- ตอนที่ 155 การปะทะกันระหว่างไฟฟ้าและลำแสงล่ะ!
บรรยากาศแข็งตัวเมื่อวู่หยานพูดคำนั้นออกมา…….
“โอ้ คุณโครตตาบอดได้กลายเป็นโครตเนื้อบดแน่ค่ะ……..” คินุฮาตะกลับมามีสีหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม ทาคิสึโบะกับเฟรนด้าที่คุ้นเคยกับเธอย่อมดูออกว่า ตอนนี้เธอกำลังมีความสุขกับความทุกข์ของคนอื่น
“เจ้านั่นหาเรื่องตายเองแท้ๆ ทั้งๆทีฉันคิดจะเป็นคนจัดการเองอยู่แล้วเชียวน้า~ ~ โถ่ เงินของฉัน……” เฟรนด้าส่ายหัวพร้อมยักไหล่ แน่นอนว่าเธอก็ยังดูน่ารักอยู่ดี
“ดี ดีมาก! แกทำฉันโมโหแล้ว!” มุกิโนะหน้ามืดครึ้ม แล้วฉีกยิ้มบิดเบี้ยว ทำITEMคนอื่นก้าวถอยหลังด้วยความหวาดกลัว
ได้ยินแบบนี้ วู่หยานยักคิ้ว แม้เหล่าITEMจะไม่เห็นสีหน้าเขา แต่พวกเธอก็สามารถได้ยินน้ำเสียงยั่วยุในคำพูดเขาได้
“คุณป้ามีประสบการณ์หมดประจำเดือนอยู่แล้ว เพราะงั้นได้โปรดบอกฉันทีสิว่าใน365วันนี้ มีวันไหนบ้างที่ป้าไม่โกรธ!!”
สิ้นเสียง บอลแสงลูกแล้วลูกเล่าก็ปรากฏออกมา ขณะที่มุกิโนะยังคงก้มหน้าแต่สามารถเห็นได้ว่าตรงหน้าผากเธอมีเส้นเลือดปูดออกมาอยู่ ดูไปแล้วตอนนี้มีบอลแสงโผล่ออกมานับสิบลูก
“วันนี้แกต้องตาย ไอ้หนูสกปรก!!” เธอโบกมือ บอลแสงก็กลายเป็นลำแสงเลเซอร์พุ่งใส่วู่หยานด้วยความเร็วราวสายฟ้า!
วู่หยานรีบสับเท้าหลบอย่างกระวนกระวาย จากนั้นเขาก็หยุดเท้าแล้วโยกตัวหลบ เมลท์ดาวน์เนอร์ อย่างเฉียบคม ก่อนหน้านี้ที่เห็นเขาสลาย เมลท์ดาวน์เนอร์ ได้อย่างง่ายๆนั้นเป็นเพราะเขาเค้นพลังจนถึงขีดสุดบวกกับอีกฝ่ายยิงมาแค่ลูกเดียว แต่รอบนี้มีมาเป็นสิบเขาย่อมทำแบบเดิมไม่ได้
เขาต้องยอมรับจริงๆว่า การไปยั่วมุกิโนะนี่เป็นอะไรที่น่ากลัวจริง บอลแสงที่ลอยอยู่รอบตัวเธอสามารถเปลี่ยนไปเป็นลำแสงเลเซอร์ได้เรื่อยๆ เขากลายเป็นหัวหมุนกับการหลบพวกมัน
แต่วู่หยานไม่รู้ตัวเลยว่า การเคลื่อนไหวขอนตนทำเหล่าITEMแปลกใจ
“เร็วมาก!” เฟรนด้ามองตาค้าง ดูวู่หยานหลบที่หลบได้หมด
“เร่งความเร็ว? หรือว่าสุดยอดเสริมพลังกาย?” คินุฮาตะเองก็งุนงง “สามารถล่องหนได้และยังสามารถปล่อยโครตไฟฟ้าได้อีก นี่เขามีกี่พลังกันแน่คะ?”
“ผู้ใช้หลายพลังจิต! เป็นไปไม่ได้! ผู้มีพลังจิตหลายชนิดไม่มีอยู่จริง พลังของแกคืออะไรกันแน่ฮะ!” ปากถามไปแต่ เมลท์ดาวน์เนอร์ ก็ไม่หยุดยิง มุกิโนะไม่แม้แต่ขยับตัว เธอลำแสงแล้วลำแสงเล่าก็ยังโจมตีเข้ามา!
วู่หยานหุบปากเงียบ เขาทำแค่คอยหลบลำแสงอย่างใจเย็นและเมินเฉยคำพูดขู่ของเธอ ในเมื่อเขาตัดสินใจที่จะสู้อยู่แล้ว บวกกับเขาไม่คิดว่าเธอจะปล่อยเขาไปแม้ว่าเขาจะพยายามพูดคุยก็ตาม อย่างน้อยก็ไม่ใช่กับยัยป้าเลือดร้อนอย่างมุกิโนะแน่
ในเมื่อเป็นแบบนั้น ทำไมเขาไม่ด่าเธอให้สบายใจสบายกายแทนล่ะ? และสู้ตามใจตัวเอง
นี่คือสิ่งที่วู่หยานคิด แต่ในสถานการณ์แบบนี้เขามีชะตากรรมที่ต้องโดนมัดมือมัดเท้า นิเอโทโนะ โนะ ชานะ ก็ใช้ไม่ได้ ไม่งั้นวันหลังเกิดเอาออกมาใช้แล้วมีคนจำได้ล่ะก็ยุ่งยากแน่
การที่ใช้ นิเอโทโนะ โนะ ชานะ ไม่ได้ พลังโดยรวมเขาก็ลดไปกว่าครึ่งแล้ว เพราะนอกจากพลังจิต เขาก็มีแต่วิชาดาบเท่านั้น……
ให้ซื้อจากระบบ? ก็ได้อยู่ แต่ตราบใดที่ไม่ใช้อุปกรณ์เกรดCก็คงไม่มีทางป้องกัน เมลท์ดาวน์เนอร์ ได้ แล้วเขาเองก็ไม่ได้สิ้นหวังถึงขนาดต้องหันไปพึงอุปกรณ์ใหม่
เขาที่มีพลังของเลเวล65กับพลังจิตเลเวล4 ยังพอมีหนทางชนะอยู่!
“เลิกโดดไปมาได้แล้ว! ทำไมแกไม่รีบตายๆไปซะที!!” มุกิโนะโกรธหนักถึงขนาดตาเบิกกว้างแทบขะหลุดออกมา หน้าเธอบิดเบี้ยวซะหมดสวยเลย
แต่ก็อย่างที่ว่า ถ้าเอาแต่หลบแบบนี้มันก็ไม่มีทางชนะ ทันใดนั้นมือทั้งเขาก็กำทรายดำมารวมตัวที่มือวู่หยาน ประกอบกันเป็นดาบทรายเหล็ก ที่กำลังส่งเสียงเสียดสีกันถี่ยิบ
“โครตน่ากลัวเลยคะ!” คุนิฮาตะผงะไปด้านหลัง มองดูดาบทรายเหล็กในมือวู่หยานด้วยความกลัวเล็ก เธอรู้สึกว่า Offence Armor (เกราะไนโตรเจน) ของตัวเองคนต้านทานดาบนั้นไม่ไหวแน่
“ท้ายที่สุดแล้วพลังก็คงเป็นไฟฟ้าสินะ ทั้งการล่องหนและความสามารถในหลบหลกนี่คงจะมาจากไฟฟ้าใช่ไหม? อย่างเช่นใช้กระแสไฟฟ้ามากระตุ้นร่างกายทำให้สามารถหลบไปมาด้วยความเร็วสูงแบบนี้ได้”
เฟรนด้าคิดว่าตัวเองรู้ถึงพลังที่แท้จริงของอีกฝ่ายแล้ว เธอตื้นเต้นดีใจส่งเสียงกรี๊ดกราดใหญ่
“แล้วล่องหนล่ะ?” ทาคิสึโบะก้มหน้าจนแทบแตะหน้าอกตัวเอง แล้วถามเฟรนด้าเสียงเบา ทำให้รอยยิ้มของเฟรนด้าแข็งค้าง
“อะฮะฮะ…..สุดท้ายแล้วบางที…..คงจะเป็นไอเท็มเทคโนโลยีสูงบางอย่างละมั้งนะ…….” เฟรนด้าหันหน้าไปทางอื่นแล้วพูดตอบอย่างกระอักกระอ่วน แต่เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่พูดนั้นใกล้เคียงความจริงมาก!
“ไม่ว่าจะเป็นล่องหน จะเป็นไฟฟ้า หรือว่าเสริมแรงกาย เดียวพอโยนศพมันให้นักวิจัยก็รู้เองแหละน่า!” มุกิโนะยิ้มอย่างดุเดือด ทำให้วู่หยานด่าในใจว่า นังปีศาจ
เฟรนด้าหัวเราะแห้งๆ “สุดท้ายแล้วถึงจะเป็นผู้มีพลังจิตหลายรูปแบบ แต่ก็แค่เลเวล4อยู่ดี มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของมุกิโนะ……”
วู่หยานทำเสียงขึ้นจมูก ‘หึ’ ขณะที่พยายามข่มเสียงหัวเราะของตัวเอง เลเวลและพลังมันใช้ตัวชีวัดว่าใครจะเป็นผู้ชนะเสมอไป ยัยป้านี่มีพลังที่แข็งแกร่งอย่างไม่ต้องสงสัย แต่จุดอ่อนมันก็เห็นได้ชัด ในเมื่ออีกฝ่ายเล่นดูแคลนกันซะขนาดนี้ เห็นที่คงต้องจัด บิ๊กเซอร์ไพรส์ ให้ซะหน่อยแล้ว!
เส้นกระแสไฟฟ้าไหลบนผิวหนังของวู่หยาน เกิดเสียง ‘เปรี๊ยะๆ’ เสื้อผ้าเขาเริ่มโบกสะบัดไปมาทั้งที่ไม่มีลมพัด ทำให้ตอนนี้เขาดูราวกับผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้
กระทืบเท้าแล้วหมุนตัวพุ่งเข้าหามุกิโนะ โดยไม่หลบลำแสง ยกดาบทรายเหล็กขึ้นกระโจนตัวไปด้วยความเร็วสูง!
ตอนแรกมุกิโนะตกใจ ก่อนจะหัวเราะ “รนหาที่ตาย!!”
บอลแสงรอบตัวเธอสั่นสะเทือน ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นลำแสงยิงไปทุกลูก แสงสว่างจ้านี้ได้ปิดผนึกวิสัยทัศน์ของวู่หยาน และยังปกครุมพื้นที่สองเมตรรอบตัวเขาด้วย!
เผชิญหน้ากับลำแสง วู่หยานก็ยังคงทำเป็นไม่สนใจยังคงพุ่งตัวต่อไป มุกิโนะที่กำลังยิ้มอย่างผู้ชนะในไม่ช้ารอยยิ้มเธอก็แข็งทื่อ
ในวินาทีที่ลำแสงเกือบจะสัมผัสตัว วู่หยานก็ได้ทำในสิ่งที่พวกเธอไม่คาดคิด!
เขาโยกตัวหลบไปด้านข้าง แล้วยังคงมุ่งหน้าเข้ามาส่วนทางกับลำแสง ขณะเดียวกันวู่หยานก็ปล่อยกระแสไฟฟ้าออกมาสัมผัสกับลำแสงเส้นหนึ่ง!
เมลท์ดาวน์เนอร์ ปะทะกับ ไฟฟ้า เกิดเสียงแตกหักขึ้น ก่อนที่พวกมันทั้งสองจะหายไป!
“อะไรกัน!” ITEMทั้งสี่คนช็อคทันที
หลังจากสลาย เมลท์ดาวน์เนอร์ ไปหนึ่งอัน พื้นที่ด้านหน้าที่แต่เดิมเต็มไปด้วยลำแสงก็เกิดช่องว่าง แต่เพียงแค่นี้ก็เพียงพอให้เขาผ่านเข้าไปได้แล้ว!
เมลท์ดาวน์เนอร์ พุ่งตัวผ่านเขาไปด้านหลังด้วยระยะห่างน้อยกว่าหนึ่งเซนติเมตร มุมปากวู่หยานยกขึ้น บิดตัวพุ่งเข้าไปหาITEMทั้งสี่คน ขณะที่ในมือมีหอกสายฟ้าส่องแสงอยู่!
“แย่แล้ว!” มุกิโนะตกใจ ก่อนจะรีบถอยหลังอย่างรวดเร็ว จากนั้นตะโกนว่า “คินุฮาตะ!”
“โครตรับทราบค่ะ!!” คินุฮาตะวิ่งมาด้านหน้าของกลุ่ม แล้วยกมือเล็กๆขึ้น หอกสายฟ้าเข้ามาปะทะฝ่ามือเธอ ก่อนจะหายไป
ถ้ามองสำรวจให้ดี จะพบว่าตอนนี้รอบตัวคินุฮาตะ อากาศที่ไหลอยู่มันแปลกไป เป็นกำแพงอากาศที่ปกครุมร่างเล็กๆของเธอ!
Offence Armor (เกราะไนโตรเจน)! พลังของ คินุฮาตะ ไซไอ!!
แทบจะเรียกได้ว่าเป็นการป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดถ้าไม่นับเลเวล5 เกราะไนโตรเจน!
ถ้าเป็นดาบทรายเหล็กที่สั่นสะเทือนด้วยความเร็วสูง บางทีคงจะตัดมันได้ แต่กับหอกสายฟ้าที่มุ่งเน้นที่ความเร็วย่อมมีพลังทำลายไม่มากพอ
แต่ว่านะ……
ร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นข้างกายมุกิโนะ และในมือข้างนั้นยังมี ดาบทรายเหล็กคลื่นความถี่สูง!
