เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 692 ทำไมต้องกลั่นแกล้งผม!
“เข้าห้องน้ำเหรอ”
อืม…
คำพูดของหยางเจี้ยนซู่ฟังดูชวนหวั่นไหวมาก!
หัวหน้าอย่างพวกสยงคังอวี้ได้ยินแล้วยัง…อยากเข้าห้องน้ำเล็กน้อย!
อืม!
เฮ้อ!
อายุมากแล้ว น้ำต่อมลูกหมากไม่ดี ไตก็ไม่ดี ปัสสาวะบ่อยเป็นเรื่องปกติ
กลัวเหรอ
ไม่มีทาง!
เหล่าบุรุษผู้เป็นเพื่อนกับอาจารย์ใหญ่ตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย คลุกคลีกับฮันนิบาลและเลื่อยไฟฟ้า พวกเขาจะกลัวเหรอ
แต่…
เห็นสายตาของเฉินชาง พวกเขาก็กลัวจนลนลาน
ให้ตายเถอะ มองผนังกั้นเหมือนมองคนรัก มองด้วยสายตาหลงใหลขนาดนี้เชียว
จู่ๆ หวังฉีก็รู้สึกโชคดีขึ้นมา!
โชคดีที่ตอนนั้นไม่ได้เก็บเฉินชางไว้ ไม่อย่างนั้น คิดๆ แล้วกลางคืนคงนอนไม่หลับ
หยางเจี้ยนซู่เห็นสายตาที่เฉินชางมองตนเอง เขาลังเลอยู่สามวินาที สุดท้ายก็ตัดสินใจกลับมา
ถึงอย่างไรบ้านชุดตั้งหลายหลังที่ตนซื้อตามชุยหยวนอู่ก็ยังไม่เห็นกำไร…ไวขนาดนี้…จะขาดทุนขนาดไหน...!
เฉินชางไม่แสดงสีหน้า เริ่มลงมือ
เขามองผนังกั้นแวบหนึ่ง หยิบแผ่นเสริมโพลีเอสเตอร์มาตัดเป็นวงกลมอย่างระมัดระวัง!
เฉินชางพอใจมาก ถึงอย่างไรวงกลมนี้ก็กลมสม่ำเสมอมาก ค่าพายก็คงแม่นมาก!
แผ่นเสริมเล็กกว่าส่วนที่ขาดหายเล็กน้อย เฉินชางพลันพูดกับย่วนย่วน “ย่วนย่วน ด้าย 5-0”
การเย็บหลังจากนั้นละเอียดและแม่นยำมาก
นี่คือเทคนิคการผ่าตัดที่ทดสอบความสามารถที่สุด และเป็นจุดที่เกี่ยวข้องกับความสำเร็จของการผ่าตัดที่สุดด้วย!
ตอนนี้เอง ในที่สุดหยางเจี้ยนซู่ก็ปล่อยวาง เขามองข้ามความเป็นความตาย จ้องการซ่อมผนังกั้นหัวใจของเฉินชางตาไม่กะพริบ
หัวหน้าที่อยู่รอบๆ ก็เช่นกัน!
ความจริง ขั้นตอนนี้ก็เหมือน...ซ่อมถุงเท้า!
ใช่แล้ว!
เฉินชางคิดแบบนี้แหละ!
เฉินชางคิดว่างานเย็บปักถักร้อยของตนเองไม่ด้อยกว่าฉินเยว่อย่างแน่นอน
ด้วยพรสวรรค์ของตนเอง ถ้าอยู่ในสมัยโบราณ และมี ‘คัมภีร์ทานตะวัน’ จริงๆ อย่างน้อยก็จะต้องเป็นบุคคลที่ไม่เป็นสองรองใครอย่างแน่นอน
ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคหรือความสวยงาม…
เฉินชางส่ายหน้า! ใช้เข็มปลายคู่ 5-0 พร้อมปะเก็นเพื่อเย็บแบบซ้อนพร้อมปะเก็น
ตรงบริเวณที่เสียหาย เย็บหัวใจห้องขวาห่างจากขอบส่วนที่เสียหาย 2-3 mm ในขณะที่ขอบอื่นๆ เย็บบนหัวใจห้องซ้าย!
การกระทำที่ละเอียดอ่อนนี้ ทำให้คนรอบข้างต่างเอียงคอมอง!
เป็นการกระทำที่ละเอียดอ่อนมาก
เพราะทำแบบนี้ มีข้อดีที่ชัดเจนมาก นั่นก็คือหลีกเลี่ยงไม่ให้การนำไฟฟ้าจากหัวใจห้องบนไปยังหัวใจห้องล่างช้าลงหรือถูกขัดขวาง
การเย็บของเฉินชางละเอียดขึ้นกว่าเดิม เขาเย็บแต่ละเข็มผ่านแผ่นเสริม ก่อนจะดันลงและผูกปม ทั้งกระบวนการจะเร่งรีบไม่ได้ จึงต้องมีความอดทนมากพอ
พยายามทำให้การซ่อมแซมสมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่จะทำได้!
พวกหัวหน้ายิ้มดีใจขึ้นมาทันที โชคดีที่กลั้นเอาไว้ไม่ได้ไปเข้าห้องน้ำ ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้เห็นฉากที่น่าตื่นเต้นนี้แล้ว
ทว่า นอกจากความตื่นเต้น ก็ยังมีความสะเทือนใจ!
ระดับของเฉินชางสูงขึ้นเรื่อยๆ
ไม่ว่าจะเป็นการซ่อมหัวใจ หรือการเชื่อมหลอดเลือด เฉินชางก็เป็นตัวหลักจริงๆ
ก็เพราะพื้นฐานที่ดีแบบนี้ ทำให้หลังจากนี้ไม่ว่าจะสัมผัสการผ่าตัดแบบใด เขาก็จะทำได้อย่างราบรื่น เชี่ยวชาญได้ไวมาก!
อย่างเช่นตอนนี้ ทุกคนเห็นการผ่าตัดของเฉินชางแล้วรู้สึกจิตใจเบิกบานผ่อนคลายเล็กน้อย
การผ่าตัดที่ตอนแรกเป็นภาระหนักหน่วงและแรงกดดันสูง เมื่ออยู่ภายใต้การจัดการอย่างผ่อนคลายของเฉินชาง ทำให้รู้สึกสบายๆ เหมือนลมพัดผ่านหุบเขา
เก่งมากจริงๆ!
ความจริงเป็นหวังฉีตกใจที่สุด!
ไม่ใช่สิ!
ไม่เพียงแค่ตกใจ ยังประหลาดใจอีกด้วย!
การผ่าตัดของเจ้าหมอนี่เหมือนเขามาก หรือว่าตอนนั้นตนสอนเขาจริงๆ
ผม…เก่งขนาดนั้นเลยเหรอ
……
……
หลังจากนั้นก็มาถึงการผ่าตัดช่วงที่ค่อนข้างยากลำบากแล้ว
นั่นก็คือลำดับการผ่าตัดสลับห้องหัวใจและหลอดเลือดแดงใหญ่!
นี่เป็นเรื่องที่ถกเถียงกันมาอย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น
ผู้เชี่ยวชาญด้านต่างๆ มีความคิดเห็นไม่ตรงกัน ส่วนใหญ่ผ่าตัดสลับห้องหัวใจก่อน จากนั้นจึงผ่าตัดสลับหลอดเลือดแดงใหญ่!
ส่วนน้อยที่ผ่าตัดสลับหลอดเลือดแดงใหญ่ก่อน ค่อยผ่าตัดสลับห้องหัวใจ
พวกหวังฉีจ้องเฉินชางแล้วถามอย่างสนใจ “เสี่ยวเฉิน คุณจะผ่าตัดสลับห้องหัวใจก่อน หรือผ่าตัดสลับหลอดเลือดแดงใหญ่ก่อน”
เฉินชางไม่ได้พูดอะไร เพียงมองหวังฉีอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง
หวังฉีถูกเฉินชางมองแบบนี้พลันชะงักไป!
ไม่รู้ทำไม เขาถึง…ละอายใจเล็กน้อย!
หรือว่า…ผมพูดอะไรผิด
คำถามนี้ของผมดูโง่มากเหรอ
ผมพิจารณาอย่างตั้งใจมาแล้วจึงถามคำถามสำคัญนี้ออกมา เพื่อแสดงความเก่งกาจของผม ทำไมคุณทำสีหน้าแบบนี้
เขามองฉินเย่วหมิงแวบหนึ่ง เห็นเพียงอีกฝ่ายเองก็จ้องตนอยู่…ทุกคนล้วนจ้องตนอยู่!
หรือผมพูดอะไรผิดจริงๆ
คำถามนี้…ดูไม่มีระดับมากเหรอ
หวังฉีลนลานขึ้นมาทันที ถามอย่างฉุนเฉียว “เสี่ยวเฉิน คุณจ้องผมทำไมครับ”
เฉินชางชะงัก “อ้อ…ผมกำลังคิดว่าจะตอบคำถามนี้ของคุณอย่างไรดี”
หวังฉี “…”
เฉินชางพึมพำโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า นี่เรียกว่าตาต่อตา ฟันต่อฟัน! ตอนนั้นคุณจ้องผมนานแค่ไหน ลืมแล้วเหรอ อย่ามาแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาหน่อยเลย
เฉินชางพูดเรียบๆ “ความจริงได้ทั้งสองวิธีครับ แต่ที่สุดแล้ว ต้องดูว่าคนไข้เหมาะกับแบบไหนมากกว่า”
คำพูดนี้ทำให้พวกหัวหน้าเงี่ยหูฟังทันที!
ประเด็นสำคัญมาแล้ว!
จะต้องเป็นประเด็นสำคัญอย่างแน่นอน เป็นจุดสำคัญ!
ต้องจำเอาไว้
ถึงอย่างไร คำถามนี้เป็นปัญหามาโดยตลอด แต่ไม่เคยมีใครอธิบายเหตุผลได้
หรือว่า…เฉินชางมีความคิดเห็นที่แตกต่างจริงๆ
เฉินชางมองทุกคนแวบหนึ่งก่อนจะส่ายหน้า รับมีดผ่าตัดจากมือย่วนย่วน เขาลงมีดช้าๆ ผ่านรอยผ่าห้องหัวใจ ผ่านขอบผนังกั้นหัวใจ จากนั้นตัดปลายทั้งสองด้านเป็นรูปสี่เหลี่ยมคางหมู
เขาไม่พูดอะไรอีก บางอย่างพูดมากไปก็ไม่มีประโยชน์ ขอเพียงพวกเขาได้เห็นมากขึ้น ตระหนักได้ ก็จะเข้าใจอย่างแท้จริง!
ถ้าอธิบาย พวกเขาเข้าใจได้ไม่ลึกซึ้งแน่!
เฉินชางใช้แผ่นปะพอลิเททราฟลูโรเอทิลที่ด้านซ้ายของหลอดเลือดดำของปอดด้านซ้ายและผนังด้านหลังทั้งบนและล่างของหัวใจห้องซ้าย ด้วยวิธีนี้ หลอดเลือดดำของปอดจะถูกแยกออกจากลิ้นหัวใจไตรคัสปิดด้านซ้ายทันที
ตอนแรกที่ทุกคนเห็นเฉินชางเงียบก็ไม่เข้าใจเล็กน้อย แต่…หลังจากเฉินชางทำทั้งหมดนี้เสร็จ ย้ายหลอดเลือดดำของปอดที่อยู่ข้างๆ ออก
ทันใดนั้นทุกคนก็ค้นพบได้อย่างน่าประหลาดใจว่าหลังจากจัดการตรงนี้แล้ว บาดแผลอีกครึ่งดูเหมือนชัดเจนขึ้นกว่าเดิมและดูจัดการได้สะดวกกว่า! ?
ทุกคนตกใจ!
มหัศจรรย์เกินไปแล้ว
ฉากนี้ดูน่าทึ่งมาก แต่ทุกคนกลับยังสับสน
เฉินชางตัดสินอย่างไรกันแน่ จึงได้ข้อสรุปว่าจะเริ่มลงมือจากห้องหัวใจ!
เฉินชางไม่บอก ทุกคนก็ไม่กล้าถาม
ถึงอย่างไร ทุกคนในนี้ล้วนเป็นหัวหน้า ใครถามคนนั้นก็จะดูโง่…
คุณถามสิ
ฉินเย่วหมิงคิดว่า ถึงอย่างไรก็เป็นสามีของหลานสาว ผมมีเวลาเหลือเฟืออยู่แล้ว คิดถึงตรงนี้พลันมองหยางเจี้ยนซู่แวบหนึ่ง
เถามี่ยิ้มเยาะ เสมองหยางเจี้ยนซู่แวบหนึ่ง ถึงอย่างไรเฉินชางก็เป็นคนของโรงพยาบาลเรา มีเวลาเหลือเฟืออยู่แล้ว
ซย่าเกาเฟิงเองก็เผยรอยยิ้มบางๆ อาจารย์คุณยังอยู่ในกำมือของผม ผมมั่นใจว่าคุณต้องบอกผม! คิดถึงตรงนี้ เขาเองก็มองหยางเจี้ยนซู่แวบหนึ่ง
หยางเจี้ยนซู่ในตอนนี้ร้อนรนไปหมดแล้วจริงๆ!
พวกคุณกลั่นแกล้งผมเหรอ
ข้อได้เปรียบในมือผมจะสู้ได้เหรอ