและการฟาดฟันกระจายออกมาอีกครั้ง บรรยากาศทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนอยู่ในสนามรบโบราณที่มีศพอยู่ทุกหนทุกแห่ง
หลี่หวู่หยวนกำลังจะพูดเมื่อเขารู้สึกบางอย่าง ใบหน้าของเขามีความสุขในตอนแรก แต่แล้วก็เคร่งขรึมลง “มีบางอย่างผิดปกติ!”
เมื่อเห็นว่าหลี่หวู่หยวนหยุดมือ ผู้บัญชาการหลิงหลงก็หยุดมือไปด้วย และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เกิดอะไรขึ้น?”
ทว่าหลี่หวู่หยวนไม่ตอบ แต่เขากำลังคิดอะไรอยู่ เขาพึมพำ “ไม่น่าเลย” และ “ทำไมเจ้าถึงกลับมา” ซึ่งทำให้คนไม่เข้าใจ
“เจ้าต้องการจะพูดอะไร?” ผู้บัญชาการหลิงหลงกล่าวอย่างทนไม่ไหว
หลี่หวู่หยวนก็พูดขึ้นทันทีว่า “เลิกสู้แล้ว”
แล้วเขาก็หันหลังและจากไปอย่างเร่งรีบ ดูเหมือนเขาจะมีเรื่องสำคัญต้องทำ
ผู้บัญชาการหลิงหลงพยายามขวาง แต่พบว่า หลี่หวู่หยวนเปิดช่องมิติโดยตรง นางแสดงความปีติยินดีอย่างยิ่ง และตามมาด้วย
มิติกะพริบ
คนสองคนมาถึงสำนักเฉียนหลงโดยตรง
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า หลังจากที่ขวางข้ามานาน ข้าก็ได้รับอนุญาตให้มาที่สำนักเฉียนหลง” ผู้บัญชาการหลิงหลงหัวเราะ “ถ้าเจ้าไม่บอกพิกัดของอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะข้าจะ…”
ก่อนที่นางจะพูดประโยคที่โหดร้ายของนางจบ หลี่หวู่หยวนก็บินหนีไปโดยไม่สนใจผู้บัญชาการหลิงหลง ตอนนี้เขาอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ผู้บัญชาการหลิงหลงงงงวย ”นี่หมายความว่าอย่างไร? ยังไงก็ตาม ถ้าข้าไม่สามารถหาพิกัดของอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะได้ ข้าจะทำให้สำนักเฉียนหลงเละแน่”
นางจึงตามเขาไป
ห้องโถงหลิงหยาน
ลั่วอู๋และเจียโรวกำลังรออย่างเงียบ ๆ
พวกเขามาถึงเมืองหลวงของจักรวรรดิ ผ่านช่องมิติกลับมายังที่สำนักเฉียนหลงและมาถึงห้องโถงหลิงหยานในทันที
ทูตสำนักทั้งสี่ประหลาดใจที่ได้เห็นลั่วอู๋
เนื่องจากที่ตั้งของห้องโถงหลิงหยาน ถูกซ่อนไว้ภายใต้พลังของดวงดาว ผู้คนจำนวนมากจึงไม่สามารถหาห้องโถง หลิงหยานได้ต่อให้ค้นทั้งสำนักเฉียนหลง
มิติวิญญาณนั้นต่ำเกินไปที่จะสำรวจและทำลายภาพลวงตา ดังนั้นจึงไม่สามารถหาพบได้โดยบังเอิญ
แต่ไม่คาดคิดว่าลั่วอู๋จะมาอยู่ในห้องโถงหลิงหยานโดยตรง และโดยไม่ได้รับอนุญาตจากรองเจ้าสำนักก็ได้บุกเข้ามาในห้องโถงหลิงหยานเสียแล้ว
“เจ้ากำลังทำอะไรลั่วอู๋?” ทูตเฉียนหลงโกรธเล็กน้อย
ลั่วอู๋พูดอย่างใจเย็น “รอให้ท่านรองเจ้าสำนักกลับมา”
“งั้นเจ้าก็ควรรอข้างนอกนะ ไม่ใช่บุกเข้ามาแบบนี้”
“ข้าไม่คิดว่ามันจะต่างกันตรงไหน”
“กล้าดีนี่ รู้ไหมว่าการเคารพอาจารย์มันหมายความว่าอย่างไร?” ทูตเฉียนหลงอุทาน
ลั่วอู๋สูดหายใจเข้าลึก ๆ มองไปยังทูตเฉียนหลงทั้งสี่แล้วพูดช้า ๆ “ตอนนี้ข้าไม่เคารพอาจารย์แล้ว แล้วไงล่ะ?”
“โอหัง!”
“ช่างไร้ระเบียบ”
ทูตเฉียนหลงทั้งสี่โกรธมากจึงลงมือทีละคน
ลั่วอู๋แค่ส่ายหัวเมื่อเห็นแบบนี้ แน่นอนว่ามีคนที่แข็งแกร่งมากมายซ่อนอยู่ในสำนักเฉียนหลงแต่ทูตเฉียนหลงที่ซื่อสัตย์ที่สุดสี่คนที่รับผิดชอบเรื่องทั้งหมดเป็นเพียงระดับทองขั้นสูงสูงสุด
ในระดับเดียวกัน ลั่วอู๋ไม่มีความกลัว
“ดาบแห่งการป้องกัน!”
ลั่วอู๋ไม่ได้ใช้อาณาเขตแห่งดาบด้วยซ้ำ เขายกม่านดาบขึ้นและหยุดการโจมตีของคนสี่คนตรงหน้าเขาได้อย่างง่ายดาย
ทูตเฉียนหลงประหลาดใจเล็กน้อย
พวกเขาไม่คิดว่าตอนที่พวกเขามองดูเด็กที่เข้ารับการฝึกในสำนัก เด็กพวกนั้นจะเติบโตขึ้นจนถึงจุดที่พวกเขาสามารถป้องกันการโจมตีของพวกเขาได้อย่างง่ายดายทั้ง ๆ ที่หนึ่งต่อสี่
พวกเขาเคยเป็นนักเรียนของสำนักเฉียนหลงและพวกเขาก็มีความสามารถที่มีชื่อเสียง
น่าเสียดายที่คลื่นลูกหลังจะซัดนำหน้าไปเสียแล้ว
“ข้ายอมรับว่าเจ้าเป็นอัจฉริยะ” จู่ ๆ ทูตเฉียนหลงก็พูดขึ้นว่า “แต่มันไม่ได้หมายความว่าเจ้าสามารถมาวุ่นวายในห้องโถง หลิงหยานได้ ข้าแนะนำให้เจ้าออกไปก่อน หรือไม่ก็อย่าโทษที่พวกเราจะหยาบคาย”
ท้ายที่สุดพวกเขาก็เป็นทูตเฉียนหลงแน่นอนว่าต้องมีไม้ตายก้นหีบแน่นอน
ลั่วอู๋ไม่ขยับ แต่พูดว่า “ข้าไม่ต้องการต่อสู้กับเจ้า แต่ถ้าเจ้ายังก้าวร้าวอยู่ ข้าก็ทำได้แค่ทำให้ล้มเจ้าลงเท่านั้น”
บรรยากาศตึงเครียดอยู่ครู่หนึ่ง
ในเวลานี้ ในที่สุด หลี่หวู่หยวนก็มาถึง
“หยุดซะ” หลี่หวู่หยวนตะโกน
ทูตเฉียนหลงทั้งสี่ทำความเคารพ “ท่านรองเจ้าสำนัก”
และข้างหลังหลี่หวู่หยวนคือผู้บัญชาการหลิงหลง
“เจ้า!”
ทูตเฉียนหลงประหลาดใจอย่างมาก
ผู้บัญชาการหลิงหลงแอบเข้ามาในสำนักเฉียนหลงหรือ? มันเป็นเรื่องใหญ่แล้ว
ผู้บัญชาการหลิงหลงเหลือบมองพวกเขา จากนั้นก็โบกมือ และโยนพวกเขาออกจากห้องโถงหลิงหยานโดยตรง “ไม่ใช่เรื่องของพวกเจ้า อย่ามาอยู่ที่นี่ มันเกะกะลูกตาข้า!”
พูดน้อยต่อยหนัก
ทูตเฉียนหลงทั้งสี่ยิ้มอย่างขมขื่นใส่นาง
แต่ไม่มีทางเลือก ในการเผชิญกับผู้บัญชาการหลิงหลงต่อให้มีหลายคนก็ไม่สามารถต้านทานพลังของนางได้
ในห้องโถงหลิงหยาน
หลี่หวู่หยวนมองไปที่ลั่วอู๋ แล้วมองเจียโรวที่ยืนอยู่ข้างหลังลั่วอู๋ ด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนเล็กน้อย “เจ้ากลับมาแล้ว”
“ใช่ ข้ากลับมาแล้ว” หัวใจของลั่วอู๋เต็มไปด้วยความโกรธ “ท่านรองเจ้าสำนัก ข้าคิดว่าท่านน่าจะมีเรื่องที่ต้องอธิบาย”
ผู้บัญชาการหลิงหลงสังเกตเห็นความละเอียดอ่อนของบรรยากาศ ดังนั้นนางจึงไม่พูดอะไรเลย และนั่งดูโดยราวกับว่ากำลังดูเรื่องน่าตื่นเต้น
ชายชราคนนี้ ดูเหมือนว่าเขาได้ทำอะไรบางอย่างที่ทำให้ลั่วอู๋ไม่มีความสุขนัก
ฮ่า ฮ่า ฮ่า อัจฉริยะแห่งสำนักเฉียนหลงของเจ้ากำลังจะต่อสู้กับเจ้า ตาเฒ่านี่ไม่ดีจริง ๆ
“ข้าไม่มีอะไรจะอธิบายแล้ว” หลี่หวู่หยวนถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ยังไงก็ตาม แผนของข้าก็ล้มเหลว แล้วเจ้าก็กลับมาแล้ว”
ลั่วอู๋โกรธมากที่มีบางอย่างซ่อนอยู่จริง ๆ
“เรากลับมา แต่หลี่หยินถูกจับตัวไปแล้ว!” ลั่วอู๋คำรามอย่างโกรธจัด
“ท่านรองเจ้าสำนัก! ท่านคิดจะทำบ้าอะไร? ท่านรู้ว่าเรากำลังจะไปหาน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ในอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ แต่ท่านไม่ได้หยุดเราไว้ ท่านไม่แม้แต่จะเตือนพวกเรา”
“ถ้าท่านไม่สามารถให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลได้”
“งั้นก็อย่าโทษข้า”
ลั่วอู๋ดูเย็นชา “นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ข้าเรียกท่านว่ารองเจ้าสำนัก”
มันหมายความว่าถ้าเขาไม่อธิบายให้ชัดเจน ลั่วอู๋จะทรยศต่อสำนักโดยตรง
หลังจากได้ยินเช่นนี้ หลี่หวู่หยวนก็ตกใจ “หลี่หยินถูกจับตัวไป? เกิดอะไรขึ้น?”
YOU MAY ALSO LIKE
![ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]](https://novel-lucky.com/wp-content/uploads/2022/08/novel_5526_cover-75x106.jpg)
