เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 1016 หมอเฉิน ยอดนักขาย!
เฉินชางนั่งเ็นเพื่อนหัวหน้าหลี่ที่บันไดอยู่นาน
พอเขาเล่าจบแล้ว ก็รู้สึกดีขึ้นเ็นกอง
ทว่าเฉินชางกลับนั่งคิดมากอยู่คนเดียว…
ทุกคนต่างแก่ตัวลง ถ้าหากวันหนึ่งรุ่นพี่ อาจารย์ ญาติของเขา
เจ็บ่วยขึ้นมา ตนจะรักษาชีวิตของพวกเขาได้หรือเล่า
ใครๆ ต่างบอกว่าหมอไม่มีทางรักษาโรคของตนเองได้ แต่เมื่อ
ถึงเวลานั้นจริงๆ คุณจะล่อยผ่านโดยไม่แยแสเลยหรือ
ถ้าวันดีคืนดีอาจารย์เมิ่งมีก้อนที่เต้านมขึ้นมา จะผ่าตัด
หรือเล่า ก็ต้องผ่าอย
ู่แล้วสิ!
เพราะเ็นอาจารย์หนึ่งวัน ย่อมนับถือกันเ็นบิดาชั่วชีวิต เรื่อง
นี้ถึงอย่างไรก็ต้องทำ
คิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็ถอนหายใจยาว เฮ้อ…หนทางยังอีก
ยาวไกล ยังมีการผ่าตัดอีกมากมายที่ต้องเรียนรู้!เหล้าไม่ได้มอมคน คนต่างหากที่เมามายไเอง หลี่เ่าซานที่
ยืนอยู่เฉยๆ รู้สึกเวียนศีรษะขึ้นมาฉับพลัน
แน่นอนว่าอาจจะเ็นเพราะตากลมหลังดื่ม หรืออาจเ็น
เพราะเหล้าวูซูลิดวิญญาณแล่นขึ้นสมองแล้วก็เ็นได้
เฉินชางพยุงหัวหน้าหลี่เดินขึ้นไส่งถึงห้อง ก่อนจะกลับไนอน
หลังจากกลับมาแล้ว ฉินเยว่ก็จ้องเฉินชางด้วยดวงตาแดงก่ำ
จนเฉินชางตกใจ
รีบเข้าไลอบโยน “เ็นอะไรไครับที่รัก”
ฉินเยว่ตาแดงก่ำ “ฉันฝันร้าย ฝันว่านายไม่รักฉันแล้ว จากนั้น
พอคลำดูข้างตัว คุณก็ไม่อยู่แล้ว…”
เฉินชางได้ยินดังนั้นก็หัวเราะออกมา “ยัยบ๊อง ผมมึนหัว
นิดหน่อย ก็เลยไสูดอากาศ”
เฉินชางพูดพลางีนขึ้นเตียง กอดฉินเยว่ไว้ในอ้อมแขน พลาง
ลูบศีรษะฉินเยว่อย่างอ่อนโยน “โอ๋ๆ นะ นอนเถอะ ไม่ต้องคิดมาก
แล้วนะ”ฉินเยว่พึมพำ “ดึกๆ ดื่นๆ ไม่ยอมกลับมานอน นี่คุณแอบไหา
อีหนูที่ไหนมาใช่ไหม”
เฉินชางอดไม่ได้ที่จะบีบแก้มของฉินเยว่ “ผมจะทำงั้นได้ไง!
ตอนที่ผมลงไสูดอากาศ บังเอิญเจอกับหัวหน้า ก็เลยคุยกัน
นิดหน่อย…”
เฉินชางเล่าเรื่องของหัวหน้าหลี่อีกครั้ง และได้ยินเสียงจิ๊าก
ของฉินเยว่ครั้งแล้วครั้งเล่า
หลังจากเล่าจบ ฉินเยว่ก็พลิกตัว “ฉันจะนอนแล้ว”
และซุกตัวในผ้าห่ม…
เฉินชางทำอะไรไม่ถูก “เธอแย่งผ้าห่มฉัน…”
ฉินเยว่กลอกตา “ทำไมถึงซื่อบื้อแบบนี้นะ ก็นอนกอดฉันสิ! ฉัน
อุตส่าห์ให้โอกาสคุณแล้ว ไม่รู้จักคว้าเอาไว้เลย สมแล้วที่โสดตั้งนาน
หลายี…”
เฉินชางชะงัก ที่แท้ก็เ็นแบบนี้นี่เอง พอลองตั้งใจฟังแล้ว
ดูเหมือนจะมีเหตุผล
…วันรุ่งขึ้นทุกคนเดินไยังห้องระชุมใหญ่ของโรงพยาบาล
พร้อมกัน
โรงพยาบาลศูนย์ฉุกเฉินเมืองหลวง ในฐานะที่เ็นศูนย์ฉุกเฉิน
สาธิตระดับระเทศ และเ็นศูนย์ฝึกอบรมทักษะการฐมพยาบาล
นี่ที่จึงจัดงานอบรมในหัวข้อต่างๆ หลายครั้งทุกี
เฉินชางเพิ่งจะเคยอบรมแพทย์เ็นครั้งแรกจึงค่อนข้างตื่นเต้น
พอนึกถึงถาพฝูงชนที่ถล่มทลาย เฉินชางก็ใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ แล้ว!
ทว่าหลังจากที่มาถึงสถานที่จัดงานแล้ว เฉินชางก็เข้าใจว่า
…บุคลากรที่เข้าร่วมการอบรมไม่ได้มีมากมายขนาดนั้น
เฉินชางเข้าใจได้ทันทีว่าทำไมทุกคนถึงอยากมาให้กำลังใจ!
ทีแรกเฉินชางกังวลว่าที่นั่งจะไม่พอ แต่มาดูตอนนี้…อืม สงสัย
เราจะเด็กเกินไหน่อย!
คิดแล้ว จู่ๆ เฉินชางก็เริ่มกังวลถึงัญหาหนึ่งขึ้นมา นั่นคือถ้า
งั้นงานฉายเดี่ยวของเขาในพรุ่งนี้จะกร่อยไหมหนอ
กร่อยไม่กลัว กลัวจะล่มน่ะสิ!ถ้าเกิดว่าหลังจบงาน ทุกคนแยกย้ายกันกลับไแล้ว แล้วไ
พูดคุยกันในกลุ่มเพื่อนร่วมงานว่า “ไอ้หยา ีนี้ผู้บรรยายห่วยแตก
ที่สุดเลย”
ถ้าใครมาได้ยินเข้า คงจะขายขี้หน้าแย่!
คิดแล้วเฉินชางก็เริ่มหวั่นใจขึ้นมา
หลังจากที่ทุกคนนั่งลงแล้ว เฉินชางเดินก็ไที่หลังเวที ตอนนี้
งานระชุมยังไม่เริ่ม บรรดาผู้บริหารโรงพยาบาลหลายคน รวมถึง
อวี๋หย่งกัง และหลัวโหย่วไฉต่างก็นั่งคุยกัน
พอเห็นเฉินชางมาในชุดสูทลำลอง แต่ละคนก็ตกตะลึงไ
จากนั้นเฉินชางจึงเห็นว่าแม้แต่หม่าเยว่ฮุยยังสวมสูทเรียบหรู
ดูเ็นการเ็นงานสุดๆ
เฉียวเฉิงอันพูดขึ้นอย่างร้อนรน “ตายละ เ็นความผิดผมเอง
ผมลืมเตือนเสี่ยวเฉินให้แต่งตัวเ็นทางการหน่อย”
เฉินชางหน้าชา
มองดูนาฬิกา เห็นว่าอีกเดี๋ยวจะเริ่มงานแล้ว อู๋ถงฝู่จึงพูดขึ้น
“ก็แต่งแบบนี้นั่นแหละ เสี่ยวเฉินดูดีแล้ว ไม่ต้องเลี่ยนหรอก”หม่าเยว่ฮุยกระซิบบ่นอุบอิบ “ทีผมลืมใส่สูท คุณยังไม่ให้ผมขึ้น
เวทีเลย…”
หลัวโหย่วไฉได้ยินดังนั้นก็กระแอมไอเพื่อไม่ให้ตัวเองหลุดขำ
หลัวโหย่วไฉมองน้องเขยด้วยสีหน้าเอือมระอา ไม่รู้จริงๆ ว่า
น้องสาวของเขาเห็นอะไรในตัวไอ้บ้านนอกนี่
อู๋ถงฝู่เมินหม่าเยว่ฮุย พูดต่อว่า “จริงสิ ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง งาน
อบรมวันนี้จะมีการถ่ายทอดสดร่วมกับชุมชนติงเซียง และเครือข่าย
โทรทัศน์การแพทย์ รวมถึงแพลตฟอร์มถ่ายทอดสดอื่นๆ เวลาอบรม
ระวังอย่าเอาแต่พูดเรื่องไร้สาระ!”
เฉินชางตะลึง พอหันไมองหม่าเยว่ฮุยก็ต้องอึ้ง มิน่าล่ะ คนที่
กติขี้เกียจตัวเ็นขนอย่างเขา วันนี้ถึงได้ลุกขึ้นมาแต่งตัว
เ็นการเ็นงาน
แต่งานอบรมหลักของเฉินชางคือวันพรุ่งนี้ อันที่จริงวันนี้ช่วง
บ่ายแค่ต้องจัดแสดงการผ่าตัด ชุดที่ต้องสวมก็เ็นชุดผ่าตัด
แต่พอคิดถึงผู้ชมมากมายบนแพล็ตฟอร์มถ่ายทอดสด
ทั้ง
หลาย เฉินชางก็พลันตื่นเต้นขึ้นมา เขาจะสร้างแฟนคลับหรือศัตรูก็ขึ้นอยู่กับวันนี้และวันพรุ่งนี้แล้ว!
เมื่อคิดว่าเขาจะกลายเ็นคนดังในอินเทอร์เน็ต เฉินชางก็เริ่ม
คิดหารายได้จากการเข้าชม!
เช่นว่าจะขายสินค้าอะไรดี
หลี่เจียฉี[1] พี่ชายากแดงที่ขายของได้หลายร้อยล้านหยวน
ในคืนเดียว
แม้แต่อาจารย์หลัว ผู้เชี่ยวชาญด้านผู้ระกอบการก็ยังเข้าสู่
วงการนี้
ทันใดนั้นเฉินชางก็คิดว่าถ้าตัวเองดังขึ้นมาแล้ว จะขายสินค้า
อะไรได้บ้าง
คีมห้ามเลือด?
หรือจะเ็นผ้าก๊อซลอดเชื้อดี!
ถ้าไม่ไหวจริงๆ ยาแก้หวัดก็เข้าท่า
นั่นสิ!
เพราะยังไงบริษัทเภสัชกรรมก็ไม่มีทางขาดทุนหลังจากคิดอย่างถ้วนถี่แล้ว เฉินชางก็พบทางออกสำ หรับ
ตัวเองในที่สุด
ตอนนี้ ขั้นตอนแรกคือสร้างฐานแฟนคลับ!
อันที่จริง มีการถ่ายทอดสดแบบนี้อยู่ตลอด ทุกคนต่างคุ้นเคย
กันดี แต่…ัญหาเพียงอย่างเดียวคือทันทีที่ถ่ายทอดสดออกไแล้ว
ต้องเผชิญหน้ากับผู้ใช้จำ นวนมากทั่วระเทศ
อาจจะเ็นการเพิ่มบทดสอบให้กับแพทย์ได้!
หลังจากอู๋ถงฝู่อธิบายข้อควรระวังแล้วก็พูดขึ้น “ไเตรียมตัว
สำ หรับพิธีเิดกันเถอะ!”
ในฐานะผู้บรรยายคนสำ คัญของงานในครั้งนี้ เฉินชางจึงมีที่
พิเศษบนเวทีหลัก
พิธีเิดมีผู้บริหารขึ้นกล่าวตามแบบแผน เฉินชางมีหน้าที่
รบมือ
หลังจากจบพิธีเิด งานอบรมก็เริ่มขึ้นอย่างเ็นทางการ
ผู้บรรยายคนแรกคือหัวหน้าเหอจื้อเชียนช่วงเช้าเ็นการอธิบายวิดีโอผ่าตัดเ็นหลัก แนะนำวิธีการใหม่
และข้อมูลแบบเนื้อๆ เน้นๆ ครอบคลุมทุกอย่างตั้งแต่พื้นฐานไ
จนถึงการพัฒนา
ทุกคนใช้เวลาระมาณหนึ่งชั่วโมง และต่อด้วยแพทย์ผู้มาก
ระสบการณ์ ดังนั้นจึงบรรยายอย่างตรงระเด็น มีเคสพิเศษเพื่อที่
เวลาวินิจฉัยโรคในภายหลังจะได้ไม่เงอะงะทำอะไรไม่ถูก
พอตกบ่ายก็เ็นการสาธิตการผ่าตัด
โรงพยาบาลระดับล่างได้โอนย้ายผู้่วยที่ผ่าตัดยากมาให้
โรงพยาบาลศูนย์ฉุกเฉินเพื่อทำการรักษาด่วนและแก้ัญหาอย่าง
ตรงจุด
หลังพิธีเิด เฉินชางและคนอื่นๆ ต่างกลับไยังห้องผู้่วย และ
เริ่มพูดคุยทำความรู้จักกับผู้่วย
ผู้่วยถูกส่งตัวมาตั้งแต่เมื่อวาน ได้รับการตรวจต่างๆ มาจาก
โรงพยาบาลในพื้นที่มาแล้ว เนื่องจากการผ่าตัดยากเกินไ
โรงพยาบาลท้องถิ่นรับมือไม่ไหวจึงส่งตัวผู้่วยมาที่นี่พร้อมกับ
แพทย์เจ้าของไข้หลังจากตรวจแล้ว เฉินชางก็ต้องขมวดคิ้ว เคสที่ถูกส่งมาไม่
มีเคสเบาๆ เลยสักเคสตามคาด!
ระดับความยากสูงลิบลิ่ว!
เฉินชางเริ่มศึกษาผู้่วยพร้อมกับหม่าเยว่ฮุยและคนอื่นๆ เพื่อ
เริ่มเตรียมการก่อนการผ่าตัด และพูดคุยวางแผนการผ่าตัด
ในตอนนี้เอง ซุนกว่างอวี่และจวงเยว่หมิงก็รีบตามมา
พร้อมกับหวงเฮ่าจากโรงพยาบาล 301 ซือเหวินเยี่ยนจาก
โรงพยาบาลทั่วไแห่งเขตทหารเมืองหลวง โรงพยาบาลตี้ถาน…
หลังจากที่คนกลุ่มนี้มาถึงแผนกฉุกเฉิน แม้แต่เฉินชางเองยัง
ตกตะลึง!
“พวกคุณมาที่นี่ได้ยังไง”
ซุนกว่างอวี่กระแอม อดถอนหายใจไม่ได้ เ็นเพราะคำพูด
พล่อยๆ ตอนเมาแท้ๆ เขาบังเอิญเล่าเรื่องการผ่าตัดของเฉินชางเมื่อ
วันศุกร์ออกไ แถมยังบอกว่าเฉินชางเชิญพวกเขามาร่วมงานอบรม
ในวันเสาร์และวันอาทิตย์
ไๆ มาๆ ก็มีคนตามมาด้วยอีกหลายคน!หวงเฮ่ายิ้มเขินๆ “คือว่า จะมาดูว่าหมอเฉินยุ่งหรือเล่า
อยากได้ผู้ช่วยไหม จริงสิ ผมทำแผนภูมิเสร็จแล้วนะ เดี๋ยวจะส่งให้!”
ซือเหวินเยี่ยนพยักหน้า “ใช่แล้ว ผมก็ทำเสร็จแล้วเหมือนกัน! ก็
เลยมาส่งแผนภูมิน่ะ”
เฉินชางมึนงง ไหนๆ ก็มาแล้ว จะไล่กลับไก็คงไม่ได้สินะ
ยังไงวันนี้ตอนกลางวันก็เตรียมอาหารไว้ให้แล้ว ในเมื่อเ็น
แบบนี้ เหลือดีกว่าขาด
และในตอนนี้เอง ผู้สื่อข่าวหลายคนก็เริ่มเดินแบกกล้องเข้ามา
เหล่าหม่าเห็นดังนั้นก็สะบัดเสื้อกาวน์สีขาว เผยให้เห็นชุดสูทและ
เสื้อเชิ้ตสีขาวข้างใน เลียนแบบหมอในทีวี…
เฉินชางตกตะลึงในทันใด มีคำพูดนึงผุดขึ้นมาในใจอย่างห้าม
ไม่ได้ เวรเอ๊ย!
[1] ชื่อของอินฟูลเอ็นเซอร์ชาวจีนบนแพลตฟอร์ม Douyin