เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 1206 เลือดเยอะมาก!
การเปลี่ยนเอออร์ตาส่วนขึ้นสำเร็จแล้ว
เสร็จสิ้นในเวลายี่สิบนาที
เมื่ออุณหภูมิของผู้ป่วยกลับคืนมา สัญญาณชีพของร่างกายก็เริ่มกลับคืนเป็นปกติอีกครั้ง
ชัยชนะในขั้นนี้ให้กำลังใจทุกคนอย่างยิ่งยวด
จนกระทั่ง!
ทำให้โหวเลี่ยงบังเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา บางที…พวกเราก็อาจสร้างปาฏิหาริย์ได้?
ถูกต้อง!
ชีวิตทำให้พวกเราเต็มไปด้วยบาดแผล
ทำให้พวกเราคิดได้ทีละน้อยว่าตัวเองไม่ได้แตกต่างจากคนอื่น
ทำให้พวกเรากลายเป็นคนธรรมดาอย่างถึงที่สุด
ถึงขั้นทำให้ความมั่นใจในใจของพวกเราเริ่มเลือนหายไปทีละน้อย
แต่ในเวลานี้ ปาฏิหาริย์สิบแปดนาทีนี้ ปาฏิหาริย์ที่พวกเขาทำสำเร็จร่วมกันโดยมีเฉินชางเป็นคนนำนี้ สร้างกำลังใจให้ทุกคนเป็นอย่างสูง ทำให้พวกเขาเริ่มเชื่อมั่นว่าพวกเขาอาจก้าวข ข้ามความเป็นไปไม่ได้!
วินาทีนี้ เฉินชางมองทุกคนโดยไม่รู้ตัว เขาอึ้งไปเล็กน้อย
เพราะเขาพบว่า ในดวงตาของทุกคนล้วนมีแสงสว่าง!
แสงนี้มีชื่อร่วมกัน มันชื่อว่าความมั่นใจ!
เพราะความพิเศษของการผ่าตัด ทำให้ไม่อาจทำสำเร็จได้ในทันที
กระทั่งไม่อาจวางแผนและจัดแจงการผ่าตัดทั้งหมดนี้ได้ในระยะเวลาสั้นๆ
เพราะปัจจัยที่อันตรายที่สุดของผู้ป่วยเคสนี้ ก็คืออันตรายของความไม่แน่นอน
จำเป็นต้องศึกษาวิจัยทุกรายละเอียดแล้วค่อยลงมือทำ
เพราะฉะนั้น…
โพละ!
จากนั้นเสียงที่ไม่อาจมองข้ามเสียงหนึ่งดังขึ้น เลือดพลันสาดกระเซ็นออกมา!
เลือดมากมายสาดกระเซ็นใส่หน้ากากของเฉินชาง!
บดบังทัศนวิสัยของเฉินชาง!
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นฉับพลันนี้ราวกับเคียวยมทูตที่ฟันความมั่นใจในใจของทุกคนอย่างไร้ปรานี!
เหมือนกำลังจะบอกทุกคนในที่นี้ว่า ‘พวกเจ้า ก็มีดีแค่นี้!’
นี่คือสนามรบ!
ไม่มีควัน!
แต่กลับมีความตาย!
เจ้าหน้าที่แพทย์ที่ได้ชัยชนะในการแข่งชักเย่อกับยมทูตเมื่อครู่ วินาทีนี้ถูกอุบัติเหตุนี้โจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว!
โหวเลี่ยงใจตกไปถึงตาตุ่ม!
จางเผยอี้หน้าถอดสี!
และสีหน้าวิสัญญีแพทย์เหลียงไท่ก็แข็งทื่อ
ทุกคนในห้องผ่าตัดมองเลือดที่กระเซ็นออกมา มองเลือดที่ไหลลงมาตามหน้ากากอนามัยของเฉินชางช้าๆ หยดลงบนชุดผ่าตัด ขา และเท้า…
คนที่ตอบสนองแรกสุดไม่ใช่ใครอื่นแต่กลับเป็นนางพยาบาล เธอรีบเช็ดเลือดที่บนหน้ากากอนามัยของเฉินชาง!
ถัดมาคือโหวเลี่ยง เขายื่นมือเตรียมจะห้ามเลือด
“อย่า!”
โหวเลี่ยงมองกำลังจะคว้าหลอดเลือดไว้ แต่เสียงอย่าของเฉินชางทำเขาสะดุ้งโหยง!
ทุกคนหน้าเปลี่ยนสี จ้องเฉินชาง ไม่รู้ว่าทำไม
ต้องพึงรู้ว่า!
การเสียเลือดจำนวนมากที่เกิดจากการฉีกขาดของหลอดเลือดแดงใหญ่ในการผ่าตัดมีอัตราการเสียชีวิตสูงถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์
ทำไมไม่ห้ามเลือด
เมื่อไรที่เลือดออกเป็นจำนวนมาก ร่างกายจะเข้าสู่สภาวะเลือดในระบบไหลเวียนเลือดต่ำ
ขาดเลือด ขาดอากาศ ส่งผลให้เนื้อเยื่อตาย!
โดยเฉพาะเนื้อเยื่อสมอง!
อุดกั้น?
ถูกต้อง! ถ้าเป็นเวลาส่วนใหญ่ นี่คือวิธีการเดียวที่ใช้ได้!
แต่ตอนนี้กลับไม่ได้!
เพราะบริเวณหลอดเลือดด้านบนที่มีเลือดไหลของผู้ป่วย มีการฉีกขาดหลายจุด!
มิหนำซ้ำการฉีกขาดนี้ยังค่อนข้างอันตราย!
หากอุดหนึ่งที่จะต้องทำให้แรงดันภายในหลอดเลือดแดงใหญ่เพิ่มขึ้น ทำให้ผนังหลอดเลือดขาดฉับพลัน!
แถมยังมีอีกสาเหตุหนึ่ง เมื่อไรที่ไม่ได้ปิดหลอดเลือดแดงใหญ่ในสภาวะการไหลเวียนหยุดนิ่งในอุณหภูมิต่ำ บริเวณที่มีการจัดหาเลือดจากหลอดเลือดแดงใหญ่ส่วนท้องของผู้ป่วยในเวลานี้จ จะเกิดปฏิกิริยาขาดเลือดอย่างแน่นอน
ถึงตอนนั้น ปัญหาจะเพิ่มขึ้นอีก!
จะทำอย่างไรดี
“มีเลือดสำรองอยู่เท่าไร” เวลานี้เฉินชางรีบถาม!
“1000 มิลลิลิตรค่ะ!” พยาบาลรีบบอก
“ไม่พอ!” เฉินชางพูดอย่างเคร่งขรึม
จะจัดการสถานการณ์นี้อย่างไรดี
ยากเกินไปแล้ว!
ยากเกินไปแล้วจริงๆ!
จะช่วยผู้ป่วยของผมยังไงดี!
ห้องทำงานนอกห้องผ่าตัดในเวลานี้ ไม่มีใครพูด หลี่ฮุยกับเว่ยจู๋ฮว๋าทั้งสองคนตึงเครียดมาก!
สองมือประสานกันตรงหน้าอก ไม่พูดไม่จา
หลายปีมานี้ เว่ยจู๋ฮว๋าเห็นข้อมูล อัตราการตายเท่าไร อัตราการป่วยเท่าไร แต่…ไม่ได้เห็นผู้ป่วยที่ร่าเริงแบบนี้ตายบนเตียงผ่าตัดมานานมากแล้ว!
อีกทั้งเมื่อครู่ผู้ป่วยคนนี้ยังจับมือกับตัวเองอย่างดีใจ มีพูดมียิ้มแย้ม
แต่เวลานี้ คนคนนั้นกลับกำลังอยู่หน้าประตูแห่งความตาย!
หลี่ฮุยพิจารณาโดยสัญชาตญาณ เมื่อไรที่ผู้ป่วยตาย ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคืออะไร
โรงพยาบาลจะรับผิดชอบได้มากขนาดไหน เขาในฐานะที่เป็นผู้อำนวยการจะจัดการเรื่องที่ตามมาอย่างไร
ไม่มีใครหวังให้ผู้ป่วยเสียชีวิต
นอกห้องผ่าตัด ครอบครัวรอการผ่าตัดสิ้นสุดอย่างว้าวุ่นใจ
หญิงสาวพลันรู้สึกแน่นหน้าอก
“แม่ เป็นอะไรไป” ลูกรีบถามเธอ!
หญิงสาวรีบผ่อนคลาย “ไม่เป็นไรๆ เมื่อคืนแม่ไม่ค่อยได้นอนน่ะ”
หญิงสาวปลอบลูกชาย
เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเจ็บหน้าอกเฉียบพลัน
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก!
นอกห้องผ่าตัด จะคิดสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้
หญิงสาวรีบปลอบตัวเอง
ไม่มีใครหวังให้ผู้ป่วยมีอันเป็นไป
แต่คนที่หวังให้ผู้ป่วยไม่เป็นอะไรไปมากที่สุดคือหมอผู้ผ่าตัด
จะจัดการอย่างไรดี
จะให้ความดันเลือดสูงไม่ได้เด็ดขาด แม้เลือดออกช่วยลดความดันเลือดได้ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องแน่
แต่ความดันเลือดแบบนี้จะรับประกันการถ่ายเลือดของระบบประสาทของผู้ป่วยได้อย่างไร
ในเวลานี้เอง เฉินชางจ้องช่องท้อง ร่างแผนขึ้นในหัวอย่างรวดเร็ว!
ความคิดแล้วความคิดเล่าปรากฏขึ้นในหัวของเฉินชางอย่างต่อเนื่อง!
และแผนที่สี่มิติตรงหน้าเฉินชางก็กำลังสร้างความเป็นไปได้ต่อเนื่อง!
จะจัดการอย่างไร
ทำยังไงดี!
ในเวลานี้เอง เฉินชางพลันนึกถึงวิธีการหนึ่งหนึ่ง!
ดังนั้นเขาหันไปจ้องความดันเลือดอย่างมุ่งมั่น!
ตอนที่ความดันลดลงจนถึงขีดจำกัด เฉินชางพูดอย่างแน่วแน่ “หยุดถ่ายเลือด!”
“หัวหน้าโหว ห้ามเลือด!”
“หัวหน้าจาง เตรียมเชื่อมหลอดเลือดเทียม!”
ถึงแม้ทุกคนไม่เข้าใจเหตุผล แต่ก็เชื่อฟังคำสั่งของเฉินชางโดยสัญชาตญาณ
นี่ก็คือคำสั่งทหาร!
เฉินชางเริ่มแยกหลอดเลือดแดงรักแร้ขวา!
เขากำลังจะทำการทดลองหนึ่ง
หากการทดลองนี้ประสบความสำเร็จ นี่จะเปลี่ยนแปลงวิธีการเปลี่ยนหลอดเลือดแดงใหญ่แบบดั้งเดิม
หรือพูดแบบชัดเจนขึ้นหน่อย นี่จะกลายเป็นหลักประกัน
ถึงขั้นอาจลดอัตราการตายจากการผ่าตัดหลอดเลือดแดงใหญ่ฉีกขาด!
ยกประสิทธิภาพด้านความปลอดภัยในการผ่าตัด!
นึกถึงตรงนี้ เฉินชางก็พูดกับพยาบาลส่งเครื่องมือ “ขอคีมแยก! คีมจับเข็มเย็บแผลให้ผม!”
หลังพูดจบ เฉินชางก็เริ่มแยกหลอดเลือดแดงรักแร้ทันที
มองในหน้าจอ เฉินชางสงบนิ่งใจเย็น ไม่เร็วไม่ช้า ท่าทีเสมือนว่าต่อให้ภูเขาไท่ซานถล่มตรงหน้าก็หน้าไม่เปลี่ยนสี!
ทุกคนเห็นฉากนี้ก็อดนับถือไม่ได้!
นี่ก็คือบอสสินะ!
ไม่เพียงเพื่อนร่วมอาชีพในห้องผ่าตัด แม้แต่เว่ยจู๋ฮว๋าก็อดทอดถอนใจไม่ได้ “เก่งกาจ! ศาสตราจารย์เฉินเป็นคนจริงจริงๆ!”
นึกถึงตรงนี้ เว่ยจู๋ฮว๋าว่าก็พลันนึกถึงเรื่องหนึ่ง
หลังเฉินชางกลับจากฝึกงาน เขาตัดสินใจช่วยเฉินชางทำเรื่องหนึ่ง
เรื่องนี้จะเปลี่ยนแปลงความชำนาญทางการแพทย์ของเฉินชางไม่มากก็น้อย
แต่สำหรับชีวิต รวมไปถึงเส้นสายของเฉินชาง มันจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างใหญ่หลวง!
คนมีความสามารถแบบนี้ ถ้าเขาอยู่อันหยางได้ จะดีขนาดไหนกันนะ!
น่าเสียดายจัง!