เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 683 ความลับของพวกเรา (2)
ฟังคำของเด็กคนนี้จบ กล่าวตามตรง เฉินชางยังออกจะทึ่ง
นี่เป็นคำพูดที่เด็กอายุแปดขวบคนหนึ่งพูดออกมาได้เหรอ นี่จะรู้เดียงสามากเกินไปแล้วมั้ง!
อะไรก็คิดเผื่อแม่ อะไรก็นึกถึงแม่ อายุเจ็ดแปดขวบก็รู้จักนึกถึงความรู้สึกแม่แล้ว เด็กแบบนี้จะไม่ทำให้คนเอ็นดูได้ยังไง
เด็กหญิงตัวน้อยเช็ดน้ำตาจนแห้งแล้วฉีกยิ้มขึ้นมาทันที ฟันหน้าหายไปหนึ่งซี่ จึงมีรูรั่วให้ลมเข้าอยู่บ้าง
“พ่อหนูเป็นฮีโร่ เขาสละชีวิตตอนไปไล่จับผู้ร้าย พวกคุณอาตำรวจไปบ้านหนูประจำ พวกเขาต่างเป็นพ่อเล็กของหนู!”
พูดไปพูดมา เด็กหญิงก็เริ่มเบิกบานขึ้นแล้ว
“หนูมีพ่อเล็กอู๋กัง แล้วยังมีคุณลุงจางคนโหด…”
พอฟังถึงตรงนี้ เฉินชางก็ผงะไปครู่หนึ่ง คนรู้จักงั้นเหรอ
“พ่อหนูเป็นสารวัตรเหรอ”
เด็กหญิงตัวน้อยแหงนหน้าขึ้นอย่างภูมิใจ ทำความเคารพเลียนแบบพ่อของตน “หมายเลข 81793 รายงานตัวครับผม!”
“หนูเป็นตำรวจน้อย โตไปก็อยากเป็นตำรวจ คุณลุงจางบอกว่ารอหนูจบมหาวิทยาลัยก็จะให้หนูไปสถานีตำรวจ มอบชุดตำรวจให้หนู แล้วให้หนูไปจับคนชั่ว!”
จู่ๆ เฉินชางก็แสบจมูก “เด็กพวกนั้นมาแกล้งหนู ทำไมหนูไม่บอกล่ะว่าพ่อหนูเป็นตำรวจ”
หนูน้อยทำเสียงฟ่อ “พ่อหนูบอกว่าตำรวจเป็นผู้คุ้มครองประชาชน ไม่ใช่ข่มขู่คนอื่น จะว่าไปพ่อหนูก็สอนหนูชกมวยตั้งแต่เด็ก หนูไม่ได้สู้พวกเขาไม่ได้ หนูเป็นตำรวจ หนูแลยล่นงานคนอื่นไม่ได้ เล่นงานได้แต่คนชั่ว หนูกับพวกเขาเป็นเพื่อนกัน ต่อให้พวกเขาชอบแกล้งหนู แต่ก็ยังซื้อลูกอมให้หนูกินนะ”
หลัวโจวอดหันหลังไปไม่ได้แล้ว
เล่อเล่อก็รู้สึกเหมือนฝุ่นเข้าตา จะร้องไห้รอมร่อ
เฉินชางสูดหายใจลึกๆ เฮือกหนึ่งแล้วพูดกับหลัวโจวว่า “เหล่าหลัว คุณช่วยพาน้องไปเอกซเรย์ทรวงอกทีครับ”
หลัวโจวพยักหน้า กะพริบตาแล้วพาหนูน้อยออกไป
พอเห็นทุกคนออกมา หยางไคฮว่ากับลู่เจี๋ยก็รีบลุกขึ้น “หมอคะ เป็นยังไงบ้างคะ”
เฉินชางนิ่วหน้า ทรยศคำสัญญาของเขากับเด็กน้อยอยู่ดี “ลูกคุณอาจจะมีปัญหาหัวใจนิดหน่อย เมื่อกี้ตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ EKG ไม่ค่อยเหมือนกับคนทั่วไปเท่าไร แต่…เจ็ดแปดขวบแล้ว ต่อให้ความเป็นไปได้แบบนี้จะน้อย แต่…ผมแนะนำว่าให้ไปตรวจให้ครบหน่อยดีกว่าครับ”
“ผมให้น้องไปเอกซเรย์ทรวงอก จากนั้นก็ตรวจคลื่นไฟฟ้า Echo ถ้าไม่มีปัญหาอะไรแล้วค่อยว่ากันครับ”
“อีกอย่าง น้องบอกผมว่าแน่นหน้าอกเป็นประจำ หายใจลำบาก แล้วก็ค่อนข้างเจ็บ”
ลู่เจี๋ยได้ยินแล้วหน้าเปลี่ยนสี “ลูกคนนี้ ทำไมเขาไม่บอกฉัน”
เฉินชางส่ายหัว “น้องบอกว่าน้องไม่อยากให้คุณเป็นห่วงครับ…”
ลู่เจี๋ยได้ยินแล้วตาแดงขึ้นมาทันที
มีลูกที่รู้เดียงสามากเกินไปก็ไม่ดี!
ลู่เจี๋ยหันไปมองหยางไคฮว่า “คุณหยางคะ คุณไปเถอะค่ะ ลูกสาวฉันไม่เป็นไรค่ะ นั่นเป็นโรคที่เป็นมานานทั้งนั้น!”
หยางไคฮว่าส่ายหัว “ผม…กลับบ้านไปก็ไม่มีธุระ ผมชอบเด็กคนนี้มากครับ ขอดูว่ามีอะไรช่วยได้บ้างเถอะ ถ้าเกิด…เมื่อกี้ผมก็ทำให้เกิดเรื่องอะไรเข้าล่ะ”
ลู่เจี๋ยพูดอยู่นานยังไล่หยางไคฮว่าไปไม่ได้ จึงทำได้เพียงยอมแพ้
ตอนนี้เอง หลัวโจวก็พาหนูน้อยเข้ามา เธอเบิกบานใจมาก
“คุณอาหมอคะ หนูไม่เป็นไรค่ะ!”
หลัวโจวก็ค่อนข้างประหลาดใจ “เหล่าเฉิน เอ้านี่ นี่เป็นใบรายงาน นี่เป็นผลเอกซเรย์”
เฉินชางดูรายงานเอกซเรย์ทรวงอก
เงาหัวใจขนาดปกติ ไม่พบความผิดปกติที่เด่นชัด
เฉินชางนิ่วหน้า หรือเราคิดผิด
เขาเอาฟิล์มเอกซเรย์ออกมาส่องกับแสงไฟดู
หลัวโจวเห็นเฉินชางขรึมไปขนาดนี้จึงเริ่มสงสัย
ทันใดนั้น เฉินชางก็เห็นมุมซ้ายบนของเงาหัวใจนูนขึ้นมาเล็กน้อย!
เขานิ่วหน้าทันที!
นี่มันไม่ใช่! ต้องไม่ปกติแน่ ฟิล์มนี่ไม่ดี
เฉินชางพลันขมวดคิ้ว เอ่ยกับหลัวโจวว่า “วันนี้แผนกรังสีใครอยู่เวร”
หลัวโจวร้องอ๋อ “หัวหน้าจ้าว”
เฉินชางชะงักไป “จ้าวซิงเหรอ”
หลัวโจวพยักหน้า
พอเฉินชางได้ยินก็ถอนหายใจทันที มองดูหลัวโจว “นายรออยู่นี่นะ ฉันไปถ่ายฟิล์มใหม่ แผ่นนี้มันถ่ายออกมา…”
เฉินชางส่ายหัว อธิบายกับแม่เด็กและหยางไคฮว่า “ขอโทษครับ ฟิล์มแผ่นนี้ไม่ค่อยชัด ต้องไปถ่ายแผ่นใหม่ พวกคุณรอเดี๋ยวนะครับ”
หลังจากพูดจบ เฉินชางก็พูดกับเคาน์เตอร์พยาบาล “อันนี้ไม่ต้องเรียกเก็บเงิน!”
พูดจบก็ลากหนูน้อยไปแผนกรังสีวิทยา
บอกตามตรง ในใจเฉินชางมีคำตอบที่พอจะเข้าเค้าแล้ว แต่ต้องมีข้อมูลภาพเอกซเรย์มายันด้วยถึงจะได้
ฟิล์มนี้ถ่ายออกมาไม่ดีเท่าไร ผลที่ได้จากการอ่านฟิล์มก็ไม่เข้าขั้น!
คิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็อดโมโหไม่ได้
ความจริงนี่ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้ว ต่อให้บอกว่าแต่ละคนเก่งไม่เหมือนกัน แต่เรื่องอย่างการอ่านกับถ่ายฟิล์มเอกซเรย์ยังจำเป็นต้องมีบุคลากรเฉพาะทาง ถึงอย่างนั้นโรงพยาบาลหลายแห่งกลับไม่ให้ความสำคัญกับแผนกนี้ ความสามารถของหมอแต่ละคนไม่เท่ากัน ทำให้มักจะเกิด…
ใบรายงาน ‘ไม่พบความผิดปกติที่เด่นชัด’ จำนวนหนึ่ง!
ถ้าให้หมอเฉพาะทางบางคนดูยังพอว่า เขาไม่อ่านใบรายงาน ดูแต่ฟิล์ม เพราะเขารู้ว่าผลที่คุณให้ไม่ได้แม่นยำ!
แต่คุณไม่เคยคิดเลยหรือว่าถ้าเกิดผู้ป่วยเห็นคำว่าไม่พบความผิดปกติที่เด่นชัดล่ะ ผู้ป่วยจะรู้สึกว่าตนไม่เป็นอะไรแล้วจากไปง่ายๆ เลยหรือไม่!
คนแบบนี้มีไม่น้อย
ดังนั้นแผนกรังสีวิทยาจึงเป็นแผนกที่ดูเหมือนเป็นแผนกเสริม แต่ความจริงแล้วเป็นแผนกที่สำคัญแผนกหนึ่ง หลายปีนี้ที่รับสมัครบุคลากรเป็นการใหญ่มาโดยตลอด ก็เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดเรื่องทำนองนี้ขึ้น
เฉินชางดูลายเซ็นของจ้าวซิงบนใบรายงาน สูดลมหายใจเฮือกหนึ่งแล้วเคาะประตูเข้าแผนกรังสีวิทยา
“หัวหน้าจ้าว ยุ่งไหมครับ”
ปกติเวรแผนกรังสีวิทยาไม่ได้มีเรื่องอะไร
จ้าวซิงเห็นเฉินชางก็รีบยิ้มให้ “หัวหน้าเฉินเหรอ ทำไมเหรอครับ”
เฉินชางพูดกับชายคนนั้นว่า “ฟิล์มนี่ผมรู้สึกว่าถ่ายออกมาไม่ค่อยชัด ไม่งั้น…คุณช่วยถ่ายฟิล์มให้อีกแผ่นได้ไหมครับ”
จ้าวซิงสีหน้าชะงักไปแล้วยิ้มให้ “ไม่มั้ง ผมดูหน่อยได้ไหม”
พูดจบก็รับฟิล์มมาดู “ปกติมากเลยไม่ใช่เหรอครับ”
เฉินชางหยิบฟิล์มมา “คุณดูสิ ตรงกรอบด้านซ้ายบนนี่นูนขึ้น ผมสงสัยว่าจะมีปัญหานิดหน่อย อาจจะเป็นเพราะเด็กจัดท่าไม่เรียบร้อย พวกเรามาถ่ายอีกแผ่นดูจะเป็นไงครับ”
เฉินชางพูดได้รื่นหูมาก เป็นเพราะเด็กจัดท่าไม่เรียบร้อย ไม่ใช่ปัญหาของคุณ
ต่อให้จ้าวซิงค่อนข้างไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้หักหน้าเฉินชาง “ก็ได้ หัวหน้าเฉินพูดแล้ว ผมก็ต้องทำตาม!”
“จริงด้วย หมอเฉิน…ต้องออกฟิล์มไหม”
เฉินชางสีหน้าอึมครึมทันที นี่บอกตนชัดๆ ว่าออกฟิล์มก็ต้องเรียกเก็บเงินไม่ใช่เหรอ
เฉินชางไม่ส่งเสียง อุ้มเด็กเข้าแผนกรังสีวิทยาแล้วช่วยจัดท่าให้เรียบร้อย
ไม่นานนักก็ถ่ายเสร็จ
เฉินชางกลับมาห้องที่อยู่ติดกัน มองดูฟิล์มในคอมพิวเตอร์ จากนั้นก็หน้าเปลี่ยนสีทันที!
เป็นแบบนี้จริงด้วย!
ด้านจ้าวซิงอยากไว้หน้าเฉินชาง จึงเอ่ยว่า “หัวหน้าเฉิน คุณดูสิ ปัญหาไม่ใหญ่ แผ่นนั้นก็ใช้ได้แล้ว ไม่งั้นก็อย่าออกฟิล์มเพิ่มเลยเถอะ”
เฉินชางเดือดดาลทันที “คุณเห็นหรือยังครับ”
“ตรงนี้!”
“เงาหัวใจมันนูนออกมาชัดๆ เงาหัวใจขยายออกเห็นๆ คุณบอกไม่มีปัญหาเหรอ”
จ้าวซิงดูละเอียดแล้วก็ยังดูไม่ออกว่ามีปัญหาอะไร!
สีหน้าเขาชะงักไป ตอนพูดก็เปลี่ยนจากหัวหน้าเฉินเป็นหมอเฉิน
“หมอเฉิน…คุณ…”
เขายังไม่ทันพูดอะไร เฉินชางก็หันหลังออกไปแล้ว
รู้ผลแล้ว เรื่องราววุ่นวายกว่าที่จินตนาการไว้เสียอีก ถ้าวินิจฉัยว่าเป็นจริงๆ ก็ต้องผ่าตัด!
ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาต่อล้อต่อเถียงกับจ้าวซิง เขาหยิบโทรศัพท์มาโทรหาหัวหน้าแผนกรังสีวิทยาสือเทาทันที
“หัวหน้าสือ มีคนไข้ประหลาดคนหนึ่งครับ คุณมาโรงพยาบาลหน่อยเถอะ!”
พูดจบเฉินชางก็โทรหาห้องอัลตราซาวด์ชนิดสี “แผนกฉุกเฉินมีเด็กผู้หญิง สงสัยว่าจะเป็นผู้ป่วยหลอดเลือดใหญ่หัวใจสลับขั้วร่วมกับหัวใจผิดรูปแต่กำเนิดครับ!”
เห็นเฉินชางรีบออกจากประตูไป จ้าวซิงก็แค่นหัวเราะ “ดูท่าคุณจะคลั่งไปแล้ว พอได้เป็นหัวหน้าก็ลืมเลยว่าตัวเองเป็นใคร!”
YOU MAY ALSO LIKE
