เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 573 ผมเป็นกรรมการ

บทที่ 573 ผมเป็นกรรมการ

เฉินชางผ่าตัดเสร็จก็ชื่นชมใบหน้านี้ด้วยตัวเอง!

ความจริง นี่ไม่ใช่เพียงแค่การลบรอยแผลเป็นบนใบหน้าและการผ่าตัดปลูกถ่ายผิวหนังอีกต่อไปแล้ว

เฉินชางยกระดับการผ่าตัดครั้งนี้ให้ยากขึ้นหลายเท่า!

ปีเตอร์ที่อยู่ข้างๆ มองหน้าจางอ้ายเซียง ครู่ใหญ่ก็สงบลงไม่ได้

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขารู้สึกว่าแม้ตนคิดค่าใช้จ่ายแพงมาก แต่ก็บริการคนไข้อย่างเต็มกำลัง ทุกบาททุกสตางค์ล้วนสมเหตุสมผล…

แต่ตอนนี้พอเห็นการผ่าตัดของเฉินชาง จู่ๆ ก็มีความรู้สึกว่าการบริการของตน ‘ราคาเกินงาม’…

พอคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของปีเตอร์แดงขึ้นมา

ปีเตอร์มืออาชีพมาก เขาดูออกว่าการผ่าตัดที่ยาวนานกว่าสี่ห้าชั่วโมงนี้มีการผ่าตัดเล็กรวมอยู่เท่าไหร่ และทุกการผ่าตัดล้วนเรียกได้ว่าคลาสสิค

แต่เฉินชางกลับรวมทุกการผ่าตัดเข้าด้วยกันเสียดื้อๆ ดำเนินการเปลี่ยนแปลงใบหน้าของจางอ้ายเซียงอย่างสิ้นเชิง!

ตอนนี้บนใบหน้าของจางอ้ายเซียงยังมีรอยเย็บมากมาย แต่ทักษะการเย็บเหล่านี้ก็ทำให้ปีเตอร์ประหลาดใจเช่นกัน!

การเย็บนี้ละเอียดเกินไปหรือเปล่า

การรวมตัวอย่างยอดเยี่ยมของการซ่อนฝีเข็มและรอยด้าย ทำให้ร่องรอยการเย็บบางมาก

เพราะแบบนี้เอง โครงสร้างและเค้าโครงใบหน้าของจางอ้ายเซียงในตอนนี้จึงปรากฏออกมาได้อย่างชัดเจน

ปีเตอร์มองจางอ้ายเซียงในตอนนี้ แม้จะคุ้นเคยมาก! แต่ดูอย่างละเอียดแล้วกลับไม่คุ้นเคยไปหมด

นี่ก็คือการศัลยกรรมอย่างแท้จริงสินะ

บางทีความหมายที่แท้จริงของการทำศัลยกรรมควรเป็นการออกแบบรูปลักษณ์ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเขาหรือเธอตามสถานการณ์ของคนไข้

คิดถึงตรงนี้ ปีเตอร์พลันตกอยู่ในภวังค์ความคิด

การผ่าตัดจบลงอย่างสิ้นเชิง!

เฉินชางพันผ้าพันแผลด้วยตัวเอง ตอนที่ผ้าก๊อซปกคลุมทั้งใบหน้า ทุกคนล้วนรู้ว่าตอนเปิดออกครั้งต่อไป จะต้องเป็นเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงและเกิดปาฏิหาริย์อย่างแน่นอน

จางอ้ายเซียงมีสติมาก!

แม้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอรับรู้ได้ถึงสีหน้าของคนรอบข้าง

“เสี่ยวเฉิน…การผ่าตัดเป็นอย่างไรบ้างคะ”

เฉินชางยิ้ม “คุณผู้หญิงครับ พักผ่อนสักระยะ ผมเชื่อว่าคุณจะต้องเซอร์ไพรส์”ไอรีนโนเวล

จางอ้ายเซียงพยักหน้า “ขอบคุณคุณนะคะ เสี่ยวเฉิน!”

เฉินชางยิ้ม พยักหน้าให้พยาบาลส่งตัวเธอไปที่ห้องผู้ป่วย VIP

ตอนนี้หูจ้วนจินเสียใจภายหลังเล็กน้อย เขารู้สึกว่าที่นี่ควรจะมีห้องคนไข้ VVIP สักห้อง เพราะแบบนี้จึงจะสอดคล้องกับฐานะและตำแหน่งของบุคคลอย่างเจิ้งกั๋วถาน

ตอนนี้ภายในห้องทำงานนอกห้องผ่าตัด เจิ้งกั๋วถานมองหน้าจอ ครู่ใหญ่ก็ยังไม่ปริปากพูด จนกระทั่งจางอ้ายเซียงถูกส่งเข้าห้องผู้ป่วย เขาจึงถอยหลังก้าวหนึ่ง ค่อยๆ นั่งลงแล้วหยิบบุหรี่มวนหนึ่งออกมาสูบ

ความจริงเขาเคยคิดอยากลบรอยแผลเป็นให้ภรรยา แต่ว่ากันถึงแก่นแท้จุดประสงค์ไม่เพียงแค่รอยแผลเป็น แต่คือแผลเป็นภายในใจ

เลน่าคอร์นมองเจิ้งกั๋วถานพร้อมพูดว่า “คุณเจิ้งครับ ไปกันเถอะ ไปดูอาการภรรยาคุณ ผมเชื่อว่าตอนนี้เธอต้องการคุณมากกว่าตอนไหนๆ”

เจิ้งกั๋วถานได้ยินแบบนี้ จึงดับบุหรี่และโยนลงในที่เขี่ยบุหรี่ทันที “ใช่ครับ!”

สวีโหรวพาทั้งสองขึ้นตึกไปด้วยตัวเอง

เฉินชางเองก็ถอดเสื้อผ่าตัด หลังจากล้างมือเสร็จก็เดินไปที่ห้องผู้ป่วย และเจอกับกับเจิ้งกั๋วถานเข้าพอดี

ตอนนี้เจิ้งกั๋วถานตื่นเต้นมาก ก้าวเท้ายาวเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ จับมือเฉินชางไว้ “เสี่ยวเฉิน! ขอบคุณคุณมากจริงๆ! คุณอาจจะไม่รู้ว่าความหมายของสิ่งที่คุณทำคืออะไร แต่มันไม่เพียงแค่เปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ของคุณผู้หญิง ผมเชื่อว่าเธอจะต้องกลับไปมั่นใจอีกครั้ง”

เฉินชางพยักหน้า เขาเข้าใจดี

โดยทั่วไปแล้ว คนที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้า นานไปจะส่งผลกระทบต่อสภาพจิตใจ ถึงขั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงด้านนิสัย

เฉินชางยิ้ม “ประธานเจิ้งเกรงใจเกินไปแล้วครับ”

เจิ้งกั๋วถานโบกมือ พูดอย่างจริงจังว่า “ไม่ได้เกรงใจเลยสักนิด ถ้าคุณผู้หญิงกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ ไม่สิ…การออกแบบของคุณสวยกว่าตอนแรกเสียอีก ผมเชื่อว่าเธอจะต้องร่าเริงขึ้นกว่าเดิม”

เฉินชางยิ้ม รูปลักษณ์ของคนจะส่งผลกระทบต่อนิสัยของคนจริงๆ

เขานึกถึงโต้วซิน!

เด็กผู้หญิงที่มีปมด้อยและขี้กลัวเล็กน้อย แต่กลับมีเสียงที่สดใสสนุกสนาน

ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างไรบ้างแล้ว

บางทีเธอในตอนนี้คงจะหลุดพ้นจากสถานการณ์ยากลำบากในตอนนั้นแล้วมั้ง?

หลังจากเข้าห้องผู้ป่วยไปแล้ว เฉินชางและเลน่าคอร์นลังเลครู่หนึ่ง ไม่ได้เข้าไป บางทีตอนนี้ควรจะให้เวลาส่วนตัวกับพวกเขาสักหน่อย

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉินชางจึงเดินเข้าห้องทำงานข้างๆ ไป พูดกับสวีโหรว “ช่วยซื้อกาแฟให้ผมแก้วหนึ่ง กาแฟลาเต้ ใส่น้ำตาลเยอะๆ”

ยาชูกำลังได้ผลจริง ทว่าหลังจากทำงานอย่างแข็งขันมาเป็นเวลานาน ตอนนี้เฉินชางชอบของหวานมากขึ้นเรื่อยๆ

อืม และกาแฟลาเต้เพิ่มน้ำตาลคือสิ่งที่เฉินชางชอบมาก!

สวีโหรวเองก็รู้ความเคยชินของเฉินชาง ใกล้ๆ นี้ก็มีร้านกาแฟร้านหนึ่ง ไม่ต้องชงเอง ใช้เวลาไม่นานก็ซื้อกลับมาได้แล้ว

เลน่าคอร์นเห็นแบบนี้พลันเผยรอยยิ้ม “คนสวย ซื้อให้ผมสักแก้วได้ไหมครับ อเมริกาโน่ง่ายๆ ไม่เพิ่มอะไรเลย”

เลน่าคอร์นถามด้วยความสนใจอย่างยิ่ง “คุณเฉิน คุณมีรูปของว่าที่ภรรยาคุณไหมครับ ผมอยากรู้ว่าผู้หญิงแบบไหนที่ทำให้คุณชอบได้”

เฉินชางยิ้ม ในโทรศัพท์มือถือน่ะมีรูป แต่เป็นรูปที่แอบถ่ายฉินเยว่ที่เหนื่อยจนล้มนอนบนพื้นในห้องผ่าตัด

และถ่ายตั้งแต่ปีที่แล้ว

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็เลือกรูปออกมาให้เลน่าคอร์นดู

เลน่าคอร์นเห็นแล้วตาเป็นประกายทันที พลันยิ้มพูดว่า “เป็นผู้หญิงที่สวยมาก แต่…มีความพยายามมากและโชคดีมาก! การได้เจอคุณ อาจจะเป็นความโชดดีที่สุดของเธอ!”

เลน่าคอร์นยิ้ม รู้สึกว่าคนจีนถ่อมตัวจริงๆ ถ้าเขามีความสามารถขนาดนี้ เขาจะต้องบอกคนอื่นด้วยความภาคภูมิใจอย่างแน่นอน

ทว่านึกถึงการผ่าตัดเมื่อครู่นี้ เลน่าคอร์นก็อดถอนหายใจไม่ได้ “เฉิน คุณเป็นคนที่ผ่าตัดศัลยกรรมได้ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอ สิ่งที่คุณเปลี่ยนแปลงไม่เพียงแค่รูปลักษณ์ของคนคนหนึ่ง แต่มอบจิตวิญญาณใหม่ให้กับใบหน้านั้น”

“ผมเชื่อว่า ภรรยาของคุณเจิ้งจะต้องเดินออกจากปมในใจ และทุกอย่างเป็นคุณงานความดีของคุณครับ!”

เฉินชางยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร เจิ้งกั๋วถานดีกับเขาเขารู้ดี เพราะฉะนั้นเขาจึงช่วยเหลืออีกฝ่ายอย่างเต็มความสามารถ

ตอนนี้เอง ปีเตอร์ก็เดินเข้ามา ได้ยินคำพูดของเลน่าคอร์นแล้วพยักหน้าพูดเสริมว่า “จริงครับ การผ่าตัดศัลยกรรมของคุณเฉินเป็นการผ่าตัดที่เก่งที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็น ไม่มีใครสู้ได้!”

เลน่าคอร์นจุ๊ปากชื่นชม “คุณเฉินได้ยินหรือยังครับ คุณได้รับการยอมรับของปีเตอร์ได้ ก็เท่ากับคุณได้รับการยอมรับจากวงการเวชศาสตร์ความงามระดับโลก”

ได้ยินคำพูดของเลน่าคอร์น เฉินชางอึ้งไปทันที พลันสงสัยในฐานะของปีเตอร์ขึ้นมา

แม้รู้ว่าเจิ้งกั๋วถานไม่มีทางเชิญคนธรรมดามา แต่…พูดตามตรง เขามีความรู้ด้านนี้ไม่ลึกซึ้งนัก

เลน่าคอร์นเห็นแบบนี้อดยิ้มไม่ได้ “ปีเตอร์เป็นผู้ก่อตั้งองค์กรศัลยกรรมตกกแต่ง CIS แห่งสหรัฐอเมริกาและเขายังเป็นผู้ที่มีสิทธิ์ออกเสียงในสาขาเวชศาสตร์ความงามของยุโรปและอเมริกา อ้อ จริงสิ อาจจะมีข้อมูลที่แสดงถึงสิ่งนี้ได้ นั่นคือคนที่ดาราฮอลลีวูดนับไม่ถ้วนอยากรู้จักไม่ใช่พวกผู้กำกับ แต่คือปีเตอร์!”

คำพูดนี้ ทำให้ปีเตอร์อดยิ้มไม่ได้

จู่ๆ ปีเตอร์ก็พูดขึ้นว่า “คุณเฉินครับ คุณจะไปร่วมงานประชุมเวชศาสตร์ความงามที่จัดขึ้นในเกาหลีสิ้นเดือนธันวาคมไหมครับ”

เฉินชางชะงัก พลันนึกขึ้นได้ว่าฉินเสียงเคยพูดถึงเรื่องนี้กับเขา “เข้าร่วมครับ หรือคุณปีเตอร์…ก็เข้าร่วมด้วย”

ปีเตอร์เผยรอยยิ้มขึ้นมาทันที “ผมไม่เข้าร่วมครับ แต่…ผมเป็นกรรมการ”