เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 666 จิตใจยุติธรรม (1)
ตอนนี้เอง เฉินชางได้รับเสียงแจ้งเตือนในระบบ!
[ติ๊ง! ภารกิจทดสอบสำเร็จ การผ่าตัดเชื่อมต่อหลอดเลือดของคุณเลื่อนเป็นระดับสมบูรณ์แบบโดยอัตโนมัติ!]
[ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณสังหารบอสระดับราชาเลเวล 80 ได้รับรางวัลมากมาย:
1. ยาพูดความจริง +3
2. ระดับ +2
3. เสื้อกาวน์ของเบธูน (ไอเท็มสีทอง)
4. บัตรฝึกพิเศษหนึ่งใบ!
5. หนังสือทักษะสีทองระดับสี่หนึ่งเล่ม!]
เฉินชางเห็นรางวัลมากมายขนาดนี้แล้วงงไปทันที
นี่ก็คือรางวัลของบอสระดับราชาเลเวล 80 เหรอ นี่มันจะ…จะ…หรูหราไปแล้วมั้ง
พอคิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็อดตื่นเต้นไม่ได้
ในขณะที่เขากำลังจะดูทีละชิ้น จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ของอู๋ถงฝู่ก็ดังขึ้น!
“ผู้อำนวยการอู๋ ตอนนี้ในสวนศูนย์ฉุกเฉินมีคนกำลังเผาพวงหรีดอยู่นะครับ!”
ผู้อำนวยการอู๋ได้ยินแล้วชะงักไปทันที ไม่ได้ตอบสนองกลับมา!
“อะไรนะ”
หัวหน้าฝ่ายกิจการแพทย์ฉินฮว๋ายอันพูดขึ้น “ตอนนี้มีครอบครัวผู้ป่วยนำขบวนมาป่วนโรงพยาบาล เผาพวงหรีดอยู่ในสวนศูนย์ฉุกเฉินของเราครับ! มีคนล้อมวงอยู่กลุ่มใหญ่ ทั้งเศร้าเสียใจทั้งส่งเสียงโวยวาย!”
เรื่องนี้ปกติมาก ฉินฮว๋ายอันเห็นมามากแล้วจึงไม่ได้ประหลาดใจนัก กลับสงบนิ่งมาก
อู๋ถงฝู่อดนิ่วหน้าเอ่ยไม่ได้ “คุณไปจัดการหน่อยก็พอแล้ว”
เรื่องเล็กเท่านี้อู่ถงฝู่ย่อมไม่อยากถือสามากนัก ในศูนย์ฉุกเฉิน เรื่องแบบนี้พบเห็นได้บ่อยเกินไปแล้ว ยังมีเรื่องขู่เอาเงินอีกเป็นประจำ
ฉินฮว๋ายอันถอนหายใจ “ผู้ป่วยแผนกฉุกเฉินที่ตายกลางดึกเมื่อวานคนนั้น ว่ากันว่าเป็นทหารเก่า ขนาดนักข่าวจากสถานีโทรทัศน์ยังเชิญมา บอกว่าจะแฉพวกเราว่าไม่เคารพทหารเก่า”
“ยังบอกด้วยว่าพอน้องชายเฝิงหงฝางมาเรียกร้องหาคำอธิบายก็ถูกส่งเข้าไอซียู! จะมาแฉพวกคุณ!”
หลังจากได้ยินแล้ว อู๋ถงฝู่ชะงักไปทันที!
ตอนนี้เฉินชางเอ่ยขึ้นว่า “ผู้อำนวยการอู๋ ผมเป็นคนลงมือเองครับ”
เจี่ยงเหวินรุ่ยได้ยินเข้าก็หันกลับมามองเฉินชางทันที เอ่ยอย่างตื่นเต้นว่า “ดีมากเจ้าหนุ่ม! ลงมือได้ดี เดรัจฉานแบบนั้นต้องตีให้ตาย! ถ้ายังทำไม่ถูกอีก คนแบบนี้ผมเอาตายไปนานแล้ว!”
อู๋ถงฝู่จ้องเจี่ยงเหวินรุ่ย เขาหยุดชะงักทันที
แต่จากคำพูดกับสีหน้าแล้วก็ดูออกว่าเขาชื่นชอบเฉินชาง!
อู๋ถงฝู่เอ่ยว่า “อืม รู้แล้ว คุณไปติดต่อสถานีตำรวจ บอกไปว่าที่นี่มีเฝิงหงฝางมุ่งร้ายอยากฆ่าบุคลากรทางการแพทย์ มาจัดการหน่อย”
หลังจากพูดจบ อู๋ถงฝู่มองดูเฉินชางพลางครุ่นคิด “เสี่ยวเฉิน เรื่องนี้คุณต้องร่วมมือกับพวกเราหน่อย เรื่องราวค่อนข้างวุ่นวาย แต่คุณวางใจได้ เรื่องนี้พวกเราจะปกป้องคุณ!”
เฉินชางยิ้มให้ พยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจนัก เมื่อสักครู่นี้ตนเพิ่งช่วยคน ตอนนั้นก็ป้องกันตัวอย่างเหมาะสมด้วย
หลังจากทุกคนมาถึงโถงแผนกผู้ป่วยนอกชั้นหนึ่งก็ได้ยินเสียงคนกลุ่มหนึ่งร้องไห้โหยหวนอยู่ด้านนอก หนำซ้ำยังเผาพวงหรีดอยู่ด้วย แถมยังมีคนแขวนป้าย ด้านบนเขียนว่า ‘โรงพยาบาลฆ่าคนเป็นผักปลา!’
ยังมีคนรับผิดชอบถ่ายรูปและปราศรัยโดยเฉพาะ!
กลุ่มคนแบบนี้ถ้าไม่มีเงินหลักหมื่นหยวนย่อมจัดการไม่ได้อยู่แล้ว
เฉินชางเคยเห็นแบบนี้ในมณฑลตงหยางมาก่อน แต่ไม่ได้มืออาชีพเท่าพวกเขา ยังไงก็เป็นเมืองหลวงนี่เนอะ แรงกดดันแข่งขันของงานสายต่างๆ มีมาก พัฒนาก็เร็วด้วย
พี่ชายเฝิงหงฝาง เฝิงหงอี้เห็นพวกอู๋ถงฝู่แล้วก็รั้งไว้ทันที!
“หยุดนะ! เอาน้องชายผมคืนมา น้องชายผมถูกพวกคุณเอาไปซ่อนไว้ที่ไหน!”
พวกเจี่ยงเหวินรุ่ยไม่ตอบ
เฝิงหงอี้เห็นทุกคนไม่พูดจาจึงของขึ้นทันที!
“พวกคุณนี่มันฆ่าคนเป็นผักปลาจริงๆ ไม่เห็นคนป่วยเป็นมนุษย์ พ่อผมตายไปแล้ว เขาเป็นวีรบุรุษนะ ไม่ได้ตายที่สนามรบ แต่มาตายที่โรงพยาบาลพวกคุณ!”
“ไหนจะน้องชายผมอีก เขาแค่อยากทวงความยุติธรรมให้พ่อผม หรือถูกพวกคุณส่งเข้าไอซียูไปแล้ว ไม่ให้เจอหน้าด้วยซ้ำ พวกคุณจะฆ่าให้เรียบเลยหรือไง”
สื่อและนักข่าวที่อยู่รอบๆ ได้ยินประเด็นสนทนาก็ต่างมารวมตัวกันทันที!
ถึงอย่างไรพวกป่วนโรงพยาบาลก็เป็นสิ่งที่ประชาชนสนใจ ชอบดูชอบฟังและอยากเห็นมากที่สุด โดยเฉพาะตอนที่โรงพยาบาลฆ่าคนเป็นผักปลา รับเงินมามั่วๆ
นี่ย่อมเป็นเรื่องน่าติดตาม!
เจี่ยงเหวินรุ่ยฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว เอ่ยขึ้นว่า “พวกเราขออภัยกับการจากไปของคุณเฝิงผู้พ่อด้วยครับ แต่เดิมการรักษาก็มีขีดจำกัดอยู่แล้ว ใครก็รับประกันไม่ได้ว่าจะรักษาได้ร้อยเปอร์เซ็นต์!”
“น้องชายคุณเขามุ่งร้ายจะฆ่าบุคลากรของพวกเรา ในระหว่างที่สู้กันก็แทงพยาบาลของพวกเราได้รับบาดเจ็บ คนคนนั้นเป็นแม่อายุยี่สิบหกปี มีดแทงครั้งเดียวเข้าไปในหัวใจ เขามาขอความเป็นธรรมงั้นเหรอครับ ขอความเป็นธรรมต้องถือมีดมาด้วยเหรอ”
“อีกอย่าง ในขณะที่บุคลากรของพวกเรากำลังปกป้องพยาบาลที่ได้รับบาดเจ็บก็เกือบถูกแทง แค่ป้องกันตัวอย่างเหมาะสมก็เท่านั้น ทุกอย่างที่เกิดขึ้น พวกเราจะรอตำรวจมาผดุงความยุติธรรมครับ!”
พูดถึงตรงนี้ เจี่ยงเหวินรุ่ยกำลังจะพูดต่อ แต่ถูกอู๋ถงฝู่รั้งไว้
อู๋ถงฝู่มองดูสื่อกลุ่มใหญ่แล้วเอ่ยว่า “ผมเป็นผู้อำนวยการศูนย์ฉุกเฉิน อู๋ถงฝู่ วันนี้เรื่องที่ผมจะแจ้งให้พวกคุณทราบคือ เรื่องนี้ โรงพยาบาลของเราจะไม่พยายามไกล่เกลี่ย ผมจะเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับพวกเราบุคลากรทางการแพทย์ทุกคนและบุคลากรที่ได้รับบาดเจ็บคนนั้น พวกเราเจอกันที่ศาล!”
“ส่วนเรื่องเงิน ต่อให้โรงพยาบาลของพวกเราใช้เงินทั้งหมดจ้างทนายความ ก็จะไม่ให้พวกคุณสักแดงเดียว!”
“พวกคุณเผาพวงหรีดให้มันใหญ่โตหน่อย ให้ผู้ป่วยที่ตายในโรงพยาบาลของพวกเราทั้งหมดเห็นว่าบนโลกนี้ยังมีปีศาจร้ายที่ยังมีชีวิตทำร้ายมนุษย์!”
“พวกคุณที่เข้าร่วมทุกคน รวมถึงคนหน้าคุ้นพวกนั้น พวกป่วนโรงพยาบาลพวกเราจะไม่ปล่อยไปสักคนเดียว!”
“วันนี้ผมอู๋ถงฝู่ขอฝากคำพูดไว้ตรงนี้ พวกคุณ โรงพยาบาลเราจะไม่ละเว้นแม้แต่คนเดียว!”
อู๋ถงฝู่ชื่อเสียงโด่งดัง หลายคนที่อยู่ตรงนี้รู้จักทั้งนั้น! พอได้ยินคำพูดทรงพลังกังวานจากเขาก็หน้าเปลี่ยนสีทันที
ส่วนพวกป่วนโรงพยาบาลพวกนั้น จู่ๆ ก็ใจฝ่อในทันใด
ขนาดเฝิงหงอี้ยังงุนงง! เขาคิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ เขาให้เฝิงหงฝางไปก่อเรื่อง คิดไม่ถึงว่าเจ้าหมอนี่ดันไปแทงพยาบาล ทำให้อู๋ถงฝู่โมโหขึ้นมาจริงๆ!
ตาแก่นี่ไม่ใช่คนที่จะไปยั่วได้ง่ายๆ!
แต่ตอนนี้ลูกศรอยู่บนคันธนู ไม่ยิงไม่ได้แล้ว!
เฝิงหงอี้หัวเราะหยัน “พวกคุณพูดเหตุผลมาหมดแล้วใช่ไหม ผมจะเจอน้องชายผม!”
ตอนนี้เอง ตำรวจก็ถึงมาทีเดียวสิบกว่าคน พอเห็นท่าทางแบบนี้เข้าก็ถอนใจทันที
ป่วนโรงพยาบาล! ปวดหัว คนพวกนี้อย่างกับแมลงสาบ ตีแล้วก็มาอีกๆ หยั่งเชิงขอบเขตของกฎหมายกับคุณธรรมไม่หยุดเลย
ผู้กำกับสถานีตำรวจหนิวเจิ้งถึงกับมาด้วยตัวเอง
หลังจากเขาเห็นอู๋ถงฝู่ก็พยักหน้าเอ่ย “สวัสดีครับผู้อำนวยการอู๋”
หนิวเจิ้งหันไปพูดกับคนพวกนั้นเสียงดังว่า “ทุกคนสลายตัว ไม่งั้นจะพาตัวไปให้หมดด้วยข้อหาส่งผลกระทบต่อความสงบเรียบร้อยในที่สาธารณะ สร้างความวุ่นวายให้กับการดำเนินงานในโรงพยาบาล อีกอย่าง เผาพวงหรีดด้วยเหรอ”
พอพูดจบก็มองอู๋ถงฝู่ “ผู้อำนวยการอู๋ พวกเราต้องเข้าใจสถานการณ์ครับ”
อู๋ถงฝู่พยักหน้า “ครับ เชิญทางนี้”
เจี่ยงเหวินรุ่ยมองเฝิงหงอี้ครั้งหนึ่ง แล้วเอ่ยกับผู้กำกับหนิวเจิ้งว่า “ผู้กำกับหนิว พวกเราเตรียมกล้องวงจรปิด วิดีโอ และพยานบุคคลไว้หมดแล้วครับ!”