เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 1052 ตั้งใจหน่อย เดี๋ยวจะตามทีมไม่ทัน!
หลังจากทุกคนเห็นฉากนี้ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้
มติผู้เชี่ยวชาญหรือ
มติผู้เชี่ยวชาญจะยากแค่ไหน
ทันใดนั้น เฉินชางก็เลื่อนไปหน้าถัดไป ก่อนจะเริ่มแนะนำ
“การฟื้นฟูระบบทางเดินอาหาร รวมไปถึงโครงสร้างและคุณสมบัติ วิธีการรักษาโครงสร้างและรักษาคุณสมบัติเดิมเอาไว้คือปัจจัยสำคัญ และบทความฉบับนี้ เป็นบทความที่ผมกับทีมของผมได้ร่ วมกันตรวจสอบฉันทามติของผู้เชี่ยวชาญ ลำดับต่อไป ผมจะเริ่มแนะนำให้กับทุกท่านนะครับ!
สำหรับแนวคิดการฟื้นฟูทางเดินอาหารของเฉิน ความจริงศาสตราจารย์จิม ลอว์เรนซ์ได้อธิบายเนื้อหาผิวเผินคร่าวๆ แล้ว หลังจากนี้ผมจะข้ามไปเข้าเรื่องหลักเลยนะครับ! เวลาค่อนข้างจำกัด แ และเนื้อหาค่อนข้างแน่น ผมหวังว่าทุกคนจะจริงจัง อย่าผ่อนคลายเหมือนเมื่อครู่นี้”
คำพูดนี้ ทำให้จิม ลอว์เรนซ์โกรธจนแทบกระอักเลือด บอกว่าที่ผมอธิบายเป็นเพียงแค่เนื้อหาผิวเผินงั้นเหรอ ฟังสุนทรพจน์ของผมเป็นเรื่องผ่อนคลายงั้นเหรอ!
ความจริงตอนนี้ทุกคนในงานต่างขมวดคิ้วใส่เฉินชาง เพราะเฉินชางเหมือนจะดูถูกพวกเขาเกินไปแล้ว
ทันใดนั้น!
เฉินชางก็เริ่มการแนะนำในวันนี้
“ก่อนอื่นคือการสร้างโครงสร้างกระเพาะอาหารขึ้นใหม่ การเชื่อมกระเพาะอาหารและลำไส้เพื่อสร้างแบบจำลองการจัดเก็บกระเพาะอาหาร เราจำเป็นต้องรวมการทำงานของกระเพาะอาหารเพื่อสร้างโค ครงสร้างของกระเพาะอาหาร อย่างแรกคือโครงสร้างต้องคล้ายกระเพาะอาหาร สองคือโครงสร้างการกำจัดออกอย่างรวดเร็ว และสามคือการบีบตัวช้า”
แนวคิดเหล่านี้ของเฉินชางทำให้ทุกคนมึนงงไปหมด แต่พอเห็นภาพประกอบหลังจากนี้ พวกเขาพลันอึ้งงันไป!
แต่ละคนเบิกตาโพลง รีบหยิบกล้องขึ้นมาถ่าย
แนวคิดและคำศัพท์ที่เฉินชางถ่ายทอดออกมาเกินความเข้าใจที่พวกเขามีต่อการสร้างกระเพาะอาหารขึ้นมาใหม่ ล้วนเป็นคำศัพท์ที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน!
โครงสร้างต้องคล้ายกระเพาะอาหาร การกำจัดออกอย่างรวดเร็ว การบีบตัวช้าคืออะไร…
ทว่าเมื่อสิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับโรคภัยไข้เจ็บ การผ่าตัด และรูปภาพ ทุกคนก็เข้าใจกระจ่างแจ้งขึ้นมาทันที!
ตอนนี้ผู้ชมโซนที่นั่งตัวแทนประเทศจีนกำลังจดบันทึกอย่างรวดเร็ว เออร์สเต็ดถ่ายรูปไปหลายรูปตั้งนานแล้ว ในสมุดบันทึกก็จดความรู้ไว้มากมาย
พวกที่ตอนแรกคิดว่าเฉินชางเหลวไหลโกรธจนแทบจะร้องไห้ออกมาแล้ว!
เพราะเห็นว่าเฉินชางกำลังจะพลิกหน้าแล้ว และทุกคนยังยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายไม่ทัน
วินาทีนั้นทุกคนร้อนใจจนแทบทนไม่ไหวแล้ว
แต่พวกเขากลับไม่กล้าละสายตา กลัวว่าจะพลาดรายละเอียด ท่ามกลางความลนลานพลันรีบเปิดกล้องถ่ายรูปในโทรศัพท์ ถ่ายรูปพลางจดบันทึก
ฮิวเบิร์ตมองเออร์สเต็ดแล้วยิ่งอึ้งงัน เออร์สเต็ดจดมาสองหน้าแล้ว!
ตอนนี้เอง ผู้ชมทุกคนไม่มีใครกล้าละสายตาอีกเลย ตอนนี้พวกเขาเพิ่งจะตระหนักได้ว่า เฉินชางเตือนพวกเขาอย่างจริงจัง!
แต่พวกเขากลับคิดว่าเฉินชางอวดเก่ง…
พวกเขาต่างรู้สึกเสียใจภายหลังขึ้นมา!
หลังจากเฉินชางแนะนำแนวคิดเสร็จก็พูดว่า “ลำดับต่อไปมาดูคลิปวิดีโอสองคลิป เป็นการสร้างโครงสร้างกระเพาะอาหารขึ้นใหม่ เคสหนึ่งเป็นการผ่าตัดเปิดช่องท้อง อีกเคสเป็นการใช้หุ่นย ยนต์ ในส่วนนี้ผมอยากบอกทุกคนว่า สำหรับแนวคิดการผ่าตัดโดยหุ่นยนต์ ทุกคนตั้งใจดูหน่อยนะครับ แม้อาจจะดูไม่รู้เรื่องบ้าง แต่ต้องจดเอาไว้นะครับ แล้วเราค่อยมาคุยกันทีหลั ง แต่อย่าขัดจังหวะระหว่างคลิปเพราะคิดว่ามันเกินจริง…”
ครั้งนี้ทุกคนต่างเงียบ ดูสิว่าเป็นเทพจากแดนไหนกัน
ไม่นานเฉินชางเปิดคลิปวิดีโอผ่าตัดที่เวลาล้วนไม่ถึงหนึ่งนาที เพราะเพียงแค่ตัดออกและสร้างใหม่ ไม่จำเป็นต้องใช้เวลามากนัก
เทคนิคยิ่งไม่ต้องพูดถึง ทุกคนทำได้เพียงตะลึง!
ทว่า…ตอนที่ถึงการนำหุ่นยนต์เข้ามาช่วย ทุกคนต่างเบิกตาโพลง กลั้นลมหายใจ เกือบจะลุกขึ้นยืน นี่ยังใช่หุ่นยนต์อีกหรือ
แน่ใจหรือว่าไม่ใช่หุ่นยนต์อัจฉริยะจากโลกอนาคต
แขนหุ่นยนต์นี่…นี่เป็นปฏิบัติการเต็มขีดจำกัดหรือ
และการเชื่อมแบบนี้…มหัศจรรย์เกินไปแล้วมั้ง
คาเนสลุกขึ้นอย่างควบคุมตนเองไม่อยู่!
แล้วชี้ไปที่คลิปวิดีโออย่างยากจะเชื่อ!
เก่ง!
สุดยอด!
สุดยอดไปเลย!
เขาเป็นตัวแทนที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ส่งตัวมา หลังจากเห็นการผ่าตัดของเฉินชาง คาเนสในฐานะผู้ออกแบบหุ่นยนต์ดาวินชีมึนงงไปทันที
เฉินชางใช้ความสามารถของหุ่นยนต์เกินจากความรู้ความเข้าใจของตน
ตัวเขาที่เป็นวิศวกรยังเข้าใจได้ไม่ลึกซึ้งเท่าเฉินชางเลย
นี่…นี่ใช่หุ่นยนต์ที่ผมออกแบบไหม
ทำไมผมไม่รู้สึกคุ้นเคยเลย!
ชั่วขณะนี้ ทุกคนต่างเงียบ
จนตอนนี้พวกเขาจึงเข้าใจว่า อะไรที่เรียกว่าดูไม่รู้เรื่องให้จดเอาไว้
ตอนนี้ในที่สุดพวกเขาก็ตั้งสติได้แล้ว ที่เฉินชางบอกว่าหุ่นยนต์ของจิม ลอว์เรนซ์เป็นหุ่นยนต์ทั่วไป เพราะหุ่นยนต์ของเฉินชางเป็นหุ่นยนต์อัจฉริยะ!
ต่างกันเกินไปแล้ว!
ไม่เทียบยังไม่รู้สึก พอเทียบดูแล้ว คู่มือของจิม ลอว์เรนซ์คงต้องโยนทิ้งแล้วจริงๆ
ถึงอย่างไร…คู่มือที่คุณทำก็ไม่ได้มีค่าอะไรเลย
คุณยังควบคุมหุ่นยนต์ได้ไม่ดีด้วยซ้ำ มีสิทธิ์อะไรมาทำคู่มือ
จิม ลอว์เรนซ์เห็นสิ่งที่เฉินชางทำแล้วงงเป็นไก่ตาแตก
นี่…นี่เป็นไปไม่ได้!
มีคนที่ใช้หุ่นยนต์ได้เก่งกว่าผมได้อย่างไร
ผมใช้มากี่เคสแล้ว!
เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!
นี่จะต้องเป็นคลิปตัดต่ออย่างแน่นอน...
แต่เขาค้นพบว่า สิ่งที่เฉินชางทำหลังจากนี้ยากขึ้นไปอีก
การผ่าตัดกระเพาะอาหารก่อนหน้านี้เป็นการ ‘เรียกน้ำย่อย’ จริงๆ!
หลังจากนี้ต่างหากที่เป็นของจริง…
ถึงตอนท้ายทุกคนไม่กล้าใช้ปากกาจดแล้ว ต่างยกกล้องโทรศัพท์มือถือขึ้นถ่าย…
พอทุกคนทยอยยกกล้องโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ตอนท้าย คนทั้งงานต่างยกกล้องโทรศัพท์มือถืออยู่
หลายคนดูเสียใจจนแทบจะร้องไห้แล้ว!
ฟังไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ไม่ได้มีความรู้สึกแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว ทำได้เพียงตบหน้าตัวเองเงียบๆ เมื่อกี้ไม่น่าอวดเก่งเลย!
แม้ฟังไม่รู้เรื่อง แต่รู้สึกว่าเจ๋งมากจริงๆ!
การรักษาระบบทางเดินอาหารเดิมที่ว่านี้ เป็นเพียงแนวคิดทั่วไป การผ่าตัดหลังจากนี้ของเฉินชางได้บอกพวกเขาว่าอะไรที่เรียกว่าแนวคิด!
ได้ยินแต่ละชื่อที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ถ้าเทียบกับรูปภาพ…กับเคสผู้ป่วยที่แท้จริง จึงเข้าใจกระจ่างแจ้ง ทว่า ความเข้าใจนี้อยู่ได้ไม่นานก็ถูกการผ่าตัดหลังจากนี้ทำลายลง
ไม่ว่าจะเป็นการผ่าตัดด้วยมือมนุษย์หรือหุ่นยนต์ดาวินชี
ล้วนทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนว่านี่เป็นหนังวิทยาศาสตร์!
สุดท้ายเป็นปัญหาการเลือกระหว่างการผ่าตัดเปิดช่องท้องและการผ่าตัดโดยหุ่นยนต์ รวมถึงคู่มือการผ่าตัด…
ละเอียดมากจริงๆ!
ซึ่งแน่นอนว่าต้องดีอยู่แล้ว!
ไร้ที่ติเลยทีเดียว
แค่มันยากเกินไป…
คำนามพวกนั้นช่วยอธิบายให้เข้าใจง่ายหน่อยได้ไหม
ในที่สุดก็มีชายคนหนึ่งแบตโทรศัพท์มือถือหมด เขามองโทรศัพท์มือถือในมือ โกรธจนอยากจะโยนทิ้งเสียเดี๋ยวนี้!
และพวกแถวหลังที่ถ่ายไม่ชัด เสียใจจนแทบทนไม่ไหวแล้ว!
แต่แถวหน้าก็ไม่ได้ดีไปถึงไหน พวกเขางงไปหมดแล้ว ตอนฟังรู้สึกว่าสุดยอดมาก แต่พอคิดทบทวนดูอีกที ในหัวสมองกลับว่างเปล่า…
ตอนนี้ทุกคนมีเพียงความคิดเดียวนั่นคือ พูดไวเกินไปแล้ว!
เฉินชางมองทุกคนพร้อมเอ่ยอย่างทอดถอนใจ “ทุกคนล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญ เวลาก็มีจำกัด ผมขอพูดไวขึ้นอีกหน่อยนะครับ!”
หลังจากพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนมึนไปทันที!
ท่านประธานเฉิน!
คุณมองว่าเราเป็นไอ้โง่ได้เลย พูดช้าหน่อยได้ไหม!
ผมถึงขั้นเรียกคุณว่าประธานเฉินแล้ว คุณตอบรับผมหน่อยไม่ได้เหรอ!
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ในที่สุด เฉินชางก็กล่าวสุนทรพจน์จบภายในเวลาที่กำหนด
ผู้ชมทุกคนต่างอยู่ในภวังค์
พวกเขารู้สึกว่าตนไม่ได้กำลังฟังการบรรยายอีกต่อไป แต่กำลังฟังเทศน์จนจวนจะตรัสรู้แล้ว
เฉินชางลุกขึ้น “ขอบคุณทุกคนมากครับ และขอบคุณศาสตราจารย์จิม ลอว์เรนซ์ที่สร้างความเข้าใจอย่างผิวเผินให้กับทุกท่านล่วงหน้า ทำให้ผมพูดจบได้อย่างราบรื่น ขอบคุณครับ”
พูดถึงตรงนี้ เฉินชางเหลือบมองจิม ลอว์เรนซ์เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่!
ส่วนจิม ลอว์เรนซ์โกรธจนลำไส้แทบจะขาดแล้ว…
หลายคนเพิ่งรู้สึกตัว “ฮะ พูดจบแล้วเหรอ”
YOU MAY ALSO LIKE
