เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 1248 คนตัวเล็กๆ ที่แบกโลกทั้งใบไว้
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไรที่เฉินชางมีความสำคัญต่อพวกเขามากขนาดนี้!
ถึงขั้นที่แม้แต่ผ่าตัดยังต้องรอเฉินชาง
แม้ว่าเกาฮว๋าหรง หัวหน้าแผนกศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีพูดเองว่าให้เตรียมการผ่าตัด
แต่ปฏิกิริยาของทุกคนทั้งวิสัญญีแพทย์โจวเฮ่อ หัวหน้าแผนกอวี๋หย่งกัง หัวหน้าทีมมือฉมังหม่าเยว่ฮุย พยาบาลประจำห้องผ่าตัดคือ: ไม่ต้องรอเฉินชางเหรอ
คำพูดเหล่านี้ดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจ แต่หลังจากที่พูดออกไป ทุกคนก็ตกตะลึงอยู่ครู่ใหญ่
เฉินชางเข้ามามีบทบาทสำคัญโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไรที่คุ้นชินกับการมีเฉินชางไปแล้ว
แม้แต่เกาฮว๋าหรงยังอดอึ้งไม่ได้ “งั้นรอเดี๋ยวครับ!”
ตอนนี้เฉินชางออกจากห้องผ่าตัดมาเจอกับภรรยาและลูกสาวของหวังต้ง
หญิงสาวอายุสามสิบกว่าปีสวมเสื้อเชิ้ตยีนส์และถักเปียหางม้าอุ้มเด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้
เห็นได้ชัดว่าเด็กหญิงคนนั้นร้องไห้มานานมาก แต่ในมือถือเกียรติบัตรใบหนึ่ง
หญิงสาวเองก็ตาบวมและแดงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าร้องไห้มา
“สวัสดีครับ คุณคือภรรยาของหวังต้งใช่ไหมครับ” เฉินชางไม่อ้อมค้อม
หญิงได้ยินแบบนี้ก็รีบลุกขึ้น “หมอคะ สามีฉันเป็นอย่างไรบ้างคะ”
“คุณอาคะ ช่วยพ่อหนูด้วยนะคะ…” เด็กหญิงพูดด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา
เฉินชางมองภรรยาและลูกของคนไข้แล้วอดถอนหายใจไม่ได้
นี่คงจะเป็นที่มาของพลังของหวังต้งที่ทำให้เขายังประคองสติในสภาพร่างกายแบบนั้นได้สินะ
หลายคนอาจจะรู้สึกว่าความรักเลื่อนลอยมาก
แต่มันเป็นพลังที่วิเศษมากจริงๆ
ทำให้พ่อคนหนึ่งประคองสติตั้งแต่ต้นจนจบภายใต้สถานการณ์ที่เสียเลือดมากขนาดนั้น
ยิ่งต้องอยู่แผนกฉุกเฉินนานเท่าไรก็ยิ่งเชื่อในสิ่งที่ดูเหมือนลวงตาแต่สำคัญมาก เช่น ความรัก ภาระความรับผิดชอบ ความศรัทธา…
เฉินชางลูบศีรษะของเด็กหญิงพร้อมพูดว่า “พ่อของหนูเข้มแข็งมาก เขาจะต้องหาย เขาซื้อของขวัญไว้ให้หนูด้วยนะ อยู่ท้ายรถ หนูไม่ต้องเป็นห่วงนะ เราจะทำอย่างสุดความสามารถ คืนพ่อ อที่สมบูรณ์แข็งแรงให้หนู!”
ภรรยาของหวังต้งให้ความร่วมมือดีมาก ไม่นานก็เซ็นเอกสารเสร็จ ยื่นให้เฉินชาง
ส่วนเฉินชางรีบกลับห้องผ่าตัด เตรียมเริ่มผ่าตัด
เขาไม่ได้ใช้เวลาคุยกับญาติคนไข้มากนัก และช่วงเวลานี้ก็ให้พยาบาลเตรียมความพร้อม
เฉินชางล้างมือเสร็จ พยาบาลก็ยืนอยู่หน้าประตูและใส่เสื้อให้เขา
เพราะทุกคนแต่งตัวเหมือนกัน เฉินชางจึงไม่ได้สังเกตว่าเกาฮว๋าหรงและอวี๋หย่งกังมาแล้ว
เฉินชางพลันพูดว่า “เตรียมดมยาสลบและเริ่มการผ่าตัด!”
หลังจากได้ยินคำพูดนี้ของเฉินชาง ทุกคนก็รีบเตรียมตัว
เหมือนเฉินชางเป็นผู้บัญชาการของการผ่าตัดเคสนี้
เกาฮว๋าหรงจ้องเฉินชาง ภายใต้หน้ากากอนามัย สายตาของเฉินชางหนักแน่นหาที่เปรียบไม่ได้ เหมือนมั่นใจว่าจะผ่าตัดเคสนี้ได้สำเร็จ ในใจเขาอดพึมพำไม่ได้ อายุยิ่งมาก ความกล้ายิ่งลด ดลง
คนหนุ่มสาวกลับแตกต่าง
อวี๋หย่งกังรีบพูดว่า “เฉินชาง ท่านนี้คือหัวหน้าเกา หัวหน้าแผนกศัลยกรรมตับและถุงน้ำดี”
เฉินชางได้ยินแล้วตาเป็นประกายทันที รีบพยักหน้า “สวัสดีครับ หัวหน้าเกา! เยี่ยมไปเลย มีคุณอยู่ การผ่าตัดจะต้องราบรื่นขึ้นมาก”
เกาฮว๋าหรงพลันตอบว่า “ศาสตราจารย์เฉินชมเกินไปแล้ว ยินดีที่ได้พบนะครับ หวังว่าจะร่วมงานกันอย่างราบรื่น ผมหรือคุณดีครับ”
เกาฮว๋าหรงมองเฉินชาง
เฉินชางลังเลครู่หนึ่ง “เชิญหัวหน้าเกาเลยครับ”
เกาฮว๋าหรงพยักหน้าและรับมีดผ่าตัดไป ส่วนเฉินชางเองก็เริ่มทำหน้าที่ผู้ช่วยอย่างตั้งใจ
การผ่าตัดเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
เนื่องจากบริเวณที่เกิดการบาดเจ็บคือบริเวณด้านนอก ด้านหลัง และส่วนบนของตับ จึงจำเป็นต้องมีการผ่าตัดทั้งบริเวณทรวงอกและช่องท้อง
เกาฮว๋าหรงหัวหน้าแผนกศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีศูนย์ฉุกเฉิน ความสามารถย่อมไม่ธรรมดา
เฉินชางซัพพอร์ตอย่างระมัดระวัง อวี๋หย่งกังเองก็ไม่กล้าผ่อนคลาย
……
หน้าห้องผ่าตัดตอนนี้ ภรรยาของหวังต้งอุ้มลูกสาว มือทั้งคู่จับมือของเธอไว้แน่น
ทั้งสองต่างปลอบใจกัน ฤดูร้อนแบบนี้ ที่นี่กลับเย็นเยียบเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเพราะแอร์ หรือเพราะความรู้สึกในส่วนลึกของหัวใจ
“คุณคือภรรยาของหวังต้งใช่ไหมครับ”
ชายคนหนึ่งขัดจังหวะสองแม่ลูก ทำให้ทั้งสองต่างตกใจ
หลังจากหญิงสาวหันไป ก็เห็นตำรวจยืนอยู่ด้านหลัง
“สวัสดีค่ะ ฉัน…ฉันคือภรรยาของหวังต้ง นี่บัตรประจำตัวประชาชน…ทะเบียนบ้านของฉัน…”
หญิงสาวหยิบเอกสารยืนยันตัวตนออกจากกระเป๋า
หลังจากอีกฝ่ายตรวจสอบดูแล้วก็พูดว่า “นี่คือการ์ดความจำในเครื่องบันทึกการขับขี่ นี่คือสิ่งที่เจอในรถ…ตอนนี้รถถูกเคลื่อนย้ายจากที่เกิดเหตุแล้ว เอาไว้พวกคุณ…”
หวังจากตำรวจพูดจบ ก็ได้แสดงความเสียใจ ก่อนจะจากไป
หญิงสาวมองของสำคัญพวกนี้แล้วอดถอนหายใจไม่ได้
ช่วงเวลาแห่งการรอคอยยาวนานเสมอ
ลูกเหนื่อยแล้ว จึงหลับอยู่บนเก้าอี้
หญิงสาวอุ้มลูก มองดูการ์ดหน่วยความจำของเครื่องบันทึกการขับขี่ในมืออย่างเหม่อลอย
สามีเป็นเซลล์ งานยุ่งมากและเหนื่อยมาก
ในแต่ละวันอยู่บนรถมากกว่าอยู่บ้านเสียอีก
หญิงสาวคิดไปคิดมาก็หยิบแท็บเล็ตออกมา เสียบการ์ดหน่วยความจำ และเปิดวิดีโอ…
ครั้งนี้ เธออยากรู้ว่าชีวิตในรถเป็นอย่างไร
เธอเลือกเปิดคลิปหนึ่งจากไฟล์ทั้งหมด
“สวัสดีครับ คุณหยาง ผมเสี่ยวหวังนะครับ ใช่ครับเสี่ยวหวัง ไม่ใช่ไอ้หวังโง่นะครับ ฮ่าๆ คุณหยางพูดเล่นหรือเปล่า เรา…ตู๊ดๆๆ…”
จากนั้นเป็นเสียงก่นด่าของหวังต้ง “แม่ง ไม่เคารพกันเลย!”
เสียงสงบสติอารมณ์ของของหวังต้งดังมาจากเครื่องบันทึก จากนั้นเขากดโทรอีกครั้ง “คุณหยางครับ ผมอีกแล้วครับ เรื่องที่เราคุยกันไว้…คุณอย่าทำแบบนี้สิครับ…ใช่ครับ! ผมเสี่ยว หวังเอง…”
ภรรยาฟังเสียงพวกนี้แล้วน้ำตาไหลพรากลงมาอย่างควบคุมไม่ได้
นี่คือชีวิตประจำวันของสามีหรือ
สามีบอกว่าคุณหยางคนนี้เป็นเพื่อนคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ
ที่แท้สามีก็โกหก
หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึกๆ เลื่อนไปอีกคลิป
“สวัสดีครับหัวหน้า หัวหน้าโทรหาผมเหรอครับ”
“ครับ หวังต้ง คุณทำโอทีหน่อย จัดการเอกสารใหม่ล่าสุดของเราให้เสร็จ…”
“เอ่อ หัวหน้าครับ วันเกิดลูกสาวผมน่ะครับ…”
“เป็นเด็กเป็นเล็ก ฉลองวันเกิดอะไรกัน เร็วหน่อยนะ ผมจะเอาวันนี้ เดือนหน้าจะคัดเลือกหัวหน้าแผนกแล้ว…คุณอย่าโง่สิ”
“ได้ครับหัวหน้า!”
……
ครู่ใหญ่หลังจากนั้น…
ไม่นานก็มีสายหนึ่งโทรเข้ามา “คือ…หวังต้ง ตำแหน่งหัวหน้าแผนกมีคนอื่นที่เหมาะสมแล้ว ส่วนคุณ…เฮ้อ ถึงอย่างไรผมก็ชื่นชมคุณนะครับ!
ครับ…ขอบคุณผู้จัดการครับ”
จากนั้นก็วางสายไป…
“แม่งๆๆ ไหนบอกว่าจะให้ผมเป็นหัวหน้าแผนก ผมทำโอทีทุกวันแล้วอย่างไร คิดว่าผมไม่รู้เหรอ ไอ้หมอนั่นมัน…เลว! พวกขี้โกหก!”
หลังจากสงบสติอารมณ์อยู่นาน หวังต้งพลันสูดหายใจเข้าลึกๆ
“พี่จาง ขอยืมเงินหน่อยสิครับ ครับๆๆ ได้ครับ สองพันก็พอครับ ขอบคุณครับ”
“พี่ซุน ผมยืมเงินหน่อยสิครับ พ่อตาไม่สบาย เปล่าครับ ได้ครับ ไม่ได้เป็นอะไรมากครับ!”
……
ครู่ใหญ่หลังจากนั้น เขาจึงลงจากรถกลับเข้าบ้าน
ภรรยาดูวันที่แล้วอึ้งงันไป เพราะวันนั้นคือวันเกิดของตน
เธอจำได้แม่นว่า พ่อของเธอป่วยแอดมิทที่โรงพยาบาล จำเป็นต้องใช้เงินสองหมื่นในการผ่าตัด และวันนั้นเขากลับดึก
ตอนนั้นเธอบ่นเขาว่าไม่ตั้งใจทำงาน คนที่เข้าบริษัทพร้อมๆ กับเขาเป็นหัวหน้าทีมกันหมดแล้ว เขายังอยู่ที่เดิมอยู่เลย ตอนนี้แม้แต่พ่อป่วยยังไม่มีเงินรักษา…
จู่ๆ เขาก็ยิ้ม พูดว่าหัวหน้าชื่นชมเขา ให้เงินโบนัสเขามา
“ภรรยา ผมรวบรวมเงินครบตั้งนานแล้วครับ แค่อยากเซอร์ไพรส์ ที่วันนี้กลับช้า เพราะผมผ่านร้านอาหารร้านหนึ่งเลยไปกินอาหารทะเลกับเพื่อนเก่า”
จนตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่า ที่กลับบ้านช้าเพราะสามีคุยโทรศัพท์สิบกว่าสายอยู่ในรถ…
ผู้ชายคนนี้อาจจะเป็นแค่คนตัวเล็กๆ ไม่ถือว่าประสบความสำเร็จ ยิ่งไม่นับว่ายิ่งใหญ่ แต่…เป็นที่เพิ่งทั้งชีวิตของเธอ!
แบกโลกทั้งใบให้เธอ!
YOU MAY ALSO LIKE
