เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 741 สู่ขอถึงบ้าน (2)

ภายในห้องเวร ฉินเยว่ฟังคาพูดที่เฉินชางพูดกับพ่อแม่แล้ว ใบหน้าก็เต็มไปด้วยน้าตาโดยไม่รู ้ตัว เฉินชางค่อนข้างมีความคิดผู้ชายเป็ นใหญ่ ตอนที่อยู่ กับเธอ เรื่องราวไม่ดียากลาบากพวกนั้นเขาไม่เคยพูดกับเธอเลย เวลาอยู่ด้วยกัน เฉินชางคอยแหย่ให้เธอมีความสุขทุก วัน

แต่ฉินเยว่รู ้ว่า กว่าเฉินชางจะมีวันนี้ไม่ง่ายเลย ล้วน เป็ นสิ่งที่เขาได้มาอย่างยากลาบาก

ได้ยินเฉินชางพูดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น ฉินเยว่ปวดใจ จนน้าตาไหล เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ร่างข้อความเงียบๆ ‘ตา บ้า ฉันไม่ให้คุณกินของเหลือของฉันหรอกค่ะ ต่อไปถ้าไม่มีเงิน ฉัน จะเลี้ยงคุณเอง!…’

แต่หลังจากร่างเสร็จก็ลบไป

ได้ยินคามั่นสัญญาที่เฉินชางให้ต่อพ่อแม่ของเธอ แม้ ทุกประโยคล้วนราบเรียบ แต่ฉินเยว่ได้ยินแล้วกลับรู ้สึกสมจริงมาก

เขารู ้ทุกรายละเอียดของเธอ เวลาเธอกินมะเขือเทศ เขาจะล้างให้สะอาด เวลาดื่มชานม เขาจะซื้อรสชาติที่เธอชอบที่สุด ให้…

ที่แท้เฉินชางเข้าใจทุกรายละเอียดในชีวิตประจาวัน ของเธอ

คิดถึงตรงนี้ ฉินเยว่ก็รู ้สึกว่าเธอเป็ นคนที่โชคดีที่สุด ในโลก …… ……

ตอนนี้เอง ฉินเสี้ยวยวนพลันสูดหายใจเข้าลึกๆ มอง เฉินชางแล้วพูดตามตรง

“เสี่ยวเฉิน ทั้งชีวิตของผมมีลูกสาวที่เป็ นแก้วตา ดวงใจแค่คนเดียว ก็คือเยว่เยว่ เพราะฉะนั้นคุณจะต้องเห็นเยว่เยว่เป็ น ของมีค่าไปทั้งชีวิต ครอบครัวฝ่ ายหญิงทั่วไปจะบอกฝ่ ายชายว่าฝาก คุณด้วย แต่ผมจะไม่พูดแบบนั้น เพราะถึงแม้พวกคุณแต่งงานกัน เยว่ เยว่ก็ยังเป็ นแก้วตาดวงใจของผม”

ฉินเสี้ยวยวนอ่อนไหวเล็กน้อย ฉวยโอกาสตอนที่ดื่ม ชาปาดน้าตา “ผมจะใช ้เหตุผล ระหว่างสามีภรรยาจะไม่มีความ ขัดแย้งกันได้อย่างไร คุณท าให้เธอร้องไห้ได้ ท าให้เธอโกรธได้

ความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างสามีภรรยา ผมไม่สนใจ แต่…คุณ อย่าหักหลังเยว่เยว่ มีเพียงเรื่องนี้ที่ผมหวังว่าคุณจะไม่ทา”

ฉินเสี้ยวยวนถอนหายใจ “เราก็แก่แล้ว จุ้นจ้านกับ พวกคุณได้ไม่เท่าไรแล้ว ควบคุมเรื่องในอนาคตไม่ได้ ผมเชื่อในตัว คุณ และผมก็เชื่อสายตาของเยว่เยว่ ความจริง ตั้งแต่ที่คุณเข้ามา ผม ก็รู ้แล้วว่าคุณมาทาไม เรื่องนี้ ผมเป็ นคนตัดสินใจ ผมตอบรับคุณ!”

ตอนนี้เอง ฉินเยว่ที่ได้ยินคาพูดของพ่อก็น้าตาไหล พราก คิดไม่ถึงว่าด้วยนิสัยของพ่อจะพูดคาพูดที่ซึ้งขนาดนี้ออกมา ได้

ถ้าไม่ใช่เพราะไม่ได้วางสาย ชาตินี้ทั้งชาติฉินเยว่ก็คง ไม่ได้ยินค าพูดพวกนี้

ฉินเสี้ยวยวนพูดต่อว่า “แน่นอนว่า ผมตอบรับก็ส่วน ผมตอบรับ ความจริงขอเพียงแค่เยว่เยว่เต็มใจ คนเป็ นพ่ออย่างผมไม่ มีทางปฏิเสธแน่”

ฉินเยว่รอแทบไม่ไหวตั้งนานแล้ว นั่งร ้องไห้ขี้มูกโป่ ง อยู่ในห้องเวร รีบพูดว่า “หนูเต็มใจค่ะ! หนูเต็มใจค่ะ!””

เสียดาย…ที่ไม่มีใครได้ยิน

จี้หรูอวิ๋นปาดน้าตา เหล่าฉินกับเฉินชางเปิดใจคุยกัน แล้ว

ได้ยินฉินเสี้ยวยวนตอบตกลง เฉินชางดีใจขึ้นมาทันที “ขอบคุณครับคุณน้า! ขอบคุณครับคุณอา!”

ฉินเสี้ยวยวนมองจี้หรูอวิ๋น อดพูดไม่ได้ “คุณก็พูดสัก หน่อยสิครับ”

จี้หรูอวิ๋นสูดจมูก “เสี่ยวเฉิน ความจริงฉันไม่เคย รังเกียจที่คุณจนหรืออะไรทั้งนั้น ฉันไม่สนใจที่คุณจน เยว่เยว่มักพูด ถึงคุณกับฉัน บอกว่าคุณอย่างโน้น บอกว่าคุณอย่างนี้ ฉันผ่านชีวิต ช่วงนั้นมาแล้ว ฉันเข้าใจดี ความจริงเยว่เยว่ชอบคุณมาก ชอบคุณ ตั้งนานแล้ว…ตอนนี้คุณไม่เลวเลย หาเงินได้และมีความสามารถ แต่ ฉันบอกไว้ก่อนเลยว่า แม้คุณไม่มีเงิน ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ ขอเพียงแค่ เยว่เยว่บอกว่าดี ฉันก็จะตอบรับคุณ! ไม่มีบ้าน ฉันซื้อให้ ไม่มีรถ ฉัน ซื้อให้!

“เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ปัญหา ฉันมีลูกสาวคนเดียว จะเอา เงินให้ใครได้ เราสองคนรับเงินเดือนมาทั้งชีวิต ไม่เคยฟุ่ มเฟือย เก็บ ออมไว้ให้ใคร ก็พวกคุณไม่ใช่เหรอ ความจริงตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันเห็นแก่ตัวมาก อยากให้เธอเจอคนที่รักเธอ แต่คิดอย่างรอบคอบ แล้ว อยากให้เธอเจอคนที่เธอชอบมากกว่า พวกคุณสองคนรักกัน ขนาดนี้ ฉันมีความสุขมาก”

จี้หรูอวิ๋นยิ่งพูดยิ่งมีอารมณ์ร่วม สุดท้ายก็พูดกับเฉิน ชางว่า “เสี่ยวเฉิน ฉันก็ตอบรับคุณค่ะ”

คาพูดนี้ ทาให้เฉินชางประทับใจมาก

เขาคิดไม่ถึงว่าจะราบรื่นขนาดนี้

ตอนแรกเขาคิดไว้เยอะมาก โฉนดที่ดินและบัญชีเงิน ฝากก็เตรียมไว้ในกระเป๋ าแล้ว แต่ไม่กล้าเอาออกมาเสียที

จี้หรูอวิ๋นสูดหายใจเข้าทีหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “เสี่ยวเฉิน เยว่เยว่ไม่เด็กแล้ว ยี่สิบเก้าแล้ว ปีหน้าก็สามสิบแล้ว ขืนคุณยังไม่มา ฉันจะไปหาคุณแล้ว แต่ความจริงก็ฉันดีใจมากที่คุณมาในวันนี้ เรา ต่างก็เรียนหมอมา มีอะไรก็คุยกันได้ หลังจากผู้หญิงอายุเกินสามสิบ ไป ร่างกายก็จะค่อยๆ เสื่อมลง แม้มีลูกยังถือว่าเป็ นการการตั้งครรภ์ ในสตรีอายุมาก ฉันก็หวังว่าพวกคุณจะรีบแต่งงานกัน รีบมีลูก”

ฉินเสี้ยวยวนมองเฉินชางแวบหนึ่งพร ้อมพูดว่า “เสี่ยว เฉิน หลังจากตรุษจีน ประมาณเดือนมีนาคมคุณก็จะไปฝึกงานที่เมือง หลวงแล้ว เยว่เยว่ก็ไปเรียนปริญญาเอกที่นั่น ตอนนี้ก็ใกล้ตรุษจีน แล้ว หิมะก็ตกเราไม่อยากให้พวกคุณเดินทางบ่อย แต่จะยื้อเวลา ต่อไปไม่ได้แล้ว ความหมายของผมคือ คุณจัดเวลาให้เราไปเจอพ่อ แม่คุณสักหน่อย นั่งคุยเรื่องของพวกคุณกัน”

เฉินชางได้ยินแล้วมีสีหน้าดีใจทันที เขาพยักหน้า อย่างตื่นเต้น “ได้ครับ คุณน้าคุณอา ผมจะหาเวลาโดยเร็วที่สุด ความ จริงนี่ก็เป็ นความต้องการของพ่อแม่ผมครับ”

ฉินเสี้ยวยวนส่ายหน้า “ไม่เหมือนกันหรอก คุณคือ คุณ พ่อแม่คุณคือพ่อแม่คุณ เรื่องบางเรื่อง คุณตัดสินใจไม่ได้ เรา อยากคุยกับพ่อแม่คุณ ถึงอย่างไรท่านก็เป็ นผู้ใหญ่ การแต่งงานเป็ น เรื่องใหญ่ เอิกเกริกหน่อยดีกว่า”

เฉินชางรีบพยักหน้า

เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะราบรื่นขนาดนี้

ดูละครและอ่านนิยายฉากเข้าพบพ่อตาแม่ยายมา มากมาย ความจริงเฉินชางเตรียมความพร ้อมไว้ตั้งนานแล้ว

เฉินชางทั้งดีใจทั้งประหลาดใจขึ้นมา

ฉินเสี้ยวยวนดูเวลา เห็นว่าสองทุ่มกว่าแล้วก็อดพูด ไม่ได้ “เอ้อ เสี่ยวเฉินกินข้าวหรือยัง เอาอย่างนี้ คืนนี้เราออกไปกิน ข้างนอก ภรรยา คุณไม่ต้องท าแล้ว”

เขาพูดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจองร ้านอาหารที่ไม่ เลวร ้านหนึ่ง

หลังจากพูดจบ ฉินเสี้ยวยวนก็ลุกขึ้นเดินเข้าห้อง ทางานไปหยิบเหล้าที่สะสมไว้

ขณะเดียวกันนี้เอง ในห้องทางาน ฉินเยว่อึ้ง พวกคุณ…กล้าไปกินของอร่อยลับหลังฉัน!

ตอนนี้เอง จู่ๆ จี้หรูอวิ๋นก็อึ้งไป หยิบโทรศัพท์มือถือ ขึ้นมาดู “ยัยนี่ ไม่วางสาย นิสัยยังไงกัน…เสียค่าโทรศัพท์ไปเท่าไร แล้ว!”

ฉินเยว่พูดอย่างไม่พอใจ “พ่อกับแม่แอบขายหนู…ลับ หลังหนู!”

ทั้งสามเตรียมออกเดินทาง จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงของฉิน เยว่จากโทรศัพท์ พวกเขาอึ้งไปทันที จากนั้นหัวเราะขึ้นมา

“แล้วก็คุณ เฉินชาง…คุณหัวเราะอะไรคะ…