เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 701 กระตุ้นภารกิจท้าทาย
พอลงจากเครื่องบิน เฉินชางก็ได้ยินเสียงเตือนระบบดังขึ้น
[ติ๊ง! กระตุ้นภารกิจท้าทาย ได้รับแพทย์เวชศาสตร์ความงามดีเด่นประจำปีในสมาคมศัลยแพทย์ตกแต่งโลกประจำปี จะได้รับรางวัลมหาศาล!]
เฉินชางมีสีหน้าดีใจ!
เปี่ยมด้วยความเชื่อมั่น!
เขารู้สึกว่าเดินทางเที่ยวนี้ตนจะต้องได้ผลเก็บเกี่ยวมหาศาลแน่
ตามกำหนดการการประชุม คืนนี้รายงานตัว พรุ่งนี้ประชุมกับแลกเปลี่ยนเชิงวิชาการ มะรืนเลือกแพทย์ดีเด่นประจำปีจากการแข่งขัน วันจันทร์พาทุกคนไปเที่ยวกินกิมจิที่โซล
เฉินชางไม่สนใจวันสุดท้าย!
เขามาเอารางวัล พอได้รางวัลก็จะกลับบ้านไปอยู่กับยัยฉินขี้ประจบ มีอะไรดีไปกว่ายัยฉินขี้ประจบไหม
ไม่มี!
ต่อให้มีก็บอกว่าไม่มี!
……
……
ในโรงแรม ฉินเสียงพาเฉินชางไปพบผู้เชี่ยวชาญระดับหัวหน้าในประเทศที่มาเข้าร่วมการประชุมเหล่านั้น ผู้ที่มาเข้าร่วมไม่มาก มีประมาณสิบกว่าคน ความจริงแล้วหลายคนก็ไม่อยากมาร่วมประชุม!
พวกเขารู้สึกว่าไม่มีความหมาย!
ถึงอย่างไรเวชศาสตร์ความงามในประเทศก็พัฒนาได้แค่ระดับกลางๆ มีแต่บรรดาหมอที่เหมือนทหารกองโจร แม่ทัพที่เป็นกิจจะลักษณะก็ไม่มาก ดังนั้นจึงได้รับความสำคัญแบบกลางๆ
ความจริงว่ากันถึงแก่นแล้วก็ยังเป็นเพราะความต่างด้านวัฒนธรรมอยู่ดี
ทุกคนที่มาร่วมประชุม ถ้าไม่ใช่มาหาเรื่องสนุก ก็อยากผ่าตัดประเภทนี้ด้วยใจจริง
เมื่อคนกลุ่มหนึ่งมารวมตัวกันก็เริ่มสนทนาขึ้นมา
เฉินชางก็เพิ่งเข้าใจ ความจริงแล้วสมาคมศัลยกรรมตกแต่งแห่งชาติกับสมาคมศัลยแพทย์ผิวหนังแห่งชาติเป็นคนละสมาคมกัน!
สมาคมศัลยแพทย์ผิวหนังมีความเฉพาะทางกว่า เจ้าพ่อก็มีมาก!
ส่วนสมาคมศัลยกรรมตกแต่ง เป็นสมาคมที่เจ้าพ่อศัลยกรรมผิวหนังบางคนสนใจถึงเข้าร่วม ต่อมาแม้จะก่อตั้งขึ้นแล้ว แต่ระดับก็ไม่ได้สูง
แต่การประชุมครั้งนี้หลักๆ แล้วเป็นศัลยกรรมตกแต่ง
และเฉินชางพบว่า…ตนเหมือนจะยังไม่ได้เข้าร่วม ตอนแรกเหล่าฉินหลอกตนว่าที่เข้าร่วมคือสมาคมศัลยแพทย์ตกแต่ง
ถ้าไม่ได้มาฟังทุกคนคุยกัน เฉินชางก็ยังไม่รู้ชัด
เฉินชางตามหลังฉินเสียง ไม่ได้พูดอะไร ฟังไว้ก็พอแล้ว
และด้วยความที่เป็นหน้าใหม่ เฉินชางก็ไม่ได้มีใครสนใจมากนัก แต่เขากลับได้ยินชื่อคุ้นหูชื่อหนึ่ง
ราชันแต้มนัยน์ตา…หวังเชิน!
ชื่อนี้มันคือผู้ชายที่ทำตาแบบหวังจู่เสียนให้เสี้ยวเถียนฮวาไม่ใช่เหรอ
ในที่สุดตอนที่พูดถึงรายชื่อผู้เข้าแข่งขันปีนี้ เฉาเซวียนก็แนะนำตัวให้หัวหน้าแต่ละคน
“นี่นักเรียนผม หูเซี่ยงเหวิน เสี่ยวหูเติบโตในสายงานที่เกาหลีมาตลอด ปีนี้กลับจีน ถือโอกาสมาเรียนปริญญาเอกกับผมที่โรงพยาบาลเรา ผมเห็นมีการแข่งขันพอดีเลยให้โอกาสเขาสักครั้ง ลงชื่อให้เขาเสียเลย”
“จริงด้วย ขอโทษจริงๆ ครับหัวหน้าฉิน ช่วยไม่ได้ โควตาชื่อในมือเรามีจำกัด พวกเรามีผู้เชี่ยวชาญที่เป็นกรรมการไม่กี่คน แนะนำได้แค่ไม่กี่คนเท่านั้น”
ฉินเสียงหัวเราะ “ไม่เป็นไรๆ”
เฉาเสวียนยิ้ม “ปีนี้ก็มีแค่พวกคุณที่เข้าร่วมการแข่งขัน ต้องสู้เขานะ พยายามเพื่อวงการศัลยกรรมตกแต่งในประเทศเราด้วย”
เหล่าคนหนุ่มสาวจึงพยักหน้า
ฉินเสียงอดพูดไม่ได้ “หัวหน้าสมาคมเฉา ไม่ได้มีแต่พวกเขาสามคน เฉินชางก็เข้าร่วมด้วย ผมก็ลงชื่อด้วย”
พอฉินเสียงพูดออกมา หัวหน้าที่อยู่รอบๆ ก็มองมาทันที
“เหล่าฉิน คุณก็เข้าร่วมหรือ คุณจะหาเรื่องสนุกเก่งไปแล้วมั้ง”
“คุณให้เจ้าหนุ่มนั่นเข้าร่วมก็พอแล้ว คุณมาป่วนอะไรด้วยอีก จะว่าไป เอาโควตาชื่อมาจากไหนน่ะ”
ตอนนี้เอง ทุกคนจึงมองไปทางเจ้าหนุ่มผู้หล่อเหลาอ่อนวัยที่อยู่ข้างหลังฉินเสียงคนนั้น เขาดูมีชีวิตชีวามาก
พวกเขาต่างพากันพยักหน้าเป็นสัญญาณ
ในตอนนี้เอง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
พอประตูเปิด ก็เห็นเป็นชายชาวต่างชาติสามสี่คนยืนอยู่ที่ประตู
ปีเตอร์มองภายในห้องอย่างสงสัย อดถามไม่ได้ว่า “ขอโทษครับ รบกวนหน่อย เฉินชางอยู่ไหม”
เฉินชางผงะไป ลุกขึ้นมองพวกปีเตอร์ที่อยู่นอกประตูแล้วรีบแจ้งหัวหน้าทุกคน “ขอโทษครับ อาจารย์ครับ ผมไปหาเพื่อนก่อน พวกคุณคุยกันไปนะครับ”
พูดจบ เฉินชางก็รีบลุกเดินออกไป
ปีเตอร์อดยิ้มไม่ได้ “ผมโทรหาคุณทำไมคุณไม่รับสายล่ะ”
เฉินชางยิ้มอายๆ “พวกหัวหน้าคุยกันอยู่ ผมก็เลยปิดเสียงโทรศัพท์ ขอโทษจริงๆ”
พวกปีเตอร์ยิ้ม “เฉิน คุณเป็นคนมีมารยาทจริงๆ ดีที่พนักงานบอกผมว่าพวกคุณคุยกันอยู่ที่นี่ ผมเลยต้องมาเคาะประตู ผมมาพาคุณไปทำเรื่องเข้าแข่งขัน”
พอได้ยินคำพูดของปีเตอร์ เฉินชางอดเอ่ยขอโทษไม่ได้ ถึงอย่างไรธุระของตัวเองยังต้องให้คนอื่นวิ่งมาหาเอง
ปีเตอร์พาเฉินชางไปลงทะเบียนข้อมูลที่ต้องเตรียมเข้าร่วมการแข่งขัน ต้องพูดว่าพอมีปีเตอร์นำเขาไป ทั้งกระบวนการก็ราบรื่นมาก ไม่มีใครขัดขวาง แถมยังลดเรื่องหยุมหยิมบางอย่างไปได้
เฉินชางเตรียมเอกสารมาล่วงหน้าแล้ว
ไม่นานก็ทำเรื่องเข้าร่วมการแข่งขันเสร็จ จึงทำเรื่องให้หัวหน้าฉินไปด้วยเลย
ตอนนี้เอง เฉินชางจึงเพิ่งรู้ถึงอิทธิพลของปีเตอร์
เขาได้รู้จากการพูดคุยในห้องเมื่อสักครู่นี้ว่าผู้เชี่ยวชาญที่เป็นกรรมการแต่ละคนมีสิทธิ์ลงคะแนนได้เพียงหนึ่งสิทธิ์ เสนอชื่อผู้เข้าแข่งขันได้เพียงหนึ่งคน
แต่ปีเตอร์ที่เป็นรองหัวหน้ากลุ่มมีสิทธิ์เสนอชื่อผู้เข้าแข่งขันได้ไม่จำกัด และเขาคนเดียวมีสิทธิ์ออกเสียงสิบเสียง!
นี่ก็หมายความว่าในตอนที่ตัดสินศัลยแพทย์ดีเด่นประจำปีท้ายที่สุด ปีเตอร์คนเดียวเท่ากับสิบคน!
ผู้เชี่ยวชาญที่เป็นกรรมการทั้งหมดยังไม่ถึงห้าสิบคน แค่คิดก็รู้ถึงสิทธิ์ของปีเตอร์แล้ว
แต่นอกจากปีเตอร์แล้ว ยังมีรองหัวหน้ากลุ่มอีกสามคน หัวหน้ากลุ่มอีกหนึ่งคน
หลังจากทำธุระเสร็จ ปีเตอร์ก็ยิ้มให้ “การประชุมพรุ่งนี้สำคัญมาก ห้ามพลาดนะ พรุ่งนี้จะมีการบรรยายเทคนิคก้าวหน้าหลายอย่าง นี่เป็นกุญแจสำคัญของงานประชุมประจำปีทุกปี รีบไปหน่อย ผมจัดที่นั่งแถวหน้าไว้ให้คุณ ตั้งใจฟังนะ จะเก็บเกี่ยวได้เยอะมาก”
เฉินชางพยักหน้า หลังจากคุยเล่นกับพวกปีเตอร์แล้วก็รีบกลับห้อง
ในห้องตกอยู่ในความเงียบหลังจากเฉินชางออกไป!
หัวหน้าคนหนึ่งเอ่ยถามอย่างสงสัย “คนเมื่อกี้นั่น…ทำไมผมคุ้นหน้าขนาดนั้นนะ”
ทุกคนกลอกตา!
ไม่คุ้นหน้าได้หรือ
นี่มันปีเตอร์เชียวนะ!
เฉาเสวียนเอ่ยหน้าแดง “ปีเตอร์ ปีเตอร์ โธบี ผู้ก่อตั้งองค์กรเวชศาสตร์ความงาม CIS ของอเมริกา”
ทุกคนเข้าใจแจ่มแจ้งทันที
มิน่าถึงหน้าคุ้น คนคนนี้เป็นถึงศัลยแพทย์ตกแต่งดีเด่นประจำปีก่อนหน้านี้ เป็นหนึ่งในผู้รับผิดชอบการประชุมใหญ่คราวนี้
แต่…ทำไมปีเตอร์ถึงเป็นเพื่อนกับเฉินชางล่ะ
พอคิดถึงตรงนี้ ทุกคนก็มองฉินเสียงด้วยสีหน้ากังขา เพราะที่นี่มีแต่เขาที่คุ้นเคยกับเฉินชาง
ส่วนเฉาเสวียนก็หน้าแดง
ถึงอย่างไรตอนแรกเขาก็อยากทำความรู้จักปีเตอร์เอง ผลสุดท้ายอีกฝ่ายไม่สนใจ ตอนนี้…หมอรุ่นใหม่ของทางตนคนหนึ่งถึงกับทำให้ปีเตอร์มาเคาะประตูเอง
นี่ทำให้เฉาเสวียนรู้สึกเสียหน้าทันที
ฉินเสียงเห็นสีหน้าเฉาเสวียน เพื่อรักษาความรู้สึกเขาจึงไม่ได้พูดมาก เพียงแค่บอกว่า “พวกเขาเป็นคนรู้จักเก่ากัน”
แต่ไม่ว่าเฉาเสวียนจะมีสีหน้าอย่างไร คนอื่นก็ต่างเผยสีหน้าสงสัย
เป็นคนรู้จักเก่ากันจริงหรือ
นอกจากนี้ ในใจเฉาเสวียนยังไม่สบอารมณ์ ตอนนั้นฉินเสียงแสดงความต้องการว่าอยากให้เขาเสนอชื่อเฉินชางเข้าร่วมแข่งขัน สุดท้ายตนไม่ได้เลือก แต่มาตอนนี้สิ เฉินชางเข้าร่วมการแข่งขันผ่านปีเตอร์แล้ว
นี่ไม่ได้ตบหน้ากันหรือ
พอคิดถึงตรงนี้ เฉาเสวียนก็ค่อนข้างไม่พอใจ เขานั่งอยู่พักหนึ่งแล้วลุกขึ้นกลับไปห้องของตน หูเซี่ยงเหวินเห็นสถานการณ์แล้วจึงตามอาจารย์กลับไปด้วย
แต่คนอื่นกลับคร้านจะถือสาเขา
คุณเป็นหัวหน้าสมาคมก็ใช่ว่าทุกอย่างจะได้ดังใจคุณอยู่ดี
นี่เป็นแค่กลุ่มวิจัยกลุ่มหนึ่ง ไม่ใช่องค์กร คุณใหญ่กว่าขั้นหนึ่งก็ไร้ประโยชน์
สิ่งที่ทุกคนสงสัยกว่าก็คือฉินเสียงก็เข้าร่วมการแข่งขันด้วยหรือ
แต่ละคนเริ่มซุบซิบกัน
พอเฉินชางกลับมาก็ส่งป้ายการแข่งขันให้ฉินเสียง
ทุกคนพากันอิจฉาไม่หยุด
“เหล่าฉิน คราวนี้คุณเป็นฝ่ายผิดนะ ไม่แนะนำเฉินชางให้พวกเราเร็วหน่อย พวกเราจะได้ไปเข้าร่วมการแข่งขันได้ เกิดได้รางวัลขึ้นมา ต่อไปพวกเราก็จะมีรองหัวหน้าผู้เชี่ยวชาญกรรมการในประเทศเพิ่มขึ้นคนหนึ่ง เสนอชื่อได้บ้างไง!”
หัวหน้าอีกคนก็มองเฉินชางอย่างสงสัย “เสี่ยวเฉินเอ๋ย คุณไม่ได้อยู่ในสมาคมศัลยแพทย์ผิวหนังแห่งชาติใช่ไหม เหมือนจะไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อนเลย”
ตอนนี้ฉินเสียงได้ใจถึงที่สุด
ถึงอย่างไรตอนแรกตนขอร้อง ใครก็ไม่ให้โควตาตน
เมื่อกี้ปีเตอร์ให้เกียรติกันเกินไปแล้ว มาหาถึงที่ด้วยตัวเอง
ฉินเสียงอดพูดไม่ได้ “เสี่ยวเฉินก็เพิ่งเข้าสมาคมศัลยกรรมตกแต่ง แต่พรสวรรค์ไม่เลว ผมก็เลยอยากพาออกมาดูหน่อย ส่วนทางสมาคมศัลยกรรมผิวหนัง กลับไปค่อยเข้าร่วม!”
ทุกคนเริ่มพากันหัวเราะ
ไม่นานนักทุกคนก็แยกย้ายไปเตรียมตัวสำหรับการประชุมพรุ่งนี้กันหมด