เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 762 เก็บทะเบียนบ้านมานานแล้ว!

เช ้าวันอาทิตย์ หลังจากรับประทานอาหารเช ้าเสร็จ ฉินเสี้ยวยวน และจี้หรูอวิ๋นก็ไปเลือกวัตถุดิบมากมายที่ซูเปอร ์มาร ์เก็ตอย่าง พิถีพิถันตั้งแต่เช ้า

ที่บ้านของฉินเสี้ยวยวน ห้องรับประทานอาหารและห้องครัวอยู่ ติดกัน โต๊ะอาหารใหญ่มาก นั่งกันเจ็ดแปดคนก็ไม่มีปัญหา

ทั้งสองคิดว่า แม้ร ้านอาหารจะสะดวก แต่ถึงอย่างไรก็อิสระสู้ที่ บ้านไม่ได้

อีกอย่าง สิ่งที่สาคัญที่สุดคือความตั้งใจ พวกเขาอยากลงมือ ท าอาหารต้อนรับพ่อแม่ของเฉินชางด้วยตัวเอง

ถึงอย่างไรก็เป็ นเขยในอนาคต พวกเขามีลูกสาวแค่คนเดียว ไม่ ว่าจะฉินเสี้ยวยวนหรือจี้หรูอวิ๋นต่างชอบเฉินชาง และอยากแสดง ความตั้งใจจากใจจริง

ทั้งสองเริ่มเตรียมของตั้งแต่เก้าโมงเช ้า อยากเตรียมมื้อกลางวันที่ หลากหลายสักมื้อ

ส่วนฉินเยว่ไปคุยเล่นกับพ่อแม่ของเฉินชางที่โรงแรมแต่เช ้า

ทว่าหลังจากฉินเยว่เจอเฉินหลัวก็พูดพร ้อมรอยยิ้มทันที “นาย หล่อกว่าพี่ชายนายมาก เหมือนดาราดังเลย”

เฉินหลัวเก้อเขินขึ้นมาทันที พูดว่า “พี่! พี่ก็สวยมากจริงๆ ครับ”

ทุกคนต่างคิดว่าเรียกพี่ดูสนิทสนมมากกว่าพี่สะใภ้ เฉินหลัวจึง เรียกฉินเยว่ว่าพี่เสียเลย

ตอนกลางวัน ฉินเยว่พาทั้งครอบครัวไปที่บ้านซึ่งห่างจากโรงแรม ไม่ไกลนัก

จากโรงแรมถึงชุมชนระยะทางไม่ถึงสิบนาที ระหว่างทางยังผ่าน สวนสาธารณะด้วย

ตอนแรกเฉินต้าไห่ค่อนข้างประหม่า แต่ภายใต้ฤทธิ์เหล้าเหมา ไถที่ฉินเสี้ยวยวนให้ อาการแบบนี้ก็หายเป็ นปลิดทิ้ง

หยางจยาฮุ่ยมองเฉินต้าไห่และฉินเสี้ยวยวนคุยโวโอ้อวดกันอย่าง หัวเราะไม่ได้ร ้องไห้ไม่ออก!

คนหนึ่งบอกว่าเมื่อก่อนตัวเองดื่มเหล้าขาวคนเดียวสามชั่ง!

คนหนึ่งคุยโวว่าตัวเองดื่มเบียร ์ลังหนึ่งกับเหล้าขาวอีกขวดไหว!

อย่างไรก็ตาม ผู้ชายอยู่ด้วยกัน ถ้าดื่มมากจริงๆ ก็คุยเปิดอกกัน ได้

ชั่วขณะนี้ เหล่าฉินยังจะเสียดายเหล้าเสียที่ไหน หยิบออกมา ขวดแล้วขวดเล่า “เหล่าเฉิน จะบอกให้นะ ต่อไปเหล้าหมดให้บอกผม ผมให้…ใครนะ อ้อ! ผมให้เฉินชางเอาไปให้ บ้านเราไม่ขาดแคลน เหล้า เหล้าชั้นดีอะไรเรามีหมด!”

เฉินต้าไห่ยิ่งคลี่ยิ้ม “เหล่าฉิน อาหารที่คุณผัดควบคุมไฟได้ไม่ดี คราวหน้าไปบ้านผม ผมตุ๋นไก่ตัวเมียที่บ้านให้ ผัดผักให้สักสองสาม อย่างเป็ นกับแกล้มเหล้าถึงจะอร่อย! เดี๋ยวผมไปบอกเยว่เยว่ไว้ รอ พวกคุณสองคนเกษียณ ไปอยู่ที่หมู่บ้านหนานซาน เดี๋ยวผมสร ้าง บ้านให้สักหลัง ช่วงฤดูร ้อนพวกคุณจะได้มาพักผ่อน ในหมู่บ้าน อากาศดี สภาพแวดล้อมก็ดี ของกินสะอาด!”

ทั้งสองคุยกันไปมาครู่หนึ่ง ก็ขยับมานั่งด้วยกัน

หยางจยาฮุ่ยและจี้หรูอวิ๋นเองก็มานั่งคุยกัน

เห็นทั้งสองดื่มจนเมาขนาดนี้ตั้งแต่กลางวันแสกๆ ก็หัวเราะไม่ได้ ร ้องไห้ไม่ออก

พอพูดถึงเรื่องอ่อนไหว ฉินเสี้ยวยวนก็อดปาดน้าตาไม่ได้ กอด ไหล่เฉินต้าไห่ “เหล่าเฉิน จะบอกให้นะ ชีวิตนี้ผมมีลูกสาวคนเดียว ผมอยากให้เธอเจอครอบครัวสามีที่ดี วันนี้ผมมีความสุขมาก! จริงๆ นะ หลังจากได้เจอคุณกับภรรยา ผมมีความสุขมากจริงๆ พวกคุณ เป็ นคนดี คุณดูสิ เจ้าเฉินหลัวก็ใช ้ได้เลย! ได้เจอพวกคุณแล้วผมก็ มั่นใจขึ้นมาก!”

ฉินเยว่เห็นพ่อร ้องไห้ก็แสบจมูกขึ้นมา

ฉินเสี้ยวยวนเมาหรือ ก็ไม่ได้เมาขนาดนั้น ดื่มไปแค่ไม่เท่าไร แต่ ก็เมาดิบเสียแล้ว ฉวยโอกาสจากฤทธิ์แอลกอฮอล์คุยเรื่องนี้ให้ชัดเจน

ลูกผู้ชายแมนๆ อย่างเขา ถ้าเป็ นปกติ หลายเรื่องก็เก้อเขินเกิน กว่าจะพูดออกมา

“ลูกสาวผมเป็ นอย่างไร ผมก็ไม่ได้เข้าข้างนะ ก็อย่างที่เห็นแหละ ครับ! ยัยเด็กใจดา โตมาพึ่งไม่ได้เลย ตอนนี้คิดถึงแต่เฉินชาง ขืนผม ยังไม่ให้เธอแต่งออกไป อีกไม่นานกางเกงของผมก็จะถูกยัยนี่ขโมย แล้วครับ!”

ลูกสาวใจด า พึ่งไม่ได้

ประโยคนี้ทาให้ทุกคนบนโต๊ะอาหารหัวเราะฮ่าๆ ขึ้นมา

ตอนแรกฉินเยว่ยังซาบซึ้งใจเล็กน้อย พอได้ยินประโยคนี้ก็ยิ้ม เจื่อนทันที “พ่อ พูดอะไรคะเนี่ย!”

ฉินเสี้ยวยวนจ้องฉินเยว่แวบหนึ่ง “ลูกเงียบไปเลย อีกอย่าง พ่อ พูดผิดเหรอ”

ฉินเยว่เงียบไปพร ้อมใบหน้าแดงก่า พูดอะไรไม่ออก…

ฉินเสี้ยวยวนยกแก้วเหล้าขึ้นมา “เสี่ยวเฉิน มา เรามาดื่มกันสัก หน่อย อามักบอกว่าจะดื่มกับนาย แต่ดื่มสู้นายไม่ได้หรอก แต่อา อยากบอกว่าดีกับเยว่เยว่ให้มากนะ เธอเป็ นคนไร้เดียงสา ไม่คิดร้าย กับใคร ในใจมีแต่นาย นายอย่าท าให้เยว่เยว่เสียใจนะ”

ทันทีที่สิ้นเสียง เฉินต้าไห่ก็ตบโต๊ะ ตะโกนว่า “ถ้าเขากล้ารังแก เยว่เยว่ ผมจะฟาดขาเขาให้หัก!”

ทุกคนอึ้งไปทันที!

เฉินต้าไห่โชว์กล้ามอันแข็งแกร่ง มองเฉินชางอย่างทวงความ เป็ นธรรม

ฉินเยว่ดีใจขึ้นมาทันที “คุณอาคะ ดื่มชาก่อนค่ะ”

ฉินเสี้ยวยวนชะงัก “เยว่เยว่ ชาของพ่อล่ะ”

ฉินเยว่ได้ยินแล้วอึ้งไปทันที จริงสิ! เป็ นพ่อที่รอบคอบ เธอรีบลุก ขึ้นกลับห้องทางานไปหยิบชาออกมาวางหลายกล่อง “จริงด้วย! พ่อ รอบคอบจริงๆ เลยค่ะ คุณอาคะ ชาพวกนี้คุณอาเอาไปดื่มก่อนนะคะ เป็ นชาบารุงกระเพาะอาหาร ดื่มหมดแล้วหนูเอาไปให้อีกค่ะ”

เหล่าฉินอึ้ง งุนงงเล็กน้อย!

นี่มันอะไรกัน

ความหมายของพ่อคือลูกเทน้าชาให้พ่อของเฉินชางแต่ไม่เทให้ พ่อเหรอ

ยัยเด็กนี่ พ่อไม่ได้หมายความว่าชาของพ่ออยู่ที่ไหน พ่อรู ้ว่าพ่อเก็บไว้ที่ไหน! ลูกเหลือไว้ให้พ่อหน่อยได้ไหม!

เหล่าฉินปาดน้าตาอย่างจนปัญญา

ลูกคนนี้เก็บไว้ไม่ได้แล้วจริงๆ

หยางจยาฮุ่ยกับจี้หรูอวิ๋นก็คุยกันถูกคอมาก

มื้อเที่ยงมื้อนี้รับประทานกันจนถึงบ่ายสาม เฉินต้าไห่และฉิน เสี้ยวยวนต่างดื่มอย่างหนัก นอนกรนเสียงดังอยู่ในห้องนอนคนละ ห้อง

จนห้าโมงเย็นทั้งสองจึงตื่นขึ้นมา

เฉินต้าไห่เข้าครัวด้วยตัวเอง มื้อเย็นทาอาหารรสจืด ทั้ง ครอบครัวจึงถือโอกาสอาหารมื้อนี้หารือเรื่องการแต่งงานของเฉิน ชางและฉินเยว่

เรื่องที่ควรพูดและไม่ควรพูดก็คุยกันทั้งหมด

พูดคุยเรื่องการแต่งงานเป็ นเรื่องใหญ่ จะต้องคิดให้รอบคอบ

รวมทั้งเรื่องที่ว่าจะจดทะเบียนสมรสเมื่อไร หมั้นเมื่อไร แต่งงาน เมื่อไร

ส่วนเรื่องบ้าน เฉินชางมีบ้านแล้ว จึงไม่ต้องพูดถึง

ฉินเสี้ยวยวนเองก็ไม่ได้ถาม ถึงอย่างไรเมื่อคิดทบทวนอย่าง ละเอียดแล้ว เฉินต้าไห่จะมีเงินสักเท่าไร

อีกอย่าง เขาหาลูกเขย ไม่ได้หาเศรษฐี

ถ้าจะหาคนที่มีเงินจริงๆ ฉินเสี้ยวยวนหาได้เยอะแยะมากมายอยู่ แล้ว ล้วนมีเงินมากกว่าเฉินชาง

ทว่า นี่คือการแต่งงาน ไม่ใช่การซื้อขาย สิ่งที่สาคัญที่สุดคือต้อง หาคนที่เชื่อถือได้

ส่วนเรื่องกาหนดการจัดงานแต่งงาน ทั้งสองครอบครัวคิดว่ารอ เฉินชางกลับมาค่อยจัด แต่หาเวลาไปจดทะเบียนสมรสก่อน

ปี หน้าเฉินชางและฉินเยว่ต้องไปอยู่ที่เมืองหลวงหนึ่งปี ไม่จด ทะเบียนสมรสก็คงไม่เหมาะ แต่ถ้าท้องขึ้นมาจริงๆ ก็ยิ่งดี จะได้ แต่งงานตามระเบียบ

แต่ถึงอย่างไรจะแต่งงานทั้งทีก็ต้องหาฤกษ์

ฝั่งตงหยางไม่ได้มีประเพณีหมั้นหมายอะไร ความจริง สอง ครอบครัวมานั่งคุยเรื่องนี้ด้วยกัน ก็ถือว่าเป็ นการตกลงที่จะแต่งงาน กันแล้ว เท่ากับว่าได้รับการยอมรับจากพ่อแม่

อย่างมากก็แค่หาเวลาเชิญญาติๆ มารับประทานข้าวด้วยกัน ไม่ได้มีพิธีพิเศษอะไร

ตกกลางคืน ทุกคนคุยกันจนเข้าใจกระจ่างแจ้งแล้ว

ถือว่าไม่มีอุปสรรคอะไร

ทาให้ทั้งสองครอบครัวดีใจมาก ความจริงก็คือคุยกันถูกคอ

……

……

เฉินชางไปส่งพ่อแม่ที่โรงแรม

ฉินเยว่จะตามมาส่งด้วย เฉินชางจนปัญญา!

เดี๋ยวตนยังต้องไปส่งฉินเยว่ที่บ้าน ไปๆ มาๆ สามรอบแบบนี้… เพื่ออะไรกัน!

ตอนที่ไปส่งฉินเยว่ ทั้งสองจับมือกัน

ฉินเยว่หัวเราะคิคิ “ตอนนี้ฉันรู ้สึกมั่นใจมาก มีความสุขมากเป็ น พิเศษเลย!”

เฉินชางอดบิดจมูกเธอพร ้อมรอยยิ้มไม่ได้ “อีกหน่อยคุณก็จะ เป็ นของผมแล้ว!”

ฉินเยว่หัวเราะฮ่าๆ “คุณวางแผนจะจดทะเบียนสมรสกับฉันเมื่อไร คะ ฉันเก็บทะเบียนบ้านมานานมาก นานจนจะมีลูกอยู่แล้ว!”

เฉินชางเผยรอยยิ้มทันที “วันที่ 22 เดือนกุมภาพันธ ์ 2022 ดี ไหมครับ”