เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 472 ผมมีลางสังหรณ์บางอย่าง!

บทที่ 472 ผมมีลางสังหรณ์บางอย่าง!

เฉินชางมองจางเสี่ยวกังที่เมื่อครู่ไม่ว่าตนจะพูดอย่างไรก็ไม่ยอมออกไป แต่เมื่อเห็นหญิงสาววิ่งออกไปก็รีบไล่ตามไปทันที!

นี่ทำให้เขาเข้าใจสัจธรรมบางอย่าง นั่นคือไม่มีผู้ชายคนใดเอาชนะผู้หญิงได้ หากไม้นี้ใช้ไม่ได้ก็เปลี่ยนใหม่!

เช่นตอนนี้เป็นต้น!

เฉินชางถูกลากตัวไปที่ห้องเวร หากไม่ใช่เพราะทุเรียนผลนั้นยังไม่ได้ผ่า เฉินชางคงคิดว่าฉินเยว่ซื้อมาลงโทษตนไปแล้ว! ผู้ชายทุกคนรู้ดีว่าทุเรียนจะต้องสัมผัสแนบแน่นกับเข่า[1]เสียก่อนจึงจะส่งกลิ่นหอมน่าหลงใหลออกมา

เขาถึงกล่าวกันว่าทุเรียนเข้ากับเข่าได้เป็นอย่างดี!

[ติ๊ง! ภารกิจเสร็จสิ้น มีส่วนร่วมในการผ่าตัด 76% ยินดีด้วย คุณได้รับหนึ่งในทักษะการผ่าตัดซ่อมแซมหลอดเลือดใหญ่ภายในช่องอก: ทักษะซ่อมแซมหลอดเลือดแดงเอออร์ตาส่วนลง (Aorta descendens)[2] ระดับปรมาจารย์]

เมื่อเฉินชางเปิดหน้าต่างภารกิจขึ้นมาก็เห็นการแจ้งเตือนนี้ของระบบ

เขาดีใจมาก!

ทักษะการซ่อมแซมหลอดเลือดแดงเอออร์ต้าส่วนลงเป็นทักษะซ่อมแซมหลอดเลือดแดงสำหรับศัลยแพทย์หัวใจ อาจนำไปใช้ในการแข่งขันประกวดทักษะการผ่าตัดศัลยกรรมหัวใจระดับประเทศได้

ถึงอย่างไรตอนนี้เฉินชางก็ว่างมาก จึงเปิดมิติฝึกฝนแล้วเข้าไปด้านใน!

หลอดเลือดแดงเอออร์ตาส่วนลงแบ่งออกเป็นหลอดเลือดแดงเอออร์ตาอกส่วนลง (Descending thoracic aorta) และหลอดเลือดแดงเอออร์ตาส่วนท้อง (Abdominal aorta)

ทักษะการผ่าตัดซ่อมแซมหลอดเลือดแดงเอออร์ตาส่วนลงในส่วนช่องอกและช่องท้องถือเป็นทักษะการผ่าตัดซ่อมแซมหลอดเลือดแดงใหญ่ภายในช่องอกเช่นกัน

ขณะที่เฉินชางเรียนรู้การผ่าตัดในครั้งนี้ เขาไม่ได้ศึกษาวิธีการผ่าตัดเพียงอย่างเดียว แต่เขายังพยายามคิดด้วยว่าจะพัฒนาทักษะการเย็บหลอดเลือดของตนอย่างไร

อันที่จริง แม้การผ่าตัดนั้นจะแปรเปลี่ยนไปมากมาย แต่ใจความสำคัญก็ยังคงเดิม!

เมื่อเข้าใจวิธีการผ่าตัดตามปกติอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว หากคิดจะพัฒนาการผ่าตัดจริงๆ ลำดับต่อไปย่อมไม่พ้นสองสามอย่างดังต่อไปนี้

อย่างแรกก็คือการผ่าตัดโดยดูจากภาพรวม สรุปผล วิเคราะห์และไตร่ตรองให้ดี แล้วเลือกแผนการผ่าตัดที่ดีที่สุดออกมา

ต่อมาคือรายละเอียด เพราะรายละเอียดแต่ละแห่งย่อมมีความแตกต่างกันมาก ขอเพียงจัดการรายละเอียดแต่ละแห่งให้ดี ป้องกันอาการที่คิดว่าอาจจะเกิดให้ได้ ก็จะเพิ่มอัตราความสำเร็จในการผ่าตัดให้สูงยิ่งขึ้นและลดอาการแทรกซ้อนได้แล้ว!

สุดท้ายก็คือการเพิ่มประสิทธิภาพของการผ่าตัดทั้งหมด ซึ่งก็คือทักษะพื้นฐานในการผ่าตัดนั่นเอง! ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ขอบคุนจ้า

ร่างกายของคนเราจะประกอบไปด้วยอวัยวะต่างๆ เช่น ผิวหนัง เส้นเอ็น กล้ามเนื้อ อวัยวะ หลอดเลือด เส้นประสาท…หากจัดการรายละเอียดในแต่ละแห่งได้ดี ฝีมือการผ่าตัดย่อมเพิ่มสูงขึ้น

ตอนนี้ทักษะพื้นฐานของเฉินชางที่อยู่ในขั้นสมบูรณ์แบบ มีเพียงทักษะเดียวก็คือการเย็บเส้นเอ็น ซึ่งเป็นทักษะสำคัญสำหรับหมอแผนกศัลยกรรมมือ เป็นทักษะที่เป็นพื้นฐานที่สุด หากทำส่วนนี้ได้ดี ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะราบรื่น

เป้าหมายต่อไปของเฉินชางก็คือการเย็บหลอดเลือด!

การผ่าตัดส่วนใหญ่จะเกี่ยวพันไปถึงการจัดการกับหลอดเลือด นี่เป็นวิธีที่เฉินชางทำได้ดีมาตลอด

ระยะนี้เฉินชางกำลังศึกษาว่าทำอย่างไรให้การเย็บหลอดเลือดประสบความสำเร็จดีขึ้น!

ดูเหมือนว่าขณะที่เฉินชางอยู่ในมิติฝึกฝนจะไม่รู้สึกเหนื่อยล้า หรือเบื่อหน่ายจริงๆ

ในตอนที่เขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง เฉินชางก็ต้องส่ายหน้า เขายังคิดไม่ออก!

เฉินชางลุกขึ้นขยับร่างกายเล็กน้อย ตอนนี้เขากำลังลังเลว่าจะใช้ [บัตรฝึกฝนพิเศษ] เพื่อพัฒนาทักษะเย็บหลอดเลือดดีหรือไม่

หลังจากใคร่ครวญและลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เฉินชางก็ยังคงส่ายหน้า

เขามีพื้นฐานการเย็บหลอดเลือดค่อนข้างดีอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลืองบัตรฝึกฝนพิเศษเลย นอกจากนี้เขาหวังว่าเขาจะคิดหาวิธีพัฒนาขึ้นมาได้ด้วยตัวเอง

……

……

ทางด้านฉินเยว่ พอถึงเวลาเลิกงานก็วิ่งออกไปทันที ไม่ทราบว่าวิ่งไปที่ใด

หลี่เป่าซานเห็นดังนั้นก็ทำเป็นหลับตาข้างลืมตาข้าง ทำราวกับว่าไม่เห็นไปน่าจะดีกว่า ถึงอย่างไรตอนนี้ฉินเยว่ก็มีอิสระค่อนข้างมาก เพราะอีกไม่นานก็จะย้ายไปที่แผนกศัลยกรรมทั่วไปแล้ว หลี่เป่าซานจึงไม่เข้มงวดกับเธอมากนัก

เช้าวันนี้ฉินเสี้ยวหยวนอารมณ์ไม่ค่อยดี ยังไม่ทันถึงเที่ยงวันก็อยากกลับบ้านแล้ว ทว่าช่วงเช้ามีคนเอาเอกสารมาให้เซ็นมากเป็นพิเศษ จึงต้องนั่งอยู่จนถึงเที่ยง!

เมื่อถึงเวลา ฉินเสี้ยวหยวนก็ลุกขึ้นยืนเตรียมจะกลับบ้าน ไม่นึกว่าถานลี่กั๋วจะเปิดประตูเข้ามาก่อน

ถานลี่กั๋วมองฉินเสี้ยวหยวนแล้วพูดยิ้มๆ ว่า “ผู้อำนวยการฉิน จะเลิกงานแล้วหรือครับ”

ฉินเสี้ยวหยวนเห็นถานลี่กั๋วก็ชะงักไปเล็กน้อย…แต่ไหนแต่ไรอีกฝ่ายก็ไม่เคยเข้ามาในห้องเขา แต่คราวนี้…มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“เลขาถาน มีอะไรหรือครับ”

ถานลี่กั๋วยิ้มเล็กน้อย พยายามบังคับให้ตนเองแสดงท่าทางนุ่มนวลออกมา อืม!

“ไม่ได้คุยเล่นกับผู้อำนวยการมานานแล้วนะครับ ผมว่าตอนเที่ยงพวกเราไปกินข้าวด้วยกันสักมื้อดีไหมครับ แล้วก็ถือโอกาสคุยกันสักหน่อย เป็นไงครับ”

ถานลี่กั๋วตัดสินใจแล้วว่าจะลดความตึงเครียดในความสัมพันธ์ระหว่างตนกับฉินเสี้ยวหยวนลงบ้าง เรื่องในวันนี้เป็นสัญญาณที่แสดงให้เห็นว่าฉินเสี้ยวหยวนก็อยากดีกับตนเช่นกัน ถึงกับให้ตนจัดการเรื่องการสัมภาษณ์เลยทีเดียว

เดิมทีเขาคิดว่าอีกฝ่ายมีแผนร้ายอะไร แต่คิดอยู่ทั้งเช้าก็ยังคิดไม่ออก สุดท้ายก็ได้แต่เกาศีรษะ!

เขาคงคิดมากไปเอง!

นี่อาจเป็นสัญญาณสงบศึกจากฉินเสี้ยวหยวน! บางทีอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรก็ได้ ก็แค่…เป็นการแสดงท่าทีอย่างหนึ่ง!

ถานลี่กั๋วคิดว่านี่เป็นสัญญาณของฉินเสี้ยวหยวนที่อยากคืนดีกับตน

คิดแล้วถานลี่กั๋วก็ตัดสินใจว่าจะหาทางลงให้อีกฝ่ายเสียหน่อย ตอนเที่ยงจึงคิดจะเลี้ยงข้าวเหล่าฉินสักมื้อ คืนดีกันและหยุดสงครามเย็นระหว่างกัน!

แต่ทางด้านฉินเสี้ยวหยวนกลับตกใจจนตาค้างไปแล้ว

เขามองถานลี่กั๋วด้วยความสงสัย รู้สึกว่า…มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!

คนเราคงไม่ทำดีโดยไร้เหตุผลแน่ๆ…ถานลี่กั๋วมาหาเขาเช่นนี้มีแผนการอะไรกันแน่!

ต้องเป็นแผนร้ายแน่นอน อย่างน้อยก็ต้องสองแผน หรืออาจจะมากกว่านั้น

คิดแล้วฉินเสี้ยวหยวนตัดสินใจว่าจะนิ่งไว้ก่อน เขารีบยิ้มจนตาหยี พูดไปว่า “อ้อ! เลขาถาน ภรรยาผมเพิ่งทำอาหารเสร็จพอดีเลย งั้นเราไปกินข้าวด้วยกันที่บ้านผมดีไหมครับ”

ถานลี่กั๋วได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมา “ไม่เป็นไรครับ! งั้นวันหลังพวกเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันนะครับ!”

ฉินเสี้ยวหยวนหัวเราะออกมาแล้วพยักหน้า “ได้ครับ วันหลังพวกเราก็หาเวลาไปนั่งด้วยกันนะครับ”

พูดจบก็ลุกขึ้นแล้วรีบกลับบ้านไปทันที

ระหว่างกลับบ้าน ในใจของเหล่าฉินเต็มไปด้วยความคิดวุ่นวาย เรื่องแรกคือเรื่องเยว่เยว่ลูกสาวตัวร้าย อีกเรื่องหนึ่งคือคนเจ้าแผนการอย่างถานลี่กั๋ว

เฮ้อ เมื่อคิดถึงตรงนี้ ฉินเสี้ยวหยวนก็อดถอนใจออกมาไม่ได้!

มีปัญหาทั้งนอกบ้านและในบ้าน!

ทำไมผมถึงต้องเหนื่อยขนาดนี้นะ

อย่างไรก็ตาม เรื่องที่เขาให้ความสนใจที่สุดก็คือปัญหาของลูกสาวตัวร้าย ยิ่งใกล้ถึงประตูบ้าน เขาก็ยิ่งสังหรณ์ใจไม่ดี

เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ต้องชะงักไปทันที “หอมจริงๆ!”

ฉินเยว่เดินหัวเราะออกมาจากด้านใน “พ่อกลับมาแล้วเหรอคะ นั่งพักก่อนสิคะ หนูชงชาไว้ให้พ่อแล้ว เดี๋ยวทำกับข้าวอีกอย่างก็เรียบร้อยแล้วค่ะ พ่อนั่งพักไปก่อนนะคะ อีกเดี๋ยวแม่ก็จะกลับมาแล้ว”

ฉินเสี้ยวหยวนชะงักไปทันที มองดูกับข้าวหน้าตาน่ากินสามอย่างที่วางเรียงอยู่บนโต๊ะ บนโต๊ะชาก็มีชาร้อนอยู่หนึ่งกา ยังมีไอร้อนอวลอยู่เลย

นี่เป็นความสุขที่ต้องเป็นครอบครัวสามคนเท่านั้นจึงจะมีได้!

เป็นลูกสาวตัวร้ายที่ไหนกันล่ะ…เป็นลูกที่ดีแท้ๆ

แต่ว่า…เหล่าฉินยังคงรู้สึกไม่วางใจ เขาวางกระเป๋าลงอย่างระมัดระวัง พูดขึ้นยิ้มๆ ว่า “เยว่เยว่ ทำไมวันนี้เลิกงานเร็วจัง อาหารพวกนี้ดูไม่เลวเลย ลูกมีพรสวรรค์จริงๆ!”

ขณะพูดก็เดินไปในห้องนอนอย่างไร้เสียง “พ่อเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะลูก เดี๋ยวจะออกไปช่วย!”

ฉินเยว่รีบพูดขึ้นว่า “พ่อคะ ไม่ต้องหรอกค่ะ พ่อพักผ่อนเถอะ วันนี้ให้หนูเป็นลูกกตัญญูสักวันนะคะ!”

ฉินเสี้ยวหยวนได้ยินดังนั้นก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้อง ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด!

[1] หญิงชาวจีนนิยมลงโทษแฟนด้วยการให้คุกเข่าลงบนผลทุเรียนสองผล

[2] เป็นส่วนหนึ่งของหลอดเลือดเอออร์ตา

สวัสดีนักอ่านทุกท่านค่ะ

อิงค์สโตนขอบคุณสำหรับการสนับสนุนที่ดีเสมอมา ทางเรารับทราบถึงฟีดแบ็กและกำลังพิจารณาเรื่องเพิ่มจำนวนตอนเป็นวันละ 2 ตอนแล้ว แต่ที่ไม่สามารถเพิ่มได้ในตอนนี้เพราะจะทำให้กระทบกับคุณภาพของงานแปลค่ะ ทางทีมงานและนักแปลอยากให้นักอ่านทุกท่านได้อ่านนิยายเรื่องนี้ด้วยคุณภาพที่ดีที่สุด จึงจำเป็นต้องคงความถี่ในการอัปนิยายเช่นนี้จนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงในอนาคต

อย่างไรก็ตามอิงค์สโตนต้องขออภัยในความไม่สะดวก และขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกการสนับสนุนที่มีให้มาตลอดค่ะ

———————————————–