เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 703 เขาก็แล้วกัน!
เฉินชางคิดไม่ถึงว่าแต้มทักษะของตนยังใช้แบบนี้ได้ด้วย
ช่วงนี้เฉินชางเข้าร่วมการประชุมบ่อยๆ แต่ทำไมถึงไม่มีเงื่อนไขให้ใช้
[ติ๊ง! จะเข้าใจเทคนิคนี้ได้มากพอ ต้องมีแต้มทักษะส่งเสริมจึงเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว!]
เฉินชางเข้าใจแล้ว ตนศัลยกรรมตกแต่งเป็นประจำ จึงเข้าใจหลายอย่างมากพอ
อย่างเช่นการผ่าตัดชั้นหนังตาพับเมื่อกี้นั้น ตัวเฉินชางเองก็มีเทคนิคการผ่าตัดตกแต่งหนังตาระดับปรมาจารย์ ดังนั้นระบบจึงช่วยเพิ่มความเข้าใจผ่านแต้มทักษะในตอนที่เรียนรู้จากการบรรยายพอดี
พอคิดถึงตรงนี้ ต่อให้เฉินชางตื่นเต้น! แต่…ขณะที่มองดูแต้มทักษะยี่สิบกว่าแต้มในมือก็เริ่มกังวลใจ
จะจัดสรรยังไงดี
จะเก็บหรือทิ้งยังไงดี
โอกาสแบบนี้หาได้ยาก!
แต่จะเอาแต้มทักษะทั้งหมดไปลงที่เรื่องนี้อย่างเดียวไม่ได้!
ถึงยังไงแต้มทักษะก็มีจำกัด
เฉินชางยังอยากเก็บไว้ช่วยคนไข้ตอนฉุกเฉินอยู่บ้าง
พอคิดถึงตรงนี้ เฉินชางจึงตัดสินใจดูสถานการณ์!
ถ้ามีสิ่งที่ชอบ แถมมีประโยชน์มีประสิทธิภาพจริงๆ จะลองเรียนดูก็ได้!
……
การประชุมวันนี้มีมาตรฐานดีมาก แถมยังเปิดโลกทัศน์ได้กว้างไกล!
ทำให้เฉินชางได้เปิดโลกใบใหม่ด้านศัลยกรรมตกแต่ง
ศัลยกรรมตกแต่งย่อมไม่ใช่แค่วิธีการทางเวชศาสตร์ความงาม แต่ยังเป็นวิธีการรักษาที่ดีมากด้วยวิธีหนึ่ง
โดยเฉพาะสำหรับผู้ป่วยแผลไหม้เหล่านั้น การปลูกถ่ายไขมันจากร่างกายตัวเองก็มีประสิทธิภาพที่เป็นประโยชน์มาก
พอคิดถึงตรงนี้ เฉินชาก็ค่อนข้างตื่นเต้น!
จู่ๆ เขาก็คิดว่าตนต้องเก็บแต้มทักษะเพิ่มอีกหน่อย แล้วค่อยเข้าร่วมการประชุมวิชาการเพิ่มเพื่อเรียนรู้เทคนิคจากผู้เชี่ยวชาญคนอื่น
แน่นอนว่าก่อนจะทำแบบนี้ได้ เขาจำเป็นต้องออกตรวจและผ่าตัดให้มาก จะได้เพิ่มพูนความสามารถให้ตัวเอง ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทางที่จะกระตุ้นแต้มทักษะเพื่อเอามาเรียนได้
ว่ากันถึงแก่นแล้ว การแพทย์ก็ต้องเรียนรู้ซึ่งกันและกันอยู่ดี ความสามารถของคนคนเดียวมีจำกัด
……
หมดวัน เฉินชางใช้แต้มทักษะไปสิบห้าแต้ม
ปวดใจจนเขาอยากสับมือตัวเอง!
เขาพบว่าตนชอบการประชุมเสียแล้ว
ไม่ใช่เพราะมีสาวชุดกี่เพ้าแน่นอน
แต่เพราะความรู้ต่างหาก!
ถูกต้อง!
ไม่นานนักการประชุมทั้งวันก็จบลง เฉินชางยังไม่หนำใจ
แต่ฉินเสียงกลับส่ายหัวอย่างค่อนข้างจนใจ
“เฮ้อ เสี่ยวเฉิน คุณเอาแต่เล่นมือถือไม่ตั้งใจฟัง จริงๆ บรรยายได้ดีมากเลยนะ! เปิดโลกมากจริงๆ”
ตอนกินข้าวเย็น เหล่าฉินชื่นชมไม่หยุด
เพื่อนร่วมวงการในประเทศคนอื่นก็พากันพยักหน้า พวกเขาพบว่าคราวนี้ไม่ได้มาเสียเที่ยวจริงๆ ยังมีหลายอย่างต้องเพิ่มพูนและทุ่มเท
เหล่าผู้เชี่ยวชาญได้ยินเหล่าฉินสอนเฉินชาง ต่างพากันพูดว่า “พอแล้ว เหล่าฉิน คนหนุ่มก็ไม่ได้เป็นแบบนี้กันหมดเหรอ”
“แต่เสี่ยวเฉิน หัวหน้าฉินพูดมีเหตุผล คุณไม่เห็นเหรอ บนเวทีวันนี้มีแต่คนหนุ่มสาว วงการเวชศาสตร์ความงาม พวกเราแก่กันหมดแล้ว พวกเราออกมาเรียนรู้ก็เพื่อกลับไปจะได้มีของไปสอนพวกคุณ ไม่อย่างนั้นพวกเราจะมาทำไม”
“ต่างประเทศเขาวิจัยสายนี้ได้ดี พวกเราเป็นยังไงก็ว่าอย่างนั้น จะลำเอียงไม่ได้!”
เฉินชางพยักหน้ายิ้ม “พวกอาจารย์พูดถูกครับ”
……
……
พอกินข้าวเสร็จ ฉินเสียงมองดูเฉินชาง “ไอ้หนู วันนี้ได้เก็บเกี่ยวอะไรไหม”
เฉินชางพยักหน้า “ครับ ได้เก็บเกี่ยวอะไรเยอะเลย! เปิดหูเปิดตาดีครับ”
ฉินเสียงกลอกตา “ผมเชื่อคุณกับผีสิ!”
เฉินชางเอ่ยอย่างจนใจ “จริงๆ ครับ ผมทำเป็นหมดแล้ว!”
ฉินเสียงแค่นหัวเราะ “ไอ้หนู ใสซื่อเกินไปแล้ว! ทำเป็นเหรอ ผมจะบอกให้ ที่เขาบรรยายน่ะเป็นเวอร์ชันขาดๆ หายๆ คุณคิดว่าเขาจะบอกเทคนิคสำคัญคุณหมดจริงๆ เหรอ ส่วนสำคัญถูกละไว้หมดแล้ว
“คิดจะเรียนจนทำเป็น เป็นไปไม่ได้หรอก!
“แต่ว่านะ สิ่งที่พวกเขาชี้ออกมากลับเป็นทิศทางที่ดีอย่างหนึ่ง พอกลับไปแล้ว ผมต้องศึกษาดีๆ
“เสี่ยวเฉิน คุณมีพรสวรรค์ดี พวกเราแก่แล้ว เทคนิคพวกนี้พอพวกคุณเรียนแล้วจะเป็นเร็ว ศึกษาไว้มากๆ”
เฉินชางได้ฟังคำของฉินเสียง ดูท่าหัวหน้าฉินจะเข้าใจเรื่องพวกนี้หมด ไม่จำเป็นต้องให้ตนท้วง
แต่เห็นเขาเตือนด้วยเจตนาดี เฉินชางก็พยักหน้า “หัวหน้าฉิน ผมได้เรียนรู้หลายอย่าง กลับไปจะไปเล่าให้คุณฟังครับ”
ฉินเสียงกลอกตา “ผมเชื่อคุณกับผีสิ! พักผ่อนดีๆ พรุ่งนี้แข่ง ถ้าคุณแน่จริงก็เอารางวัลกลับมาให้ไอ้แก่พวกนั้นดู!”
……
……
ณ การแข่งขันในวันที่สอง มีผู้คนขวักไขว่
หลังจากเฉินชางกับฉินเสียงจับฉลากที่ที่ประชุมแล้วก็แบ่งออกเป็นสิบกลุ่ม กระจายกันไปตามสถานที่แข่งขัน
การแข่งขันง่ายมาก แต่ละกลุ่มมีผู้ป่วยหนึ่งคน
ก่อนผ่าตัด ผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนจะต้องเลือกแผนการผ่าตัดโดยอิงตามผู้ป่วยมาหนึ่งแผน
นี่ก็หมายความว่าในห้าคนจะมีแค่คนเดียวที่ได้เข้าผ่าตัด ส่วนอีกสี่คนจะถูกคัดออกทันที!
ความจริงแล้วนี่ก็เป็นการทดสอบที่สำคัญมากอย่างหนึ่ง
มีทีมกรรมการกับตัวผู้ป่วยเข้าร่วมด้วยกัน เป็นการทดสอบการออกแบบแผนการผ่าตัดของผู้เข้าแข่งขัน!
เฉินชางตามผู้เข้าแข่งขันจากประเทศต่างๆ เข้าไปในห้องตามลำดับ มีเวลาวิเคราะห์สามสิบนาที จากนั้นจึงออกแบบแผนการผ่าตัด
ในห้องมีกล้องสิบกว่าตัวสังเกตการณ์ทุกรายละเอียดรวมถึงการออกแบบของผู้เข้าแข่งขันโดยไม่มีจุดบอด
เพียงคิดก็รู้ว่าตอนผ่าตัดจะเกิดฉากแบบไหนขึ้น!
คนห้าคนต้องออกแบบแผนการผ่าตัดที่ต้องทำให้ทั้งผู้เชี่ยวชาญและผู้ป่วยพอใจ
ความจริงแล้วเบื้องหลังของการออกแบบแผนผ่าตัดที่ดูเหมือนง่ายก็เป็นการทดสอบที่ครอบคลุมอย่างหนึ่ง
สิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญพิจารณาคือการให้คะแนนทั้งในแง่ความปลอดภัย ประสิทธิภาพ ความเป็นไปได้ และรายละเอียดของเทคนิค!
แต่สำหรับผู้ป่วยแล้ว มีเงื่อนไขเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือสวยงามหรือไม่!
เรื่องนี้เพิ่มแรงกดดันให้กับผู้เข้าแข่งขันไปโดยปริยาย
แต่ละคนต่างมีเวลาเตรียมตัวสิบนาที พูดคุยสื่อสารกับผู้ป่วย จนสุดท้ายออกแบบแผนการผ่าตัด
ผู้ป่วยก็จะให้คะแนนความจูงใจกับแผนการผ่าตัดของแต่ละคน
ดังนั้น ความยากจึงโผล่ออกมาให้เห็นตั้งแต่รอบแรกแล้ว
ไม่นานนักก็ถึงตาเฉินชาง
ชั่วขณะที่เฉินชางเข้ามาแล้วได้เห็นผู้ป่วยนั้น เขาอดลังเลไม่ได้ว่าจะเลิกแข่งดีไหม
ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าทำไมพวกผู้เข้าแข่งขันข้างนอกถึงถอนใจ!
โคตรทำให้หมอลำบากเลย
นะ…นี่จะศัลยกรรมได้จริงเหรอ
เฉินชางดูอย่างไรก็คิดว่าควรกลับไปเรียนใหม่…
เครื่องหน้าชัด โหนกแก้มสูง ริมฝีปากหนา ดวงตาอ้างอิงจากเจ๊เฟิ่ง[1]ได้ ผิวหน้าขาดความยืดหยุ่น แก้มไม่มีเนื้อ กรามล่างยื่น…
นี่มันงานช้างเลยนะ!
ผู้คุมการแข่งขันมองเฉินชางครั้งหนึ่ง “ผู้ทดสอบเชิญนั่ง เตรียมตัวพร้อมหรือยัง”
เฉินชางสูดหายใจลึกๆ เฮือกหนึ่ง อยากถามว่าเปลี่ยนผู้ป่วยได้ไหม!
แต่คงเป็นไปไม่ได้!
พอคิดถึงตรงนี้ เขาจึงพยักหน้า “พร้อมแล้วครับ!”
ผู้คุมการแข่งขันก็ผงะไปครู่หนึ่ง
เร็วขนาดนี้เลยเหรอ
นี่คุณอยากเลิกแข่งหรือไง
บอกตามตรง หลังจากพวกเขาเห็นผู้ป่วย ความจริงก็ตรองอยู่นานว่าจะมาเป็นผู้คุมการแข่งขันดีไหม ถึงอย่างไรความยากแบบนี้ค่อนข้างสร้างความลำบากให้คนอื่น
ไม่เพียงแต่สร้างความยุ่งยากให้ผู้ทดสอบ สำหรับผู้คุมการแข่งขันก็เป็นการทดสอบอย่างหนึ่งเช่นกัน!
“ถ้างั้น…ก็เริ่มเถอะ!”
เฉินชางพยักหน้า เงยหน้ามองหญิงสาว เริ่มเปิดดวงตาแห่งความงามพิจารณาใบหน้าของเธอ
พอเห็นว่าดวงตาแห่งความงามใช้การได้ เขาก็ถอนใจโล่งอก ตอนแรกยังกังวลว่าจะแฮงค์ไหม…
ดูท่าจะไม่มีปัญหา
แต่…ต่อไปจะทำยังไงต่อ
ตอนนี้เฉินชางจ้องมองหญิงสาวพลางครุ่นคิดไม่หยุด
มือหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งมาร่างไม่หยุด นี่มันงานช้างจริงๆ
ช่างมัน ค่อยๆ ทำแล้วกัน!
ขอแค่มุ่งมั่น เจ๊เฟิ่งก็ประกวดนางงามได้วะ! สู้เว้ย!
……
ดวงตาต้องแก้หัวตา และยังต้องกำจัดถุงใต้ตา ดึงเอาไขมันออก...
โหนกแก้มต้องกรอทิ้ง ใช้เครื่องมือเจาะลงไปในกระดูกส่วนกรามล่าง แล้วจึงย่อกรอบหน้าให้เล็กลงเพื่อปรับปรุงรูปหน้า…
ส่วนริมฝีปาก...
เฉินชางคิดว่าไม่จำเป็นต้องแก้ ถึงอย่างไรมีริมฝีปากหนาบ้างก็ยังจัดการได้นิดหน่อย ยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่
แต่แก้มไม่มีเนื้อ จำเป็นต้องปลูกถ่ายไขมันจากร่างกายตัวเอง…
เฉินชางเริ่มออกแบบอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงจัดระเบียบด้วยเครื่องมือ ศึกษาความน่าจะเป็นกับใบหน้าของหญิงสาว…
วุ่นวายไปทั้งกระบวนการ
แต่ขณะที่หญิงสาวมองดูกระดาษที่ตนออกแบบยิ่งได้รับการแก้ไขให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น เธอกลับยิ่งเริ่มหน้าแดง
เห็นเฉินชางหล่อเหลาขนาดนี้ เธอก็อยากให้คะแนนเฉินชางสูงๆ เธอสาบานในใจว่าขอแค่เฉินชางยอมเป็นแฟนเธอ เธอก็จะให้คะแนนเต็ม!
กติกาการแข่งขันก็คือใครออกแบบก็ให้คนนั้นผ่าตัด
กติกาข้อนี้ก็บังคับให้แผนการผ่าตัดต้องโน้มน้าวผู้คุมการแข่งขัน แสดงให้เห็นว่าคุณสามารถผ่าตัดได้ คุณจะวาดรูปสาวสวยคนหนึ่งไปบอกพวกเขาว่านี่เป็นแผนการผ่าตัดของคุณไม่ได้!
ทำอย่างนี้ไม่ได้อยู่แล้ว
ผู้คุมสอบจะให้คุณบอกรายละเอียดและการผ่าตัดแต่ละขั้นตอน
พูดให้ชัดก็คือต้องโน้มน้าวพวกเขา!
ไม่นานนักเฉินชางก็ออกแบบเสร็จแล้ว
เขาส่งรูปวาดให้หญิงสาวดูก่อนแล้วพูดว่า “นี่เป็นไอเดียระยะแรกของผมครับ”
จากนั้นก็ส่งรูปให้ผู้เชี่ยวชาญดู แล้วจึงบอกเล่ารายละเอียดการผ่าตัดให้ผู้เชี่ยวชาญฟัง
แต่ในตอนนี้เอง!
เฉินชางยังไม่ทันพูด จู่ๆ หญิงสาวก็เอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น “เขาก็แล้วกัน!”
บรรดาผู้เชี่ยวชาญผงะไปทันที!
ขนาดนั้นเลยเหรอ
แต่ตอนที่พวกเขารับภาพที่ออกแบบมาดูก็นิ่งอึ้งไปเลย
“นะ…นี่คนเดียวกันเหรอ”
“นี่ความเป็นไปได้จะต่ำเกินไปแล้วมั้ง”
“ผู้ทดสอบคนนี้ อย่าอวดตัวขนาดนี้เลยครับ ผมคิดว่าเป็นไปได้น้อยมาก!”
“เห็นด้วย!”
“+1!”
หญิงสาวเกือบถูกเหล่าผู้เชี่ยวชาญทำให้โมโหจนร้องไห้แล้ว มีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าฉันจะสวยขนาดนี้ไม่ได้
พวกคุณดูถูกใครกัน
เฉินชางก็ไม่โกรธ ยิ้มให้แล้วอธิบายว่า “ผมจะบอกรายละเอียดการผ่าตัดจริงๆ ให้ผู้เชี่ยวชาญทุกท่านฟังครับ”
“ก่อนอื่น ขั้นแรก การแก้ไขหนังตา ที่ผมเลือกคือการออกแบบการผ่าตัดสำคัญของหัวหน้าแพทย์อย่างมิยาเกะ ทาคุโตะกับอีจุนกิ!
“อย่างแรกต้องแยกชั้นตาหลบในที่ซ้อนทับกันก่อนหน้านี้ เพื่อป้องกันไม่ให้ชั้นตากลับมาพับติดกันอีก แล้วจึงใช้เทคนิคยิงไขมันในผนังเบ้าตาแบบพิเศษของอีจุนกิปูชั้นไขมันในเนื้อเยื่อใหม่! ส่วนไขมันจากร่างกายตัวเองนี่ สามารถดึงเอาจากถุงใต้ตาได้เลย แบบนี้แล้วจะทำเข้ากันได้ดียิ่งขึ้น…ส่วนตรงนี้ ผมตัดสินใจว่าจะดำเนินการด้วยเทคนิคยกกระชับชั้นผิว SMAS…”
ทุกคนฟังจบแล้วอึ้งไปทันที!
“เจ้าหนู ไอเดียคุณดี…แต่ที่คุณพูดมาเป็นวิธีของผู้เชี่ยวชาญพวกนี้ทั้งนั้น คุณต้องเป็นคนผ่าตัด จะทำได้เหรอ”
“ใช่ การผ่าตัดพวกนี้ยากมากๆ นะ คุณแน่ใจเหรอ”
เฉินชางยิ้มน้อยๆ “แน่ใจสิครับ!”
ด้านผู้ป่วยหญิงตอนนี้เอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น “หมอ เขาก็แล้วกัน! เขานี่ละค่ะ ฉันอยากได้เขา!”
บรรดาผู้เชี่ยวชาญ: …
[1] หลัวอวี้เฟิ่ง (Luo Yufeng) คนดังในอินเทอร์เน็ตชาวจีนคนหนึ่ง มีชื่อเสียงเพราะถูกนำมาทำเป็นภาพล้อเลียนเรื่องหน้าตา