เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 661 เฉินชางอันตรายแล้ว...
ชั่วขณะนี้ ในที่สุดกัวอวิ๋นเฟยก็เข้าใจแล้วว่าทำไมคนอื่นถึงเรียกเขาว่าหมอเฉิน!
ที่แท้ก็เพราะเขานั่งบนที่นั่งของแชมป์มาหนึ่งวัน!
ถึงว่ารอบข้างเต็มไปด้วยสายตาชื่นชม…
ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง!
ชั่วขณะนี้ ความจริงปรากฏแล้ว
ผู้ชมก็ต่างเข้าใจแล้วเช่นกัน
พวกเขามองกัวอวิ๋นเฟยอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก พร้อมตะโกนว่า “กัวอวิ๋นเฟยสุดยอด! คุณหัวล้าน แต่ก็เก่ง!”
ทุกคนหัวเราะฮ่าๆ ขึ้นมา
ความจริงชั่วขณะนี้ ทุกคนที่ยืนอยู่ด้านบนล้วนเก่งมาก
อู๋ถงฝู่มองทุกคนพร้อมรอยยิ้ม “ยินดีด้วย พวกคุณเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ แต่ผมหวังว่าพวกคุณจะเตรียมความพร้อม การแข่งขันวันพรุ่งนี้ไม่ใช่การจำลองแล้ว แต่เป็นการกู้ชีพที่แท้จริง พวกคุณทุกคนจะต้องเข้าไปเป็นสมาชิกในทีมแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เข้าร่วมการกู้ชีพที่แท้จริงพร้อมกับทีม
ผมเชื่อว่าพวกคุณล้วนเป็นหมอที่ประสบการณ์โชกโชน แต่ผมก็จะย้ำเตือนทุกคนว่าอย่าประมาทเด็ดขาด และอย่าบุ่มบ่าม ความสะเพร่าและความประมาทของพวกคุณเป็นการไม่รับผิดชอบต่อคนไข้ ผมขอเตือนทุกคนอีกอย่างว่า ไม่ว่าจะเป็นวันนี้หรือพรุ่งนี้ ในเมื่อเป็นหมอแล้วก็ต้องเป็นหมอที่ดี เริ่มจับสลากได้”
หลายนาทีหลังจากนั้นผู้เข้าแข่งขันก็จับสลากตัดสินโรงพยาบาลโรงพยาบาลที่ทุกคนต้องไป!
หลังจากเฉินชางจับสลากแล้วอึ้งไปทันที “โรงพยาบาลศูนย์ฉุกเฉินเมืองหลวง!”
หลังจากทุกคนจับสลากเสร็จก็เริ่มลงทะเบียนบันทึกข้อมูล ไม่นาน บนจอภาพใหญ่ปรากฏชื่อโรงพยาบาลที่แต่ละคนต้องไป
ตอนที่เห็นโรงพยาบาลที่เฉินชางต้องไป ทุกคนอึ้งไปทันที
“โรงพยาบาลศูนย์ฉุกเฉินเมืองหลวง!”
“ใช่ เฉินชางโชคร้ายจริงๆ…”
“จริง คนที่ไปโรงพยาบาลนี้ ไม่เคยได้แชมป์ ซวยเกินไปแล้ว”
ได้ยินที่พวกรุ่นพี่คุยกัน นักศึกษาเหล่านั้นตกใจ “ทำไมล่ะ ผู้อำนวยการอู๋เป็นผู้อำนวยการของโรงพยาบาลศูนย์ฉุกเฉินไม่ใช่เหรอ โรงพยาบาลนี้เก่งมากนะ ศูนย์หลักของศูนย์ฉุกเฉินทั้งเมืองหลวง”
รุ่นพี่ได้ยินแล้วอดพยักหน้าไม่ได้ “ใช่ ก็เพราะแบบนี้ เฉินชางยิ่งไม่มีโอกาส”
คนที่อยู่ข้างๆ เองก็พยักหน้า “หมอโรงพยาบาลศูนย์ฉุกเฉินล้วนเป็นหมอที่ผ่านการฝึกมาอย่างดี ตอนที่พวกเขากู้ชีพก็มีระบบระเบียบแบบแผนแล้ว เป็นทีมที่สมบูรณ์แบบมาก หลังจากเฉินชางไป ยากมากที่จะแสดงฝีมือ แต่การให้คะแนนนี้อิงตามฝีมือที่คุณแสดงออกมา และคนที่ให้คะแนนก็คือสมาชิกในทีม จะประเมินโดยอิงตามผลงาน การมีส่วนร่วมและอื่นๆ
พวกเขาเก่งมาก เพราะฉะนั้นคุณไปอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น ง่ายมากที่จะทำอะไรไม่ถูก พอเป็นแบบนี้ก็ยากมากที่จะได้คะแนนดีๆ!”
ทุกคนได้ยินแล้วอดถอนหายใจไม่ได้ ความจริงก็เป็นแบบนี้
แน่นอนว่าเฉินชางไม่รู้เรื่องพวกนี้ แต่…เขารู้ว่า ไม่ว่าตนไปไหน ก็จะมีบอสระดับราชารอตนอยู่
มีเวลามาเป็นห่วงเรื่องนี้ ไม่สู้กลับไปตั้งใจวิเคราะห์ เรียนรู้การผ่าตัดทั้งหมดนั้น เพื่อเป็นหลักประกัน
เฉินชางคิดแล้วก็ตัดสินใจแน่วแน่ วันนี้จะไม่ไปไหนทั้งนั้น จะอยู่ที่โรงแรมโดยดี
ใช่!
ห้องเพรสซิเดนท์สูทของอาจารย์เมิ่งยังอยู่ ไปที่นั่นแล้วกัน ถึงอย่างไรห้องสแตนดาร์ดก็มีคน เฉินชางไม่อยากรบกวนคนอื่น และไม่อยากถูกคนอื่นรบกวนเช่นกัน
ฉินเย่วหมิงรับหน้าที่ผู้คุมการแข่งขันมาทั้งวัน เขามองเฉินชาง กัวอวิ๋นเฟย เมิ่งซีบนเวทีที่เข้ารอบอย่างราบรื่น เรียกได้ว่าตื่นเต้นมาก!
ผ่านมากี่ปีแล้ว!
ในที่สุดมณฑลตงหยางก็รุ่งเรืองสักครั้งหนึ่ง
เข้ารอบทีเดียวสามคน
สิ่งที่ทำให้ฉินเย่วหมิงประหลาดใจที่สุดคือเฉินชาง
พูดตามตรง เขาเป็นผู้คุมการแข่งขันมาหลายปี ตั้งแต่ก่อตั้งการแข่งขันทักษะระดับประเทศถึงตอนนี้ อาจจะมีคนเคยได้คะแนนเต็ม แต่ไม่มีใครได้คะแนนสามครั้งติดต่อกันอย่างแน่นอน!
เรียกได้ว่าเฉินชางสร้างประวัติศาสตร์
พี่ชายตนสายตาเฉียบขาดเกินไปแล้ว
เฉินชางจะต้องมีชื่อเสียงอย่างแน่นอน
บุคคลแบบนี้ ถ้าได้รับรางวัลวันพรุ่งนี้ จะต้องออกสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีอย่างแน่นอน
ถึงตอนนั้นเฉินชางได้เป็นหัวหน้าแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลอันดับสองในมณฑลตงหยาง ความดีความชอบนี้ พี่ชายรับไปเต็มๆ อย่างแน่นอน!
ทว่าพอเขาเห็นผลการจับสลากของเฉินชางก็อึ้งงันไปทันที!
แม้แต่อู๋ถงฝู่ยังอดตะลึงไม่ได้
ช่างเถอะ ปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรม
หลังจากเลิกงาน เมิ่งซีมองเฉินชางพร้อมพูดว่า “ไปๆๆ พี่สาวพาไปกินของอร่อย วันนี้ลำบากคุณแล้วนะ ถือว่าคุณมีความดีความชอบ!”
เฉินชางส่ายหน้า “ไม่ไปครับ! ผมมีธุระ…”
เมิ่งซีชะงัก จ้องเฉินชาง “ทำไมคุณทำเหมือนแพ้การแข่งขันแล้วงั้นแหละ”
เฉินชางถอนหายใจ “อาจารย์เมิ่ง เอาคีย์การ์ดห้องอาจารย์มาให้ผมยืมหน่อย”
เมิ่งซีพยักหน้า จากนั้นยื่นคีย์การ์ดให้เฉินชาง “อะ คุณจะทำอะไร”
เฉินชางยิ้ม “ไม่มีอะไรครับ ตอนผมไปวันนี้ เห็นเตียงหนึ่งไม่เลวเลยอยากไปลองสักหน่อย”
เมิ่งซีมองเฉินชางอย่างประหลาดใจแวบหนึ่ง ก่อนจะพูดอย่างเข้าใจมาก “อย่าเหนื่อยเกินไปนะ”
……
……
หลังจากออกจากงาน เฉินชางก็ไปกินบุฟเฟ่ต์ ตอนที่กิน คนกลุ่มหนึ่งทยอยเข้ามาคุยกับเฉินชาง
มีผู้อำนวยการโรงพยาบาล มีหัวหน้าแผนก มีเจ้าของโรงพยาบาลเอกชน และมีตัวแทนในพื้นที่ของบริษัทเครื่องมือหลายแห่ง
พวกเขาล้วนอยากเป็นเพื่อนกับเฉินชางอย่างไม่ต้องสงสัย
เฉินชางไม่ได้ปฏิเสธ เพื่อนมากหนทางมาก ไม่แน่ว่าในอนาคตจะต้องขอความช่วยเหลือใคร!
หลังกลับถึงห้อง เฉินชางก็วิดีโอคอลหายัยฉินขี้ประจบพักหนึ่ง
ไม่เจอกันหนึ่งวัน เขาคิดถึงมาก พอเห็นรอยยิ้มของฉินเยว่ เฉินชางรู้สึกว่าวันนี้อารมณ์ดีขึ้นทันที
ฉินเสี้ยวยวนดีใจมาก!
ตั้งแต่ที่ฉินเย่วหมิงบอกว่าเฉินชางได้คะแนนเต็มสามรอบติด เหล่าฉินก็มึนไปเลย
เขารู้ว่าลูกเขยของตนเก่ง แต่ไม่คิดว่าจะเก่งขนาดนี้ ได้แต่อุทานว่าตนสายตาเฉียบขาดทันที!
เขาพูดด้วยรอยยิ้มทันที “เสี่ยวเฉิน คุณกลับมาผมจัดงานเลี้ยงให้ เหมาไถพิเศษขวดนั้นของผม เราสองคนมาดื่มกัน ไม่ต้องชวนคนอื่น!”
เฉินชางหัวเราะขึ้นมาทันที
เขารู้ว่าเหล่าฉินทำเพื่อตนมาไม่น้อย ตอนนี้ถึงเวลาที่เขาต้องตอบแทนแล้ว
รอตนรับถ้วยรางวัลกลับไป จะปิดปากนกปากกาเอง!
จะบอกพวกเขาว่าผู้อำนวยการฉินฉลาดเฉียบแหลมแค่ไหน!
ทั้งคืนนั้น เฉินชางเรียนรู้หนังสือทักษะที่ได้รับทั้งหมด หลังจากดูวิดีโอการผ่าตัดสิบกว่าคลิป ถึงเวลาเกือบตีหนึ่งกว่า จากนั้นจึงเข้านอน
ทางฝั่งอู๋ถงฝู่ก็จัดการให้เฉินชางเข้าร่วมทีมฉุกเฉินของโรงพยาบาล
ทีมนี้เป็นทีมที่ไม่ได้ก่อตั้งมานานนัก แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าทีมของโรงพยาบาลอื่นๆ เพื่อให้เฉินชางมีโอกาสที่ค่อนข้างยุติธรรม
อู๋ถงฝู่ชื่นชมเฉินชาง แต่จะไม่เข้าข้างเฉินชาง
ทั้งหมดนี้ล้วนเพื่อการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศในวันพรุ่งนี้
วันถัดมา เฉินชางตื่นเช้าตามความเคยชิน ไปรับประทานอาหารเช้าที่โรงอาหาร ตอนนี้เอง จู่ๆ โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
‘สวัสดีครับ คุณหมอเฉิน ผมซือหยางจากบริษัทเมดโทรนิคสาขาประเทศจีน ผมเตรียมจะไปศูนย์ฉุกเฉินพอดี นึกขึ้นได้ว่าวันนี้คุณจะไปที่นั่น ติดรถไปด้วยกันไหมครับ ผมเองก็พอจะคุ้นเคยกับที่นี่ ไปไวหน่อย คุณจะได้ไปทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่นั่น!’
เฉินชางอึ้ง นึกถึงซือหยางที่เมื่อวานคุยกับตนนานมาก เขาเป็นผู้จัดการภูมิภาคจีนตะวันออกของบริษัทเมดโทรนิคสาขาประเทศจีน
คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะใส่ใจตนมาก
คิดถึงตรงนี้เฉินชางก็ยิ้ม ไม่ได้ปฏิเสธ