เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 760 เร็ว! เร็ว! เร็ว!
เฉินชางอ่านคาอธิบายภารกิจแล้วครุ่นคิดครู่หนึ่ง
ระบบไม่ได้ก าหนดว่าจะต้องท าส าเร็จด้วยตัวเอง ก็หมายความว่า เขาหาตัวช่วยได้
ภารกิจแบบนี้ อิทธิพลของตนคนเดียวไม่เพียงพอ เฉินชางถึงขั้น ที่กังวลว่าตนจะถูกบริษัท VOLB ส่งนักฆ่ามาฆ่าปิดปากเหมือนใน นิยาย…
เพราะฉะนั้น เรื่องนี้เขาจะใจร ้อนไม่ได้ ต้องจัดการอย่างเหมาะสม
เฉิ นชางต้องหาคนที่ไว้ใจได้มาดาเนิ นการวิจัยด้วยกัน โดยเฉพาะข้อมูลในด้านการวินิจฉัยโรค
คิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็ออกจากห้องทางานทันที เขาเลือกชาร ์ต ของผู้ป่วยทั้งสามที่มีอาการการอุดตันของการไหลเวียนเลือดออกมา ให้พยาบาลที่เป็ นเวรช่วยคัดลอกชุดหนึ่ง
เฉินชางวางแผนว่าวันนี้กลับไป ถ้าได้ข้อมูลผลวิจัยของยาแก้ไอ บริษัท VOLB มาจะดีที่สุด ทว่า…แน่นอนว่านี่เป็ นเรื่องที่ยากมาก
ถ้ามีข้อมูลการวิจัยดั้งเดิม ก็จะได้เบาะแสที่มีประโยชน์บ้าง
หลังจากคิดดีแล้ว เฉินชางนั่งชื่นชมรางวัลที่ตนได้รับเมื่อครู่นี้
บัตรฝึกพิเศษหนึ่งใบ ไม่เลวเลย!
ทว่า สิ่งที่ทาให้เฉินชางตื่นเต้นที่สุดคือทักษะที่สาม เวชสถิติ ระดับสมบูรณ์
สาหรับเฉินชางในตอนนี้ สิ่งที่ต้องการที่สุดคือทักษะ
มีสิ่งนี้ เวลาวิจัยข้อมูลการทดลองย่อมเป็ นเรื่องง่ายอย่างไม่ต้อง สงสัย
ควรรู ้ว่าการตีพิมพ์บทความที่มีคะแนนสูงฉบับหนึ่ง จาเป็ นต้องมี การวิเคราะห์ข้อมูลการทดลองเพื่อให้ได้ผลลัพธ ์ หากมีทักษะทาง สถิติที่ยอดเยี่ยม อย่างเช่นพวก SCI โดยพื้นฐานแล้วเรื่องธรรมดาๆ เรื่องหนึ่ง เฉินชางก็เขียนออกมาเป็ นบทความทรงอิทธิพลที่ได้รับ คะแนนสูงได้
เฉินชางข้ามการผ่าตัดหลอดเลือดอุดตันตามสัญชาตญาณ อืม พุ่งเป้ าไปที่ยาเสริมแกร่ง!
ครั้งนี้จะเป็ นอะไรนะ
เฉินชางตาเป็ นประกาย!
ขอให้เป็ นสิ่งที่เพิ่มความอดทนนะ!
ขอให้เป็ นสิ่งที่เพิ่มความอดทนนะ!
เฉินชางดูอย่างละเอียดแล้วตัวสั่นทีหนึ่ง!
อะไรของระบบเนี่ย…
[ยาเสริมแกร่ง: พัฒนาความเร็วการตอบสนองของเส้นประสาท ถาวร 50%!]
เฉินชางมือสั่น ความเร็วการตอบสนองของเส้นประสาท! เฉินชางเกือบกระอักเลือด
เฉินชางหัวเสีย อยากเก็บของสองอย่างนั้นเข้าคลัง ไม่ใช ้มันอีก ตลอดไป
ทว่าเขาไม่ทันระวัง จึงเลือก ‘ใช ้ทั้งหมด’ ไป! [ติ๊ง! ยินดีด้วย ความเร็วการตอบสนองของเส้นประสาทของท่าน เพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า!] หนึ่งขวดพัฒนาห้าสิบเปอร ์เซ็นต์ สองขวดพัฒนาขึ้นหนึ่งเท่า! นี่ก็หมายความว่าตอนนี้ตนจะอ่อนไหวเป็ นพิเศษใช่หรือไม่ เฉินชางมือสั่น นี่…จะไม่ลดเวลาลงครึ่งหนึ่งหรือมากกว่าใช่ไหม ถ้าเป็ นแบบนั้นจริง เฉินชางคงร ้องไห้ไม่ออก ตอนนี้เอง พยาบาลเล่อเล่อตบบ่าเฉินชางทีหนึ่ง ร่างกายของเฉินชางสั่นสะท้านทันที “โอ๊ย เจ็บ!”
เล่อเล่อเองก็ตกใจกับเสียงอันเย้ายวนของเฉินชาง “หัวหน้าเฉิน คะ…เป็ นอะไรหรือเปล่า ฉันแค่ตบบ่าคุณ อย่าสาออยแบบนี้ได้ไหม ยัง จะบอกว่าเจ็บอีก…”
เฉินชางหน้าแดง นี่…หมายความว่าตนอ่อนไหวขึ้นเหรอ
ถ้าเป็ นการผ่าตัด เคสเล็กๆ น้อยๆ ก็อาจจะมีการกระทาที่ ละเอียดอ่อนขึ้นได้!
นี่เป็ นประโยชน์ต่อการเบิกทางการผ่าตัดที่ละเอียดอ่อนของตน อย่างแน่นอน อย่างเช่น การผ่าตัดกระดูกอ่อนไทรอยด์ การผ่าตัด ศัลยกรรมประสาท
ทว่า…
ส าหรับการพัฒนาด้านความเร็วในการส่งสารของประสาทและ ความอ่อนไหวแบบนี้ เฉินชางกาลังคิดว่าหากเป็ นการสัมผัสเดียวกัน ความรู ้สึกจะเพิ่มขึ้นหรือไม่
ถ้าอย่างนั้น… ความฟินจากการสัมผัสด้านนั้นจะเพิ่มขึ้นเป็ นเท่าตัวหรือไม่ เฉินชางประหลาดใจขึ้นมาทันที เขารู ้สึกว่าตนควรกลับไปวิจัยตัวเองให้ละเอียดสักหน่อย!
จะมีผลดีอะไรกันแน่นะ และจะมีผลเสียอะไร
……
เพิ่งออกไป เฉินชางก็ได้ยินเสียงคนโวยวายจากข้างนอก
“แผนกฉุกเฉินของพวกคุณจ่ายยาปลอม และยังมีผลข้างเคียง ทั้งหมด รังแกประชาชนจริงๆ!”
เฉินชางหน้าเสีย ไม่สนใจที่จะ ‘เล่นตัวเอง’ แล้ว รีบเดินเข้าไป ทันที
เห็นหลัวโจวก าลังอธิบายบางอย่างกับคนไข้อยู่
เฉินชางรีบเดินเข้าไป!
คนไข้เป็ นชายวัยกลางคนคนหนึ่ง ในมือถือยากล่องหนึ่งพลาง จ้องหลัวโจวด้วยสีหน้าดุดัน!
เฉินชางรีบถามว่า “เกิดอะไรขึ้นครับ”
ชายวัยกลางคนมองเฉินชางแวบหนึ่งพร ้อมถามว่า “คุณหมอ ท่านนี้! ขอความเป็ นธรรมให้ผมด้วยครับ จริงสิ หัวหน้าของพวกเขา ล่ะ ผมจะร้องเรียนเขา!”
เฉินชางพูดเรียบๆ “ผมเป็ นหัวหน้าครับ มีเรื่องอะไรบอกผมได้ เลย”
ชายวัยกลางคนได้ยินแล้วพยักหน้า “คืออย่างนี้ครับ พ่อผมปีนี้ อายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว มีโรคหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันและโรคหลอด เลือดสมองตีบ เขาจ่ายยานี้ให้เรา หลังจากกินเข้าไป ช่วงนี้โรค
กระเพาะโจมตี ตอนนี้พ่อไม่สบายไปหมดทั้งตัว ตอนนั้นผมก็บอก คุณแล้วว่าพ่อผมเคยเป็ นโรคกระเพาะ คุณก็ยังจะจ่ายยานี้ให้เขา!”
เฉินชางรับกล่องมาดู แอสไพรินในรูปแบบเม็ดเคลือบฟิล์ม[1] ยา นี้เป็ นยาเม็ดเคลือบตัวยาที่ลดการระคายเคืองต่อกระเพาะอาหาร!
จะไม่ดีต่อกระเพาะอาหารได้อย่างไร เฉินชางขมวดคิ้ว!
อีกอย่าง ผู้ผลิตยาเจ้านี้เป็ นผู้ผลิตเก่าแก่และขายราคาถูกมาก เม็ดละไม่กี่สตางค์ ไม่มีทางที่หลัวโจวจะจ่ายให้คนไข้เพื่อหวังค่า คอมมิชชั่นอย่างแน่นอน!
ถ้าอย่างนั้น…
หัวสมองของเฉินชางคิดไวมาก จู่ๆ ก็นึกถึงความเป็ นไปได้หนึ่ง!
เฉินชางเองก็ตกใจกับการตอบสนองของความคิดอันรวดเร็ว ของตนเอง
ผม…ไวขึ้นกว่าเดิมแล้วจริงๆ!
สมองไว?
การตอบสนองไวขึ้นแล้ว การใช ้ความคิดก็ไวขึ้นมากแล้ว…
เฉินชางดีใจขึ้นมาทันที!
ผมไวขึ้นอีกแล้ว!
เฉินชางคิดไม่ถึงว่า ความไวในการตอบสนองและคิดวิเคราะห์จะ มาพร ้อมกัน การคิดวิเคราะห์ของตนเองไวขึ้นมาก
คิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็เงยหน้าขึ้นถาม “กินยานี้ยังไงครับ”
ชายวัยกลางคนไม่เหมือนเป็ นคนชอบหาเรื่อง อาจจะโกรธเพราะ เรื่องของพ่อจริงๆ!
“คืออย่างนี้ครับ หมอหลัวให้เรากินยานี้ตอนท้องว่าง แต่พ่อผม เป็ นโรคกระเพาะ เราไม่กล้าให้เขากินตอนท้องว่าง แต่เขาก็มีโรค หลอดเลือดสมองตีบ หมอสั่งให้เรากินยานี้ทุกวัน ผมเองก็จนปัญญา เลยถามเพื่อนบ้านคนหนึ่ง เขาอ่านหนังสือด้านการแพทย์มาเยอะ มี ความรู้ บอกว่าแอสไพรินท าลายกระเพาะ ให้เรากินหลังอาหาร แม่ ผมเองก็ระมัดระวังมาก ให้พ่อกินข้าวเช้าก่อนค่อยกินยา แต่…ก็ยัง ปวดกระเพาะ ในเมื่อผลข้างเคียงรุนแรงขนาดนี้ ทาไมถึงจ่ายยานี้ให้ เรา เปลี่ยนยาไม่ได้เหรอครับ!”
ชายคนนั้นพูดอย่างมีเหตุมีผล แต่เฉินชางกับหลัวโจวสบตากัน จนปัญญาจนพูดไม่ออก
ตอนนี้เฉินชางเข้าใจแล้วว่าปัญหาคืออะไร!
เขามองชายวัยกลางคน พูดอย่างจนปัญญา “พวกคุณน่ะ สะเพร่าจริงๆ เลย ที่คุณหมอให้กินตอนท้องว่าง ก็เพราะมีเหตุผลของ การกินตอนท้องว่าง! พวกคุณไปฟังคาพูดของคนอื่นซี้ซั้วแบบนี้ ยัง ต้องมาหาหมออีกเหรอ!”
ชายวัยกลางคนอึ้ง “กินยาหลังอาหารจะทาลายเยื่อบุกระเพาะ อาหารน้อยกว่าการกินยาตอนท้องว่าง! ทุกคนต่างพูดกันแบบนี้ นี่ ความรู ้ทั่วไปนะครับ! ถ้าเรากินตอนท้องว่าง ผลข้างเคียงจะรุนแรง กว่านี้อีกนะครับ!”
ชายวัยกลางคนพูดอย่างมีหลักการจนหาข้อผิดพลาดไม่ได้เลย
แต่เฉินชางอดยิ้มไม่ได้ เขามองชายวัยกลางคนพร ้อมพูดว่า “ความคิดนี้ของคุณผิดแล้ว ตัวยาที่แตกต่างกัน มีคาแนะนาการใช ้ที่ แตกต่างกัน เราจะเตือนคนไข้ทุกคนให้กินยาตามที่หมอสั่ง แบบนี้ ผลข้างเคียงจึงจะน้อยที่สุด พวกคุณเชื่อเพื่อนบ้าน แต่ไม่เชื่อหมอ สุดท้ายเกิดปัญหาก็มาหาหมอ แบบนี้หมายความว่ายังไงครับ”
[1] ทาขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ยาไปแตกตัวที่ลาไส้เล็ก ลด อาการไม่สบายท้องที่เกิดจากตัวยาเองเมื่อสัมผัสกระเพาะอาหาร โดยตรง อาจท าให้เกิดอาการระคายเคืองต่อกระเพาะอาหารได้