เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 1089 ขาดคนพอดี!
หลังจากเตรียมความพร้อมก่อนการผ่าตัดเสร็จ หวังจื้อเจียงมองเฉินชาง “หมอเฉิน จะไปผ่าตัดด้วยกันไหมครับ”
เฉินชางได้ยินแล้วรู้สึกว่าการมีทักษะเยอะก็ไม่ได้เสียหายอะไร ถ้าได้เรียนรู้ทักษะดีๆ กลับมาจะดีมาก “ได้ครับ”
หลังจากพูดจบ เฉินชางก็สั่งงานทุกคนไว้ แล้วลุกขึ้นจะเดินออกไป
ตอนนี้เอง จางหย่วนก็วิ่งออกมา “ผมไปด้วยครับ ผมไปด้วยครับ!”
หวังจื้อเจียงพยักหน้า “ครับ ไปกัน ขาดคนพอดี”
เฉินชางได้ยินแล้วอึ้งงันไป ขาดคนเหรอ
ส่วนจางหย่วนเผยรอยยิ้ม “ดูเหมือนว่าผมจะโชคดีไม่น้อย!”
หวังจื้อเจียงพยักหน้า “ครับ ใช่ครับ”
ทุกคนเดินเกาะกลุ่มกันไปถึงห้องผ่าตัด
วิสัญญีแพทย์วางยาสลบอย่างเชี่ยวชาญ ไม่นานการผ่าตัดก็เริ่มขึ้น
ตอนนี้เอง หวังจื้อเจียงก็สร้างรอยบาดด้านบนซีสต์โดยตรง
หวังจื้อเจียงพลางพูดพลางลงมือ “ความจริงการผ่าตัดนี้ไม่ได้ยากมากนัก”
พูดจบก็เปิดผิวหนังและเนื้อเยื่อของซีสต์ออกอย่างราบรื่นจนถึงชั้นผนังของเยื่อหุ้ม
ตอนนี้เฉินชางมองเห็นท่อฉีดน้ำเชื้อที่บิดและหมุนตัวอย่างชัดเจน
ขณะเดียวกัน หวังจื้อเจียงก็มองจางหย่วนพร้อมยิ้มพูด “หมอจาง คุณประคองหน่อย”
จางหย่วนอึ้ง พิจารณ์สิ่งที่ตนประคองได้แล้วอดเงยหน้าขึ้นมองหวังจื้อเจียงไม่ได้ “???”
หวังจื้อเจียงพยักหน้า ส่งสายตายืนยัน
จางหย่วนลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะมองเฉินชางแวบหนึ่ง
เฉินชางทำเหมือนไม่เห็น
ตอนนี้…ในที่สุดเขาก็เข้าใจที่หวังจื้อเจียงบอกว่าขาดคนพอดีแล้ว!
ผม…ผมมาประคองอันนี้เนี่ยนะ
การผ่าตัดดำเนินต่อ เฉินชางเรียนรู้ขั้นตอนการผ่าตัดของหวังจื้อเจียง เห็นเขาวางท่อฉีดน้ำเชื้อที่บิดเบี้ยวกลับเข้าที่เดิม แล้วเริ่มสังเกตส สถานการณ์ปริมาณเลือด
ตอนนี้สียังค่อนข้างดำ ซึ่งหมายความว่าปริมาณเลือดยังไม่กลับสู่ปกติ
ตอนนี้เอง หวังจื้อเจียงก็พูดขึ้น “ใช้ผ้าก๊อชชุบสารละลายไอโซโทนิก ประคบท่อฉีดน้ำเชื้อไว้ห้านาที แบบนี้จะกระตุ้นให้การไหลเวียนของเลือดบ บริเวณลูกอัณฑะให้กลับสู่ปกติ!”
พยาบาลเทน้ำเกลือสำหรับล้างแผลจากกล่องรักษาอุณหภูมิลงในถาด แช่ผ้าก๊อซ แล้วยื่นให้
หวังจื้อเจียงไม่ได้ยื่นมือไปรับ
เฉินชางเห็นแบบนี้ก็ไม่ได้รับเช่นเดียวกัน
จางหย่วนอึ้ง “ผมเหรอ”
ทั้งสองพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน
จางหย่วนเบิกตาโพลง วินาทีนี้ ความจริงเขาเสียใจที่ตามมาผ่าตัดด้วยแล้ว
ทว่าพอเหลือบมองหวังจื้อเจียงกับเฉินชางก็ถอนหายใจ ช่างเถอะ
ประคองมาอันหนึ่งแล้ว ประคองอีกอันจะเป็นไรไป
ดังนั้น หมอจางประคองทั้งมือซ้าย…มือขวา…ท่าทางดูแปลกอย่างบอกไม่ถูก
ทว่าผลลัพธ์ไม่เลว สีกลับเป็นเหมือนเดิมแล้ว
หวังจื้อเจียงยิ้มพูดกับเฉินชาง “โดยทั่วไป หลังการผ่าตัด เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการบิดงอของท่อฉีดน้ำเชื้ออีก จะยึดทูนิกา อัลบูจิเนีย[1] ] ของท่อฉีดน้ำเชื้อไว้ในทูนิกา วาจินาลิส”
ทันใดนั้นเฉินชางก็ถามอย่างประหลาดใจ “หัวหน้าหวังครับ มีข้อจำกัดด้านเวลาไหมครับ อย่างเช่นคนไข้ที่ถูกสันนิษฐานว่าเป็นภาวะอัณฑะบิดขั้ว การรัก กษาภายในเวลาเท่าไรถึงเรียกว่าปลอดภัยหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์”
หวังจื้อเจียงใคร่ครวญคร่าวๆ “โดยทั่วไปแล้วทางคลินิกกำหนดให้ทำการผ่าตัดภายในสองชั่วโมงจะรักษาอัณฑะไว้ได้ทั้งหมด! หากเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงจะเน น่าหมดแล้ว ต้องตัดทิ้ง ระยะเวลาระหว่างนั้นเสียหายเท่าไรตัดออกเท่านั้น แน่นอนว่าต้องขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลด้วย นอกจากนี้ยังมีผู้มีพรสวรรค์ที่ร รักษาไว้ได้หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์แม้ผ่านไปสามถึงสี่ชั่วโมงด้วย”
ตอนนี้การไหลเวียนโลหิตของลูกบอลสีดำๆ กลับเป็นปกติแล้ว มันกลายเป็นสีแดงอ่อน
หวังจื้อเจียงบิดดู รู้สึกว่าสัมผัสค่อนข้างดีก็ยิ้มพูด “อืม การฟื้นตัวโอเคแล้ว ถ้าไม่ได้เน่าเสีย ความจริงสัมผัสจะค่อนข้างนุ่ม คลุกคลีกับมั นนานๆ ไป ความจริงคุณแค่ลูบดูก็จะรู้เอง”
เฉินชางมองมือที่มากประสบการณ์ของหวังจื้อเจียงแล้วพยักหน้าอึ้งๆ!
เขา…นึกถึงถุงมือรับสัมผัสของตนเอง และคิดเชื่อมโยงไปถึงคำถามหนึ่ง
ในความเป็นจริง ความหนาแน่นของตับ ม้าม ช่องท้อง และอวัยวะอื่นๆ มากมายแตกต่างกัน และหลายสิ่งหลายอย่างตัดสินได้จากการรับรู้
เฉินชางคิดถึงตรงนี้พลันรู้สึกรอคอยกว่าเดิม
ระดับหกสิบ!
บางทีอาจจะไม่ไกลแล้ว
หลังจากวางท่อระบายน้ำลง หวังจื้อเจียงพลันพูดว่า “การเย็บแบบแคปซูลเป็นวิธีเย็บรูปแบบพิเศษที่มีทักษะสูงมาก คุณมาลองดูสิ”
เฉินชางพยักหน้า รับเข็มด้ายมา เริ่มขั้นตอนการเย็บท่ามกลางสายตาอิจฉาของผู้ประคองกล้องส่องอย่างจางหย่วน
ทักษะการเย็บขั้นพื้นฐานของเฉินชางมั่นคงมาก และทุกฝีเข็มก็แม่นยำและเป็นระเบียบ
ทว่า…จู่ๆ ในหัวของเฉินชางที่กำลังเย็บอยู่ก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา
ผิวหนังแบบนี้ไม่เหมือนกับหนังกำพร้า เพราะความหนาแน่น ความตึง และความยืดหยุ่นแตกต่างกัน…
ในเมื่อเป็นแบบนี้!
หลอดเลือดเทียมที่ใช้การผ่าตัดเปลี่ยนส่วนโค้งเอออร์ตาและการเปลี่ยนหลอดเลือดใหญ่จากกลุ่มอาการมาร์แฟนล้วนเป็นหลอดเลือดเทียมที่ใช้ทำจากเส้น นใยโพลีเอสเตอร์
วัสดุแบบนี้ไม่เหมือนกับหลอดเลือดใหญ่!
เพราะฉะนั้นตอนที่ตนเย็บ ความจริงความเร็วก็ไม่เหมือนกัน
อยากพัฒนาการเย็บของตนเอง จะต้องวิจัยและเย็บวัสดุที่ทำจากเส้นใยโพลีเอสเตอร์!
เขามีหุ่นจำลองแล้ว แต่ขาดวัสดุโพลีเอสเตอร์
ทำความคุ้นเคยกับคุณสมบัติของวัสดุของเส้นใยโพลีเอสเตอร์ ควบคุมการเย็บให้ดี ทุกอย่างก็โอเคแล้ว
หลังจากหาทางออกได้แล้ว เฉินชางก็ดีใจมาก!
เห็นอัณฑะของชายหนุ่มยังรู้สึกใกล้ชิดสนิทสนมขึ้นมา
หวังจื้อเจียงมองการเย็บของเฉินชางแล้วอดชื่นชมไม่ได้ “พื้นฐานของหมอเฉินดีมากจริงๆ ครับ”
เฉินชางอดยิ้มไม่ได้ “ชมเกินไปแล้วครับ”
เห็นทั้งสองคุยกันอย่างมีความสุข ความจริงจางหย่วนเคืองใจเล็กน้อย
เขารู้สึกว่าตนเองโดนดูถูก!
ไม่ใช่เพราะคนไข้ล่ำสันกว่าตน
แต่เพราะเขาไม่มีตัวตนในการผ่าตัดครั้งนี้
ตอนนี้เอง หวังจื้อเจียงก็หันมองจางหย่วน “หมอจางเองก็ลำบากแล้ว ถ้าไม่มีคุณ การผ่าตัดคงไม่ราบรื่นขนาดนี้”
เฉินชางพยักหน้า “ใช่ครับ ผมว่าหมอจางเชี่ยวชาญขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”
จางหย่วนฟังแล้วรู้สึกมีอะไรผิดปกติ
แต่จะหักหาญน้ำใจคนชมไม่ได้
จางหย่วนคิดไปคิดมาก็อดยิ้มอย่างอึดอัดไม่ได้ “ก็พอได้ครับ…”
ชายหนุ่มโดนยาชาเฉพาะที่ ไม่ได้สลบไป
ทว่าแม้จะเป็นเช่นนี้ ระหว่างนั้นเขาก็หลับไป
หลังจากตื่นมาก็มองทั้งสามอย่างประหม่า “หมอ…ผม…ผมยังเป็นผู้ชายอยู่ไหมครับ”
ประโยคนี้ทำให้ทั้งสามอึ้งงันไป
ชายหนุ่มมองทั้งสาม พลันรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า
“รักษา…รักษาไว้ได้เท่าไรครับ”
หวังจื้อเจียงอดยิ้มไม่ได้ “ไม่ได้เป็นอะไรครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดี พักผ่อนอีกสักสองวัน หนึ่งสัปดาห์ก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว”
ชายหนุ่มได้ยินแล้วตาเป็นประกาย ถ้าไม่ใช่เพราะยาชาคงลุกขึ้นมาขอบคุณตั้งนานแล้ว
“หมอ…จะส่งผลกระทบอะไรกับผมไหมครับ”
หวังจื้อเจียงส่ายหน้า “อาการของคุณไม่ได้รุนแรง และมาโรงพยาบาลค่อนข้างไว ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไร แต่…หลังจากนี้คุณต้องระวังหน่อย”
ชายหนุ่มโล่งอกไปที เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้ สร้างความกระทบกระเทือนต่อจิตใจของเขาอย่างมาก
หวังจื้อเจียงอดพูดไม่ได้ “ความจริง นี่ก็คือหนึ่งในอวัยวะของคุณ อย่าเล่นผาดโผนมั่วซั่ว ก็เหมือนกับนิ้วมือ ดวงตา จมูกของคุณ เพียงแค่คุณสม มบัติไม่เหมือนกันก็เท่านั้น ใช้อย่างสมเหตุสมผลก็พอ”
[1] ทูนิกา อัลบูจิเนีย เป็นเนื้อเยื่อเส้นใยที่ทำหน้าที่ปกคลุมอัณฑะ มีลักษณะเป็นเยื่อสีน้ำเงินอมเทาที่แน่น ประกอบด้วยมัดของเนื้อเยื่อเกี่ยว วพันเส้นใยสีขาว
YOU MAY ALSO LIKE
