เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 1187 ฤกษ์แต่งกำลังจะมาถึง
อู่เม่าเซวียนยิ่งพูดยิ่งตื่นเต้น!
เขาอดมองเฉินชางไม่ได้ “ทำไมต้องยอมให้ชาวต่างชาติเข้ามาทำรายได้จากคนในประเทศเรา! เราก็ไปสร้างรายได้เป็นเงินดอลลาร์และปอนด์จากต่างประเทศได้ คุณว่าไหมครับ ศาสตราจารย์เฉิน คุณมีทักษะ มีทรัพยากรการรักษา ส่วนผมดำเนินธุรกิจด้านนี้มาเป็นเวลานาน ผมมีช่องทางและทรัพยากรที่พร้อมมาก เราเริ่มดำเนินการได้โดยเร็วที่สุด!
และเรายังจะสร้างโรงพยาบาลนานาชาติให้หมอชั้นนำของประเทศจีนสร้างรายได้จากชาวต่างชาติ! คุณอาจจะไม่รู้ราคาผ่าตัดของโรงพยาบาลเอกชนในต่างประเทศ มันแพงมาก! ในตลาดแบบนี้ ขอเพียง งแค่เรามีเทคโนโลยีและความสามารถ ทำไมจะทำเงินไม่ได้
ศาสตราจารย์เฉิน ขอเพียงแค่คุณยอมเข้าร่วม ผมยินดีแบ่งหุ้นส่วนให้คุณ ให้คุณเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาล ให้รายได้คุณปีละหลายสิบล้าน! ให้หมอของโรงพยาบาลเราก็ซื้อวิลล่าในเมืองห หลวง ซื้อเรือยอชท์ในโมนาโก ขับรถหรูในลอนดอนได้ เรามาร่วมสร้างโรงพยาบาลเมอร์เซดด้วยกัน คุณคิดว่าอย่างไรครับ”
เฉินชางพยักหน้า แสร้งทำเป็นใคร่ครวญครู่หนึ่ง “ครับ ที่ท่านประธานอู่พูดก็มีเหตุผล”
อู่เม่าเซวียนได้ยินแบบนี้ก็ดีใจขึ้นมาทันที
คนหนุ่มสาวก็ล้วนชอบเงินกันทั้งนั้น
นี่คือแนวคิดการบริหารธุรกิจตลอดหลายปีที่ผ่านมาของอู่เม่าเซวียน
สร้างความฝันให้กับอีกฝ่าย ให้ข้อเสนอที่ตรงตามความต้องการ อยากได้เงินก็ให้เงิน อยากได้ผู้หญิงก็ให้ผู้หญิง อยากได้ชื่อเสียงก็โปรโมทเต็มที่
เขาสืบเรื่องของเฉินชางมาแล้ว รู้ว่าตอนนี้เขาเช่าบ้านที่เมืองหลวง มีภรรยาแล้ว อายุน้อย มีพลัง และทะเยอทะยาน
แบบนี้ก็ง่ายเลย!
ผมจะให้อนาคต ให้เงิน และให้ตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลกับคุณ!
อู่เม่าเซวียนพยักหน้าอย่างพอใจ “ผมไม่รบกวนศาสตราจารย์เฉินแล้ว ตัดสินใจอย่างไรก็ติดต่อผมได้ นี่นามบัตรของผม รอสายจากคุณนะครับ!”
อู่เม่าเซวียนพูดจบก็ลุกขึ้นอย่างมั่นใจ จากไปอย่างสง่า เขาอยากให้เฉินชางคิดทบทวนสิ่งที่ได้ฟังอย่างจริงจัง
ส่วนเฉินชางพยักหน้าส่งอู่เม่าเซวียนพร้อมรอยยิ้ม จากนั้นโยนนามบัตรลงในถังขยะที่อยู่ข้างๆ
รับงานผ่าตัดเคสละสามแสนงั้นหรือ
ราคาสูงเกิ๊น!
ดูเหมือนว่าอู่เม่าเซวียนจะสืบเรื่องของตนไม่ละเอียดเท่าไร!
เฉินชางส่ายหน้า สำหรับการขายฝันของอู่เม่าเซวียน เฉินชางไม่หวั่นไหวเลยสักนิด
นักธุรกิจก็แบบนี้แหละ ไม่ได้ผลประโยชน์ก็ไม่ยอมลงทุน
พอรู้ว่าจัดการเฉินชางไม่ได้ ก็อยากเอาเฉินชางมาเป็นพวกเดียวกัน
ให้เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาล รายได้ปีละสิบล้าน หุ้นจดทะเบียนโรงพยาบาล?
นี่มันขายฝันกันชัดๆ เฉินชางไม่ได้โง่นะ
การมาเยือนของอู่เม่าเซวียน ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อชีวิตของเฉินชางมากนัก
เฉินชางที่ต่อสู้กับคนไข้หญิงมาสองวัน ตอนนี้ไม่สะทกสะท้านกับแผนการใดๆ แล้ว
พูดตามตรง สิ่งที่อู่เม่าเซวียนเสนอให้ สบายสู้ตนไปเกาะเศรษฐีนีไม่ได้เลย…
เฉินชางถอนหายใจ!
เฮ้อ!
คนเก่งอย่างผมลำบากเกินไปแล้ว!
ช่วงนี้นอกจากผ่าตัด งานของเฉินชางไม่น้อยเลย
ใกล้ถึงฤกษ์งานแต่งของเฉินชางและฉินเยว่แล้ว ฉินเยว่ก็เริ่มหาชุดเจ้าสาว เตรียมถ่ายพรีเวดดิ้ง
ที่บ้านก็เตรียมงานแต่งอย่างตื่นเต้น
งานแต่งของเฉินชางจัดขึ้นที่บ้านเกิด จึงต้องคำนึงถึงเรื่องพิธีรีตองและงานเลี้ยง
เฉินชางเป็นเจ้าบ่าว จะให้เฉินต้าไห่และภรรยามาเตรียมงานให้ก็คงไม่ได้
งานแต่งงานในชนบทต่างกับงานแต่งงานในเมือง ประเพณีดั้งเดิมค่อนข้างเยอะ
หลังจากพิจารณาแล้ว เฉินต้าไห่ตัดสินใจจ้างคนมาเตรียมงาน
สำหรับพิธีแต่งงาน เฉินต้าไห่คุ้นเคยเป็นอย่างดี ถึงอย่างไรก็จัดพิธีแต่งงานให้คนอื่นบ่อย นานไปก็พอจะรู้พิธีบ้างแล้ว
งานแต่งเลือกจัดสไตล์จีน
ฤกษ์แต่งงานของทั้งสองคือเดือนสิงหาคมตามปฏิทินจันทรคติที่เหล่าเต้าเลือกไว้ ซึ่งก็เป็นช่วงวันชาติจีนของปีนี้อีกด้วย
ตอนนี้ใกล้จะเดือนมิถุนายนแล้ว
เวลาสามสี่เดือน พริบตาเดียวก็ผ่านไปแล้ว เฉินชางและฉินเยว่เองก็ต้องเริ่มเตรียมตัวแล้ว
แม้ตอนนี้เฉินชางจะมีเงินแล้ว ตามหลักก็จัดงานแต่งงานในโรงแรมอย่างหรูหราได้
ถึงขั้นเลียนแบบพวกผู้มีอิทธิพลที่ไปให้มุขนายก หรือศิษยาภิบาล ดำเนินพิธีแต่งงานสไตล์ตะวันตกอันแสนโรแมนติกที่ต่างประเทศ
แต่เฉินชางไม่สนใจอะไรแบบนี้
นอกจากนี้ การจัดงานแต่งที่บ้านเกิดต้องมีการไหว้บรรพบุรุษ เพราะฉะนั้นทุกอย่างจะดำเนินการตามที่พ่อแม่จัดแจง
งานแต่ง…เป็นเรื่องยุ่งยาก
ช่วงนี้ฉินเยว่เข้ากลุ่ม ‘ว่าที่เจ้าสาว’ เยอะมาก
ในนั้นคุยกันแต่เรื่องข้อควรระวังในการจัดงานแต่งงาน ทุกวันนี้เวลาเจอเฉินชาง ฉินเยว่ก็จะคอยอธิบายว่าร้านไหนถ่ายรูปสวย ร้านไหนมืออาชีพ
เช้าตรู่วันเสาร์ เฉินชางตามฉินเยว่ออกไปหาสตูดิโอถ่ายพรีเวดดิ้งโดยดี
ทั้งสองไปดูอยู่หลายร้าน
ร้านที่เฉินชางคิดว่าไม่เลว ฉินเยว่ก็จะหาข้อบกพร่องออกมาได้เสมอ
ทำให้เฉินชางเริ่มสงสัยว่า ‘ดวงตาแห่งความงาม’ ของตนมีปัญหาหรือเปล่า!
จากนั้นเฉินชางก็พบว่า ดวงตาแห่งความงามของตนใช้ได้กับการศัลยกรรมตกแต่งเท่านั้น ใช้กับการ PS รูปไม่ได้
คิดได้แบบนี้ เฉินชางก็อดถอนหายใจไม่ได้
ดูเหมือนว่าเทคนิคการ PS ของประเทศเราถือว่าเป็นผู้นำระดับนานาชาติ
ออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่จนกระทั่งบ่ายสามโมงเย็น เฉินชางดื่มน้ำเปล่าของร้านถ่ายรูปพรีเวดดิ้งไปสี่ร้าน และกินขนมไปไม่น้อยเลย
โดยรวมแล้วถือว่าไม่ขาดทุน!
ข้างนอกแดดแรงขนาดนั้น เฉินชางนั่งอยู่ในห้องเปิดแอร์ กินขนมและดื่มน้ำอย่างผ่อนคลาย
ฉินเยว่กำลังคุยกับทีมงานว่าจะเปลี่ยนชุดทั้งหมดกี่ชุด ถ่ายกี่รูป รีทัชรูปกี่รูป…รวมถึงรายละเอียดต่างๆ
ตอนนี้เอง จู่ๆ โทรศัพท์มือถือของเฉินชางก็ดังขึ้น
เห็นชื่อบนหน้าจอ เฉินชางก็อดอึ้งไม่ได้
ฉีเซี่ยงเจิ้งมีธุระอะไรกับตน
“ท่านประธานฉี มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า” เฉินชางถามอย่างประหลาดใจ
ฉีเซี่ยงเจิ้งพูดไม่ออก!
นี่คือวิธีที่ถูกต้องในการคุยโทรศัพท์ของหมอหรือ
เฉินชางรีบยิ้มพูด “ขอโทษด้วยครับ พูดจนชินปากไปหน่อย!”
ต้องยอมรับว่าคนที่โทรหาเฉินชางล้วนเป็นคนไข้ เพื่อนร่วมงาน ส่วนใหญ่ก็เจอปัญหาสุขภาพถึงได้โทรมา
ดังนั้น หลังจากเฉินชางชินกับสถานการณ์แบบนี้ไปแล้ว ก็จะเติมคำว่าไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าหลังคำว่า มีธุระอะไรหรือเปล่า ตามสัญชาตญาณ!
ฉีเซี่ยงเจิ้งยิ้มอึดอัด พลันส่ายหน้า “ไม่ได้มีเรื่องอะไรเป็นพิเศษครับ ช่วงนี้ในเมืองหลวงมีสตูดิโอภาพยนตร์แห่งใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จ ผมเห็นว่าปกติคุณงานยุ่ง เลยอยากชวนมาเดิ นเล่นสักหน่อย”
เฉินชางได้ยินแล้วยิ้มทันที “ขอบคุณนะครับ ท่านประธานฉี”
ฉีเซี่ยงเจิ้งยิ้มพร้อมโบกมือ “เพื่อนกัน ไม่ต้องเกรงใจครับ ช่วงนี้ศาสตราจารย์เฉินยุ่งเรื่องอะไรอยู่ครับ”
เฉินชางถอนหายใจ พูดอย่างจนปัญญา “ครึ่งปีหลังจะแต่งงาน วันนี้พาภรรยามาดูร้านถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง เตรียมจะถ่ายพรีเวดดิ้งเร็วๆ นี้ครับ แต่ยุ่งยากมากจริงๆ เลยครับ วันนี้ผมไปมาส สี่ห้าร้านแล้วก็ยังไม่ถูกใจ! เฮ้อ…”
ฉีเซี่ยงเจิ้งได้ยินแล้วอดพูดไม่ได้ “ศาสตราจารย์เฉิน คุณลืมคนใกล้ตัวไปได้อย่างไร!”
เฉินชางชะงัก “หมายความว่าอย่างไรครับ”
ฉีเซี่ยงเจิ้งยิ้ม “คุณลืมแล้วเหรอว่าพี่ฉีคนนี้ทำธุรกิจอะไร”
YOU MAY ALSO LIKE
