เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 570 เพชร
บทที่ 570 เพชร
ประโยคหนึ่งของเฉินชาง ทำให้เจิ้งกั๋วถานอึ้งงันไป!
หมายความว่ายังไง
เฉินชางมีวิธีที่ดีกว่างั้นเหรอ
คิดได้ดังนี้ เจิ้งกั๋วถานรีบจ้องเฉินชาง “เสี่ยวเฉิน…คุณมีวิธีที่ดีกว่าเหรอครับ”
เฉินชางไม่ได้พยักหน้า และไม่ได้ส่ายหน้า แต่พูดด้วยภาษาอังกฤษว่า “หรือควรพูดอีกอย่างว่าเป็นวิธีที่จะทำให้เกิดแนวคิดใหม่”
ตอนนี้เอง ทุกคนต่างจ้องเฉินชาง แม้ไม่รู้ว่าทั้งสองคุยอะไรกันอยู่ แต่เห็นได้ชัดมากว่าเป็นการหารือเกี่ยวกับแนวคิดการศัลยกรรมของจางอ้ายเซียง!
เจิ้งกั๋วถานขมวดคิ้ว “หมายความว่าอย่างไรครับ”
เฉินชางพูดอย่างครุ่นคิด “ก็หมายความว่าผมให้แนวคิดใหม่กับทุกคนได้ครับ!”
ทุกคนรอบข้างได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็รวบรวมสมาธิ จ้องมองเฉินชาง
เจิ้งกั๋วถานรีบพูดว่า “แนวคิดอะไรครับ”
แม้แต่ปีเตอร์ก็จ้องเฉินชางอย่างประหลาดใจ สายตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง
สำหรับปีเตอร์แล้ว คนที่มาที่นี่ได้ล้วนได้รับค่าใช้จ่ายมาล่วงหน้าแล้ว ไม่ว่าจะสามารถแก้ไขปัญหาได้หรือไม่ พวกเขาก็รับค่าตอบแทนมาแล้ว
เพราะทีมของเขาได้ให้ตัวเลือกและวิธีมากมายแล้ว ถ้ายอมรับได้ ก็ลงมือทำให้ได้ทุกเมื่อ
แต่ถ้าไม่ยินดีทำก็ไม่เป็นไร
นี่ก็คือคุณค่าของทีมชั้นนำ
นี่เป็นวิธีคิดของในการรักษาโรคชาวอเมริกัน และยังเป็นรูปแบบเชิงพาณิชย์อีกด้วย
อย่างเช่น มีผู้ป่วยโรคมะเร็งท่านหนึ่งต้องการไปพบแพทย์ที่อเมริกา เขาหาผู้เชี่ยวชาญด้านมะเร็งที่เก่งกว่าและนัดหมายได้ หลังจากชำระค่าวินิจฉัยและรักษาห้าหมื่นดอลลาร์ อีกฝ่ายจะดำเนินการตรวจให้กับคุณ จากนั้นจัดทำแผนการวินิจฉัยและการรักษาพร้อมบอกข้อดีข้อเสียของแผนการรักษานี้ให้คุณเลือก
นี่เท่ากับว่า เงินห้าหมื่นดอลลาร์ของคุณซื้อได้แค่แผนการรักษาหนึ่งเท่านั้น!
ถ้าคุณไม่พอใจกับแผนการรักษานี้ ก็เลือกไม่ใช้ได้
แต่เงินของคุณได้ชำระไปแล้ว คุณได้ซื้อบริการรักษาครั้งนี้ไปแล้ว
เพราะฉะนั้นหลังจากได้ยินคำพูดของเฉินชาง แม้ปีเตอร์ไม่รู้จักเฉินชางนัก แต่ก็คาดหวังมากว่าเฉินชางจะมีแผนการรักษาที่ดีกว่านี้
การผ่าตัดของจางอ้ายเซียงเป็นโจทย์ยาก พวกเขาทำได้เพียงเข้าใกล้คำตอบที่ถูกต้องตามข้อจำกัด ตอนนี้มีอีกหนึ่งแนวคิดใหม่ จะไม่ดีใจได้อย่างไร
เฉินชางมองทุกคนพร้อมรอยยิ้ม “อุปกรณ์นี้น่าชื่นชมมาก เก่งกาจมากครับ แต่…น่าเสียดายที่ผมใช้ไม่เป็น เพราะฉะนั้นประธานเจิ้งครับ ถ้าไม่เป็นการรบกวน เชิญคุณผู้หญิงเข้ามาหน่อยครับ”
เจิ้งกั๋วถานพยักหน้า หลังจากลุกขึ้นเจรจากับจางอ้ายเซียงก็เรียกเธอมา
เฉินชางมองจางอ้ายเซียง ผิวหน้าของคนอายุห้าสิบกว่าปี แม้บำรุงได้ไม่เลว แต่ผิวหนังก็เริ่มหย่อนคล้อย ริ้วรอยระหว่างคิ้วก็เริ่มปรากฏ เพราะรอยแผลเป็นบนหน้าผาก ทั้งบนและล่างล้วนมีริ้วรอยที่ชัดเจนมากรอยหนึ่ง
จู่ๆ เฉินชางก็พูดขึ้นว่า “ทุกคนจะเห็นได้ว่า บนใบหน้าของคนไข้มีริ้วรอยอยู่ ความคิดของผมคือ จะนำผิวหนังเหี่ยวย่นที่ดูเหมือนไร้ประโยชน์พวกนี้มาใช้ได้หรือไม่”
ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนอึ้งไปทันที!
ในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ
ปีเตอร์ตะลึงไปทันที พูดกับเฉินชาง “คุณคืออัจฉริยะแท้ๆ!”
หลังจากพูดจบ ปีเตอร์ก็ปิดเครื่องมือ เดินมาอยู่ตรงหน้าจางอ้ายเซียง แล้วสังเกตอย่างละเอียด
จะว่าไปก็แปลกมาก รอยแผลทำให้ผิวหนังรอบๆ มีร่องรอยเส้นหนึ่ง แล้วคนมีอายุ ตรงไหนบ้างที่จะไม่มีริ้วรอย
ดังนั้นความคิดของเฉินชางคือหลังจากเอาเนื้อเยื่อแผลเป็นออก ยังคงใช้วิธีการผ่าตัดปลูกถ่ายผิวหนังบนใบหน้า แต่ทำผ่านการจัดการริ้วรอยระหว่างคิ้วจะบรรลุผลลัพธ์ที่ดีกว่า
ปีเตอร์วิเคราะห์อย่างต่อเนื่อง ในหัวเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจ เขาเหมือนเปิดโลกใหม่ หยิบปากกาและกระดาษมาวาด มั่นใจว่าแบบร่างแผนการรักษานี้จะต้องทำให้เจิ้งกั๋วถานพึงพอใจแน่!
และทำให้ตนเองพึงพอใจด้วยเช่นกัน!
เวลาล่วงเลยไป ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง ในที่สุดปีเตอร์ก็ทำแบบร่างแผนการรักษาเสร็จแล้ว
เขามองแบบร่างในมือ รู้สึกว่านี่จะต้องเป็นการผ่าตัดที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของเราในปีนี้อย่างแน่นอน และเป็นเคสที่เขาภาคภูมิใจที่สุดด้วย
คิดถึงตรงนี้ ปีเตอร์มองเฉินชางอย่างประหลาด “คุณลองดูสิครับว่าแผนนี้ของผมเป็นอย่างไร”
เฉินชางรับมามองแวบหนึ่งก็เข้าใจความหมายของอีกฝ่ายแล้ว
แต่…
เฉินชางไม่พึงพอใจ
เฉินชางส่ายหน้า “เฉยๆ ครับ”
ปีเตอร์ได้ยินแล้วตาถลนทันที “นี่เป็นการสร้างสรรค์ที่อัจฉริยะแล้ว คุณกลับคิดว่าเฉยๆ งั้นเหรอครับ”
เฉินชางพยักหน้า “อืม ใช่ครับ”
ปีเตอร์มองเฉินชางอย่างฉงน “คุณมีวิธีที่ดีกว่าเหรอครับ”
เฉินชางลุกขึ้น หยิบปากกาขึ้นมาพูดกับจางอ้ายเซียง “คุณผู้หญิงครับ ผมวาดบางอย่างบนใบหน้าของคุณได้ไหมครับ โปรดอย่าถือสา”
จางอ้ายเซียงพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ไม่เป็นไรค่ะ”
เฉินชางหยิบปากกาที่ใช้สำหรับวาดเส้นโดยเฉพาะขึ้นมา วาดบนใบหน้าของจางอ้ายเซียงอย่างต่อเนื่อง…
ปีเตอร์ยืนอยู่ข้างหลัง มองปากกาของเฉินชางที่ไม่เพียงวาดลงบนหน้าผาก แต่ตรงหางตาและพวงแก้มก็มีการจัดการอยู่บ้าง!
ทำให้ปีเตอร์ตกใจเล็กน้อย!
จะทำอะไรกันแน่
จู่ๆ เฉินชางก็วาดอีกหลายขีดไว้บนหน้าผากเป็นการทิ้งท้าย
รอยขีดพวกนี้ทำให้ปีเตอร์ตะลึง!
“คุณคืออัจฉริยะชัดๆ!”
สมาชิกอีกสี่คนรีบขยับเข้ามาดูอย่างละเอียด หลังจากดูแล้วก็มองเฉินชางอย่างเหลือเชื่อ
ปีเตอร์พูดว่า “ความคิดของคุณดีมาก ใช้การผ่าตัดศัลยกรรมดึงหน้า SMAS สามารถดำเนินการจัดการผิวหนังส่วนใบหน้าได้ดีกว่า อีกอย่างใช้การปลูกถ่ายผิวหนังก็แก้ไขปัญหารอยแผลเป็นได้ดีกว่า”
“แต่…เงื่อนไขสำหรับผู้ผ่าตัดสูงเกินไป ไม่ว่าจะเป็นการผ่าตัดแผลเป็นออกในระยะเริ่มต้น หรือการผ่าตัดศัลยกรรมดึงหน้า SMAS ในระยะกลางรวมถึงการปลูกถ่ายผิวหนัง ล้วนมีเงื่อนไขทางเทคนิคที่เข้มงวดมาก เพราะแผนของคุณแม่นยำเกินไป!”
เป็นความจริงที่ว่า ความคิดของเฉินชางแม่นยำมาก เขาใช้ผิวหนังทุกชิ้นอย่างชาญฉลาด ถึงขั้นแม้แต่รอยย่นก็นับรวมด้วย!
เฉินชางยิ้ม “หรือยังมีวิธีที่ดีกว่านี้ครับ”
คำพูดนี้ ทำให้ปีเตอร์พูดไม่ออก
ยังมีวิธีที่ดีกว่านี้จริงเหรอ
สายตาที่ปีเตอร์มองเฉินชางประหลาดใจเล็กน้อย เขามีชื่อเสียงในวงการเวชศาสตร์ความงามมานาน ไม่คิดว่าจะเจออัจฉริยะหนุ่มเช่นนี้ที่ประเทศจีน
แน่นอนว่าเจิ้งกั๋วถานฟังคำศัพท์เฉพาะทางที่ทั้งสองคุยกันไม่เข้าใจ แต่…สิ่งที่เขาสงสัยคือ เฉินชางมีวิธีที่ดีกว่าหรือไม่
“เป็นอย่างไรบ้างครับ ดร. ปีเตอร์ คุณคิดว่าข้อเสนอของเฉินชางเป็นอย่างไรบ้าง”
ปีเตอร์พยักหน้าชื่นชม “นี่อาจจะเป็นการคิดค้นที่ดีที่สุดแล้ว ถ้าการผ่าตัดสำเร็จ นี่คงจะเป็นการผ่าตัดอัจฉริยะเคสหนึ่ง ไม่เพียงช่วยคุณผู้หญิงจางกำจัดเนื้อเยื่อแผลเป็น ยังศัลยกรรมใบหน้าไปในตัวด้วย อีกทั้งการศัลยกรรมครั้งนี้ก็จะทำให้เธอยิ่งงดงาม!”
“นี่ก็คือการคิดค้นสุดอัจฉริยะ!”
เจิ้งกั๋วถานได้ยินแบบนี้ก็ดีใจขึ้นมาทันที “งั้นรีบเริ่มการผ่าตัดให้เร็วที่สุดได้ไหมครับ”
จางอ้ายเซียงอดยิ้มไม่ได้ “เที่ยงแล้ว กินข้าวก่อนค่อยว่ากันเถอะค่ะ”
เจิ้งกั๋วถานอารมณ์ดีมาก พลันพูดว่า “ใช่ๆๆ กินข้าวก่อน ช่วงบ่ายค่อยผ่าตัด!”
หลังจากพูดจบ เจิ้งกั๋วถานมองเฉินชาง “เสี่ยวเฉิน ขอบคุณมากครับ! จริงสิ…ช่วงบ่ายคุณมีเวลาไหมครับ…”
เฉินชางถอนหายใจอย่างอึดอัด ตอบตามจริง “ตอนแรกผมอยากใช้เวลาว่างวันนี้ของผมเลือกแหวนเพชรขอแฟนสาวแต่งงานสักวง…ดูเหมือนว่าวันนี้ไม่มีเวลาแล้ว…”
ตอนนี้เอง พอเจิ้งกั๋วถานได้ยินคำว่าแหวนเพชร พลันหันไปจ้องเลน่าคอร์น “ซิตตัน เพชรที่คุณประมูลได้ที่ลอนดอนล่ะครับ ขายให้ผมได้ไหมครับ”
จู่ๆ เลน่าคอร์นก็หยิบกล่องออกจากกระเป๋ากางเกง ยิ้มพูด “คุณหมายถึงเม็ดนี้เหรอครับ”
ชั่วขณะที่เลน่าคอร์นเปิดกล่อง ทุกคนตะลึงไปทันที!
“สวยมากครับ!”
เฉินชางถึงขั้นรู้สึกหายใจถี่เล็กน้อย…