เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 1097 สามีฉันเก่งมากนะคะ!
บนรถพยาบาล หมอหนุ่มทนมานานมาแล้ว!
เมื่อครู่นี้เขาอยากถามเฉินชางว่า ทำไมถึงได้ยินเสียงประหลาดจากตัวคนไข้โดยไม่มีหูฟังการแพทย์ด้วยซ้ำ
หลังจากคนไข้ถูกส่งตัวขึ้นรถพยาบาล ไม่นานก็ตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจเสร็จ หลังจากเห็นผลคลื่นไฟฟ้าหัวใจ หมอหนุ่มคนนั้นก็เงียบไป
แม้คลื่นไฟฟ้าหัวใจจะยืนยันอาการความดันโลหิตสูงในปอดไม่ได้ แต่เห็นสัญญาณต่างๆ ด้านบนแล้ว ความเป็นไปได้ก็สูงมาก
จากนั้นเขาก็หยิบหูฟังแพทย์ขึ้นมา ได้ยินเสียงเหมือนพ่นบางสิ่งออกมาฟังระหว่างการหดตัวบริเวณลิ้นหัวใจพูลโมนารีและเสียงเหมือนบางสิ่งไหลย้อนกลับระหว่างการหดตัวบริเวณลิ้นหัวใจไต ตรคัสปิดตามคาด!
นั่นหมายความว่า เหมือนที่หมอหนุ่มเมื่อครู่นี้พูด
ยอดฝีมือ!
ตอนนี้เองหมอหนุ่มจึงพูดขึ้นว่า “อาจารย์จาง เขา…เขาได้ยินโดยที่ไม่ต้องใช้หูฟังแพทย์เหรอครับ”
เหล่าจางอดยิ้มไม่ได้ “นี่แหละที่เรียกว่ายอดฝีมือ!”
หมอหนุ่มได้ยินแล้วอดแขวะไม่ได้ “แค่นี้ก็เรียกว่ายอดฝีมือแล้วเหรอครับ คงไม่ได้เดาเอาหรอกนะ”
เหล่าจางจ้องหมอหนุ่มเขม็ง “เสี่ยวโจว จะบอกให้นะ คุณดูถูกคนอื่นเกินไปแล้ว คุณหมอเมื่อครู่นี้ ตรวจร่างกายเก่งกว่าผมหรืออาจจะเก่งกว่าหัวหน้าของเราด้วยซ้ำ โดยพื้นฐานแล้วเขาร รู้จักลักษณะของโรคทุกขั้นตอนอย่างชัดเจน ยังไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แม้ให้หูฟังแพทย์กับคุณ คุณจะฟังเสียงแปลกๆ พวกนั้นออกเหรอ”
หมอหนุ่มคนนั้นพูดไม่ออก
เหล่าจางพูดต่อว่า “เรารู้กันว่าซิลเดนาฟิลรักษาความดันโลหิตสูงในปอดได้ แต่ตอนเจอสถานการณ์แบบนี้จริงๆ คุณจะนึกถึงซิลเดนาฟิลไหม แม้จะนึกถึง คุณจะกล้าใช้ไหม”
หมอหนุ่มพูดไม่ออกอีกครั้ง!
เหล่าจางถอนหายใจอีกที “ผมเคยเจอยอดฝีมือคนหนึ่ง ตอนออกไปประชุมกับหัวหน้าเจอคนไข้คนหนึ่งอาการกำเริบบนรถไฟ จู่ๆ ก็มีหมออาวุโสคนหนึ่งเดินเข้ามา เคาะตรงบริเวณปอดของคนไข้คร รู่หนึ่ง จากนั้นก็แนบหูที่ร่างกายคนไข้ คุณรู้ไหมว่าเขาพูดว่าอะไร
เขาได้ยินว่าปอดของคนไข้มีบริเวณที่โดนมีเลือดคั่งอย่างชัดเจน! นี่ต้องฝีมือระดับไหนถึงฟังออก และยังบอกบริเวณที่มีเลือดออกคร่าวๆ ได้ จำกัดขอบเขตของโรคให้แคบลงจนวินิจฉัยไ ได้ ตอนนั้นผมกับหัวหน้าเคืองมาก ถึงขั้นโกรธเล็กน้อย คิดว่านี่เป็นการกระทำที่ไม่มีความรับผิดชอบ! หลังจากนั้น เราพาคนไข้ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด หลังจากวินิจฉัยแล้วพบว่าที่หมอ อคนนั้นพูดเป็นความจริง! หลังจากเหตุการณ์นั้นผมจึงรู้ว่า หมอที่มีความเข้าใจต่อการตรวจร่างกายที่ชัดเจนเพียงพอ เวลาวินิจฉัยก็จะราบรื่น ผมคิดว่าหมอหนุ่มคนนี้ก็น่าจะประมาณนี !”
ตอนนี้เอง คนไข้อดพยักหน้าไม่ได้ “ใช่ค่ะ…ตอนนั้นฉันจำได้แม่นว่า ฉันทรมานมาก เจ็บหน้าอกมาก พ่อหนุ่มคนนั้นทั้งฟังหัวใจฉัน คลำคอฉัน…ไม่ถึงสองนาที เขาก็ถามว่าใครมียาบ้า าง ตอนนั้นหลายคนมีพวกยาโตรกลีเซอริน ยาบรรเทาโรคหัวใจ…แต่เขาก็ไม่ให้ฉันกินเลยค่ะ!”
ไม่ถึงสองนาที!
ชั่วขณะนี้ แม้แต่เหล่าจางยังอึ้งเล็กน้อย!
“เก่งจริงๆ เลย!”
ตอนนี้เอง คุณหมออาวุโสมองจอภาพคลื่นไฟฟ้าหัวใจแวบหนึ่งแล้วอดพูดไม่ได้ “เฮ้อ ถ้าไม่ได้หมอหนุ่มคนนั้น วันนี้คุณอาจจะไม่รอดแล้ว!”
พูดจบ เหล่าจางก็ถามนักศึกษาปริญญาโทที่อยู่ข้างๆ “ถ้าเป็นคุณ คุณจะใช้ยาโตรกลีเซอรินไหม”
นักศึกษาปริญญาโทที่อยู่ข้างๆ ชะงักไป “ใช้สิครับ ทำไมถึงไม่ใช้ เห็นคนเป็นลมหมดสติ และยังสันนิษฐานว่าเป็นอาการเจ็บหน้าอก ความคิดของคนส่วนใหญ่ก็คงจะเป็นการให้ยาโตรกลีเซอริน”
เหล่าจางถอนหายใจทีหนึ่ง “คุณดูความดันโลหิตของคนไข้ คุณกล้าใช้เหรอ โชคดีที่ไม่ได้ใช้! คุณจำข้อห้ามของการใช้ยาโตรกลีเซอรินไม่ได้แล้วเหรอ ตอนนี้ความดันซิสโทลิกอยู่ที่เท่าไร ร ความดันโลหิตต่ำขนาดนี้ ใช้ยาโตรกลีเซอรินไม่ใช่การช่วยชีวิต เป็นการปลิดชีวิตมากกว่า”
หมอหนุ่มได้ยินแบบนี้ก็รีบจดไว้ จากนั้นพูดว่า “อาจารย์จาง ถ้าใช้ยาโตรกลีเซอริน แล้วตามด้วยซิลเดนาฟิล จะดีที่สุดใช่ไหมครับ”
หมออาวุโสได้ยินแล้วอดแค่นหัวเราะออกมาไม่ได้!
“เฮ้ย! ของพวกนี้ล้วนเป็นยาต้องห้าม หลังจากกินยาโตรกลีเซอรินเข้าไป ถ้าตามด้วยซิลเดนาฟิล ยาสองชนิดอยู่ด้วยกัน จะเพิ่มฤทธิ์ลดความดันโลหิตได้อย่างมากและอาจความดันโลหิตต่ำ ำจนเสียชีวิตคาที่เลย! เราอยู่แผนกฉุกเฉิน จะต้องจำสูตรยาต้องห้ามที่พบบ่อยพวกนี้ไว้ให้ดี!”
…
ตอนนี้ในคฤหาสน์ การช่วยชีวิตคนของเฉินชางทำให้ทุกคนต่างถอนหายใจ
พวกเด็กผู้ชายยังเถียงกันว่าพ่อใครเก่งกว่า พ่อใครกินยาเยอะกว่าอย่างไม่มีใครยอมใคร
ด้วยความจนปัญญา เด็กหญิงคนหนึ่งจึงพูดว่า “นายลองถามพ่อของพวกนายดูก็รู้ว่าพ่อใครเก่งกว่า”
เด็กชายทั้งสามคนจึงเริ่มตามหาพ่อ…
แต่พวกเขาวนหาอยู่รอบหนึ่งก็ไม่เจอพ่อ!
“พ่อไปไหน”
“แม่ พ่อหายไปไหน”
สำหรับคำถามนี้ พวกผู้ชายต่างเห็นใจ ส่วนพวกผู้หญิงอดสงสัยไม่ได้
ทุกคนต่างกำลังสังเกตว่าใครหายไปบ้าง
ห่างออกไป ผู้ชายหลายคนต่างโล่งอก เจ้าเด็กพวกนี้ คืนนี้กลับไปจะต้องจัดการสักหน่อย!
เหมือนจิตวิญญาณพ่อลูกสื่อถึงกัน เด็กชายทั้งสามคนดูยึดติดกับคำถามนี้มาก!
“คุณอาเห็นพ่อผมไหมครับ คนที่ตัวสูงๆ ผอมๆ…จริงสิ ใส่สูทสีเทาครับ…”
พวกผู้ชายที่ยืนอยู่ไกลๆ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที!
นี่…ขุดหลุมฝังพ่อไม่หยุดเลย!
พวกผู้ชายที่อยู่รอบๆ เผยสีหน้าอยากช่วยแต่ช่วยอะไรไม่ได้ ถึงอย่างไร เด็กพวกนี้อธิบายเห็นภาพเกินไป ทำได้เพียงยิ้มอย่างเก้อเขิน “เจ้าตัวเล็กช่างพูดจริงๆ เลย!”
เด็กชายทั้งสามคนเห็นแบบนี้ต่างพยักหน้า “โตขึ้นผมจะเป็นหมอ!”
“ใช่ครับ ผมก็จะเรียนรู้จากคุณอาคนนี้ครับ”
พวกเด็กผู้ชายพูดจบก็วิ่งไปหาเฉินชาง ถึงอย่างไร ในสายตาของพวกเขา เฉินชางก็เป็นสุดยอดฮีโร่ที่รักษาคนได้ มหัศจรรย์เกินไปแล้ว
งานเลี้ยงกลับสู่ความสงบอีกครั้ง
เด็กชายสามคนพาเด็กหญิงแข่งทักษะขุดทรายต่อ
จะว่าไป เซวียจงเองก็รอบคอบมาก ที่นี่มีสนามทรายที่เอาไว้ให้เด็กๆ เล่นโดยเฉพาะ
“ขอบคุณนะครับหมอเฉิน” เซวียจงอดปลงตกไม่ได้ “วันนี้ถ้าพี่จ้าวไม่ได้คุณคงแย่แน่”
เฉินชางยิ้ม “ไม่เป็นไรครับ แค่บังเอิญน่ะครับ”
ทุกคนพูดคุยกันอย่างออกรส
ทว่าครั้งนี้หลายคนเป็นฝ่ายเข้ามาทักทายทำความรู้จักเฉินชางก่อน
ฉินเยว่กับหงซานนั่งอยู่ด้วยกัน หงซานอดยิ้มพูดไม่ได้ “สามีเธอเก่งมากจริงๆ หัวกะทิอย่างไรก็เป็นหัวกะทิอยู่วันยังค่ำ!”
ฉินเยว่ยิ้ม “เรื่องนี้ไม่ปฏิเสธ เขาเก่งมากจริงๆ!”
หงซานได้ยินแล้วหัวเราะคิกๆ พร้อมกระซิบข้างหูฉินเยว่ “เด็ดแค่ไหน กินยาหรือเปล่า”
ฉินเยว่หน้าแดง “ยัยตัวแสบ! เขาไม่ต้องใช้หรอกนะ!”
หงซานเลิกคิ้ว ยิ้มยียวน