ไหปีศาจ - บทที่ 953 ความเฉยเมยของภูตไห

บท​ที่​ 953

ความ​เฉยเมย​ของ​ภูต​ไห​

“ทำไม​กัน​?”

ได้ยิน​เสียง​แปลกใจ​บน​พื้นดิน​

มัน​เป็น​เสียง​ของ​เสือดาว​สีเขียว​

“แก่นแท้​แห่ง​ธาตุ​ทั้ง​ห้า​ถูก​แปลง​เป็น​เขตแดน​งั้น​รึ​? มัน​เป็น​แก่นแท้​ที่​มีมาเป็นเวลา​กว่า​ 80,000 ปี​ ข้า​เคย​เห็น​ประสบความสำเร็จ​จริง ๆ​ เพียง​สอง​คน​เท่านั้น​”

มีร่องรอย​ของ​ความ​สับสน​อยู่​ใน​เสียง​นี้​

ฉูจงฉวน​รู้สึก​ดูถูก​ดูหมิ่น​

แก่นแท้​แห่ง​ธาตุ​ทั้ง​ห้า​นั้น​สิ้นเปลือง​พลังงาน​มาก​ และ​เป็นการ​ยาก​ยิ่งกว่า​ที่จะ​ผสาน​กัน​อย่าง​สมบูรณ์​และ​เปลี่ยน​ให้​เป็น​เขตแดน​

แม้ว่า​เขตแดน​จะถูก​สร้าง​ขึ้น​ แต่​ก็​เป็น​เพียง​ความสำเร็จ​เบื้องต้น​เท่านั้น​

มัน​ยาก​ยิ่งกว่า​ที่จะ​ไป​ถึงจุดสูงสุด​ของ​ธาตุ​ทั้ง​ห้า​ มัน​ใช้พลังงาน​มาก​และ​ต้อง​ใช้ความเข้าใจ​และ​การควบคุม​ที่สูง​มาก​ บวก​กับ​โชค​อีก​เล็กน้อย​

ดังนั้น​จึงมีเพียง​ไม่กี่​คน​ที่​สามารถ​ประสบความสำเร็จ​ได้​อย่าง​แท้จริง​ตั้งแต่​สมัยโบราณ​จนถึง​ปัจจุบัน​

“ถึงมัน​จะยาก​ที่จะ​ไป​สู่ระดับ​สูงสุด​ แต่​มัน​ผิด​รึ​ไงที่จะ​เชี่ยวชาญ​ธาตุ​ทั้ง​ห้า​ด้วย​ความเข้าใจ​และ​การควบคุม​เพียง​เล็กน้อย​” ฉูจงฉวน​กล่าว​ด้วย​ความมั่นใจ​และ​ความภาคภูมิใจ​

“ไม่ ๆ ที่​ข้า​จะบอก​คือ​เจ้ามัน​ไร้ความสามารถ​”

เสียง​ของ​เสือดาว​สีเขียว​ดัง​มา

ฉูจงฉวน​โกรธ​มาก​ “เจ้าว่า​ไงนะ​?”

นี่​อาจ​เป็นครั้งแรก​ที่​เขา​ถูก​เรียก​ว่า​ไร้ความสามารถ​

น่าเสียดาย​ที่​เสือดาว​สีเขียว​เพิกเฉย​ต่อ​เขา​และ​โจมตี​ต่อไป​

เถาวัลย์​ขนาด​ยักษ์​กว่า​ร้อย​เส้น​ที่​หนา​ราวกับ​งูเหลือม​ ทะลวง​ผ่าน​พื้นดิน​ ผุด​ออกมา​แล้ว​รวมตัวกัน​บน​ท้องฟ้า​เพื่อ​สร้างกำแพง​ปิดกั้น​

ไม่มีอากาศ​หายใจ​

ทุกคน​ถูก​ขัง​

“เจ้ามีความสามารถ​ล่ะ​ก็​ออกมา​ซะ” ฉูจงฉวน​โกรธ​มาก​ “เจ้าจงออกมา​สู้ตัวต่อตัว​กับ​ข้า​”

ห​ยู่​เฮากลอกตา​ มอง​ไป​ยัง​พื้นที่​สุญญากาศ​โดยรอบ​ด้วย​สีหน้า​เคร่งเครียด​ “เจ้าหยุด​ก่อน​ได้​ไหม​? แค่​กำแพง​นี่​เจ้ายัง​พัง​ออก​ไป​ไม่ได้​เลย​”

มัน​มืด​

ไม่มีพลังงาน​จาก​ภายนอก​

“ข้า​ต้อง​เอาชนะ​เสือดาว​สีเขียว​นั่น​ให้ได้​” ฉูจงฉวน​พูด​อย่าง​โกรธเคือง​แล้ว​มอง​ไป​ที่​ผนัง​ไม้ที่​ปิด​สนิท​

สีหน้า​ของ​ทุกคน​เย็นชา​

ผนัง​ไม้นี้​เริ่ม​เคลื่อนไหว​ พื้นที่​ทั้ง​หมดกำลัง​หดตัว​ และ​เห็นได้ชัด​ว่า​เมื่อ​กำแพง​นี้​ยุบตัว​ลง​ถึงขีดสุด​ พวกเขา​จะถูก​บดขยี้​เป็น​เค้ก​เนื้อ​

“ให้​ข้า​ลงมือ​เถอะ​” เห​วิน​เสี่ยว​ด้าน​มืด​เสนอตัว​ เขา​เต็มไปด้วย​พลัง​แห่ง​ความมืด​ คำราม​เสียงต่ำ​ “ดินแดน​แห่ง​ราตรี​นิรันดร์​”

ใน​ความมืด​ ผู้คน​มองเห็น​อะไร​ไม่ชัด​

แต่​สัมผัส​ได้​ถึงพลัง​ความมืด​ที่​ส่งเสียง​กึ่ง​ก้อง​

มัน​หนาแน่น​มาก​

ดูเหมือน​จะมีเสียง​บท​สวด​ทื่อ​ ๆ ใน​หู​ของ​ทุกคน​

มัน​เป็น​พลังงาน​ที่​แปลก​มาก​ มัน​ทะยาน​ออก​ไป​กระแทก​บน​กำแพง​เถาวัลย์​อย่าง​บ้าคลั่ง​ กำแพง​สั่นสะเทือน​ไม่หยุด​ เสียงคำราม​ก้องกังวาน​

พลังงาน​ค่อย ๆ​ ลดลง​ แต่​กำแพง​เถาวัลย์​ไม่มีความเปลี่ยนแปลง​ และ​ยัง​หดตัว​เข้ามา​อย่าง​ช้า ๆ

ใบหน้า​ของ​เห​วิน​เสี่ยว​ด้าน​มืด​เป็น​สีฟ้า

ทักษะ​ที่​ทรงพลัง​ที่สุด​ไม่สามารถ​แก้ไข​ภาวะ​ที่​กลืนไม่เข้าคายไม่ออก​ใน​ปัจจุบัน​ได้​

“ต้อง​รวม​พลัง​กัน​ เสือดาว​สีเขียว​ไม่ธรรมดา​ มัน​ก็​เป็น​สัตว์​วิญญาณ​ระดับ​ยอด​เพชร​ด้วย​” ห​ยู่​เฮากำ​ขวาน​เหล็ก​แห่ง​ความโกลาหล​ เลือด​ที่​เดือด​พล่าน​กระจาย​ออกมา​

ทุกคน​ลงมือ​พร้อมกัน​

พลังงาน​นับไม่ถ้วน​ระเบิด​ออกมา​ใน​พื้นที่​ขนาดเล็ก​

มีแสงสลัว​อยู่​ข้างหน้า​

ทุกคน​ต่าง​พา​กัน​ดีใจ​

มัน​พัง​แล้ว​?

แต่​ใน​พริบตา​ แสงนั้น​ก็​หาย​ไป​

“เกิด​อะไร​ขึ้น​?” ห​ยู่​เฮาขมวดคิ้ว​

เห​วิน​เสี่ยว​ด้าน​สว่าง​กล่าว​ด้วย​เสียงต่ำ​ “ข้า​เห็น​ตอนที่​แสงหาย​ไป​ กำแพง​เถาวัลย์​มัน​รักษา​และ​สร้างตัวเอง​ใหม่​ได้​ ความแรง​ของ​การ​โจมตี​ของ​เรา​ไม่เพียงพอ​”

ใช่ พวกเขา​แทบจะ​ไม่สามารถ​ทำลาย​มัน​ได้​

แถมกำแพง​เถาวัลย์​ยังมี​ความสามารถ​ใน​การรักษา​ตัวเอง​อีก​

“ทำ​ต่อไป​” ห​ยู่​เฮากำ​ขวาน​เหล็ก​แห่ง​ความโกลาหล​และ​พูด​ด้วย​น้ำเสียง​เย็นชา​ว่า​ “ข้า​ไม่เชื่อ​ว่า​มัน​จะเกิด​ใหม่​ไป​ได้​ตลอด​หรอก​ กิ่งไม้​หัก​ ๆ อยาก​จะบดขยี้​ข้า​หรือ​? ฝัน​ไป​เถอะ​”

ทุกคน​ยังคง​โจมตี​กำแพง​เถาวัลย์​อย่าง​บ้าคลั่ง​ และ​เสียงคำราม​ก็​ค่อย ๆ​ เพิ่มขึ้น​

“มัน​ไม่ง่าย​เลย​จริง ๆ​ กลุ่มคน​ที่​เพิ่ง​มีพลัง​วิญญาณ​ระดับ​แต่​พลัง​ระเบิด​ที่​น่ากลัว​เช่นนี้​ได้​” เสือดาว​สีเขียว​ดู​ประหลาดใจ​มาก​ แต่​มั่นใจ​มาก​กับ​การ​โจมตี​ของ​มัน​

พวกเขา​จะไม่มีวัน​ได้​ออก​ไป​

ภูต​ไห​ถามทันที​ว่า​ “มีชายหนุ่ม​ผม​สีเงิน​ใน​กลุ่ม​มนุษย์​นี้​รึเปล่า​?”

“หืม?”​ เสือดาว​สีขาว​คิด​อยู่​ชั่วขณะหนึ่ง​แล้ว​ส่าย​หัว​ “ไม่มี”

“งั้น​ก็​ไม่เป็นไร​ จัดการ​ซะ ได้เวลา​ออกเดินทาง​กัน​แล้ว​” ภูต​ไห​กล่าว​อย่าง​ใจเย็น​

เสือดาว​เขียว​พยักหน้า​

กำแพง​หดตัว​เร็ว​ขึ้น​

การ​โจมตี​ของ​มนุษย์​กลุ่ม​นั้น​สามารถ​ชะลอ​การ​หดตัว​ของ​กำแพง​เถาวัลย์​ได้​ แต่​ไม่สามารถ​ทะลวง​ผ่าน​ไป​ได้​ เนื่องจาก​กำแพง​เถาวัลย์​สามารถ​งอก​ใหม่​ได้​ไม่จำกัด​

จู่ ๆ ภูต​ไห​ก็​ดูเหมือน​จะรู้สึก​อะไร​บางอย่าง​ และ​ความรู้สึก​วิกฤต​ที่​อธิบาย​ไม่ได้​ก็​เข้ามา​ใน​หัวใจ​ของ​เขา​

สัญชาตญาณ​ของ​เขา​ไม่เคย​หลอก​เขา​

“ฮึ่ม”

ร่าง​ของ​ภูต​ไห​ก็​หาย​ไป​จาก​ตรงนั้น​

เสือดาว​สีเขียว​ไม่เข้าใจ​

แต่​ก็​ไม่มีคำถาม​

เป็นที่รู้กันดี​อยู่แล้ว​ว่า​ภูต​ไห​นั้น​ลึกลับ​ และ​ไม่ใช่เรื่อง​แปลกที่​เขา​จะทำ​อะไร​แปลก ๆ​

ตอนนี้​ต้อง​ให้ความสำคัญ​กับ​คน​เหล่านี้​

มิติ​กะพริบ​

ร่าง​ของ​ภูต​ไห​ปรากฏ​ห่าง​จาก​เสือดาว​สีเขียว​หลาย​พัน​ไมล์​

“ออกมา​สิ” ภูต​ไห​พูด​เบา​ ๆ

ทันทีที่​สิ้น​เสียง​ ร่าง​ของ​ลั่วอู๋​ก็​ค่อย ๆ​ ปรากฏ​ออกมา​

ใบหน้า​ของ​ลั่วอู๋​มืดมน​

เขา​พยายาม​ซ่อน​ร่าง​ของ​เขา​ให้​มาก​ที่สุด​ เขา​ต้องการ​โจมตี​ภูต​ไห​อย่าง​ลับ​ ๆ แต่​เขา​ไม่คิด​ว่า​เสือดาว​สีเขียว​จะมีพลัง​มาก​ขนาด​นี้​

ดังนั้น​เขา​จึงเปลี่ยน​กลยุทธ์​และ​วางแผน​ที่จะ​โจมตี​เสือดาว​สีเขียว​โดยเร็ว​ที่สุด​

เขา​เห็น​ว่า​ร่าง​ต้น​ของ​เสือดาว​สีเขียว​คือ​จุดอ่อน​

เมื่อ​เสือดาว​สีเขียว​เริ่ม​โจมตี​ ร่างกาย​ของ​มัน​ก็​ฝังลึก​ลง​ไป​ใน​ดิน​และ​ไม่เคลื่อนไหว​เลย​ ตราบใดที่​โจมตี​ร่าง​ต้น​ได้​อีก​ฝ่าย​จะต้อง​เจ็บปวด​อย่าง​แน่นอน​

ใน​ตอนนั้น​เรา​ก็​จะร่วมมือ​กัน​จาก​ภายใน​และ​ภายนอก​ และ​กำจัด​เสือดาว​สีเขียว​และ​จัดการ​กับ​ภูต​ไห​

ด้วย​ระดับ​ของ​เสือดาว​สีเขียว​ ไม่มีทาง​ที่จะ​จัดการ​กับ​ภูต​ไห​ได้​ โดย​ไม่กำจัด​มัน​ไป​ก่อน​

แต่​ภูต​ไห​ไม่รู้​ว่า​จะเคลื่อนย้าย​ตัวเอง​และ​พื้นที่​โดยรอบ​อย่างไร​ เขา​จึงเคลื่อนย้าย​มาหา​ลั่วอู๋​และ​ทำให้​แผนการ​ที่จะ​โจมตี​เสือดาว​สีเขียว​ของ​เขา​พังทลาย​

“เป็น​เจ้านี่เอง​” มีคลื่น​บน​ใบหน้า​ของ​ภูต​ไห​

สิ่งที่​สามารถ​ทำให้​เขา​รู้สึก​ถึงวิกฤต​ นอกเหนือ​ไป​จาก​ ไห​ปีศาจ​จะเป็น​อะไร​ไป​ได้​อีก​

ลั่วอู๋​ถือ​ดาบ​เทพ​พิทักษ์​ด้วยมือ​ข้าง​หนึ่ง​และ​อีก​มือหนึ่ง​ถือ​ไห​ปีศาจ​ ดวงตา​ของ​เขา​เปล่งแสง​อัน​ดุเดือด​ “คราวนี้​เจ้าหนี​ไม่พ้น​ แน่​จงกลับ​ไป​ใน​ไห​ปีศาจ​และ​กลายเป็น​วิญญาณ​ไป​เสีย​”

ลมปราณ​ระดับ​เพชร​และ​พุ่ง​เข้าไป​

ภูต​ไห​รู้สึก​กดดัน​

ความ​แข็งแกร่ง​ที่​แท้จริง​ของ​เขา​อยู่​ที่​ระดับ​เพชร​ต้น​ ๆ ใน​ฐานะ​ที่​เป็น​วิญญาณ​ เขา​ไม่สามารถ​พัฒนา​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​เขา​ผ่าน​การฝึกฝน​หลัง​ออกจาก​ไห​ปีศาจ​ได้​

แต่​ความ​แข็งแกร่ง​ไม่มีความหมาย​สำหรับ​เขา​

ยังไง​เขา​ก็​จะไม่ต่อสู้​

“ด้วย​ความช่วยเหลือ​ของ​ไห​ปีศาจ​ เจ้าเลย​มาถึงระดับ​นี้​ได้​เร็ว​ขนาด​นี้​ น่าเสียดาย​ที่​สิ่งเหนือธรรมชาติ​ตกไป​อยู่​ใน​มือ​มนุษย์​ เป็นเรื่อง​ที่​น่าเศร้า​จริง ๆ​” เขา​กล่าว​

ใบหน้า​ของ​ลั่วอู๋​เคร่งขรึม​ “ข้า​ไม่รู้​หรอ​กว่า​เจ้าผ่าน​อะไร​มาบ้าง​ แต่​เพียงแค่​ทำ​เรื่อง​เหล่านี้​ เจ้าก็​ควรจะ​ถูก​ผนึก​ไว้​ใน​ไห​ปีศาจ​และ​ไม่มีวัน​เป็นอิสระ​ตลอดไป​”

“ข้า​ทำ​อะไร​รึ​?” ภูต​ไห​สงบนิ่ง​ราวกับ​บ่อน้ำ​โบราณ​ “ข้า​แค่​กำลัง​แก้ไข​ความผิดพลาด​ของ​ข้า​”

“ข้า​จะจับ​เจ้าก่อน​ แล้ว​ข้า​ค่อย​ฟังเหตุผล​ที่​ไร้สาระ​ของ​เจ้า” ลั่วอู๋​กระตุ้น​ไห​ปีศาจ​ และ​แรงดูด​มหาศาล​ก็​ปรากฏ​ขึ้น​ ดึง​ร่าง​ภูต​ไห​อย่าง​ต่อเนื่อง​

ภูต​ไห​ถูก​ดูด​เข้าไป​เรื่อย ๆ​ แต่​สีหน้า​ของ​เขา​ยังคง​ไม่เปลี่ยนแปลง​

อีกไม่นาน​เขา​จะถูก​จับได้​แล้ว​แท้ ๆ​

แต่​เขา​กลับ​สงบ​มาก​

“เจ้าลืม​เพื่อน ๆ​ ของ​เจ้าหรือเปล่า​?” จู่ ๆ ภูต​ไห​ก็​ถามขึ้น​มา

ลั่วอู๋​ประหลาดใจ​และ​มอง​ย้อนกลับ​ไป​ เขา​พบ​ว่า​กำแพง​เถาวัลย์​หดตัว​ลง​สุด​ ๆ แล้ว​ ถ้าเขา​ไม่ไป​ขัดจังหวะ​ เกรง​ว่า​จะมีอะไร​ไม่ดี​เกิดขึ้น​จริง ๆ​

เสียง​ที่​สงบ​ของ​ภูต​ไห​ดัง​ขึ้น​ “เมื่อ​เสือดาว​สีเขียว​จัดการ​เพื่อน ๆ​ ของ​เจ้าแล้ว​ มัน​จะมาช่วย​ข้า​”

“เจ้าไม่กลัว​ว่า​ข้า​จะไป​ฆ่าเสือดาว​สีเขียว​เลย​รึ​?” ลั่ว​โกรธจัด​

“ทำ​ตามใจ​เจ้าเถอะ​”

แต่​ถ้าเขา​หันหลัง​กลับ​ตอนนี้​ สิ่งที่​ทำ​มาก่อนหน้านี้​ทั้งหมด​ของ​เขา​จะสูญเปล่า​

ภูต​ไห​ต้อง​หนี​ไป​แน่นอน​

แต่​ถ้าเป็น​เช่นนี้​ต่อไป​ พวก​ของ​เขา​อาจจะ​ตาย​ และ​เสือดาว​สีเขียว​ก็​จะมาจัดการ​กับ​ลั่วอู๋​อยู่ดี​

นี่​คือ​การคำนวณ​ของ​ภูต​ไห​

ภูต​ไห​ไม่สนใจ​ชีวิต​ของ​เสือดาว​สีเขียว​ แต่​ลั่ว​สนใจ​ชีวิต​ของ​เพื่อน ๆ​ ของ​เขา​ เขา​ไม่สามารถ​เอาชีวิต​พวกเขา​มาเดิมพัน​ได้​

“ภูต​ไห​! ข้า​สาบาน​ว่า​วันหนึ่ง​ข้า​จะจับ​เจ้าลง​ไห​ปีศาจ​ให้ได้​” ลั่ว​เก็บ​ไห​ปีศาจ​แล้ว​หันหลัง​กลับ​อย่าง​รวดเร็ว​ และ​คำราม​ขณะที่​เขา​บิน​

ภูต​ไห​มองดู​ภาพ​นี้​อย่าง​เฉยเมย​ หันหลัง​และ​จากไป​โดย​ไม่ลังเล​