พลิกชะตาชายาสยบแค้น - ตอนที่ 744 ขอยาถอนพิษ

ตอนที่ 744 ขอยาถอนพิษ

แม้นางจะใส่ผ้าคลุมหน้าแต่ฟางหลิงซู่ก็รู้ว่าคือหลู่เยว่เยว่ตั้งแต่ก้าวแรกที่นางเข้ามาแล้ว

เนื่องจากเป็นคนวางแผนเอง ดังนั้นเขาจึงสามารถจดจำนางได้ทันที การที่หลู่เยว่เยว่กลับมาในเวลานี้ก็พิสูจน์ได้ว่าพิษในกายของมู่จวินฮานเริ่มออกฤทธิ์แล้ว

“ท่านประมุขเผ่า” เป็นอย่างที่คิด หลังจากหลู่เยว่เยว่เปิดผ้าคลุมหน้าออกแล้วก็ปล่อยให้มันปิดลงมาอีกครั้ง ต่อจากนั้นก็คุกเข่าลงเบื้องหน้าฟางหลิงซู่ที่เห็นนางทำเช่นนี้ก็ทราบเป้าหมายของนางทันที

“หืม ? เหตุใดเจ้าจึงมาได้” แม้ฟางหลิงซู่รู้อยู่แล้วปากก็ยังมิพูดออกมา เขายังแสร้งทำมิรู้เรื่องอันใดแล้วถามหลู่เยว่เยว่อย่างที่ควรจะเป็น

“ท่านประมุขเผ่า ได้โปรดมอบยาถอนพิษแก่หม่อมฉันด้วยเถิด โปรดให้หม่อมฉันได้กลับไปช่วยอ๋องมู่เพราะตอนนี้เขามิได้เป็นภัยแก่ท่านแล้ว ปล่อยเขาไปได้หรือไม่ ? ”

ฟางหลิงซู่เข้าใจความหมายในคำกล่าวของหลู่เยว่เยว่ดีว่านางรู้สึกหวั่นไหวกับมู่จวินฮานแล้ว

ทำให้เขาคลี่ยิ้มออกมา แท้จริงแล้วการช่วยมู่จวินฮานมิใช่เรื่องยากอันใดหรอก แต่เขาไม่ต้องการให้อีกฝ่ายได้มีชีวิตสุขสบายเท่านั้นเอง

“ในเมื่อตอนนั้นข้าให้อ๋องมู่ทานยาพิษแล้วเหตุใดต้องช่วยเขาด้วย ? ” ฟางหลิงซู่เอ่ยพร้อมยกยิ้มมุมปาก หลังจากนั้นก็มองหลู่เยว่เยว่ ยิ่งนางหัวรั้นมากเท่าใดก็พิสูจน์ว่าในใจของนางรักมู่จวินฮานมากเท่านั้น

“ไม่ขอปิดบังท่านประมุขเผ่าว่าช่วงหลายวันมานี้พิษในกายอ๋องมู่กำเริบหนัก เขาทรมานมากเหลือเกิน และหม่อมฉันกับอ๋องมู่ก็มีบุตรด้วยกันแล้ว จะทนเห็นเขาทรมานได้อย่างไร ? ” หลู่เยว่เยว่พูดความจริงออกมาและฟางหลิงซู่รู้ดีว่านางมิได้เสแสร้ง

“อืม” แต่ดูเหมือนฟางหลิงซู่มิอยากฟังต่อ เขาเพียงอ่านฎีกาในมือต่อไปเพราะสำหรับเขาแล้ว หลู่เยว่เยว่คนนี้นอกจากมีหน้าตาเหมือนอันหลิงเกอ นอกนั้นเขาก็รู้ว่าพวกนางแตกต่างกัน

ด้วยเหตุนี้ฟางหลิงซู่จึงไร้ความรู้สึกต่อนาง เวลานี้จึงมิหันไปมองใบหน้าหรือพูดได้ว่ามิชายตามองแม้แต่น้อย

หลู่เยว่เยว่เห็นฟางหลิงซู่มิสนใจ นางก็ไม่ได้พูดอันใดต่อ ทว่าเลือกเดินออกมาแทน เวลานี้หลู่เยว่เยว่เข้ามาเพียงลำพังและคนขับรถม้าก็รออยู่นอกวังจึงมิทราบเรื่องที่เกิดขึ้น

แต่เรื่องทั้งหมดนี้ทำให้คนที่ยืนอยู่หน้าห้องได้ยิน นางคือสาวใช้ที่ฟางหลิงซู่สั่งให้ไปคอยรับใช้อันหลิงเกอและตอนนี้นางเข้ากันได้ดีกับอันหลิงเกอมากด้วย

เดิมทีสาวใช้คนนี้คิดมาหาฟางหลิงซู่เพื่อให้เขาไปดูอาการบาดเจ็บของอันหลิงเกอว่าเป็นอย่างไรบ้าง แต่นางมาได้ยินเรื่องนี้เสียก่อนและรู้ว่าอันหลิงเกอห่วงใยอ๋องมู่จึงรีบกลับไปรายงานทันที

เมื่ออันหลิงเกอได้ยินแล้วก็รีบตรงมาที่ห้องทรงพระอักษรทันทีและก็บังเอิญพบกับหลู่เยว่เยว่ระหว่างทางพอดี

ตอนนี้หลู่เยว่เยว่มีผ้าคลุมปกปิดใบหน้าอยู่จึงมิได้เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงออกมา แต่อันหลิงเกอก็รู้ว่าสตรีผู้นี้คือพระชายาคนใหม่ของมู่จวินฮาน

ขณะมองท่าทางสง่างามของสตรีคนนี้ อันหลิงเกอก็อดรู้สึกปวดใจขึ้นมากมิได้เพราะคาดมิถึงว่าจะเป็นเรื่องจริง มู่จวินฮานมีพระชายาคนใหม่แล้วจริง ๆ

แต่อันหลิงเกอก็รีบกลั้นน้ำตาและไล่ตามอีกฝ่ายไปทันที

“ช้าก่อนกู่เหนียง” อันหลิงเกอเรียกไว้จากด้านหลัง พอหลู่เยว่เยว่ได้ยินเสียงนี้ก็รู้ทันที ว่าคนผู้นี้คืออันหลิงเกอตัวจริง

ทำให้ในใจของนางรู้สึกราวกับโดนธนูปักและรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเนื่องจากเป้าหมายที่บุรุษทุกคนมีต่อนางล้วนมาจากอันหลิงเกอผู้นี้เป็นต้นเหตุ

แต่พอหลู่เยว่เยว่คิดว่าตอนนี้กำลังใส่ผ้าคลุมหน้าอยู่จึงเชื่อว่าอันหลิงเกอมิเห็นใบหน้าที่แท้จริงของนางเด็ดขาด กอปรกับตอนนี้นางยังมิได้ยาถอนพิษจึงคิดว่าบางทีอันหลิงเกออาจจะช่วยได้

“กู่เหนียง มิทราบว่าเรื่องที่อ๋องมู่ถูกพิษเป็นจริงหรือไม่ ? ” อันหลิงเกอเอ่ยถามหลู่เยว่เยว่ทันทีเพราะมีความรู้สึกว่าสตรีคนนี้จะไม่โกหก แต่ก็มิรู้ว่าเหตุใดอันหลิงเกอถึงได้รู้สึกเช่นนี้

หลู่เยว่เยว่ก็หันมามองอันหลิงเกออยู่แบบนั้น

“พระชายาประมุขเผ่า เดิมทีข้าเป็นคนในเผ่าปิงชวนและตอนนี้ได้แต่งกับอ๋องมู่ การกลับมาเยือนเผ่าปิงชวนครั้งนี้หากมิได้เป็นเพราะอ๋องมู่เผชิญความลำบาก ข้าก็ไม่มีทางกลับมาเด็ดขาด”

หลู่เยว่เยว่กล่าวไปพลางมองออกไปตรงลานอันกว้างขวางและอันหลิงเกอเหมือนมองเห็นความเศร้าบางอย่างในดวงตาของหลู่เยว่เยว่ อีกทั้งดวงตาคู่นั้นก็ทำให้รู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกมิถูก

“เจ้าตามข้ามา” อันหลิงเกอได้ยินอีกฝ่ายกล่าวเช่นนี้ก็รู้ทันทีว่ามู่จวินฮานต้องถูกพิษ ต่อจากนั้นนางก็รีบพาหลู่เยว่เยว่กลับมาที่ห้องทรงพระอักษรอีกครั้งเพื่อเข้าพบฟางหลิงซู่

ฟางหลิงซู่เห็นอันหลิงเกอเดินเข้ามาจึงมิได้เอ่ยปากห้ามแต่อย่างใด แต่อึดใจต่อมาก็เห็นหลู่เยว่เยว่ตามมาด้วย ทำให้เขาเผลอขมวดคิ้วเพราะมิรู้ว่าอันหลิงเกอทราบเรื่องหลู่เยว่เยว่หรือยัง การที่พวกนางเดินเข้ามาพร้อมกันเยี่ยงนี้ทำให้เขารู้สึกเป็นกังวลยิ่งนัก

“ฟางหลิงซู่ เจ้าโกหกข้า ! ” ตอนนี้อันหลิงเกอมายืนอยู่ตรงเบื้องหน้าของฟางหลิงซู่แล้ว หากนางจำไม่ผิดล่ะก็ฟางหลิงซู่ได้รับปากว่าจะไม่ทำร้ายมู่จวินฮาน

แต่หลังจากที่ฟางหลิงซู่ได้ยินคำพูดประโยคนี้แล้วก็คิดว่าหลู่เยว่เยว่เผยความลับออกมา พอหันไปมองแล้วหลู่เยว่เยว่กลับส่ายศีรษะให้แทน

เมื่อฟางหลิงซู่เห็นหลู่เยว่เยว่ส่งสัญญาณเช่นนั้นก็รู้ทันทีว่ามิใช่เรื่องที่คิดจึงรู้สึกวางใจได้ในที่สุด ส่วนหลู่เยว่เยว่พอเห็นอันหลิงเกอเอ่ยกับฟางหลิงซู่ด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นและโทนเสียงเช่นนั้น นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ตอนนี้มีสตรีใจกล้ามาพูดกับประมุขเผ่าเช่นนี้ ยิ่งไปกว่านั้นประมุขเผ่ายังเป็นฟางหลิงซู่อีกด้วย

ผู้ใดก็รู้ถึงความเหี้ยมโหมของฟางหลิงซู่ดี แต่เมื่อเขาอยู่ต่อหน้าอันหลิงเกอกลับทำตัวสงบเสงี่ยมราวกับไม่มีท่าทีโหดร้ายใด ๆ มาก่อน

“ฟางหลิงซู่ เหตุใดเจ้าต้องวางยาเขาด้วย ! ” อันหลิงเกอเห็นฟางหลิงซู่เงียบไปพักใหญ่จึงเอ่ยปากถามอีกรอบ

“เกอเอ๋อ” ฟางหลิงซู่เหมือนจะพูดเกลี้ยกล่อม แต่ในความเป็นจริงแล้วเขามิได้กังวลเรื่องใดเลย

ด้วยเหตุนี้เขาจึงพูดกับอันหลิงเกออย่างอารมณ์ดี แต่ฟางหลิงซู่มิรู้ว่าอันหลิงเกอทำเช่นนี้เพราะอยากได้ยาถอนพิษจากเขาเท่านั้น

“มอบยาถอนพิษมา” อันหลิงเกอมิพูดมากแต่อย่างใด นางเพียงจ้องมองไปที่ฟางหลิงซู่เพราะตอนนี้นางมิกลัวตายอีกแล้ว แต่นางไม่อยากเห็นมู่จวินฮานต้องเจ็บปวดอีก

เนื่องจากมู่จวินฮานทำทุกอย่างก็เพื่อนาง แม้ตอนนี้เขามีสตรีคนอื่นแล้วในใจของอันหลิงเกอก็ยังมีเขาอยู่เสมอ

“เกอเอ๋อ ข้ามอบให้เจ้าก็ได้ แต่ต้องแบ่งจ่ายให้เจ้าทีละส่วนและเจ้าต้องอยู่ข้างกายข้าต่อ จงรับปากข้ามาก่อน” ทันใดนั้นฟางหลิงซู่ก็คิดว่าหลู่เยว่เยว่มาได้อย่างมีประโยชน์เหลือเกิน

ตอนนี้อันหลิงเกอมิยอมรับเขา ตัวเขาเองก็จนปัญญาเพราะสิ่งที่ได้มาครองก็มีเพียงอิสรภาพของนางเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ฟางหลิงซู่จึงคิดได้ว่าในเมื่อได้ควบคุมอิสรภาพของนาง เช่นนั้นเขาก็ขอครอบครองร่างกายของนางต่อแล้วกัน !

อันหลิงเกอพยักหน้ารับโดยมิคิดมาก แต่ไม่รู้ว่าฟางหลิงซู่หมายถึงสิ่งใด เพราะแท้จริงแล้วยาที่เขาให้เป็นเพียงยาระงับพิษในกายมู่จวินฮานเท่านั้น เนื่องจากเขาไม่คิดที่จะถอนพิษให้มู่จวินฮานจริง ๆ อยู่แล้ว

พอเห็นอันหลิงเกอพยักหน้า ฟางหลิงซู่ก็ลุกขึ้นยืนและจากนั้นก็หยิบขวดใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋าอกเสื้อ เขาเทยาออกมาหนึ่งเม็ดแล้วยื่นให้หลู่เยว่เยว่

อันหลิงเกอและหลู่เยว่เยว่ไม่สงสัยแม้แต่น้อยเพราะเป็นการแบ่งจ่ายยา ส่วนฟางหลิงซู่ก็มิจำเป็นต้องโกหกพวกนาง อีกทั้งตอนนี้เขายังสามารถควบคุมอันหลิงเกอไว้ได้ด้วย