เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 637 คำว่าฉินกับเฉินยังแยกออกอยู่ไหม
เฉินชางออกจากห้องทำงานผู้อำนวยการอย่างจนปัญญา!
ผู้อำนวยการฉินขี้งกจริงๆ!
ไม่ใช่สิ แค่คิดไม่ได้ ลองคิดดู เขาเป็นถึงผู้อำนวยการ จะไม่เข้าใจได้อย่างไร
ลูกสาวจะแต่งกับตนอยู่แล้ว เหล้าขวดเดียวยังไม่เต็มใจ
เฮ้อ!
เหล่าฉินนะเหล่าฉิน อยู่ไม่เป็นเสียแล้ว
ดูเหมือนว่า…
ไม่คิดหาวิธีสักหน่อยไม่ได้แล้ว
เหล้าเหมาไถพิเศษอายุสี่สิบปี เฉินชางแค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว ถ้าได้ดื่มจะโพสต์ในโมเมนต์วีแชทให้เฉินต้าไห่ดูสักหน่อย…
ความรู้สึกแบบนั้นผ่อนคลายมาก
กลับไปแล้วเขาจะต้องปรึกษาฉินเยว่สักหน่อย
เห็นว่ากำลังจะเลิกงาน เฉินชางจะต้องรีบกลับไปเปลี่ยนเวรแล้ว
ฉินเสี้ยวยวนมองเฉินชางจากไป ในใจลนลานไปหมด!
เย่วเย่วนะเย่วเยว่!
หนูยังจำได้อยู่ไหมว่าหนูอยู่ตระกูลอะไร
‘ฉิน’ ถูกหนูแก้เป็น ‘เฉิน’ แล้วมั้ง
พ่อเลี้ยงหนูมาจนโตขนาดนี้ ยังสู้เจ้าหมอนั่นไม่ได้
คิดถึงตรงนี้ ฉินเสี้ยวยวนชีพจรลงเท้า รีบกลับบ้านไปทันที ไม่อยากอยู่ที่โรงพยาบาลอีกแม้แต่วินาทีเดียว
เขาจะฉวยโอกาตอนที่โจรในบ้านยังไม่กลับบ้านซ่อนเหล้าให้ดี
เพียงแต่เหล่าฉินเพิ่งเข้าห้องก็เห็นจี้หรูอวิ๋นกลับมาแล้ว กำลังแกะพัสดุอยู่ตรงนั้น
“รีบร้อนขนาดนี้ มีอะไรหรือเปล่าคะ” จี้หรูอวิ๋นถลึงตาใส่เหล่าฉินแวบหนึ่ง
ฉินเสี้ยวยวนถอนหายใจ “เฮ้อ…ลูกสาวคุณเนี่ ยใช้ได้เลยนะ! บ้านอื่นลูกเขยให้ของพ่อตา แต่กับผม วันๆ ลูกเขยคิดจะปล้นพ่อตา อีกอย่าง…ลูกสาวกลับเป็นสายลับให้ ผมนี่ลำบากจริงๆ เลย คุณไม่รู้หรอกว่าวันนี้”
ฉินเสี้ยวยวนถอนหายใจ ก่อนจะเล่าเรื่องวันนี้พร้อมส่ายหน้าอย่างจนปัญญา
หลังจากจี้หรูอวิ๋นฟังจบแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้ “ฉันว่านะ สุภาพบุรุษก็ควรมีความเป็นสุภาพบุรุษ คุณขี้งกเกินไปแล้ว แค่เหล้าไม่กี่แก้ว ไวน์แดงที่เสี่ยวเฉินกับเยว่เย่วเอากลับมาเมื่อหลายวันก่อนก็แพงมากนะ คุณจะขี้งกเกินไปไม่ได้!”
เหล่าฉินได้ยินจี้หรูอวิ๋นยังพูดแบบนี้ ก็ตะลึงไปทันที ก่อนจะพูดอย่างประหลาดใจ “ภรรยาครับ หรือผมงกเกินไป”
จี้หรูอวิ๋นพยักหน้า “ใช่ค่ะ ฉันรู้สึกว่าเสี่ยวเฉินดีมาก ดีทุกอย่างเลย!”
เหล่าฉินขานรับว่าอ้อ ก่อนจะเปลี่ยนรองเท้านั่งลงบนโซฟา
เขาเห็นจี้หรูอวิ๋นแกะพัสดุกองใหญ่ก็ตื่นเต้นขึ้นมา “นี่อะไรเหรอครับ”
จี้หรูอวิ๋นยิ้ม พูดอย่างดีอกดีใจ “ฉันจะบอกให้นะ นี่ของดีๆ ทั้งนั้น เพื่อนของเฉินชางเป็นประธานทีมแพทย์เวชศาสตร์ความงาม CIS อเมริกา นี่มาสก์ไฮยาลูรอน และพวกครีม…อ้อ เหล่าฉิน ภาษาอังกฤษคุณดี แปลให้ฉันหน่อย นี่คืออะไร” ฉินเสี้ยวยวนมองอย่างงุนงงทันที
ถึงขั้น…หวาดระแวงโลกขึ้นมาเล็กน้อย!
ถึงว่าคุณบอกว่าเฉินชางดี
จะไม่ดีได้อย่างไรเล่า
ที่แท้ก็ถูกติดสินบน!
ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวกล่องใหญ่ขนาดนี้ ดูก็รู้ว่าเป็นสินค้าระดับพรีเมี่ยม เป็นผม ผมก็บอกว่าเฉินชางดี!
คิดถึงตรงนี้ ฉินเสี้ยวยวนพลันรู้สึกเหนื่อยใจจนแทบอยากร้องไห้
เป็นผู้ชายก็สมควรถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมหรือ
เฉินชางนะเฉินชาง เจ้าหมอนี่เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว
รู้ไหมว่าตระกูลฉินใครใหญ่สุด
ผมฉินเสี้ยวยวนต่างหากที่เป็นผู้นำครอบครัว!
เจ้าหมอนี่ไม่เข้าใจจุดนี้เลยสักนิด หึ!
“เหล่าฉิน รีบไปทำอาหารค่ะ ฉันหิวจะตายแล้ว!” จี้หรูอวิ๋นจัดเครื่องสำอางพลางพูดอย่างร่าเริง
เหล่าฉินได้ยินแล้วพยักหน้าทันที “ได้ครับภรรยา เย็นนี้กินอะไรดีครับ”
……
……
เฉินชางสาบานว่า ต่อไปจะไม่กินข้าวกับเล่อเล่ออีก
ขนมจีบสองกล่อง ไส้กุ้งหนึ่งกล่องและไส้ต้นหอมหมูอีกหนึ่งกล่อง
เขามองเล่อเล่อที่ปากมันเยิ้ม กัดขนมจีบทีละครึ่งลูก เฉินชางตัดสินใจเตือนเธอว่าอย่ากินไวเกินไป ไม่อย่างนั้นตนคงรับประกันได้ว่า…สุดท้ายตนจะได้กินกี่ลูก
“เล่อเล่อ ในหนังสือบอกว่า เคี้ยวให้ละเอียดก่อนกลืนช่วยลดความอ้วนได้” เฉินชางพูด
เล่อเล่อจ้องเฉินชาง “คุณกังวลว่าฉันจะกินไวไป ไม่เหลือให้คุณเหรอคะ”
เฉินชางพูดไม่ออกทันที แค่นี้คุณยังเดาออกอีก
“แน่นอนว่าไม่ใช่ ผมจะสนใจขนมจีบแค่ไม่กี่ลูกเหรอ”
เล่อเล่อพยักหน้าทันที ยัดขนมจีบไส้กุ้งเข้าปากในคำเดียว แล้วหยิบมาอีกลูก “อ้อ ฉันก็ว่าตอนนี้หมอเสี่ยวเฉินไม่ได้งกขนาดนั้นแล้ว”
เฉินชางปวดใจแทบตาย คุณไม่รู้เหรอว่าการงกเป็นความเคยชินอย่างหนึ่ง
ไม่เกี่ยวว่าคุณมีเงินไหม แต่ก็จะงก!
เฉินชางจนปัญญา สาบานเลยว่าต่อไปมีของอร่อยจะกินกับเสี่ยวหลิน
กินข้าวเสร็จ เล่อเล่อหยิบนมเปรี้ยวสองขวดออกจากลิ้นชัก ยื่นให้เสี่ยวหลินขวดหนึ่ง
“เมื่อก่อนหมอเฉินบอกว่าไม่ชอบนมเปรี้ยว ใช่ไหมคะ”
เฉินชางอึ้ง อยากส่ายหน้ามาก เมื่อก่อนผมแค่ไม่มีเงิน!
ตอนนี้ผมอยากดื่ม…
น่าเสียดายที่สายไปแล้ว!
มื้อดึกก็ได้กำหนดเมนูแล้ว คืนนี้ ไม่ใช่มื้อดึกที่ดีแน่
เฉินชางตัดสินใจว่า พรุ่งนี้หลังเลิกงาน จะกินเกี๊ยวต้มหลายๆ ชิ้นเพื่อชดเชยให้กระเพาะที่ได้รับบาดเจ็บของตน แม้เกี๊ยวต้มไม่เหมือนขนมจีบ แต่…ถึงอย่างไรก็มีไส้
ตอนนี้เอง คนกลุ่มหนึ่งก็เข้ามาในแผนกฉุกเฉิน
เหมือนจะ…เป็นสองครอบครัว!
คู่สามีภรรยาวัยกลางคนที่แต่งตัวอย่างประณีตมากประคองหญิงสาวคนหนึ่งไว้ สีหน้าตื่นตระหนกและร้อนรน
และอีกข้างก็เป็นคู่สามีภรรยาเช่นกัน และยังมีชายที่รูปร่างสูงใหญ่ขมวดคิ้วแน่น
“คุณหมอ! รีบมาดูหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวฉัน”
“คุณหมอ!”
เฉินชางรีบเดินมา “เกิดอะไรขึ้นครับ”
หญิงวัยกลางคนที่แต่งตัวสวยงามน่าจะเป็นแม่ของหญิงสาว เธอพูดอย่างร้อนใจ “เมื่อกี้เรากินข้าวอยู่ด้วยกัน หลังจากกินเสร็จ ตอนที่เดินออกมา ลูกสาวฉันก็ล้มลงพื้นไปเลย”
เฉินชางอึ้ง เห็นหญิงสาวยังรู้สึกตัวดีก็พูดกับเล่อเล่อ “เล่อเล่อ เข็นเตียงออกมา”
กินเยอะก็ขยับเยอะๆ หน่อย!
เล่อเล่อมีจุดเด่นนี้แหละ กินได้ ทำงานได้ หนักเอาเบาสู้
เฉินชางให้ผู้ปกครองพยุงคนไข้ขึ้นเตียง หญิงสาวดูทันสมัยมากและสวยมากด้วย
เฉินชางถาม “คุณไม่สบายตรงไหนไหมครับ”
หญิงสาวเสียงค่อนข้างเบา “แค่รู้สึกไม่มีแรง แขนขาอ่อนแรง มือชา เป็นมาสักพักแล้วค่ะ เมื่อกี้กินข้าวไป หลังจากออกมา จู่ๆ ก็เป็นหนักขึ้น”
เฉินชางอึ้ง “คุณดึงมือหมอ ออกแรง!”
หลังจากสัมผัสครู่หนึ่ง จู่ๆ เฉินชางก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อลดลง
“มือชาทั้งสองข้างไหมครับ”
หญิงสาวพยักหน้า “อืม ชาทั้งสองข้างเลยค่ะ”
เฉินชางนึกถึงโรคหลอดเลือดสมองก่อนเป็นอันดับแรก “คุณมีโรคความดันโลหิตสูงกับเบาหวานไหมครับ”
แม่ของหญิงสาวชิงตอบก่อน “ไม่มีค่ะ! ครอบครัวฉันไม่มีโรคทางพันธุกรรม ลูกก็แข็งแรงมาก ตอนตรวจร่างกายปีนี้ทุกอย่างปกติ!”
แม้เฉินชางรู้สึกว่าหญิงสาวอายุน้อยขนาดนี้ ไม่เหมือนเป็นโรคหลอดเลือดสมอง แต่มีอาการอ่อนแรงและชาทั้งสองข้าง…จึงถามว่า
“ปกติดื่มแอลกอฮอล์ไหมครับ”
หญิงสาวไม่ได้พูดจา แม่ของเธอชิงตอบว่า “ไม่ค่ะ ลูกสาวฉันเพิ่งเรียนจบ จบจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงด้วย ไม่มีประวัติสูบบุหรี่และดื่มแอลกอฮอล์ แข็งแรงมาก!”
เฉินชางอึ้ง แบบนี้ก็ซักประวัติคนไข้ไม่ได้ ต้องเข็นเตียงเข้าไปเพื่อถามคนไข้ จึงพยักหน้าพูด “อืม พวกคุณไปดำเนินเรื่องก่อน เล่อเล่อ เข็นคนไข้เข้ามา”
ตอนนี้เอง จู่ๆ แม่ของหญิงสาวก็พูดว่า “ฉันเข้าไปด้วยค่ะ!”
เฉินชางอึ้งไปทันที ผมอยากเลี่ยงคุณนี่แหละ คุณยังจะตามมาทำไม
“นี่เป็นห้องฉุกเฉิน ญาติคนไข้เข้าไม่ได้ครับ”
หญิงวัยกลางคนอึ้งไปทันที สีหน้าพลันกระวนกระวายเล็กน้อย
ความจริงเฉินชางจงใจ มีญาติคนไข้อยู่ ประวัติการป่วยของคนไข้ก็จะไม่ชัดเจน
การปกปิดเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง
อยากได้ข้อมูลที่แท้จริง เป็นแบบนี้ไม่ได้แน่!