เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 1094 โพสต์ลงโมเม้นท์วีแชท!
เฉินชางได้ยินว่ามีการปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิดโดยใช้เซลล์ของผู้บริจาค นี่ถือเป็นเรื่องที่ดี
ตอนนี้ตนอาจจะทำได้แล้ว
ขั้นแรกต้องแยกผิวหนัง หลอดเลือด และเส้นประสาททั้งหมดในจมูกของอีกฝ่ายออก ซึ่งต้องใช้การซ่อมแซมจมูกเพื่อแยกออกจากกันอย่างมีประสิทธิภาพ
เฉินชางพยักหน้าพร้อมพูดว่า “หัวหน้ากง ผมไม่มีปัญหาอะไรครับ อีกฝ่ายจะบริจาคอวัยวะเมื่อไรครับ”
กงไต้เจินพูด “ตอนนี้ยังไม่มั่นใจค่ะ รอญาติคนไข้ติดต่อมา อีกฝ่ายเองก็เป็นผู้หญิง เป็นกลุ่มอาการมาร์แฟนโดยพันธุกรรม ตอนนี้สถานการณ์ไม่ค่อยดีนัก คนในครอบครัวส่วนใหญ่เสียชี วิตด้วยโรคนี้ แม้ตอนนี้ได้เตรียมความพร้อมสำหรับการผ่าตัดแล้ว แต่…พวกเขาก็ไม่ได้ตั้งความหวังสูงมากนัก จึงเซ็นบริจาคร่างกายไว้ล่วงหน้า หวังว่าจะได้ช่วยเหลือคนที่ต้องการควา ามช่วยเหลือ”เฉินชางได้ยินคำพูดนี้ก็อดอึ้งไม่ได้
กลุ่มอาการมาร์แฟน?
มาร์แฟนอีกแล้วเหรอ! เฉินชางอดถอนหายใจไม่ได้ “ครับ งั้น…เดี๋ยวค่อยว่ากันครับ”
พูดจบ เฉินชางก็วางสายไป
ในการบริจาคอวัยวะ การปลูกถ่ายผิวหนังจากผู้บริจาค เช่น การปลูกถ่ายใบหน้า จะต้องแยกผิวหนังออกโดยเร็วที่สุดก่อนที่ผู้บริจาคจะเสียชีวิต เนื่องจากต้องมั่นใจในการทำงานของเส้นประสาท ทใบหน้าและคุณสมบัติอื่นๆ เฉินชางหันไปเห็นว่าฉินเยว่ทำอาหารเสร็จแล้ว อืม หลากหลายมาก! กับข้าวสามจานและแกงหนึ่งถ้วยวางอยู่ตรงหน้าเธอ
และข้างตัวเขายังมีตะเกียบข้างหนึ่ง ข้าวหนึ่งถ้วย…
โหดเหี้ยมเกินไปแล้ว! เฉินชางมอง ‘หลอดเลือดเทียม’ กองใหญ่นี้ สุดท้ายก็ทำใจแกะออกไม่ได้ คิดไปคิดมา เพื่อระลึกถึงวันที่น่าเบื่อและน่าตีวันนี้ จึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูป โพสต์ลงโมเม้นท์ในวีแชท
เขารู้สึกว่างานที่น่าจดจำเช่นนี้ควรค่าแก่การแบ่งปัน
อย่างน้อยพวกสวีจื่อหมิง หวังทง…ที่เป็นคนในวงการศัลยกรรมหัวใจจะต้องเข้าใจเฉินชาง
คิดถึงตรงนี้ก็แอบหมุนตัว เปิดโมเม้นท์ในวีแชทแล้วโพสต์ลงไป ‘วันนี้วันเสาร์ ตอนแรกว่าจะพักสักหน่อย แต่ในใจปล่อยวางให้การเชื่อมหลอดเลือดเทียมล้าช้าไม่ได้ ด้วยความฮึกเหิม ผม นึกบางอย่างขึ้นได้ จึงใช้ผ้าทอโพลีเอสเตอร์มาทำหลอดเลือดเทียม บอกเลยว่าได้ผลมาก!
ผมใช้เวลาแปดชั่วโมง ทำหลอดเลือดเทียมได้แค่หนึ่งร้อยยี่สิบหลอด และการเชื่อมแปดจุดเชื่อมของการผ่าตัดหลอดเลือดส่วนโค้งเอออร์ตา ผมใช้เวลาเพียงยี่สิบนาที! การแพทย์ที่ประยุกต์ จากชีวิตประจำวัน!
สุดท้ายขอบคุณการสนับสนุนกระโปรงจีบโพลีเอสเตอร์จากภรรยา!’
จากนั้น เฉินชางโพสต์ ‘หลอดเลือดเทียม’ ทั้งหมดที่ตนเย็บขึ้นลงในโมเม้นท์เพื่อน! อืม ปิดกั้นยัยฉินขี้ประจบจากโพสต์นี้ด้วย เผื่อว่าเธอคิดว่าตนยังไม่กลับตัวจะไม่เหมาะสม เพราะฉ ฉะนั้น…จะให้เธอเห็นไม่ได้!
ความสุขของผู้ชายก็ง่ายแบบนี้แหละ
หลังจากโพสต์โมเม้นท์เสร็จ เฉินชางก็เริ่มใช้ตะเกียบหนึ่งข้างที่วางอยู่กินข้าว
ฉินเยว่มองเฉินชาง “คุณจะคิดว่าฉันไร้มนุษยธรรมหรือเปล่า”
เฉินชางตบโต๊ะ “ไม่หรอกครับ ผมรู้สึกว่าภรรยาทำไปเพราะเป็นห่วงและรักผม! คุณอาจจะคิดว่าผมเป็นศัลยแพทย์ ถือตะเกียบนี้ก็เหมือนถือเข็มถือคีม ต้องฝึกใช้ตะเกียบกินข้าวให้คล่อ อง ฝึกการเคลื่อนไหวยากๆ แต่ละท่าให้ได้!”
ฉินเยว่มองเฉินชางอย่างประหลาดใจแวบหนึ่ง “จริงเหรอคะ”
เฉินชางพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ใช่ครับ!”
เฉินชางใช้เวลากินมื้อนี้นานมาก...เขารู้สึกว่า เป็นแบบนี้อีกไม่กี่ครั้ง ทักษะการจับเข็มของตนจะต้องพัฒนาไปอีกขั้นแน่ นี่คือความคาดหวังที่ภรรยามีต่อเขา
ก่อนนอน เฉินชางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ท่าทางเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่เขาโพสต์ลงในโมเม้นท์วีแชทอีกครั้ง ‘การใช้ตะเกียบข้างเดียวกินข้าวเป็นการฝึกสำหรับศัลยแพทย์อย่างหนึ่ง!’
เฉินชางคิดว่ามีความสุขคนเดียวไม่สู้แบ่งปันความสุขกับคนอื่น หลังจากโพสต์เสร็จ เขาก็นอนลงบนเตียงอย่างพอใจ สุดสัปดาห์นี้ ตอนแรกเฉินชางคิดว่าตนจะเป็นหนอนขี้เกียจตัวหนึ่งแล้วย ยึดเตียงใหญ่ไว้เป็นของตัวเองได้อย่างเผด็จการ
ผลสุดท้ายจู่ๆ ฉินเยว่กลับพูดว่า “จริงสิ ฉันโกรธจน…ลืมบอกคุณไป พรุ่งนี้คุณต้องไปบ้านเพื่อนสมัยเรียนของฉันด้วยกันนะคะ ตอนไปช้อปปิ้งกับอาจารย์สวี่รุ่ย บังเอิญเจอเพื่อนสมั ยปริญญาโทที่แต่งงานแล้ว เขาชวนเราไปเที่ยวที่บ้านพรุ่งนี้”
เฉินชางได้ยินแล้วพยักหน้า “ได้ครับ”
ฉินเยว่มองเฉินชางที่เหมือนหนอนขี้เกียจ พูดอย่างขึ้งโกรธ “พรุ่งนี้คุณแต่งตัวให้มีชีวิตชีวาหน่อยนะคะ! แสดงด้านที่หล่อที่สุดของคุณออกมา!”
เฉินชางชะงัก “ทำไมล่ะครับ”
ฉินเยว่เท้าเอว “ไม่ได้เพราะอะไรค่ะ แค่ต้องหล่อ! ฉันกะว่าพรุ่งนี้จะใส่กระโปรงตัวนั้น ตอนนี้กระโปรงก็โดนตัดไปแล้ว โธ่เอ๊ย!”
ฉินเยว่พูดจบก็จ้องเฉินชางเขม็งแวบหนึ่ง ก่อนจะพลิกตัวม้วนผ้าห่มเข้านอนครั้งนี้ไม่คุยกันทั้งคืนเลยจริงๆ
เฉินชางนอนขดอยู่ในมุมผ้าห่ม ท่าทางดูน่าสงสาร
เช้าวันถัดมา เฉินชางแต่งตัว ขับรถพาฉินเยว่ไปที่บ้านเพื่อนสาว
เฉินชางรู้สึกว่า การพบปะของผู้หญิงจะต้องงานเลี้ยงที่น่าเบื่ออย่างแน่นอน
เมื่อคิดแบบนี้ ก่อนไปเฉินชางจึงดาวน์โหลดวิทยานิพนธ์หลายฉบับไว้ในโทรศัพท์มือถือ ไปถึงจะได้อ่าน
คิดไม่ถึงว่าเพื่อนสมัยเรียนของฉินเยว่จะเป็นเศรษฐีนีคนหนึ่ง อาศัยอยู่ในคฤหาสน์เดี่ยวหลังหนึ่ง
ตอนนี้ด้านในก็มีคนอยู่มากมายแล้ว ดูเหมือนว่างานเลี้ยงในวันนี้ไม่ได้เชิญแค่ฉินเยว่
เห็นฉินเยว่กับเฉินชางเดินมาด้วยกัน หญิงสาวที่แต่งตัวถือว่าแฟชั่นคนหนึ่งก็พาชายรูปหล่อรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่งเดินออกมา พอเห็นฉินเยว่ควงแขนเฉินชางก็อึ้งงันไป
ฉินเยว่ยิ้ม “ไม่ได้เจอกันนานมากเลย ซานซาน! นี่แฟนเธอเหรอ”
หงซานจับมือฉินเยว่ “เนอะๆ ไม่เจอกันนานเลย เขาคนนี้…อีกไม่นานก็จะเป็นสามีฉันแล้ว!”
หงซานมองเฉินชางและฉินเยว่อย่างพินิจ
การ PK รอบแรก จากสายตาได้ใจของฉินเยว่ทำให้เห็นได้ว่าฉินเยว่ชนะ
ฉินเยว่ตบไหล่เฉินชางอย่างพอใจ รู้สึกดีใจ ทุกครั้งที่พาเขาออกมา เฉินชางก็ไม่ธรรมดาเลย ไม่เลวๆ!
ฉินเยว่ที่ชนะในตาแรกดีใจมาก พลันยิ้มพูด “เธอกำลังจะแต่งงานแล้วเหรอ ยินดีด้วยนะ!”
หงซานพยักหน้า “อื้ม! พวกเธอ…ก็ใกล้จะแต่งแล้วใช่ไหม”
ฉินเยว่พยักหน้า “เราจดทะเบียนสมรสกันแล้ว แต่ยังไม่ได้จัดงาน ถ้าจัดเมื่อไรจะเชิญเธอแน่นอน จริงสิ ขออนุญาตแนะนำหน่อยนะ นี่เฉินชาง!”
หงซานพยักหน้า “นี่เซวียจง”
เฉินชางจับมือทักทายอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้ม
เซวียจงพลันพูดว่า “รีบเข้าบ้านกันเถอะ วันนี้วันหยุดสุดสัปดาห์ เลยนัดเพื่อนๆ มากินข้าวที่บ้าน”
เฉินชางยิ้ม “ขอบคุณครับ”
ในคฤหาสน์มีสวนหย่อมพื้นที่กำลังพอดีไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไป สู้เรือนสี่ประสานของฮิวเบิร์ตไม่ได้ แต่…ตั้งอยู่ในเมืองหลวงแบบนี้ ราคาก็คงไม่ธรรมดา
อาหารเป็นบุฟเฟต์อาหารตะวันตก คนมาร่วมงานเลี้ยงไม่น้อยเลย
หงซานพาฉินเยว่เดินดูรอบๆ
เซวียจงเองก็รับแขกเก่งมาก หลังจากเฉินชางกับฉินเยว่มาถึง เขาก็นั่งคุยกับเฉินชางครู่หนึ่ง ดูเป็นกันเอง ไม่ได้วางฟอร์ม
“น้องเฉิน ข้างในมีแต่คนรุ่นราวคราวเดียวกัน มีโอกาสก็ทำความรู้จักเอาไว้ แม้ไม่ได้การศึกษาสูงเหมือนวงการแพทย์ของพวกคุณ แต่ทุกคนมาจากวงการที่แตกต่างกันก็น่าสนใจดีครับ”
เฉินชางยิ้ม “ครับ ได้เลย คุณรีบกลับไปช่วยงานเถอะครับ”